Terwijl wolken jagen
over Florida's platte land
denk ik aan andere verre vlaktes
en voel ik het magnetisme van die ban
het trekt aan mij, aan mijn kleren
mijn hart verlangt naar Limburg steeds
meer
nog 229 nachtjes slapen
en dan, dan keer ik weer
Goeiemorgen lieve mensen
Het is helemaal met orde gekomen met
dat ticket, reissom helemaal voldaan was de zin van de week voor mij.
Het had een beetje voetjes in de aarde met de voorbereiding en het
werk zat voornamelijk in het feit dat het geld naar mijn Nederlandse
bankrekening moest maar toen dat eenmaal daar was , was het ook zo
gepiept. 8 April, een vrijdag stap ik weer op het vliegtuig, in
Orlando en dan rechtstreeks naar Schiphol waar ik 's morgens rond
tienen aan zou moeten koment. Ik ga terug op maandag 8 mei en ben dan
rond 3 uur plaatselijke tijd weer terug in Orlando. We hebben een
paar familie verjaardagen in die periode en ook natuurlijk Koningsdag
dus ook wat oranje spul mee in die koffer, ik tel de dagen !!!
Vorig weekend had ik Ravyn en toen ik
zondagmorgen mijn verslag schreef had ik geen idee wat we zouden doen
maar rond twee uur was er dat innerlijk stemmetje, naar Georgia. Nu
ziet Kelly Ravyn bijna niet anders dan dat ik haar meebreng dus we
gingen op weg, onderweg een kip van de grill en fried chicken en
natuurlijk ijs meegenomen. Jammer genoeg moest Kelly onverwacht toch
een paar uurtjes werken maar na het avondmaal hebben we een paar
uurtjes lekker kunnen babbelen. De meisjes sliepen al vroeg want
Hazel en Bryenna moesten de volgende morgen natuurlijk naar school en
Kelly en ik bleven weer tot in de late uurtjes op. Zij hoefde pas op
maandag om 4 uur beginnen en wij gingen rond 3 uur weer richting
Jacksonville. Thuisgekomen moest ik Raini naar de eerste hulp
brengen, haar bloedsuiker was veel te hoog, 300 en ze kreeg gelukkig
medicatie mee voor een aantal maanden. Ze is niet verzekerd en kan
zich geen dokter veroorloven dus alles gaan via de ER van het
ziekenhuis.
April kwam Ravyn later die avond weer
ophalen, vandaag wordt ze weer afgezet, ik weet nog niet hoe laat
want morgen is het Labor Day en geen school en vrij voor mij.
Er broeide een storm in het Caribisch
gebied en lang was het niet duidelijk of het wat ernstigs zou worden,
het was vrij onsamenhangend maar dat veranderde heel snel toen de
depressie de Golf van Mexico introk waar het water heel warm is, zo'n
30 graden en toen was tropische storm Hermine – uitgesproken als
Hermien – al snel een feit. Hermine kwam met een boog naar Jax's
achterdeur en werd zo sterk (en met een oppervlakte zo groot als heel
Nederland) dat ze een orkaan 1 werd. In de vroege ochtenuren van
vrijdag bonkte ze aan de kust bij Tallahassee, de hoofdstad van
Florida dat in de bocht aan Florida's westkust ligt en een paar
uurtjes later bereikte ze ook onze buurt. Ze veranderde iets van
richting voordat ze de kust bereikte dus wij lagen gelukkig niet in
het directe pad maar toch, sterke wind met vlagen tot 100 km per uur,
heel veel regen, omgevallen bomen, afgewaaide takken, tienduizenden
zonder stroom etc waren het resultaat. Wij verloren niet de stroom,
voor de verandering, wat afgewaaide takken in de tuin en omgevallen
bloempotten – ik had alleen de vuilnisbakken binnen in de garage
gezet zodat de deksels niet zouden wegwaaiten want die zijn dan als
frisbees en je kunt ze niet los kopen – dus vrijdag tegen de middag
kon ik gewoon naar mijn werk rijden. We kwamen een keer onder tornado
warning vrijdag maar dat wer na een paar minuutjes alweer opgeheven.
Ik was echter zo moe want de wind maakte allerlei vreemde geluiden in
mijn a/c die nacht dus ik ging om 7 uur naar huis in plaats van om
kwart over achten.
We hebben gewoon weer eens geluk gehad
als ik naar de rest van Jax kijk, waar veel meer vernielingen waren
als in mijn buurt, twee straten verder viel een boom op een auto, dat
was het zo'n beetje. Dit was de eerste hurricane die Florida direct
trof na 11 jaren rust, hopelijk is het nu weer 11 jaar rustig.
Gisteren zou Ravyn komen maar ik hoorde
pas laat in de middag van April en toen had ik al andere plannen
gemaakt. Ik hoefde gisteren maar van 12 tot 4 te werken en Todd zou
van Nashville Tennessee zijn moeder (Susan) komen opzoeken dus na
mijn werk en mijn boodschappen ging ik naar Susan. Ze stonden net op
het punt om naar Golden Corrall te gaan voor het avondeten, Todd zei,
hup in de auto jij, je gaat mee !! Het eten was heerlijk en het
gezelschap gezellig, Todd heeft een hele aparte humor, net als ik.
Nadat we weer terug waren lekker in de
douche want het is geweldig broeierig na al dat water uit de hemel,
nog steeds ruim boven de dertig en toen met een mandje met bier,
borrelglaasjes en een flinke fles Fireball (whiskey met kaneel,
beetje pittig maar oh zo lekker) weer richting Susan waar we ons op
de bank installeerden en onder het genot van een drankje of twee, hmm
drie naar Poltergeist keken. Ik hou niet van horror maar met meer
mensen kijken is wel leuk maar weet je, de orginele film vond ik
altijd heel erg spannend, zelfs griezelig maar met deze die bijna een
exacte kopie is, had ik dat geen moment. Ik moest alleen naar huis
lopen, in het donker in de regen, Ian was naar Allen voor de nacht,
Raini en Star zijn in Daytona voor het weekend maar het deed me niks,
in een leeg huis komen, Charlie was er natuurlijk wel en ik heb
geslapen als een roosje.
Zo dadelijk ga ik een lekker braadstuk
opzetten want ik wil zuur vlees maken met champignons en ook
pindakaas taart. Ik kreeg het recept van Kelly, je maakt een
taartbodem van koekkruimels, mengt creamcheese, slagroom en pindakaas
door elkaar en alles gaat in de koelkast voor een paar uur. Ik heb
altijd slagroom (coolwhip) in de vriezer – dat is hoe het hier
wordt verkocht, bevroren. Ook wil ik een bosbessen cobbler maken maar
dat alles ligt aan vandaags plannen. Gil, de man van Susan moet
werken en Todd vroeg gisteravond, wat gaan wij morgen doen. Ik vind
het heel erg leuk als hij er is, hij maakt me aan het lachen, hij
heeft zijn zorghond Lady mee (hij was in de oorlog in Afghanistan en
heeft problemen met relaxen daardoor en de hond maakt hem rustig) en
als Lady mij ziet is er maar een plaats waar ze wil liggen, op mijn
schoot en af en toe krijg ik dan een lik in mijn gezicht. Hij blijft
nog tot morgen.
Ik hoop zo dadelijk ook met Frank en
Aline nog te praten natuurlijk. Ze zijn deze week naar Sofia,
Bulgarije gevlogen en hun spulletjes zijn met de vrachtwagen
onderweg, waarschijnlijk nu wel daar. Ze hebben inmiddels een flat
gevonden, vijf hoog en met uitzicht op de bergen. Ik ben benieuwd hoe
alles eruit ziet, wanneer ze beginnen met werken etc.
Het was me weer een weekje, ook op het
werk, ik heb waarschijnlijk geen employee of the month voor augustus,
alles is geweldig groen behalve mijn transfers (klanten verbinden met
andere afdelingen wat soms niet te vermijden is vooral als het
automatisch telefoon systeem weer kuren heeft zoals deze maand) want
dat is een half procent te hoog, och ja, gewoon wat verder weg
parkeren, dat is alles.
Ik wens jullie allemaal een perfect
begin van de herfst, nog even en dan mogen hier gelukkig de ramen
weer open
Liefs...Mariet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten