Even een beetje winter

En weer is er
Een lege plek
Waar eens schappen
Vol snuisterijen
Herinneringen
Gauw genoeg
Een ontmanteld thuis
Dwalend door lege kamers
Ontdaan van schilderstukken
Een bed
Een tafel
Een bank waar jij eens rustte
Waar ik als ik thuiskwam
Je lieve mond kuste
Alsof er geen Morgen was

Maar Morgen komt
En ik laat dit alles achter
Ik neem je Mee mijn lief
Met me
In me
Bij me

Goeiemorgen lieve mensen

Tja, dan sla je zomaar een weekje over, eerlijk gezegd dacht ik er maandag pas aan dat ik mijn blog niet had geschreven vorige zondag, ik had het gewoon veel te druk met andere, ook belangrijke dingen zoals familie en fun.

Het was een echt weekend dat boordevol emoties zat.

Vrijdag avond , 17 januari, speelde VYNL in Middleburg en ik nam de dag vrij, ik had gewoon geen zin werken zoals ik steeds meer ervaar, al het gedoe is me gewoon teveel en als het niet voor mijn laatste doktersafspraken was waarvoor ik mijn verzekering nodig heb in maart dan ging ik per 1 maart al met pensioen, dus gewoon nog even doorbijten met die hap.

Bijten is ook zoiets, ik was dus die zondag ervoor naar de tandarts geweest en oei oei, meer last gehad van die ene kies die werd getrokken dan het hele bovenstel. Ze hebben dus een kroon op die lege plaats gezet maar omdat er een wond onder is, hebben ze dus niet de kroon aangesloten op het tandvlees dus kauwen met die kant behalve dat het pijn doet, vergeet het maar want alles zet zich vast tussen de kroon en dat gat waar eens een kies zat. Vooral zoetigheid want dat heeft ook zijn effect op de tand erachter die dus ontmantelt is en het voelt als je puur suiker eet met een tand met een geweldig gat erin. Ouch, dus het is nog steeds afzien en ik krijg mijn vaste kroon pas laat maart. Ik ben ondertussen al heel wat pondjes kwijt, dat is het voordeel ervan, ik denk zo'n 4 tot 5 kilo.

Dus vrijdag, naar Middleburg maar toen ik binnenkwam zag ik het al, Ricky was helemaal niet goed, nog magerder (en daar maak ik me zorgen over met zijn kanker) en hij zei dat hij sinds die woensdag niet gegeten of geslapen had, Zijn ogen stonden heel hol en geen energie en tussen de sets door ging hij naar zijn truck om een mini dutje te doen. We hebben amper gepraat, hij was veel te ziek om te spelen en zijn maag begon na de laatste set weer op te spelen, ook niet verstandig om alcohol te drinken als je niks binnen kunt hourden natuurlijk maar zoals iemand anders die ik heel goed kende, het altijd beter weten., super eigenwijs.

Ik zei tegen hem, je moet naar huis en de anderen waren het met me eens dus een van de toeschouwers, bracht hem naar huis en de show was over en uit.

Hij glimlachte tegen me toen ze wegreden, die lieve glimlach en het laatste wat ik hoorde is dat hij in het ziekenhuis was, aan het infuus want hij was helemaal uitgedroogd.

Dat betekende dat ik veel eerder naar huis reed dan verwacht en daardoor zag ik dus het ongeluk op Blanding wat net gebeurd was, veel politie en een lichaam onder een zeil. Later bleek dat dit Christina's vader was (zij is een van Raini's beste vriendinnen, ze verloor haar moeder een paar jaar geleden en twee maanden geleden stierf haar oma bij wie ze inwoonde met haar drie meiden), hij was met oversteken (het is een vierbaans weg, aan elke kant) aangereden door een auto en op slag gedood.

Zaterdag hoefde ik alleen maar te wachten op Nancy, Darian's schoonmoeder, die mijn hoekkast wilde hebben, ik kreeg er 15 dollar voor, wat ik vroeg en ze kwam hem om twee uur ophalen. 

Daarna pakte ik mijn boeltje en reed naar Georgia, ik had even Kelly en Mariet tijd nodig, ook al omdat April weer op het oorlogspad was. Ze vordert 800 dollar van me, het geld dat ze zogenaamd heeft betaald om bij ons te wonen (in feite was het minder en een gedeelte was geleend voor haar auto, benzine etc) Ze zei dat ze niet vond dat ze moest betalen om hier te wonen omdat Ian Ravyn's vader is (ik weet het, maakt helemaal geen zin). Ook zei ze dat ze er helemaal geen probleem mee had om voordat ik betaal, Ravyn bij ons weg te houden. Ook wilde ze haar spullen uit de garage terug.

Ik zei, je hebt me niks betaald en mijn garage is leeg.

Ze flipte helemaal uit, ik was gek, ze had bewijs dat ik betaald was, ze had foto's gemaakt van het geld dat ze me gaf (teveel fantasy boeken gelezen?) en ze zou de familie bewijzen dat ik helemaal gestoord was. Oh en dat ik haar intelligentie niet waardeerde.

Dus ik zei, je gaat weer verhuizen hoor ik (haar moeder heeft haar tot het laatst van de maand gegeven, klinkt bekend ? en ze kan nergens meer heen) dus als je zo intelligent bent, waarom ben je nog steeds in deze situatie ? en dit is mijn familie, niet de jouwe dus ga gewoon weg. Niks meer gehoord nadien. Ik ga ook niet meer reageren, als ik Ravyn nog zie, is dat waarschijnlijk een wonder maar ik tel erop dat als ze de leeftijd heeft, dat ze me weet te vinden.

In Georgia heerlijk gekookt en de broodnodige gesprekken met Kelly. De hele nacht lekker geslapen, Sebastian, hun zwarte kat hield me gezelschap en rond tien uur tijd voor ontbijt.

Ik had een hele krat spulletjes voor hen bij, boeken, cds, dvd's en alles was welkom.

Vroeg in de middag, normaal ga ik dan weer naar huis, kwamen Leah (Kelly's oudere zus) en Lana (Kelly's en Leah's nicht) met haar man Jimmy en we hebben zoveel plezier gehad, oude muziek gedraaid, gedanst, het was als een middag met vriendinnen vroeger, gekkigheid, lachen en herinneringen ophalen, heerlijk.

Dus ik was pas laat thuis en kon er weer tegen voor een week, dacht ik.

Maandag ging goed maar dinsdag morgen werd ik wakker met al mijn bijholtes vol en niezen dus  wel naar werk maar eerder naar huis, hetzelfde voor woensdag toen we onze potluck hadden, mijn chicken pot pie ging er weer in als koek, Russell, mijn manager at drie porties. Dat kwam ook omdat het koud was, het vroor licht in de morgen en er stond een kille wind dus toen ik donderdag morgen wakker werd met een flinke hoofdpijn, van de koorts en misselijk bleef ik thuis.

De hele dag zo'n beetje gehangen en geslapen en vrijdag ging het weer.

Vrijdag had ik ook weer mijn beoordeling, twee keer per maand dus nog twee te gaan, ik vind het nog steeds belachelijk hoe hij ermee omgaat, wat heeft het voor zin om te muggenziften als ik over zes weken weg ben maar ja.

Ik heb hem wel ondertussen mijn home trainer verkocht, niet zoveel als ik er voor wilde maar ja, hij was zover de enige gegadigde, hij moet hem wel zelf komen halen.

Gisteren was ik al om half acht bij de garage voor mijn olieververs beurt en om mijn rechter voorlicht te laten checken want dat gaat in en uit. Het moest helemaal vervangen worden, kabels en al, iemand was creatief geweest (niet zolang ik hem heb) en had alles omgekeerd aangesloten. Ook waren mijn achter remmen toe aan vervanging. Kassa, 500 dollars maar ja, ik kan Raini geen auto verkopen met slechte remmen vind ik.

IK hoefde niet te wachten, Jerry, hun shuttle chauffeur, bracht me thuis en haalde me ook weer op en in de tussentijd kwam het er eindelijk van om dat buro in de slaapkamer aan de straat te zetten en die hele hoek op te ruimen. Nog andere spullen gingen aan de straat en het was echt binnen een kwartier weg. Ik vond het wel jammer, die mooie ouden houten naaidoos met die uittrekvakjes zoals mijn moeder had maar ze past niet in een verhuisdoos. 

Zo gaat het afscheid nemen door, een beetje huilen van binnen soms maar ook die mooie dingen zoals Martin's dagboek, maar een paar bladzijden van oktober 2014 waarin hij zeg dat hij het nog steeds niet kan geloven dat hij mij vond

I just dont know how i got so lucky to find her, I have never know anyone like her, I love her to death, she is my whole world.

en ook

I know its not going to be that soon that I die but i've come to terms with it en i am ready, not depressed, not sad. I just dont want to be a burden on anyone en i just hope its fast when the time comes-

Tja, dat hakte er echt even in, geloof me maar is zo waardevol voor mij.

Gisteren gingen Ian en ik shoppen, hij heeft eindelijk foodstamps gekregen, puur voor mij om te wat terug te geven dus de winkelwagen was vol, allemaal gewoon dingen die we dagelijks gebruiken en ik gokte hoeveel en ik zat er 3 dollar langs, hij was zeer onder de indruk.

Vandaag heb ik superlang geslapen, tot na tienen en Melly liet me, ze lag langs me onder de dekens, geen gemiauw of niks, heerlijk.

Ik heb vandaag niks gepland, het weer is heerlijk dus ik kijk wel of ik ergens naar toe ga om wat ik vind om te doen, geen opruimen vandaag, gewoon relaxen.

De komende week is de laatste week van januari en dan februari waar ik weer 4 nieuwe ziek dagen heb waar ik zeker gebruik van ga maken, ik moet mijn pensioen gaan regelen en zo en ook heb ik de eerste dokters afpraak, heb agelopen bloed laten prikken voor alle twee.

Liefs van Mariet