tedere momenten
niet met goud te
betalen
gedeelde gedachtes
jeugdverhalen
even een rustpunt in
een drukke dag
een traan en een lach
alles mag
want nu ben je bij me
nu kunnen we delen
ik kan uren naar je
luisteren
je stem gaat nooit
vervelen
Goeiemorgen lieve mensen,
Vanmorgen even moeite met uit bed komen maar ik ga er beter
aan wennen want de eerste drie dagen van de nieuwe week moet ik om 6 uur op, om
8 uur beginnen met werken. Het was een heel erg interessante week op het werk moet
ik zeggen. Zoals aangekondigd ging ook Laura terug naar haar team aan de
telefoon, wij bleven achter met zijn viertjes, onmogelijk om alle uren te te
coveren en ik liet wat voorstellen aan de manager weten om toch zoveel mogelijk
te compenseren. Dinsdag morgen was het weer zover, richting kliniek voor chemo
nummer 4, we waren direct aan de beurt, het gaat steeds sneller, er was nog
even wat consternatie met de nieuwe kaart die in plaats van mijn 93.30 dat geld
uit het Cancer Care potje haalt, controleren, nog even bellen, nogmaals die
kaart laten zien en toen kon ik richting huis gaan, Martin achterlatend in de
handen van de geweldige dames bij de dokter. Thuisgekomen met verse broodjes
eerst wat eten en toen had ik iets wat niet zo vaak voorkomt, zin om te poetsen
dus de handen uit mouwen en eerst ons te klein vriesvak uitgeruimd, alles er
uit wat te oud was en het resultaat, ineens veel meer plaats dus ik kon wat
lekkere dingen voor Martin erin stallen. Toen de keukenvloer die echt een
flinke schrob beurt nodig had dus emmertje sop en schrobber, laten intrekken en
toen was ie ineens zomaar schoon. Ik had nog wat dingen op mijn lijstje zoals
de bieb en de winkel maar het was half een en de telefoon ging, kom me maar
halen. Het gaat steeds sneller daar, ik zei het al dus in de auto en Martin
ophalen. Thuis installeerde hij zich in zijn luie stoel en ik ruimde nog wat op
en kookte een lekkere schotel pasta met scampi waar hij met smaak van at. Susan
belde me later of ik mee wilde naar Walmart, stond toevallig op mijn lijstje
want Martin was een van zijn fleece vesten kwijt, waarschijnlijk ooit ergens
laten liggen en nu hij het wat kouder heeft was een vest te weinig. Ik vond een
mooi strepen vest, licht en donkergrijs en ook vond ik al ene kadootje voor
Ravyn, een snowwhite barbie ballerina.
Ravyn was zondag hier en ging met tranen in de ogen weer
naar huis, ze wilde niet,ze wilde naar het park, ze wilde met mij knutselen
etc. Ze zei op gegeven moment : you are the best oma in the world !!
Ik heb dus besloten dat ze wat voor te knutselen nodig heeft
en heb al een veterpakketje gevonden zodat ze samen met mij wat kan doen.
Woensdag weer werken, Martin voelde zich redelijk maar ik
had het na de morgen wel gehad, ik had een gesprek met onze manager, niet Lori
maar Chip voor ons team en hij vertelde mij tot mijn stomme verbazing dat het
hem niet interesseerde hoe het verliep met het team, met andere woorden laat
het maar crashen. Later kwam hij daarop terug – ik had hem gewoon op een slecht
moment aangesproken blijkbaar – en nam hij al mijn veranderingen dankbaar aan.
Voor woensdag middag nam ik vrij, het kon, het mocht en ik ging in plaats van
naar huis even bij de kapper aan om mijn haardos weer even in het gareel te
laten brengen. De laatste maanden had ik zelf de schaar ter hand genomen maar
nu was het tijd om het model terug te brengen. Met kortere krulletjes en een
lekker gevoel ging ik huiswaarts.
 |
| eindelijk de schaar erin |
 |
| de Hanssen krullen doen het goed !! |
Een van mijn aangeboden veranderingen was dat ik op donderdag
morgen zou werken van 8 tot 12 dus vroeg uit de veren en toen ik naar huis
wilde gaan kwam Chip langs met Kenneth die ons team kwam versterken. Ken is een
rustiger vijftiger, heel aardig en hij had al snel alles onder knie, tenminste
wat hij kon doen want hij had nog niet toegang tot alle systemen. Donderdag
middag weer terug naar de kliniek om de pomp te laten verwijderen en even bij
de apotheek van het ziekenhuis langs voor de patches en de percaset maar weer
vingen we bot, ze hadden het niet, ze wisten niet wanneer ze het hadden dus een
beetje radeloos ging we naar huis want de morfine raakte op. Ik ging toch
proberen bij Walgreens en tot mijn immense verbazing hadden ze niet alleen de
patches maar ook de percaset - je moet eens weten hoe vaak we dat daar
geprobeerd hebben – dus weer even rust in de tent. De patches hebben Fentanyl
50 die over drie dagen door de huis opgenomen wordt, dit is een zeer sterke
pijnstiller die ook gebruikt wordt als je onder het mes moet, het zit in de
cocktail die via het infuus wordt ingebracht.
Vrijdag had ik de 9 – 6 dienst en hoorde tot mijn grote
blijdschap dat Opal per maandag ons team komt versterken, ze is heel aardig en
ook een fervent haakster, toen ze me zag kreeg ik een omhelzing, zo blij was ze
!!
Gistermorgen zaterdag ging het in dichte mist richting
Fleming Island, in plaats van 12 – 9 nu de 9=6, helemaal alleen maar ik had
verkondigd dat ik dat wel aan kon en het ging heel goed. Mijn picnic mand mee
met alle knutsel spullen er in en aan het einde van de dag had ik verscheidene
armbanden en bropches/haarspeldjes klaar, moet alleen nog met de lijmpistool
werken want dat wilde ik toch liever thuis doen. Ik wil over een week of twee
na Thanksgiving toch een stand op de fleamarket (vlooienmarkt) huren, is 18
dollar per dag om te proberen wat te verkopen op een zondag en Susan heeft al
interesse om mee te gaan, gewoon voor de gezelligheid.
Het rapport voor criminele activiteiten in Jax is uit, de
stand is tweede op de lijst van meeste criminele activiteiten in Florida na
Miami, zover zijn er dit jaar al 84 moorden gepleegd (tegen 92 over heel 2012),
er is beslist een steigende lijn te zien, niet bevordelijk voor de gemeenschap
dus.
Het wordt nu toch echt herfst, we hebben al twee koude
nachten gehad met temperaturen die dicht bij de vorst grens waren, ik heb de
laarzen en maillots al weer uit de kast gehaald maar dit weekend is het weer
aangenaam hoewel wel met regen. Voor de komende week weer een dipje maar niet
zo koud en dan maken we ons op voor Thanksgiving, twee dagen vrij en tot 3
december geen chemo meer. De patches schijnen te werken hoewel hij er nog
steeds extra pillen bij moet slikken. Hij heeft net al verkondigd dat hij zin
heeft in een flink ontbijt dus zo dadelijk in de auto voor sausage biscuits en
hash rounds. Voor nu nog even een tweede
kop koffie voor mij en nog even dit verslag afmaken.
Op 19 november is Marieke van den Kerkhof jarig en op 21
november wordt ook Bart van Knippenberg een jaartje ouder, allebei van harte
proficiat.
Ine, Mart, Ruud en Janine, van harte met de tweede plaats op
het Kromme Golde Konkoer, ik hoorde het net van Brigit die in de jury zat. Ik
heb de foto’s al bewonderd op Facebook.
Allemaal een fijne week gewenst en tot schrijfs !!!
Mariet xxxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten