Ik slaap weer alleen...

Jouw kleine lieve lijf
Uiteengereten door wrede muilen 
daarna achtergelaten als een voddenpop
Bedekt met hun kwijl
En ik kan alleen maar huilen
Weer brak mijn hart
Hoeveel barsten kan een mens doorstaan
Je was pas 7 maanden oud
En ik moet mijn tranen drogen
En een beetje meer alleen mijn levenspad weer opgaan

Goeiemorgen lieve mensen,

Ik slaap weer alleen...mijn allerliefste Charlie is niet meer bij me.

Toen ik vrijdag avond van het werk thuis kwam kon ik haar nergens in huis vinden, ook niet in de achtertuin, ik riep en riep en behalve van Freckles die eigenlijk zo'n beetje naar elke naam luistert als het om aandacht en eten gaat, geen response.

Ik vroeg Ian, die had haar het laatst in mijn slaapkamer gezien, uren eerder.

We gingen buiten zoeken met de zaklamp en ineens zag ik iets wits liggen dus met een bang hart liep ik er naar toe. Nee het was geen plastic zakje, het was mijn allerliefste poezenkind.

Ze had bloed aan haar snoetje, bloed op haar onderlijfje en was besmeurd met wat later bleek, hondenkwijl. Het blijkt dat Star naar buiten was gegaan, een paar keer en toen is Charlie waarschijnlijk naar buiten geglipt, Star ziet nooit iets anders dan zichzelf. Toen die deur weer dicht ging, kon Charlie niet meer naar binnen en toen kwamen drie honden, een kleintje en twee pitbulls. Ze had gewoon geen schijn van kans. Star zag even later toen ze weer naar buiten ging, honden vechten om iets wat ze dacht dat een stuk touw was.

Ian heeft me geholpen haar te begraven, achter in de tuin, in een hoek met geen gras waar ze altijd graag speelde.

Vrijdagnacht was verschrikkelijk, ik miste haar klein lijfje op mijn kussen, haar natte snoetje met de poezenkusjes en ik had het heel moeilijk gisteren op het werk, ik was ontzettend moe.

Eerder deze week was het ook goed raak, zondag was Ravyn nog bij mij en we zouden allemaal samen naar het park aan de rivier gaan met de hond.

Doordat ze pas laat terug was van haar boodschappen doen besloten we niet meer naar de rivier te gaan omdat het te snel donker zou worden dus we gingen naar het kleine parkje op Melvin Road met schommels, een klimtoren met glijbaan en een basketbal veldje.

Todd en de hond bleven thuis, wij zagen wat jongelui basketbal spelen toen we naar binnen liepen en wat toeschouwers. Raini ging op de schommels, wij zaten op een bakje met de rug naar de ingang toe en ik nam een paar foto's. Opeens horen we 4 schoten uit een pistool en na ons omgedraaid te hebben zien we een jongeman met een pistool in de hand naar de straat wijzen, even later sprongen hij en anderen in een tweetal witte auto's en reden met grote vaart weg. Ik bleef kalm en liet Ravyn schommelen, de klimtoren was tussen haar en het gebeuren dus ze was veilig daar.

Susan belde onmiddelijk met Todd en die kwam, met de politie die hij meegebracht had omdat die net bij de kerk geparkeerd stond. Even later nog twee politie wagens met loeiende sirenes. Een mevrouw was aan de telefoon met 911 en vroeg mij ook even met de operator te spreken, ook moest ik een verslag van de gebeurtenissen doen met een van de agenten. Ik vertelde wat ik gezien had, nee ik had geen idee van het merk auto of de nummerplaat en nee, ik ken de de jongemannen niet en zou ze ook niet kunnen identificeren.

Daarna gingen we in de auto met Todd terug, ik neem haar nooit meer mee daar naar toe, dat heb ik ook tegen April, haar mama verteld. Ravyn zei dat ze niet bang was geweest dus dat is goed maar ik denk dat dat voornamelijk is omdat wij niet in paniek raakten en zo.

Voor de rest een rustige week met dinsdag en woensdag vrij, ik ging op zoek naar een boom. Betaalde ik vorig jaar nog 35 dollars, nu was het bijna 60 maar ja, nooit geen kunstboom meer. De boom is zo'n 2 meter hoog en ziet er prachtig uit. Raini maakte een heel gedoe dat ze meer wilde versieren en ik heb dinsdag uren gewacht nadat ze thuis was en zei, ik kom zo maar ben op een gevene moment gewoon begonnen na haar dat te hebben verteld, een half uur later kwam ze en zei, doe maar.

Ook is de takkenboom tegen de muur heel mooi gelukt. De tafel met de kerststal en de kransen ziet er mooi uit. Ik ben in kerstsfeer !!!

Morgen ben ik jarig dus vandaag ga ik met Susan naar Longhorn's voor mijn kadootje, een etentje, waarschijnlijk steak en het toetje krijg ik van het restaurant. Er wordt vast en zeker gezongen en zo.

Ik moet gewoon werken, ik heb komende zaterdag en zondag vrij en we hebben een yardsale gepland en ik ga eten met Marcel en Kevin die in town zijn vanaf morgen.

Komende week 9 december is het ook alweer 14 jaar geleden dat papa overleed dus een kaarsje gaat zeker branden.

Onze Hay is 6 december jarig, van harte en een fijne dag.

Ik schrijf dit verslag terwijl ik met Frank en Aline skype, In Sofia was al de eerste sneeuw gevallen en de bergen vertonen een kerstsfeertje, ik wilde dat ik even kon overwippen.

Allemaal een heerlijk avondje gewenst en tot schrijfs...

Liefs van Mariet