ik wens je rozenblaadjes
op je levenspad
regen en ook zonneschijn
van alle koekjes wat
ik wens je chocolade
druiven en rozijn
meer glimlach en minder pijn
ik wens je hang naar perfectie
maar ook plaats voor kleine fouten
ik wens je zoethout en suikergoed
en heel veel drop, van die dubbelzoute
ik wens je alles
wat jij jezelf wensen zou
maar vooral veel liefde en respect
en veel mensen die zeggen of tonen
elke dag weer
ik hou van jou
Goeiemorgen lieve mensen
Allereerst wil ik natuurlijk iedereen
een Zalig Nieuwjaar toewense, al het beste voor 2016 (moet er even
aan wennen om niet meer 2015 te schrijven/typen zoals altijd) en dat
jullie allemaal gezond en gelukkig mogen blijven maar als er drempels
op je pad komen, dat jullie sterk zijn en hulp krijgen van lieve
mensen om je heen om alles te meesteren.
Ik heb veel nagedacht tijdens deze
feestdagen, niet dat ik uren de tijd had daarvoor maar je weet, soms
komen de wonderlijkste gedachten op – ik geef Martin de schuld,
meestal – en dan ga je denken, hoe deed ik dit allemaal, hoe ging
ik hier mee om, wat als.
Natuurlijk is het feit dat het komende
vrijdag een jaar geleden is dat hij overleed ook debet aan die
gedachten, het laatste jaar heb ik heel vaak gedacht, de eerste Pasen
zonder hem, de eerst Thanksgiving, de eerste Kerst maar dat is nu
niet meer, na vrijdag wordt het de tweede en dat voelt anders. Ik
voel me sterk, de kracht is er om gewoon door te gaan, die was er
altijd alleen soms verborgen achter een gordijn van mist, van tranen,
even de weg kwijt, dat zal niet veranderen maar ik kan er beter mee
omgaan, niet meer meegezogen in een poel van puur verdriet maar
vlindertjes om mijn bovenarmen, mensenvlindertjes die mee trekken om
boven te blijven.
Een van die mensenvlindertjes is in de
kamer, tv aan het kijken, ze beseft het misschien nog niet helemaal
wat ze doet maar op een dag zal ze het allemaal snappen. Ze zei, als
ik naar grandpa's pitcure kijk moet ik huilen, als ik over Martin
praat worden haar grote groene ogen vochtig en dat alles is medicijn
voor mijn gebroken maar helend hart.
Afgelopen week heb ik de uitslag van
mijn bloedonderzoek van voor Kerst opgehaald, mijn cholesterol
overall was gezakt van 256 naar 164 dus binnen de normale normen nu,
alleen een van de leverwaarden is nog wat hoog, dat is een bij effect
van Lipitor, de dokter heeft mij niet gebeld dus ik neem aan dat hij
het niet alarmerend vindt, ik ga dus gewoon in april op controle
zoals de afspraak was.
Werken was vreemd deze week, hectisch,
heel druk maar ook de sfeer van, dadelijk is er weer een lang
weekend, voor sommigen van ons dan. Woensdag kwam Ravyn al, haar
moeder en Shawn zouden een weekend weg gaan maar waren allebei ziek
dus ze kwam een dagje eerder, ik moest nog werken en zag uit naar een
lang weekend met haar, nou dat heb ik geweten met die kwebbeltante,
geen moment rust, een achtbaan, geen boemeltreintje zoals soms ook
lekker is. Oudjaarsavond lagen we om 11 uur helemaal plat en
uitgeblust, ik werd even om een minuut na middernacht wakker van al
het knallen van vuurwerk, rotjes en pistolen in de buurt maar toen ik
nieuwjaarsdag wakker werd was ik heerlijk uitegrust. Na een
ontbijtje, Ravyn zei, ik ben ziek dus ik wil kippensoep en die kreeg
ze ook, gingen we. We vertrokken naar mijn werk, Kim en een paar
anderen moesten werken dus ik verraste ze met Dutch applepie met
caramel drizzles, daar gingen Ravyn en ik bij Diana en Edwin Happy
New Year wensen, met een lekker bakkie koffie en een zelfgebakken
krentenbol, heerlijk !!!
We wilden erna naar de Aldi maar die
was dicht, ook mijn favoriete plantenwinkel was gesloten dus even
stoppen bij de pottery place, wat leuke spulletjes voor huis en tuin,
Walgreens voor kerstsnoep en versiering (70% korting is altijd leuk)
en toen weer naar huis. De rest van de dag, lekkere zelfgemaakte
tomatensoep met brood en films en weer op tijd het nestje in.
Gisteren, zaterdag stond een tripje
naar Ocala met een bezoek aan tante Bertha op het menu. We vertrokken
al op tijd, 8.15 want het is bijna 3 uur rijden, we stopten in Starke
bij de Krystal's zoals altijd voor een snel ontbijtje en het was
bijna 12 uur voordat we aankwamen want onderweg was die ene yardsale
waar dat leuke kastje stond dat ik al jaren wilde, al wist ik het
niet voordat ik het zag. Het is een laden kastje, ivoor en past
perfect op mijn badkamer.
Bij tante Bertha aangekomen kwamen we
er dus achter dat mum vergeten was om haar te vertellen dat we kwamen
maar ze vond het niet minder leuk al voelde ze zich niet echt goed.
Ze is jonger dan mum maar heeft veel gezondheidsproblemen, ze heeft
darmkanker, heeft ook problemen met haar hart maar heeft een spirit,
ongelofelijk. Ik had haar tomatensoep en maisbrood meegenomen, ze kan
namelijk niet goed bijten (gebit nooit in). Na Ravyn de tuin te
hebben laten zien en het bos erachter (kom oma, we gaan avonturen
vinden in de wildernis) gingen Myra en ik eten halen bij St. John's
Seafood, voor iedereen en we hebben heerlijk gesmikkeld van de
garnalen (een keer zondigen mag vind ik) en de gepofte aardappels en
het appelmoes met kaneel. Het was weer zo drie uur, onze normale tijd
van vertrekken want het is tenslotte ook drie uurtjes terug rijden en
Ravyn viel als snel in slaap op de achterbank van de truck. In Starke
op de terugweg (klein uurtje van huis) stoppen we altijd voor ijs of
een milkshake, lekker al was het frisjes genoeg voor een trui en het
was al donker aan het worden toen we thuis aankwamen. We gingen nog
eventjes uit met Susan daarna want Thomas (collega) texte me dat Big
Lots in Argyle Hollandse peperkoek en stroopwafels verkocht en Ravyn
moest toch nieuw ondergoed hebben dus dat ging fijn samen.
Ravyn met Dixie |
poederdons struik |
tante Bertha's eikenboom, Martin's favoriete klimboon toen hij een jongetje was |
Vandaag komen ze haar weer ophalen,
geen idee hoe laat dus we zullen zien wat we nog doen, het regent, is
donker zelfs nu on 10.00 uur en koel, ik denk zo'n 12 graden. Ik zal
haar missen na vandaag maar ze komt snel weer terug als ik een heel
weekend vrij heb en dan gaan we naar kelly zoals eigenlijk de
bedoeling was maar ik had dat afgezegd, Raini, Star en Darian met de
baby wilden ook gaan en ik vond dat veel te druk voor Kelly, ze was
het volkomen met me eens en zegde iedereen af, tijd dat ze wat rust
kreeg na het overlijden van haar moeder en haar eigen lichte
hartaanval.
Vrijdag heb ik vrij, ik weet nog steeds
niet wat ik wil, iets wat Martin en ik samen zouden gedaan hebben
misschien, ik laat mezelf wel verrassen
Vivienne is vandaag jarig, proficiat
meid !!!!
Groetjes en liefs....Mariet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten