Van Sinterklaas en speculaas, van vol verwachting klopt mijn hart

De wereld lijkt stiller

Maar dat is alleen maar schijn

Onder de oppervlakte kookt het en borrelt

Emoties en bezwaren

Mensen die het helemaal niet eens zijn

Met wat er werd gekozen

Boze woorden botsen als wolken in de lucht

En weer is dit land vergeten

Al het andere leed

Al die mensen op de vlucht

In plaats daarvan spreken zij van verhuizen

Van muren bouwen en ‘maak Amerika weer blank’

Alsof zij hier de eersten waren

Dit land, deze mensen

Zijn niet alleen blind, doof en stom

Maar zijn ook de strijd vergeten

Van moed, strijd en I had a dream

Rosa Park’s bank

Goeiemorgen lieve mensen,

Wat een tumult en emotie deze afgelopen week, wat voor de een victorie betekende was voor de ander een verslagenheid als nooit tevoren. Afgelopen dinsdag kwam er een einde aan wat in mijn ogen een verschrikkelijk gevecht was, om macht, om prestige, om ego en ik houd mijn hart vast met wat er komen gaat.

Voor de mensen die niet echt begrijpen hoe dat stemmen hier gaat, Hillary had de meeste stemmen maar Donald won.

Elke staat heeft een aantal zogenaamde kiesmannen, bijvoorbeeld Florida heeft er 29. Win je de staat dan gaan al die kiesmannen naar jou en zodra de eerste 270 kiesmannen heeft, wordt dat de winnaar. Dus het geheel aantal stemmen zegt soms niks, het gaat er over de juiste staten met de meeste kiesmannen aan je zijde te hebben en weer was Florida battleground zoals heel veel keren tevoren. Donald won hier net, nog geen twee procent, maar winnen is winnen en daarom dus deze uitslag.

De media denken dat heel veel mensen geintimideerd waren en niet gingen stemmen en dat dat het verschil heeft gemaakt.

Mijn persoonlijke mening, hij had niet moeten winnen want hij maakte heel vage beloftes en heeft al nog geen week later, zijn mening weer veranderd.

Ik postte dit op facebook woensdag morgen en kreeg veel reacties, van zowel Amerikanen en Europeanen :

this world is more gray today
America
you just sold
your freedom
your tolerance
your compassion

for what ?

for fake promises

Ik laat me natuurlijk niet verjagen door dit, mijn grootste zorg is, de kinderen en kleinkinderen hier die in deze wereld moeten verder gaan. De kleintjes die misschien minder kansen hebben nu, de haat en de onverdraagzaamheid die groter werd in plaats van kleiner. De kansen die minderheden hebben of beter gezegd, niet hebben, de gedwongen deportaties, de muur, alles doet me denken aan zolang geleden toen er iemand opstond die ook preekte in de naam van het volk en stilzwijgende goedkeuring had om mensen te verdelen in klassen, de Ubermensch en de mensen die eigenlijk niks waard waren en waarmee je kon sollen, die je rechten af kon nemen en op het einde zelfs hun leven.

Ik zeg niet dat het zo zal zijn maar de vergelijkingen zijn getrokken, door anderen ook.

Tot nu toe is dit dus voor mijn geen reden om naar Nederland te verhuizen, het veranderde niks aan de redenen waarom nog niet.

Woensdag was ik vrij en ging ik naar de bioscoop om Doctor Strange te bekijken, ook zo'n film over goed en kwaad, het goede overwint op het einde maar ja, het is een film en natuurlijk komt er een deel 2 en misschien 3 dus de held moet wel in leven blijven en genoeg gemotiveerd zijn. Ik ben geen superhelden mens, ik geniet van Thor en Iron Man maar dat is het ook wel zo;n beetje, de Hulk zegt me niks en Batman, hmmm niet echt maar deze was goed. Onderhouden, puur amusement en grappig en Benedict deed het weer eens uitzonderlijk goed, ik kijk uit naar nieuwe Sherlock afleveringen met hem, rond Kerst.

Na afloop even mijn wenkbrauwen laten bijwerken in de nail salon en toen naar de Aldi en oh my, ze hadden echte Duitse speculaas, met molens en sinterklaas en zo, ook gevulde lebkuchen en kerst stol met marsepein, Wat een genot. Ik heb drie pakken speculaas gekocht, eentje voor Todd want die is daar dol op en de rest voor mij, voor bij de koffie of op de boterham, ouderwets lekker !!!

Donderdag begon de business training en het ging vlotjes maar natuurlijk merk ik pas hoe het echt is als ik het gebruik.

Vrijdag in de klas herhalen van de vorige dag maar twee uurtjes later, ja hoor de eerste nies en binnen een half uur was ik heel erg ziek, hoofdpijn, misselijk en koorts dus ik pake mijn boeltje en ging naar huis. Ik had 38.5 koorts, handig dat Susan een thermometer heeft die je op je slaap kunt gebruiken. Bed in na een grote pan erwtensoep te hebben opgezet en rond 6 uur voelde ik me beter, minder koorts maar nog steeds die hoofdpijn. De soep ging erin als koek en ik lag weer op tijd onder de wol.

Gistermorgen voelde ik me nog steeds miserabel dus werken, niet echt. Nu gaat het wel weer als moet ik nog steeds niezen maar mijn hoofd doet tenminste voor nu geen zeer meer.

Ik moet een virusje op hebben gepikt van iemand in die klas, kan niet anders ofschoon Star ook ziek was deze week maar die had meer problemen met haar maag.

Gistermiddag toen ik me na een flinke dut van een paar uur, weer beter voelde heb ik, het was tenslotte Sint Maarten, een lading hartjes wafels gebakken, met room inplaats van met melk en ze zijn uitzonderlijk goed gelukt. Vanavond eten we de laatste soep met pannekoeken, de soep was heel goed gelukt, met veel prei en zo, hij smaakt precies zoals mijn mama hem maakte en de pannekoeken zijn de kers op de taart.

Vandaag, ik weet het nog niet, wat in huis doen, de was en misschien met Susan naar de winkel. Morgen weer werken maar ik heb maar een halve week, ik heb zaterdag vrij en kon er donderdag en vrijdag aan toe voegen, onbetaald weliswaar maar met al die bonussen deze maand moet dat kunnen. Zaterdag gaan we naar Ocala met Myra, mum en Ravyn naar tante Bertha want die is heel minnetjes, kon wel eens de laatste keer zijn.

Donderdag staat weer een film op de planning, Strange Beast and where to find them, samen met Susan, die houdt niet van superhelden films maar wel van fantasie.

Ik heb een jarige de komende week en dat is Marieke, hartelijk gefeliciteerd en een fijne dag !!!

Ik wens jullie een betere wereld, misschien komen we er wel via de moelijke, harde pijnlijke weg, met veel leed, angst en verdriet maar komen zullen we er, dat weet ik zeker, dat wil ik geloven voor allen die na ons komen, voor mijn kindjes en voor de toekomst

Liefs van Mariet