kroon
juwelen
een parel,
een diamant
met goud,
frutsels en franje
je ziet ze
achter beveiligd glas
maar bij
ons zijn ze Oranje
de hele
wereld kijkt nu toe
hoe ze het
in Holland doen
dus Willem,
zet je beste beentje voor
en geef ze
van katoen !!
Hallo lieve
lezers,
Jullie
maken je op voor een mooie Koninginnedag, ik hoor net van Thijs Zeelen dat
tenminste het zonnetje gaat schijnen al lijkt het niet echt warm te worden.
Hier is het zomers en we hebben weer volop de ventilators draaien.
Ik heb spierpijn
en ben ontzettend stijf, gisteren hebben Susan en ik eerst royaal ge-yardsaled
en daar gewandeld. Ik begon zelf al vroeg gistermorgen, was om 5 uur op en
moest wat zaakjes afhandelen. Tanken (3.32 per galon en nog 15 cent extra korting
eraf!) en naar de bank maar die was zo vroeg nog niet open dus ik ging even op
zoek naar een huis dat ik op internet had gezien, huis niet gevonden maar wel
een klasse yardsale. Ik bood op een mooi boekenkastje, een tafeltje op wieltjes
(voor Raini), een hardstikke lief blauw bakje met een vuurtoren op de zitting
en nog wat kleine dingetjes, totaal van maar 11 dollars. Dat ging dus allemaal
in de auto naar huis en Martin zuchtte…lol.
Toen Susan
wakker was, rond 10 uur gingen we samen op stap, je weet er zijn van die dagen
dan vind je niks en dan zijn er dagen als gisteren waar ik gewoon teveel vind.
Gelukkig heeft Susan’s auto veel plaats want hij was vol. Nog een klein kastje,
allemaal prinsessen spulletjes voor Ravyn’s kamer (allemaal voor een kwartje
per stuk), een snoezig metalen rek voor mijn plantjes, wat mokken voor de
koffie op het werk en nog veel meer.
 |
| zo goed als nieuw boekenkastje dat ik misschien ga omtoveren tot een poppenhuis |
 |
| snoezig bankje voor Ravyn's kamer |
 |
| onze hare majesteit Ushuaia |
Na alles op
de plaats te hebben gezet gistermiddag was het wandeltijd, we hadden het vorig
weekend verstek moeten laten gaan vanwege de regen en gisteren besloten we een
flink toer te lopen. Er werd iets gebouwd bij de oude Foodlion en wij waren
natuurliijk nieuwsgierig.Het is zo’n 3 km vanuit hier en het was perfect weer
dus waterfles en telefoon mee en loos. Halverwege kwam er ineens een hond
aangelopen en Susan kon het niet nalaten om te zeggen, oh arent you a beautiful
dog (oh ben wat ben jij een mooie hond). Nu had die hond dat gehoord en hij
dacht, aardige mensen dus tot onze grote verbazing liep hij met ons mee, zelfs
toen we de drukke 103th street overstoken. Aangekomen bij het bouwsel wat een
Waffle House bleek te zijn stonden we even te overleggen, wat doen we met die
hond. Opeens trok Susan me achter een container en zei, sta stil. Er kwam een
jongeman aangelopen en aangezien wij stil stonden besloot de hond dat die
jongeman een veel interessanter persoon was om te volgen dus daar ging hij. Wij
gingen nog even de winkel binnen voor chocolade kookpudding voor Martin (hij
vindt warme chocopudding over cake heerlijk) en toen we weer huiswaarts liepen
was de hond nergens te bekennen. Halverwege, alweer zagen we ineens voor ons
diezelfde hond de weg oversteken. Hij zag ons deze keer niet en verdween in een
van de zijstraten. Ik heb tegen Susan gezegd, praat niet meer tegen honden !!!
Van Susan
had ik een jaar geleden een dreamcatcher gekregen en toen ik een aantal maanden
geleden heel heftig begon te dromen en mezelf steeds wakker maakte hiermee heb
ik hem aan de muur boven mijn kant van het bed gehangen. Het werd alleen maar
erger, die dromen totdat Martin zei, ik zal er wel wat mee doen. Tot op vandaag
weigert hij te zeggen wat hij deed maar de rare dromen hielden op tot dinsdag
nacht, toen begon het weer. Toen ik die volgende morgen de dromen vanger van de
muur optilde vond ik allemaal bruine stippen ter grootte van papierrondjes als
je een perforator gebruikt. Martin had het niet aangeraakt zei hij dus met een
vochtig doekje veegde ik de muur schoon en de dromen waren gelijk ten einde. Ik
vertelde gisteren tegen Susan wat er gebeurd was en ze gaf me twee
dromenvangers, niet voor mij maar eentje voor Janine en eentje Ine dus die gaan
in mijn koffer. Ze zijn gemaakt door een Indianenstam waar Susan zo nu en dan
geld naar opstuurt en zij sturen haar van alles terug, heel mooi gemaakt met
veertjes, heel naturel.
Op het werk
krijgen we onze oude manager Charles weer terug, ik was twee jaar in zijn team toen
ik begon, hij verhuisde op gegeven moment naar Kansas City voor een nieuwe
funktie maar zijn vrouw wilde niet mee, ze had net een eerste kleinkind en nu
komt Charles dus ook weer terug, ik verheug me er de komende week op hem weer
te zien.
Het was voor
Stephanie een enerverende week, tenslotte kwam haar thuis voetbal club Borussia
Dortmund in de finale van de Championsleague en speelt nu de finale tegen
Bayern Munchen.
Buiten
staat mijn amarrylis uitbundig te bloeien met drie grote witten kelken, ook de
hibiscus slaat uit en mijn camelia heeft besloten om me toch ook te verblijden
met nieuwe blaadjes, ik dacht dat hij bevroren was. De magnolia’s staan volop
in bloei en overal ruik je de zoete geur van jasmijn. Hier is dat een klimmer,
de plant die ik vorig jaar van Susan kreeg doet ook zijn best evenals de
kamperfoelie die op de schutting groeit. Er zijn echt huizen die een hele lange heg met
jasmijn hebben, je zou er zo je neus in willen steken.
Ik herinner
me als kind dat langs het heilig hart beeld in de Dorpstraat in Kessel langs
het huis van pastoor(het beeld staat er nu niet meer staat, het is verplaatst
naar het kerkplein) grote jasmijn struiken stonden en de grap was om iemand te
vragen te ruiken en dan duwde je die persoon met de neus in de bloem en die
neus zat dan helemaal vol met geel stuifmeel.
Ik
realiseerde me de afgelopen week dat ik twee jaar geleden in het ziekenhuis lag
na mijn bijna hartinfarct, wat ik dacht, ik was niet bang om dood te gaan, een
vreemd gevoel achteraf. Ik dacht dat paniek zou toeslaan als je je realiseert
dat dit wel eens het einde kon zijn van je leven maar ik was rustiger dan ik
dacht dat ik zou zijn. Misschien toch onbewust weten dat er nog meer komt, in
het leven of na de dood, Martin bij me en het gevoel van…het is goed zo. Er is
natuurlijk nog heel veel wat ik wil met mijn leven maar ook, aan de andere
kant, ik ben zo ontzettend rijk in ervaring en herinnering. Ik weet het, een
beetje zwaar misschien op een zonnige zondag morgen maar af en toe moeten we
stil staan bij wat er voor ons nog in petto is.
Ik kreeg twee uitnodigingen deze week, eentje voor de receptie ter ere van Koninginnedag op de ambassade in Orlando, hapje en drankje maar een beetje ver weg dus beleefd bedankt en verteld dat we niet komen. De tweede kan ik ook niet aannemen, die is in Maastricht in mei voor de presentatie van Platbook 10 dus dat moet dan wel betekenen dat er weer een gedicht van mij in dat Platbook komt, ik had er een paar opgestuurd dus laat me verrassen welk gekozen is maar ik voel me weer zeer vereerd, van de 10 boeken sta ik nu in zeven of acht, ben de tel kwijtgeraakt. Mijn wens, een eigen dichtbundel met Limburgse kindergedichten of, wie weet. Marij Gijsen brengt haar nieuwe bundel uit op Moederdag, dat is helemaal geweldig, ze schrijft juweeltjes waar veel mensen elke week op zondag morgen van genieten, haar gedicht in het eerste uur van Minse Winse, het mijne in het tweede uur.
Ter
afsluiting wil ik mijn broer Mart van harte feliciteren, hij is morgen 29 april
jarig, een hele fijne dag gewenst samen met Katrin, ze zijn samen lekker op
vakantie in Gefrees waar ze de bruiloft van Katrin’s zus bijwonen.
Een fijne
oranje dag gewenst, geniet van de activiteiten en de vrije dag en tot schrijfs…Mariet
xxxxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten