Onder de mistletoe

Mijn lijf
Gevormd uit oude leem
Brokkelt langzaam af
Mijn oude ziel
Kent de pijn
Maar dit alles is geen straf
Het maakt me tot wat ik ben
Nieuwe kansen in een nieuw leven
Waar ik jou
En jou
En ook jou weer ontmoet
En opnieuw alle liefde krijg
En Kan geven

Goeiemorgen lieve mensen

Zo voelde het een beetje, oud lijf, oude leem, deze afgelopen week.
Gewoon moe, de laatste loodjes van het jaar, maandag begin ik aan twee weken special team dus geen zeurende klanten, geen 'je aan het script houden', geen gezeur over cijfertjes : waarom ben je rood Mariet, je moet weer groen zijn aan het einde van de week,je kan beter elke dag de hele dag werken dan eerder naar huis gaan als het aangeboden wordt.
Ik heb dat allemaal al de laatste maanden gehad. Gelukkig is hij ook vrij, die manager voor wie je nooit goed kan doen, tot het volgend jaar en ik kreeg zelfs een omhelzing van hem. Misschien dat hij zich toch realiseert dat het volgend jaar voor mij nog maar twee maanden werken betekent en dat zijn uber coachen weinig effect zal hebben.
Ik was dus maandag helemaal niet in werk stemming en belde af, dinsdag was Martin's verjaardag, hij zou 56 zijn geworden maar ik ging werken. Ze boden e time aan en hup, ik was weer de gelukkige net als donderdag. 
Op woensdag hadden we onze kerstlunch met het team , ook ter ere van de december jarigen, te weten Travisa en ik. We hadden besteld bij een barbecue restaurant, kip, ribjes en brisket (een soort runder braadstuk), het was heerlijk, ik kon alles eten met de tandjes vastgeplakt weliswaar maar toch. Travisa en ik mochten het toetje kiezen, zij had cheesecake en ik lemon meringue pie. Dat is een kruimeltjes bodem met een citroen zurige laag gemaakt van citroensap en gelatine met bovenop een flinke laag meringue, eischuim net alsop kruisbessen schuim vlaai maar iets minder hard.

Ik nam ze mee naar huis, er is nog een klein stukje voor vanmiddag bij de koffie.

Vrijdag had ik om 1 uur vrij, mijn laatste 4 vrije uren van het jaar en ik keek er naar uit om 's avonds naar Middleburg te gaan om VYNL te zien spelen.
Natuurlijk was het keidruk op de weg, drukker dan normaal want een miljoen mensen leken op weg naar Orange Park Mall, mede door kerstinkopen maar ook natuurlijk de openingsavond van de nieuwe Starwars film, ik ga volgende week wel als het wat rustiger is.

Het was een leuke avond, ik heb heerlijk kunnen dansen en Ricky speelde de hele avond behalve de tweede set op Martin's basgistaar, hij zei dat ze zo heerlijk voelde, haar nek lag heel prettig in zijn hand. Dat klinkt vreemd maar dat is hoe een muzikant over zijn instrument praat. Ik wist het direct dat het goed zat, hij zou haar echt niet de hele avond bespelen alleen om mij een plezier te doen.

Na afloop heb ik hem in mijn autootje meegenomen voor koffie, het was weer allemaal een beetje teveel geweest voor hem, hij weet nooit wanneer te stoppen en koffie helpt, praten helpt ook. Ik hoop alleen dat hij oudjaars avond beter maat kan houden want het is een lange weg naar huis en geen ontbijtrestaurants daar die dag en nacht open zijn.
Bij de Huddle aangekomen zat daar zijn vriend Terry, hij is de kok die altijd die lekkere kip kookt met de festivals. Hij verloor zijn vrouw Julie op 5 december, vond haar dood in bed, ze was 53 (hoe toevalling, 5-12-53 is mijn geboortedatum). Terry heeft het er heel moeilijk mee, tranen met tuiten en dan ziet je daar met twee mannen die enorm emotioneel zijn. Om 2 uur vond ik het laat genoeg, ik zette Ricky weer af bij zijn auto en reed naar huis.  Het was 4 uur voor ik sliep, gistermorgen sliep ik dus uit.
Er moesten een paar boodschappen gedaan worden, ik heb voor vandaag al sinds vanmorgen 7 uur (katten kennen alleen de klok van, ik heb honger en ik wil naar buiten) erwtensoep opstaan met ribjes en flink veel prei. Toen ik Ian gisteren vertelde dat we erwtensoep eten vandaag vroeg hij direct, doe je er ook die lekkere worst in. Het is natuurlijk geen Unox of Hema worst maar het is wel gerookte worst, bijna net echt.

Dat zou genoeg moeten zijn voor tot kerst als we bij Darian gaan eten, misschien dat ik vanmiddag wafels bak, het regent vandaag de hele dag, echt grauw ofschoon niet koud, 18 zou ik zeggen maar het voelt als de donkere dagen voor kerst.
Ik heb lekker na het opzetten van de soep een uurtje of twee op de bank geslapen, onder een van mijn superzachte dekentjes, met wolven erop, muziek zacht op de achtergrond en dan droom ik echt mijn mooiste dromen, van Martin of van pap en moeder, van vroeger.

Pakjes inpakken doe ik kerstdag wel, het zijn maar een paar dingen, kleurdozen en pyama's voor de jongens, ik weet niet of Ravyn er zal zijn en wat kleine dingen voor Raini en Darian. Ian heeft zijn kadootje al dik en dubbel gehad, het is groen en ruikt..hmm lekker, voor mij dan haha. Voor Josh heb ik nog niks, de meiden uit Georgia krijgen ieder twee films.

Over films gesproken, ik heb dus een aantal spullen van amazon besteld, ik had 60 dollar aan kadobonnen bij amazon dus ik heb al de greatest hits van Lynyrd Skynyrd hier plus een boek van Gene Odom over zijn jeugdherinneringen met Ronnie van Zant, hij moet het voor me tekenen volgend jaar.
Ook krijg ik de nieuwste documentaire van hem volgende week, ik heb nog twee live dvd's van Skynyrd in bestelling en een dc met de beste van ELO.

Ik wil afsluiten met jullie allemaal de allermooiste en zaligste kerst te wensen, ik hoop dat jullie genieten met familie en vrienden en de volgende week het laatste blog van dit veelbewogen jaar, bedankt voor het lezen

Liefs van Mariet

Melly houdt ook van lekker warm onder de dekens