Mariet van Knippenberg: De zomer loopt ten einde

doe bes der weer

truuk in hoes, in mien erm

en ofsjoen de hitte nog zindert

werde ich zonger dich noeits eg werm

ich huur weer gegrauwel

euver de kat en den haof

wies doe niks mier kens vinge

en jao, onger ut bed ligt sjtaof

maar ich kan wel zinge

ut van de daake sjriewe en nog mier

doe bes weer hielemaol toes en van mich

en noeit mier...unne volgende kier ?

Hallo lieve vrienden

Ja hoor, goed gelezen, mijn lief is weer thuis. Het ging allemaal met een sneltreinvaart, ik ben erg nog een beetje duizelig van hoor, na allemaal het geren en gesjouw weer even pas op de plaats en rust in mijn leven, nou ja rust…maar och.

Het afgelopen lange weekend met zaterdag vrij was ik de meeste tijd bij hem in het ziekenhuis, zondag van 10 tot 6, we keken films, deden samen een dute, hij in bed en ik op het slaapbankje en het was ontspannend. Ik had sandwiches meegenomen want..hij mocht weer bijna alles eten, ze waren al gestopt met de dialyse om te kijken hoe zijn lichaam zou reageren want het zag er goed uit. Maandagnacht om 2.30 (!) werd hij verhuisd naar een andere kamer op een andere verdieping omdat ze de kamer die hij had nodig hadden voor een Alzheimer’s patient, die kamer had een camera en zo dus op naar etage 3 waar een kamer werd gedeeld met een Yankee uit New York. Deze man had een hartprobleem en volgens Martin was hij constant aan het klagen en jammeren dus niet echt lekker na die rustige een persoonskamer die hij had. We brachten dus veel tijd buiten door want de man had rust nodig. De dokter kwam voorbij en zei dat alles er super uitzag en ontslag zou later in de week volgen. Tot mijn grote verrassing kreeg ik dinsdagmorgen een mailtje, de waardes waren zo goed voor zijn bloed dat ze diezelfde dag de nekcatheder zouden verwijderen en daarna kon hij naar huis. Ik had een belangrijke vergadering om 16.00 uur maar Raini was vrij en zou hem ophalen. Hij moest dus nog tot 17.00 uur wachten op alle papierwinkel en toen eindelijk huiswaarts keren. Na de vergadering sloot ook ik mijn computer en reed naar huis, onderweg gestopt door Susan die chicken en dumplings had gemaakt met rijst en me dat meegaf. (gekookte kip met deegvierkantjes). Mijn schat was weer thuis en heel blij, hij mocht weer alles eten en had een receptje meegekregen voor bloeddruk pillen en moet de komende week of zo even een vervolgafspraakje bij Shands, het grote universiteits ziekenhuis hier in Jax. We hadden een gezellige avond samen maar van slapen kwam voor hem weinig, weer aan het bed en de andere geluiden wennen en zo zorgden ervoor dat twee uurtjes slaap alles waren wat hij kon. Van een koude kamer in het ziekenhuis naar de warmte in ons huis is een grote overgang, ook ik was onrustig maar nu is weer alles ok (hij sliep vannacht maar liefst 6 uur, veel voor hem). Vrijdag was ik vrij, we hadden vanalles gepland maar daar kwam weinig van want rond de middag dan eindelijk het gevreesde telefoontje van de huurbaas, hij kwam langs om me de rekening van de gemeente te brengen voor de tuin en verhaal te halen. Nou ja verhaal, naar mijn uitleg luisterde hij niet echt, het boeide niet zei hij, we hadden de taak om het bij te houden en hoe en waar, dat was ons probleem, niet het zijne. Feitelijk zei hij, de handel bijhouden, het huis ziet er geweldig uit (hij was even binnen) maar buiten moest er veel gebeuren en als we dit niet konden bijhouden, moesten we maar uitkijken naar een andere plaats om te wonen. Mijn vrees dat dat de enige optie zou zijn was dus ongegrond, uiteindelijk wonen we hier 4 jaar nu en betalen we bijna altijd op tijd dus dat zal wel in de overweging zijn meegenomen want huizen staan toch een aantal maanden te huur hier en dan moet je nog maar afwachten wie je er in krijgt. Vandaag dus maar weer maaien en we moeten een strimmer zien te vinden. Ook zou Bob, de huurbaas iemand sturen om de poort opzij te maken die de grasmaaiers hebben vernield. Het huis tegenover Susan staat te huur, de vierde keer sinds wij hier wonen, het heeft 4 slaapkamers maar geen garage en ze vragen maar liefst 1100 dollars per maand (het onze is 850 ter vergelijking), ik heb al geprobeerd met die huurbaas te praten, het heeft mooie serre ramen en een leukere tuin maar er was niet te onderhandelen. Zijn laatste 3 huurders zijn er allemaal uitgeknikkerd wegens huurschuld, de laatste familie vertrok met een schuld van maar liefst 6000.00. Susan was blij dat ze gingen want de kinderen zorgden voor onrust en overlast in de straat, er stonden altijd veel auto’s geparkeerd wat voor gevaarlijke situaties zorgde vooral omdat het op een hoek was en de vrouw was Susan en Janice, haar buurvrouw altijd aan het beschuldigen van allerlei belachelijke zaken. Opgeruimd staat netjes !!

De vergadering op het werk was met een aantal managers en medeleden van de Employee groep. De eerste week van oktober is customer service week en er wordt elke dag iets georganiseerd voor ons. Het thema is Olympische Spelen en we besteedden een uur aan het aandragen van ideeen, vrijdag wordt er lunch geserveerd, maandag gaan we de collega’s verwelkomen in olympische stijl, er wordt een dag gequized enzovoorts. Ik vind het altijd keileuk om mee te organiseren met dit soort dingen, ik heb de leiding over dinsdag, we houden een knutseldag in het teken van Olympia en de service promise. Ook komende week moeten we nog organiseren, op 17 september gaat er een jury rond om de teams en hun versieringen te beoordelen, ons team heeft (ideetje van mij) de Olympische Spelen gekozen onder het motto, we gaan voor goud !! We hebben al een fakkel, vlaggen, ringen en gaan een zanbak maken met beachvolleybal dames (barbie poppen), Lori heeft gouden medailles besteld dus dat moet allemaal komende week worden opgezet, ook iets waar ik voor in ben natuurlijk.

Ondanks alle sores heb ik de maand augustus afgesloten met prima nummers behalve de klanten survey waar een minus 100% mijn nummer verknoeide maar Lori luistert altijd naar dat telefoongesprek en vertelde me, maak je geen zorgen, er was niks wat je kon doen om dit beter te maken, de klant had nu eenmaal de pest in ofschoon ik zijn probleem wel oploste. Hoe dat mijn bonus beoordeelt, we zullen zien want ik heb nog de maand september om daar wat aan te doen.

Martin riep me net om naar de keuken te komen, de kolibries zijn er, een groepje van zeker 4 stortten zich op onze Mexican petunias, een mooie blauwe bloem in de achterste hoek van onze tuin die volop in bloei staan. Ofschoon het toch een aantal meters van de achterdeur is kun je goed zien dat ze de bloemen aandoen, het is steeds weer een wonder voor mij, zo klein en zo volmaakt, met mini mini veertjes en al. Rond deze tijd vliegen ze terug van het noorden naar Mexico waar ze overwinteren en voordat ze de Golf van Mexico oversteken tanken ze eerst. Ze zijn zo vlug, deze rakkertjes maar zo ontzettend mooi.

Het lijkt erop dat het eindelijk koeler gaat worden, de komende week zakt de nacht temperatuur naar de 20 graden en ook overdag wordt het maar (!) 30 graden dus bweer tijd om de ramen open te gooien. De zomermaanden zijn altijd extra duur door de airco. Gek feit, al die tijd dat Martin in het ziekenhuis was, was Chris zonder baan, op dezelfde dag dat Martin terugkwam werd Christ gebeld door zijn oude baas, kom maar terug en hij heeft sindsdien elke dag gewerkt dus ik krijg ook van hem weer centjes, nog niet spectaculair veel en maar het gaat weer de goede kant op. Zijn vriendin Niki is overgeplaatst naar een filiaal van haar warehouse in de buurt dus in plaats van een uur rijden wordt dat vanaf maandag maar 5 minuten en in de buurt van waar Chris werkt dus hij heeft een lift. Niki woont officieel bij haar vader maar de laatste 4 weken slaapt ze hier elke nacht en is aan het uitkijken naar haar eigen appartementje,. Ze wil nog niet bij Chris intrekken (eindelijk een verstandige meid), is heel leuk en we kunnen heel goed met elkaar opschieten.

Raini, Martin’s dochter verhuist weer eens op maandag, ze had een mobile home in een park sinds 6 maanden waar ze samen met haar vriendin Christina en haar zoontje CJ van 3 woonde maar de dames hadden weer eens heibel en Christina en zij hebben dus radiostilte met gevolg dat Christina ook niks meer betaalde. Raini’s nieuw liefje Star (dat is echt haar naam, hippie ouders!) verhuisde binnen 10 dagen nadat ze elkaar online leerde kennen (datingsite more fish in the water of zoiets) van Orlando naar alhier en heeft natuurlijk geen baan dus Raini begon ook problemen te krijgen met haar huur en zo. Nu heeft ze een appartment met 3 kamers, ook hier in de buurt, ik kom er elke dag langs op weg naar mijn werk en ik ben benieuwd of dit ook voor ons een optie zou zijn. Ik heb natuurlijk liever een huis maar dit appartement is goedkoper en natuurlijk geen tuin om bij te houden. Ik baal er zo van dat je geen enkele inbreng hebt over hoe je hem inricht. De meeste mensen die me goed kennen, herinneren zich vast mijn tuin aan de Beekstraat waar ik altijd heel trots op was. Als ik bijvoorbeeld hier bloembedden wilde aanleggen of wilde bloemenmensel groepen mag dat niet eens van de gemeente want die kennen blijkbaar geen verschil tussen bloemen en onkruid.