Ben je ook zoet geweest ?

ik mis de wind
die door de bomen waait
de november storm
die alle bladeren verwaait
ik mis de maan
die over de schoorsteen staat
en ook ook het zingen
dat nooit, nee nooit verzaakt
ik mis de schoentjes
netjes op een rij
's avond gevuld met peen en brood
en 's morgens met een lekkernij
het heerlijk avondje
dat kennen ze hier niet
ze snappen niks van de Sint
en zeker niets van Zwarte Piet
maar in mijn hart
verlang ik een beetje naar die oude tijd
en zing zachtjes voor mezelf
Sinterklaas Kapoentje
die toch ook een klein beetje
mijn hart verblijdt

Het heerlijk avondje komt in zicht

Goeiemorgen lieve mensen,

Ik kan niet geloven dat het alweer zondag is, mijn 4 vrije dagen gingen om in een zucht maar beginnen doen we bij het begin.

Agelopen zondag naar de Navy basis om vlees in te slaan want dat gaat hier erdoor als niks met Raini die kookt voor een weeshuis, wat ik ook zeg en hoe ik ook probeer om te minderen.

Daarna relaxen voor de start van een nieuwe week die alleen maar drie werkdagen telde voor mij.

Maandag avond kreeg ik een verontrustende voicemail, ik sliep er niet goed op

De assistente van mijn cardioloog meldde dat ze mijn FMLA papieren niet konden invullen, ze zagen geen reden zinds de goede dokter in zijn rapport over mijn laatste visite in oktober had vermeld dat ik me goed voelde en zelfs op vakantie was geweest deze zomer.

Nu vraag je je af, wat heeft dat er mee te maken dus dinsdagmorgen stopte ik daar op weg naar werk om verhaal te halen. Ik vertelde haar dat ja, ik voel me goed, heb geen duidelijke klachten alleen doodmoe en aangezien de twee heren doktoren elkaar daarvan de schuld geven, lever werkt niet omdat cholesterol te hoog is, cholestorol is te hoog omdat lever niet werkt en ik daar tussenin probeer te schipperen heb ik soms rustpuntjes nodig en ik zie niet in waarom ik niet op vakantie mag. Het bleek allemaal een groot misverstand te zijn en ze zou zorgen dat het allemaal in orde komt.

Woensdag hadden we potluck maar aangezien niemand echt zin had om wat te doen in mijn team – het animo wordt steeds minder – bracht ik donuts mee en Lori trakteerde op chinees.

En toen was het eindelijk woensdag avond en had ik tot maandag vrij !! Wat een luxe maar wat te doen, ik wilde niet gewoon alleen maar luieren. Als ik zaterdag al niet zou hebben afgesproken met Myra om naar Ocala te gaan zou het een optie zijn geweest om gewoon weg te gaan voor een paar dagen maar ja.

Ik begon donderdag met een film in de bioscoop, Arrival met Amy Adams, een van mijn nieuwe favoriete actrices. Ze is het meisje van Enchanted maar nu zoveel meer. Het is een meer psychologische scifi film en ik genoot.

Toen ik weer thuiskwam samen met Susan naar Ringhaver Park, hier dicht in de buurt met een kleine wandelroute naar de rivier en we namen natuurlijk Lady mee die zich voorbeeldig gedroeg. Op het pontonnetje bij de rivier was het heerlijk, strakblauwe lucht, geen wolkje te zien, het water was net een spiegel en weerkaatste de blauwer dan blauwe hemel en de bomen weerspiegelden zich voorbeeldig daarin. We bleven veel te kort voor mijn gevoel, de laatste keer dat ik daar was, was met Martin voordat hij ziek werd en samen genoten we van de natuur en vooral van de stilte.

Op onze weg terug naar de auto zat in de kiosk een oudere mevrouw de katten die daar rondzwerfen te voeren. Susan raakte met haar aan de praat en we kwamen erachter dat ze van oorsprong Duitse was, ze was met een Amerikaanse militair getrouwd – die overleden was nu – toen ze 27 jaar oud was verhuisde ze naar Florida, ze was nu 75.

Ik vroeg haar waar in Duitsland en ze zei, Beieren onder Munchen, ken je dat. Ik zei natuurlijk ken ik dat , wij gingen altijd op vakantie in Unterammergau. Ze vroeg, waar terwijl ze me met grote ogen aankeek. Ik zei, Unterammergau. Ze zei, Daar kwam mijn vader vandaan en ik heb er de eerste jaren ook gewoond. Haar vader werd vermist in november 1944 in Normandie en aangezien haar moeder moest werken groeiden zij en haar zus en broer op bij een tante in een ander dorp. Ze was helemaal van slag dat ik de streek kende en vroeg waar we allemaal gelogeerd hadden, tja dat wist ik niet meer natuurlijk maar ik heb haar beloofd dat ik foto's zou laten zien, we hebben telefoon nummers uitgewisseld. Ik ga Heidi binnenkort zeker bellen !

Vrijdag stond er weer een film op het programma, Fantastic Beasts and where to find them, ik had er al maanden naar uitgekeken en het was zelfs mooier dan ik had gedacht. Wat een verbeelding, wat een goed acteren, ik genoot.

Na afloop trakteerde ik mezelf op lunch bij het nieuwe Vietnamese restaurant en ik zat lekker buiten loempia's te eten met een lekkere dip en verse groentes.

Oh trouwens, herinneren jullie je nog dat ik voordat ik naar Limburg kwam mijn schoenen voor de bruiloft niet kon vinden, ze zijn terecht, ze zaten in een schoendoos waar de hele zomer de ventilator op heeft staan draaien, ik heb er gewoon nooit in gekeken op mijn zoektochten, duh !!

Vrijdag middag kwam Ravyn want zaterdag morgen gingen we samen met mum en Myra naar Ocala om tante Bertha op te zoeken die minnetjes was. Ze is gevallen en heeft haar heup dusdanig gebroken dat ze nu met een rekje loopt. Ze moeten wachten tot een paar botten weer geheeld zijn en dan krijgt ze een nieuwe heup. Ze is 83 nu dus een heel gedoe. Zij en mum hadden elkaar een jaar niet gezien en toen we daar kwamen zijn Myra, Ravyn en ik gaan yardsalen zodat de zussen privacy hadden om te praten. We vonden niet echt veel maar stopten bij een fleamarket en daar vond ik een paar zilveren oorbemmels in de vorm van libellen, wonderschoon en heel goedkoop dus die gingen mee. Ook vond ik een pop voor Ravyn met lange vlechten, echt zo'n pop die ik ook altijd zou willen hebben. Na de fleamarket gingen we naar een seafood restaurant en aten allerlei lekkers en bestelden ook voor de twee dames die achtergebleven waren, ze smikkelden het lekker op.

Ik ging nog met Ravyn in de tuin en maakte een paar foto's, ik haat het idee dat elke keer weer, ik denk, misschien is dit wel de laatste keer dat ik hier ben, elke keer als ik de grote eikenboom zie waar Martin al als kleine jongen in klom overvalt me dat weemoedig gevoel maar is hij ook heel dicht bij me.

De reis terug, zo'n 2 uur rijden – en Myra had een SUV gehoord want Tom had de truck nodig voor werk – ging merendeels in het donker, we stopten in Starke – altijd op de heenweg voor ontbijt en op de terugweg voor een milkshake – maar ik zat nog vol van de lunch. Het was acht uur voordat we thuiswaren en ik was klaar om naar bed te gaan maar ja, Ravyn sliep in de auto dus die was klaarwakker. Ze sliep ontzettend onrustig dus ik werd tig keer wakker afgelopen nacht.

Vanavond komt April haar laat halen, waarschijnlijk niet voor 10, 11 uur en vanmiddag, we zien wel wat we doen, het is heerlijk weertje, zelfs fris vanmorgen, zo'n tien graden en komende nacht krijgen we misschien wel vorst.

Komende week heb ik donderdag vrij en we gaan met zijn allen naar Georgia voor Thanksgiving, ik heb mijn bijdrage geleverd door twee grote kalkoenen te kopen. Er worden zo'n 20 tot 25 mensen verwacht en het lijkt erop dat het weertje heerlijk wordt, rond de 22 graden dus hopelijk kunnen we buiten eten.

Vrijdag verplicht overwerken, van 9 tot 6 dus niet te gek en dan zaterdag en zondag weer vrij. Susan krijgt haar zoon, schoondochter en kleindochter over dus dat betekent met Todd erbij is de hele familie kompleet, iets wat jaren niet meer voorgekomen is.

Als ik zin heb in vroeg opstaan vrijdag ga ik shoppen, al de black friday deals zijn er nog (het wordt een lange drukke koopnacht van donderdag op vrijdag ) en ik koop altijd pyama's voor de meiden voor Kerst.

Morgen is Bart van Hay en Miep jarig, proficiat en een fijne dag. Ian is komende zaterdag jarig en wordt 29, we zullen dit gepast vieren.

Hij was trouwens erg verrast toen ik kabeljauw met zure eiersaus maakte deze week, zoals mijn moeder het vroeger maakte en vond dat erg lekker.

Ik ga nog voor een kop koffie, moet nog even meer wakker worden, heel fijne week en

goed zingen hoor en je schoen zetten !!

Liefs van Mariet