De magie van.....

Terwijl de ene deur al op een kiertje staat
Om te worden gesloten
Barst achter de andere deur
Het feest al los
Sinds ik heb besloten
Om weer eens een nieuw pad te bewandelen
Misschien nog eens een berg te beklimmen
Weg met het oude
In met het nieuwe jaar
En weer opnieuw te beginnen

Ik heb er zin in
Al laat ik heel wat achter
Ik ben ouder en wijzer
Misschien
Meer geduld
Ik praat wat zachter
Er zullen tranen zijn
Weemoed, verdriet
Ik zal het missen
Maar ja
Deze keer doe ik het alleen maar voor mij
En ik denk
Dit was het beste om te beslissen
Dus haal uit de champagne
Want ik kom eraan
En weet je wat
Dan is het met de rust weer even gedaan

Goeiemorgen lieve mensen

Een vroege vandaag, het is net na  zeven uur en ik ben al anderhalf uur op. Ik was vroeg onder zeil gisteravond en rond vijf uur was ik klaarwakker. Jammer natuurlijk maar ja, Melly vond ook dat het tijd was om op te staan dus op een gegeven moment gaf ik het op om weer te gaan slapen. Misschien ze dadelijk nog een extra dutje op de bank of vanmiddag want ik wil ook graag naar de bioscoop.

Dit is het laatste blog van dit jaar, de volgende week is het 2020, een magisch jaar denk ik.

Het wordt het jaar van de waarheid, verhuizen, kan het, kan ik het, antwoord ja maar wat zal het met me doen. Tenslotte is Kessel, Nederland, zo heel anders dan 12 jaar geleden en leef ik nog een beetje in het verleden. Het perfecte plaatje, misschien verwacht ik te veel maar ik heb daar zoveel mensen die net als ik er naar uit kijken om me weer te zien.

En hier? Raini is nog niet echt uit aan het kijken naar haar eigen plek, ze heeft wat problemen met haar gebit, een tand midden onder is ineens uitgevallen, ze freakte helemaal uit, de twee erlangs moeten er nu ook uit en dan een gebitje. Gelukkig krijgt ze daarbij hulp van haar vriendin en hoef ik eens niet in te springen. Wat Ian gaat doen, ook hij laat het maar gewoon op zich afkomen denk ik.

Raini had haar tas gestolen uit haar auto op het werk, ze sluit nooit af, dom natuurlijk en nu zijn al haar toilet spullen, kleren en zo foetsie.

De afgelopen week was zo relaxed, niet aan de phone zoals gewoonlijk maar dit tracker werk bevalt me zoveel beter, Ella en ik werken perfect samen, dat vertelde ze me vrijdag ook en de komende week weer, ook de week daarop sta ik ervoor ingepland. Wat mij betreft mag het zo blijven voor de rest van de tijd. 

Ik ben lekker groen, all over en behalve als er iets geks gebeurt krijg ik dus voor de laatste keer mijn volle bonus. Het volgend jaar maak ik in de twee maanden dat ik nog werk niet genoeg uren ervoor maar dat is ok.

Woensdag kerst en dus naar Darian en ook dat was buitengewoon verrassend. Darian zegt altijd dat haar schoonmoeder niet echt kan koken maar daar ben ik het niet mee eens, De ham en kalkoen waren perfect, de aardappelpuree had wat extra zout nodig maar dat is persoonlijk en haar cranberry salade was de lekkerste die ik ook gehad heb, zelfs nog beter als de salade die Kelly altijd maakt. Nancy voegde er aardbeien jam en sour cream aan toe.

Het was heel gezellig, we aten op tijd en om 6 uur waren Ian en ik weer thuis, ik had het toetje, verschillende soorten taart, mee naar huis genomen voor bij koffie.

Gisteren was een grijze grauwe en regenachtige dag dus ik heb opgeruimd en daarna wafels gebakken, ik neem een aantal mee naar mijn werk morgen.

IK had van de week erwtensoep meegenomen en die ging erin als koek, ook werd toen gevraagd, wanneer breng je weer chicken noodle soup dus ik ga die morgenvroeg voor het werk opzetten en dan neem ik een grote pan mee voor dinsdag. Op die manier heb ik ook wat voor 's avond sinds ik vanuit werk naar Keystone ga voor de new years eve (oudjaarsavond) party aldaar in het veteranen centrum.

Mijn eerste en laatste party en ik ben blij dat ik het nieuwe jaar ga inluiden met vrienden en met Ricky.

Het was lachen met de kadootjes uitpakken met kerst, ik was de enige die wat deed en iedereen vond het leuk behalve kleine Josh, hij pakte zijn video uit en zijn pyama en kleurspullen en gaf het terug en zei, dat wil ik niet, ik wil piraten speelgoed. Daar sta je dan...

De familie wordt weer groter komend jaar, in juli gaan Ruud en Klari en zoon Aron een baby verwelkomen, ik heb mijn inkopen al gedaan hiervoor, iets typisch Amerikaans, hoef niet eens te wachten of het een jongetje of meisje wordt, het is goed voor beiden.

Het wordt langzaam licht buiten en ik wil nog meer koffie, de film begint om 9.30 dus ik heb nog even tijd maar ik ga zo vroeg omdat ik hoop dat het niet te druk is dan.

Volgende week zondag weer tandarts, weer schoonmaken en hopelijk kan ik dan afspraken maken voor mijn gebit, deze past voor geen meter en alleen vastplakken maakt het mogelijk voor mij om te eten. Ik moet nog steeds heel veel kokhalzen en dat is echt geen lolletje aan de telefoon maar ja, hopelijk kunnen ze er iets aan doen.

Ik wens jullie een geweldige jaarwisseling en hoop dat 2020 veel voorspoed en geluk en een goede gezondheid brengt en wordt vervolgd, volgend jaar

Liefs van Mariet

Onder de mistletoe

Mijn lijf
Gevormd uit oude leem
Brokkelt langzaam af
Mijn oude ziel
Kent de pijn
Maar dit alles is geen straf
Het maakt me tot wat ik ben
Nieuwe kansen in een nieuw leven
Waar ik jou
En jou
En ook jou weer ontmoet
En opnieuw alle liefde krijg
En Kan geven

Goeiemorgen lieve mensen

Zo voelde het een beetje, oud lijf, oude leem, deze afgelopen week.
Gewoon moe, de laatste loodjes van het jaar, maandag begin ik aan twee weken special team dus geen zeurende klanten, geen 'je aan het script houden', geen gezeur over cijfertjes : waarom ben je rood Mariet, je moet weer groen zijn aan het einde van de week,je kan beter elke dag de hele dag werken dan eerder naar huis gaan als het aangeboden wordt.
Ik heb dat allemaal al de laatste maanden gehad. Gelukkig is hij ook vrij, die manager voor wie je nooit goed kan doen, tot het volgend jaar en ik kreeg zelfs een omhelzing van hem. Misschien dat hij zich toch realiseert dat het volgend jaar voor mij nog maar twee maanden werken betekent en dat zijn uber coachen weinig effect zal hebben.
Ik was dus maandag helemaal niet in werk stemming en belde af, dinsdag was Martin's verjaardag, hij zou 56 zijn geworden maar ik ging werken. Ze boden e time aan en hup, ik was weer de gelukkige net als donderdag. 
Op woensdag hadden we onze kerstlunch met het team , ook ter ere van de december jarigen, te weten Travisa en ik. We hadden besteld bij een barbecue restaurant, kip, ribjes en brisket (een soort runder braadstuk), het was heerlijk, ik kon alles eten met de tandjes vastgeplakt weliswaar maar toch. Travisa en ik mochten het toetje kiezen, zij had cheesecake en ik lemon meringue pie. Dat is een kruimeltjes bodem met een citroen zurige laag gemaakt van citroensap en gelatine met bovenop een flinke laag meringue, eischuim net alsop kruisbessen schuim vlaai maar iets minder hard.

Ik nam ze mee naar huis, er is nog een klein stukje voor vanmiddag bij de koffie.

Vrijdag had ik om 1 uur vrij, mijn laatste 4 vrije uren van het jaar en ik keek er naar uit om 's avonds naar Middleburg te gaan om VYNL te zien spelen.
Natuurlijk was het keidruk op de weg, drukker dan normaal want een miljoen mensen leken op weg naar Orange Park Mall, mede door kerstinkopen maar ook natuurlijk de openingsavond van de nieuwe Starwars film, ik ga volgende week wel als het wat rustiger is.

Het was een leuke avond, ik heb heerlijk kunnen dansen en Ricky speelde de hele avond behalve de tweede set op Martin's basgistaar, hij zei dat ze zo heerlijk voelde, haar nek lag heel prettig in zijn hand. Dat klinkt vreemd maar dat is hoe een muzikant over zijn instrument praat. Ik wist het direct dat het goed zat, hij zou haar echt niet de hele avond bespelen alleen om mij een plezier te doen.

Na afloop heb ik hem in mijn autootje meegenomen voor koffie, het was weer allemaal een beetje teveel geweest voor hem, hij weet nooit wanneer te stoppen en koffie helpt, praten helpt ook. Ik hoop alleen dat hij oudjaars avond beter maat kan houden want het is een lange weg naar huis en geen ontbijtrestaurants daar die dag en nacht open zijn.
Bij de Huddle aangekomen zat daar zijn vriend Terry, hij is de kok die altijd die lekkere kip kookt met de festivals. Hij verloor zijn vrouw Julie op 5 december, vond haar dood in bed, ze was 53 (hoe toevalling, 5-12-53 is mijn geboortedatum). Terry heeft het er heel moeilijk mee, tranen met tuiten en dan ziet je daar met twee mannen die enorm emotioneel zijn. Om 2 uur vond ik het laat genoeg, ik zette Ricky weer af bij zijn auto en reed naar huis.  Het was 4 uur voor ik sliep, gistermorgen sliep ik dus uit.
Er moesten een paar boodschappen gedaan worden, ik heb voor vandaag al sinds vanmorgen 7 uur (katten kennen alleen de klok van, ik heb honger en ik wil naar buiten) erwtensoep opstaan met ribjes en flink veel prei. Toen ik Ian gisteren vertelde dat we erwtensoep eten vandaag vroeg hij direct, doe je er ook die lekkere worst in. Het is natuurlijk geen Unox of Hema worst maar het is wel gerookte worst, bijna net echt.

Dat zou genoeg moeten zijn voor tot kerst als we bij Darian gaan eten, misschien dat ik vanmiddag wafels bak, het regent vandaag de hele dag, echt grauw ofschoon niet koud, 18 zou ik zeggen maar het voelt als de donkere dagen voor kerst.
Ik heb lekker na het opzetten van de soep een uurtje of twee op de bank geslapen, onder een van mijn superzachte dekentjes, met wolven erop, muziek zacht op de achtergrond en dan droom ik echt mijn mooiste dromen, van Martin of van pap en moeder, van vroeger.

Pakjes inpakken doe ik kerstdag wel, het zijn maar een paar dingen, kleurdozen en pyama's voor de jongens, ik weet niet of Ravyn er zal zijn en wat kleine dingen voor Raini en Darian. Ian heeft zijn kadootje al dik en dubbel gehad, het is groen en ruikt..hmm lekker, voor mij dan haha. Voor Josh heb ik nog niks, de meiden uit Georgia krijgen ieder twee films.

Over films gesproken, ik heb dus een aantal spullen van amazon besteld, ik had 60 dollar aan kadobonnen bij amazon dus ik heb al de greatest hits van Lynyrd Skynyrd hier plus een boek van Gene Odom over zijn jeugdherinneringen met Ronnie van Zant, hij moet het voor me tekenen volgend jaar.
Ook krijg ik de nieuwste documentaire van hem volgende week, ik heb nog twee live dvd's van Skynyrd in bestelling en een dc met de beste van ELO.

Ik wil afsluiten met jullie allemaal de allermooiste en zaligste kerst te wensen, ik hoop dat jullie genieten met familie en vrienden en de volgende week het laatste blog van dit veelbewogen jaar, bedankt voor het lezen

Liefs van Mariet

Melly houdt ook van lekker warm onder de dekens

Wij volgen de sterre

De laatste flarden mist
Verdreven door de Morgen zon
Spaans mos
Doordrenkt met dauw
Blijft achter in de bomen
ik denk aan jaren terug
En moet weer eens bekomen
Van het verlies op die maandagmorgen
Dat telefoontje, dat mij toen brak
het voelde als verdrinken
In een ijskoud wak
Papa is dood
Hij is net overleden
Vandaag voel ik de pijn
destemeer
Vandaag brengt me terug
Naar het verleden

En ergens in het universum
Glimlacht mijn Vader naar mij
Terwijl hij de hand van mijn moeder streelt
Teder
Zoals altijd

Lieve mensen

Afgelopen maandag 9 december was het 17 jaar geleden, ook op een maandagmorgen dat we een telefoontje kregen van Hay. Hij had de hele nacht bij papa gewaakt, hij loste mij om middernacht af. Ik had bij hem gezeten van 16.00 tot middernacht, met hem gepraat, zijn hand vastgehouden en voor hem gezongen. Papa was al heel ver weg toen en het was heel sereen, heel vredig maar toch, je hoopt op een wonder al weet je dat het tot een einde komt. Toen ik het bericht kreeg was hij net overleden. We reden naar het ziekenhuis in Venlo en met dat begon een week van herinneringen, heel veel tranen maar ook dankbaarheid voor de man die papa was. Die avond mochten Ine en ik helpen met de afscheidrituelen van wassen, aankleden en dat was fijn om te doen.

Op vrijdag de begrafenis, heel erg koud, dat herinner ik me maar heel veel warmte van familie en vrienden, ik herinner me hele dikke knuffel van John die ook alweer een paar jaar overleden is.

Op deze maandag had ik het er erg moeilijk mee en bleef thuis, veel tranen, dit gedicht dat me weer aan het huilen maakte., Het is zo vreemd, ik schrijf het alsof het niet persoonlijk is, als een buitenstaander en als ik het dan lees als het klaar is, treft het me als een moker en komen de tranen.

De rest van de week, weer moeilijk, het is die tijd van het jaar waar alles teveel is. Op donderdag kon ik eerder naar huis, op vrijdag ging ik eerder naar huis.

Ik heb veel geschreven deze afgelopen week, mijn jaarlijks kerstgedicht maar ook een paar over vroeger en die kunnen jullie de komende weken wel lezen.

Slapen ging moeilijk, teveel in mijn hoofd plus een kat die denkt dat het tijd is om buiten te spelen, 2 uur in de morgen.

Ik heb de laatste dagen veel kerst films bekeken, natuurlijk is Amerika het land om dat te doen, je weet hoe ze eindigen voordat ze beginnen, altijd een vader, weduwnaar meestal met een of meer kinderen, een vrouw die eigenlijk wat anders wil maar toch kiest voor de mand met kids, dan krijgen ze ruzie om iets idioots en vijf minuten voor  het einde komt alles goed.

Het is gezellig , lichtjes aan, warme koffie, chocola want bijten gaat niet maar het smelt in je mond (ik moet weer een nieuwe pak choco lollies van Aldi kopen, ik had ze gekocht voor de kids maar ze zijn op).

Nu was ik dat niet alleen, Julius had er ook een paar, hij kwam een nachtje slapen donderdag, Raini nam hem mee naar haar vriendin Christina en Juju zei steeds, ik wil naar oma, lief he.

Gisteren heb ik dus de hele dag in pyama lekker relaxed, de was gedaan want het was heerlijk buiten net als nu, blauwe, lucht, zon en een aangename 21 graden.

Lekker gekookt 's avonds, saffraan rijst met kip met kerry en kokosmelk, geserveerd met mandarijntjes en meer dan genoeg over voor vanavond.

Ik moet gaan kijken voor verhuisdozen, ik heb er 28 nodig, heb er al twee. ze zijn 1,50 per stuk dus dat is te doen. Ik moet ook lijsten gaan maken, wat ik elke doos komt maar ik denk dat ik nog even wacht.

Vrijdag speelt VYNL in Middleburg en ik heb 's middags vrij gepakt, het is de laatste kans om vrij te nemen voor het einde van het jaar, de kerst en de nieuwjaarsweek werk ik voor het callback team, heerlijk rustige afsluiting van het jaar.

Dan is er op oudjaarsavond het optreden in Keystone, dan werk ik tot 18.00 dus dat wordt haasten, het begint om 8 maar ik moet een uur rijden.

Kerst zijn we uitnodigd door Nancy, Darian's schoonmoeder voor het kerstdiner, geen eigen bijdrage en ik ga in style. Ik heb de laatste weken een heleboel spullen van Wish besteld, heel leuke simpele kleding, broeken, blouses en krijg veel complimenten op werk over mijn nieuwe stijl. 

Vrijdag draaide er een documentaire in een bioscoop in Five Points, het oudste district van Jax met veel antiekwinkels, restaurantjes en de oudste bioscoop. Het was de premiere voor : The last 72 hours of Lynyrd Skynyrd gemaakt door Gene Odom. Gene is een van de survivors van de vliegtuig crash in 1977 en was persoonlijk bevriend met Ronnie van Zant. Ik ontmoette hem een aantal weken geleden tijdens een VYNL gig en kocht zijn boek. Het was uitverkocht, vrijdag dus ik heb de dvd op amazon besteld.

Zaterdag avond belde Gene me op, hij had van Edward, mijn Nasa vriend, gehoord dat ik interesse had in zijn persoonlijke toer, westside en Green Cove's hellhouse, waar de band oefende en waar ook Joe's band een onderkomen had. We gaan een datum prikken in het nieuwe jaar, misschien in maart, misschien eerder en ik verheug me erop. Hij vertelde me, weer, dat hij het volgend jaar naar Nederland komt, naar vrienden in Bergen op Zoom en wil me dan ook zien, voor koffie of zo.

Zou het misschien mogenlijk zijn iets op te zetten met P&M radio, wie weet !!! 

Ik ga lekker shoppen voor kerst lekkers, proeven bij Cosco's en wie weet misschien koop ik wel een hele grote doos chocolade koekjes, nu kan het nog

Liefs van Mariet

Het schiet op !!

Het blad vliegt huizenhoog
De wind neemt het met zich Mee
Ik sta hier te kijken
Het blad daar boven
Ik in het gras benee
Het dwarrelt
Het draait
De wind speelt een spel
En ja
We weten het allemaal wel
Deze vlucht duurt niet eeuwig
Soms Langer
Soms korter
Opeens is de wind het spelen moe
En dan heeft ook dit blad
geen andere keuze
Dan vallen
Terug naar de aarde toe
Het komt tot een eind
Op de al met bladeren bedekte grond
en de boom waarvan het stamde
Moet verder
Met weer een andere kleine wond

Lieve mensen

Even gauw boodschappen doen vanmiddag nadat ik echt het hele huis gepoetst heb, had er gewoon zin in en dat komt niet zo vaak voor dus daar moet je gebruik van maken.

Het was een mooie week, feestelijk vond ik, plaatselijk zeker.

De eerste drie dagen waren zo lang dus ik ging eerder naar huis, dat breekt me dadelijk misschien wel op met groen blijven maar wth (dat betekent what the heck).

Ik moest veel lezen, veel denken, aan Nancy. Ze is op mijn facebook, jaren geleden kreeg ik haar aan de telefoon als klant en we klikten, ze is jonger dan ik, niet veel maar heeft nog jongere kinderen, haar dochter 18, haar zoon werd deze week 25. Een week geleden reden ze samen in zijn auto en die ging over de kop, Alison, haar dochter overleed ter plaatse en Michael haar zoon was zeer zwaar gewond, vooral aan zijn hoofd (beiden hadden hun riemen om maar het was een open sportwagen). Michael ligt in Orlando in het ziekenhuis, ze weten niet of zijn  hersenen beschadigd zijn, misschien was over een paar weken, hij wordt in een coma gehouden want alles is opgezwollen en ze moeten wachten totdat het weer geslonken is voor ze weten wat de gevolgen zijn.. Vreselijk, twee kinderen, een verlies je direct en een dat wordt maanden zorgen maken, ik kan me niet voorstellen hoe zij zich zo sterk houdt. Alison is gisteren begraven en voor de rest is ze de hele tijd in het ziekenhuis bij haar zoon.

Donderdag was ik jarig, overstroomd met berichtjes, wensen, leuke foto's, filmpjes, mails en toen in thuiskwam wachtte een heel mooi bloemstuk in een mand met dikke rode rozen en Martin's favoriete roze lelies. Zo lief van Rob en de meiden om dit te doen.

Op het werk had we lunch, niet voor mij maar het maakte het wel een beetje speciaal, kalkoen, mac en cheese, allerlei groentes en als toetje bananapudding en cheesecake, heerlijk.
Ik ging eerder naar huis, het was rustig en ik lag al voor negen uur in bed.
De kids hier tillen niet aan verjaardagen. Wel bracht Susan een chocolade taart waar je u tegen zegt, met creme, heel machtig maar lekker !! Ik had zelf een appeltaart gehaald dus de kilo's komen er wel weer aan, ik kan nog steeds niet kauwen.

Vrijdag laat beginnen om 10.30 en alweer om 4.30 naar huis, uurtje lunch en twee uurtjes vrij om film te kijken, Incredibles 2, had ik al gezien maar evengoed leuk.

We zouden naar de lichtjes voor kerst in de dierentuin gaan met Josh jr en Julius maar Raini was veel te laat terug en ik vond het niet meer de moeite dus gaan we wel een andere keer.

Zaterdag ook lekker rustig, ik kon warempel uitslapen nadat ik om 7 uur Melly uit liet en Freckles eten gaf.
Ik kreeg twee pakjes in de mail, Platbook editie 22 waar een gedicht van mij instaat, ik sta nu in 12 van de 22 uitgaves, best wel aardig vind ik.
Ook had ik van vistaprint een tshirt besteld met de foto van Ricky en mij op.

Vanmorgen was ik weer vroeg ui de veren maar geen tijd om terug naar bed te gaan want ik krijg zo dadelijk bezoek, Jolien, die hier niet zover vandaan woont, komt Martin's spaanse gitaar halen. Ze en Gert-Jan hebben twee zonen, Tom en Owen en die krijgen de gitaar voor kerst. Ik vind het belangrijk dat de spullen die ik weggeef ook gebruikt worden.

Dus ik heb opgeruimd, geveegd, gedweild en het ziet er pico bello uit. Tussendoor nog even met Bulgarije geskyped, Lucas had huil zin maar hij lachte toch een paar keer, meer naar papa dan naar mij weliswaar.

Nog twee weken en dan is het bijna kerst, dan nieuwjaar en dan nog eventjes, ik hou me vast aan dat eventjes, hard nodig in deze komende weken met Martin's verjaardag en zijn sterfdag om de hoek

Ik wens jullie gezegende advents dagen

Liefs van Mariet

Bijna tijd voor Sint en Piet

Ik Ben besmet
Met het heimwee virus
Mijn huid voelt koortsig en klam
Ik geef het toe
Het knaagt Al jaren
Maakt me humeurig
En vleugel lam

Ik voel de noodzaak
Om dozen in te pakken
Voor mezelf
Niet voor de Sint
ik tel de dagen
Streep ze af op mijn kalender
Tot mijn terugreis begint

Geen enkel pilletje
Ook geen dokter
Kan iets doen aan deze pijn
Er is maar een iets
Wat me beter Kan maken
En dat is
Terug in Kessel te zijn

Goeiemorgen lieve mensen

Niet te geloven, alweer bijna Sinterklaas, bijna jarig ook. Wat gaat het vlug, ik word alweer 66 jaar, de officiele leeftijd om met pensioen te gaan hier en soms zoals deze morgen voel ik mijn leeftijd in mijn botten maar ja, dat komt omdat ik lekker lui ben geweest gisteren, niet uit mijn pyama te branden. 

Heerlijk eindeloos oude films kijken ook al heb ik de meesten al tig keer gezien.

Ook vandaag is zo'n dag, een koud briesje buiten, regen vanmiddag en dat voelt al in de lucht. 

Wat was dit een heerlijk weekend en wat had ik er naar uitgekeken.

Ik hoefde maar drie dagen te werken en al die dagen voor mijn oud team, dispatches bekijken, mensen bellen wanneer hun monteur zou komen. Twee van die dagen was ik alleen, niet voor te stellen toen ik dit werk deed, toen hadden we dagen van 200 plus jobs, nu waren het er amper 50.

Donderdag thanksgiving, ik kookte niks. Ik had al de ham gekocht en ging woensdag avond even naar Costco voor hun werkelijk verrukkelijke appeltaart, halve meter in doorsnee die me direct terugbracht in de tijd naar moeder's vlaai. Ik kocht ook een pumpkin (pompoen)pie, traditie hier met deze bedankdag. Ook hadden ze hele smakelijk uitziende kabeljauw voor een redelijke prijs, gevangen in de kustwateren van IJsland. Ik heb gisteren een vierde gebakken, yummie !!

Donderdagmorgen nog snel even slagroom gehaald, de echte en toen met Ian naar Georgia. De hele familie compleet behalve Ravyn, ik vertik om April te bellen en ook Ian wilde het niet doen. We zouden Ravyn elk weekend krijgen maar haar moeder vindt het blijkbaar nodig om ons te straffen. Ze is nu te druk met werken en denken over haar nose job, ja ja prioriteiten. Ze vindt het ook heerlijk om slachtoffer op facebook te spelen, och ja, als daar je talenten liggen !!

Lester was er ook met zoon en familie, hij zit in een rolstoel. Even opfrissen, Lester is de broer van Kelly, mid zeventig en een paar weken geleden raakte hij ineens helemaal verlamd, hij had een tumor in zijn nek, die is verwijderd en nu is hij herstellende. Ook Kelly's zus Leah was er en nog wat familie leden die ook altijd op de reunie in Georgia zijn.

We zouden om 2 uur eten maar dat is altijd fictie want het is altijd uren later en ook nu. Het was half zes voor we aan konden schuiven maar lekker. Er was dus die grote ham van mij die de hele dag in de smoker was. Er was drie kalkoenen, een uit de smoker en twee gefrituurd in een speciale pan voor kalkoen. En dan natuurlijk al die bijgerechten.

Na al dat lekkers ook nog nagerechten, mijn appeltaart en pompoen taart, oranje cake die Josh's moeder maakte, heerlijk (ik heb nog een klein stukje in de koelkast voor vanavond), kokos taart met schuim, druiven met cheesecream en noten (beetje moeilijk om te bijten voor mij). Ik had mijn nieuw gebit vastgeplakt en kon dus bijna alles eten.

Volle buik net voor achten naar huis, Ian was al eerder gegaan en ik had dus kunnen blijven slapen maar ik had niks bij me en wilde vrijdag black friday shoppen.

Vrijdagmorgen was ik al voor achten bij walmart voor de pyama traditie. Het viel tegen, ik vond er twee voor mijn Heldense maedjes maar hmm. Ook was warme sokjes en ik was klaar. Dit jaar stuur ik het niet op, ze gaan wachten tot oma het verstuurt in maart.

Dat versturen is ook geregeld, ik heb een contract met de vervoerder en heb al een vierde van het bedrag aanbetaald. 

Vrijdag avond speelde VYNL in Starke, het was al zeker 6 maanden geleden, die laatste keer.

Ik had mijn nieuw shirt van Wish aan, zwart met een paardebloem met zaadjes die verwaaiden. Ricky vond het geweldig. Ook had ik Martin's basgistaar opgepoetst en hij heeft twee set op die bas gespeeld, ik had de tranen in mijn ogen bij het eerste nummer. Hij zei dat ze heel fijn voelde en dat elke keer als hij haar hield, hij aan mij zou denken. 

Na afloop gingen we voor koffie bij IHop, dat was ook heel lang geleden. Hij zei dat hij mij heel erg ging missen maar dat het zo goed was, we hadden een geweldige tijd gehad en nog een paar maanden te gaan. Ik reed om alf een naar huis (45 minuten) maar kon niet slapen tot 4 uur in de morgen, al die dingen die door mijn hoofd gaan.

Het duurt nu weer tot 28 december tot ik hem zie, dan spelen ze in Middleburg en op oudejaarsavond in Keystone.

Vandaag een beetje poetsen, ik verwacht niet echt iemand voor mijn verjaardag donderdag maar je weet maar nooit. Ik moet werken maar ben om 17.15 klaar en hoef vrijdag morgen pas om 10.30 te beginnen.

Het zonnetje komt net door en het is zo uitnodigend om buiten wat te doen. Ik moet mijn pillen ophalen en dan misschien kijken wat we koken vanavond. Er zijn nog wat restjes van donderdag maar ik denk dat Ian het wel goed vindt na twee dagen restjes eten.

Vandaag eindigt mijn laatste hurricane seizoen, en ook markeert het de laatste drie maanden dag voor werk. Ik heb dus maart vrij maar misschien werk ik een paar dagen, die eerste week, even kijken wat ik in januari en februari nog moet.

Vandaag is Mariska jarig, in het verre Canada, ik wens je alle goeds van de wereld lieverd .

Vrijdag is mijn broer Hay jarig, proficiat en een fijne dag met Miep en de kids.

Het is nu 10.15 en ik ga wat doen, luieren is over, aan de slag, misschien wat spullen aan de weg, oude kastjes die niemand wil, mijn huis wat leger elke dag

Liefs van Mariet