ich hub naate
veut
en de boks
haet auch wat meij gekrege
det kries
se noe van dit sjlechte waer
al drie
daag niks as raege
de sjtraot
lupt weer ens vol
en niks
helt ut zaakje druug
noe allein
maar haope op baeter waer
missjien is
ut weer weg, morge vreug
Hallo lieve
mensen
Ja jullie
lezen het goed, het was weer natte voeten dag gisteren. We hadden al de nodige
regen gehad deze week met name op donderdag en vrijdag viel het met bakken uit
de hemel en gisteren zou het iets droger worden. We hadden een dagje Ocala
gepland, mum, Myra en ik en het begon als een hele grijze dag maar naarmate we
dichterbij Ocala wat zo’n 2 uur rijden naar het zuiden ligt van hier, klaarde
de hemel op en toen we bij tante Bertha’s huis aankwamen was er een zonnetje in
een blauwe hemel met witte wolken en was het zelfs warm. Na alle legpuzzels in
het huis te hebben gebracht en even te hebben bijgekletst ging het met de auto
richting Golden Corral voor een lekkere lunch. Ze hadden weer vanalles
klaarstaan, lekkere kippenlevers, chicken bourbon, ribjes en als toetje bananapudding
en marsmellows met chocolade van de chocolade fontein waren een paar van de
dingen die op mijn bord belandden. Na ons buikje goed te hebben gevuld (voor
het eerst in mijn leven werd ik behandeld als senior en kreeg mijn drankje
gratis) deden we nog een paar garagesales. Ik vond voor Martin een mooie auto
op schaal. Het is een 1958 Cadillac Deville, heel erg paars en blits.
Rond half
vier was mum moe en wilde weer terug richting Jacksonville dus na een bezoekje
aan het kerkhof – dat ligt heel mooi temidden van weien en bosjes en heeft de
graven van haar ouders en grootouders zij aan zij – gingen we weer op pad.
Naarmate we dichterbij Jax kwamen was de grijze lucht weer terug en vielen de
eerste dikke druppels. Het had hier de hele dag geregend ondanks voorspellingen
dat het maar wat buitjes zouden worden en toen we bij Myra’s huis aankwamen
waar we mijn spulletjes in de grote truck zouden laden zodat mum naar huis kon
gaan en Myra mij thuis zou afzetten viel het met bakken uit hemel. Opeens was
daar een stormfront wat uit het niets leek te komen, het was eerder gepasseerd
en had zich plotseling omgedraaid, was in sterkte toegenomen en terug gekomen.
We wachten een half uurtje en toen leek het iets minder te worden. Voordat we
de straat uit waren kwam het water, grote golven veroorzaakt door de truck en
een paniekerige Myra. We kozen voor een omweg naar ons huis, de weg ligt iets
hoger maar toen we bij onze straat kwamen zagen we Gil en Susan ijverijg bezig
in oliejassen en rubber laarzen om de troep die uit de beek op de straat
spoelde aan de kant te harken. De beek die zo’n twee meter diep is achter hun
huis en waar normaal zo’n 10 tot 20 cm water in staat liep over in de straat en
in hun tuin. We konden de straat niet in, er stond bijna een halve meter water.
De buurman probeerde weer iedereen te weren want de golven die auto’s veroorzaken
kunnen net genoeg zijn om het water over je drempel te brengen. We parkeerden
de auto aan het begin van de straat en waadden door het water, over de stoep
die iets hoger ligt, het water kwam tot mijn knieen en alles werd nat. Mijn
spulletjes werden binnen gezet en toen snel droge spullen aan, de planten staan
nog steeds in het halletje, ik had bij tante Bertha verschillende passie bloem
scheuten uitgegraven en die gaan vandaag de grond in. Binnen een volgend uur
stond het water tot aan onze voordeur en het voorste stukje van de garage werd
weer nat, de politie kwam en zette de straat af voor een uurtje want er waren
toch nog verschillende idioten die meenden door de straat te moeten rijden,
meneer Samuels, onze buurman werd er helemaal gek van, hij liep als een gek
rond met zijn armen te zwaaien, zandzakken werden bij de buren voor de
garagedeur gegooid en de buren aan de andere kant hadden weer de nodige lol met
hun kano.
er kwamen nog een aantal centimeters bij voordat het donker was |
achtertuin werd moeras |
Gelukkig
hield het rond 8 uur op met regenen en het zakte weer langzaam. Nu is alleen de
stoep nog een beek van al het water wat uit de gazonnetjes richting straat
loopt en de achtertuin lijkt meer op een moeras. Ten zuiden van ons was het nog
erger, het stormfrom bleef boven St Augustine hangen en bracht hagel, onweer en
zelfs een tornado waarschuwing met zich mee. Binnen een uur werden er ruim 3700
blikseminslagen op de grond gemeten, dat is een gemiddelde van meer dan een per
seconde !!!! Zover ik weet is er niemand gewond geraakt, de tornade
waarschuwing is weer ingetrokken maar met name de Black Creek regio die vorig
jaar met storm Debbie dagenlang voor wateroverlast zorgde – sommige mensen
konden langer dan een week hun huis niet in of uit – is weer zwaar getroffen.
In Jax is het name ons gedeelte van de stad, de Westside het zwaarst getroffen
met overstromingen.
Vrijdagmiddag
op het werk zorgde al die regen al ervoor dat het gazon achter het gebouw
veranderde in moeras en dat zorgde ervoor dat toen ik naar huis ging, er
honderden ibissen en zelfs wat wilde kalkoenen een feestmaal hadden, allerlei
insecten zochten een droog plekje op hogere grashalmen zochten en ook de kleine
kikkertjes sprongen ijverig in het rond.
Deze week
kwam Charles terug naar at&t als manager, woensdag kreeg ik een dikke
knuffel, hij zei dat hij blij was me te zien, hij was 2 jaar in Kansas City,
Lori, mijn manager vertelde hem, je kunt haar niet terug hebben, daar vecht ik
voor dat ze in mijn team blijft want ik wil haar niet kwijt.
Stephanie
had donderdag haar avontuur, ze had zich opgegeven om een shift met de politie
mee te gaan. Om zes uur ‘s avonds moest zich melden bij het grote politiebureau
in Cedar Hills, bij ons in de buurt en ze had een wilde nacht, tot 2.00 ‘s
nachts ging het in een rollercoaster vaart van het een naar het ander, een
overval, een drugbust, een jacht met sirene en in volle vaart op zoek naar een
auto dief en ga zo maar verder. Ze was
erg onder de indruk van alles.
Vrijdasg
probeerde ik voor een klant zijn online adverteren te stoppen, hij kon het
nummer niet vinden en was behoorlijk radeloos. Ik belde allerlei afdelingen
maar zoals zo vaak, niemand wist precies waar naar toe. Op een gegeven moment
kreeg ik een nummer van een billing agente. Ik belde en kreeg een boodschap
:proficiat alleen al met het kiezen van dit nummer heb je een cruise naar de
Bahamas gewonnen, alleen blah blah blah. Ik wachtte tot er meer kwam maar er
werd gezegd een toets in te drukken. Ik kreeg een ijverige jongeman aan de lijn
die mijn gegevens wilde hebben want ik ging op vakantie voor twee nachten cruise
voor maar 59 dollars. Ik wilde uitleggen waar ik naar op zoek was maar zijn
enthousiasme was nie te remmen. Hij zei, maar mevrouw, u heeft een cruise
gewonnen. Ik zei, ik wil niet op een cruise, ik word zeeziek. Toen was het even
stil en tuut tuut tuut. Uiteindelijk vond ik dat toch het juiste nummer en kon
de klant ook gelukkig maken.
Martin
heeft niet veel gewerkt deze week met al dat nats maar het ziet er naar uit dat
het morgen beter wordt, hij gaat dan met Kenny op stap, een kennis. Hij is een
kleine zelfstandige metselaar die hulp nodig heeft. Hij wil Martin leren
metselen en het schijnt dat daar goed geld in te verdienen is. Dinsdag gaat het
weer op karwei met M&J, ook zou hij eindelijk voor de laatste weken betaald
krijgen, zij moesten wachten op een betaling van een klant.
Nog niks
nieuws van het huizenfront, ik wacht nog steeds op de goedkeuring voor de
hypotheek.
Ik wil
afsluiten met een bijzondere felicitatie. Op 10 mei, de verjaardag van mijn
vader is ook Fenna jarig, ze wordt 4 jaar dus dat betekent dat onze kleine
schat naar de kleuterschool gaat binnenkort. Een dikke kus van Oma Merica XXXXX
Allemaal
een fijne week gewenst en hopelijk houden we het droog nu….Mariet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten