Een ritje op de draaimolen graag !!

huiskomen bij jou
is wat ik het meeste mis
het huis lijkt leeg en donker en grijs
alsof het leefloos is
de glimlach waar ik mee werd begroet
je stem nu in de schaduw van mijn leven
je bent er wel maar zover weg
maar ik, ben zo gelukkig
dat ik thuiskomen bij jou
ooit mocht beleven

Goeiemorgen lieve vrienden

Vandaag is het 26 juni en dat betekent dat Lauri, voor de zoveelste keer (ik zal niet zeggen hoe vaak) 39 jaar wordt, van harte en een hele fijne dag gewenst !!!

Ook is het Kesselse kermis, jammer die ik die missen moet, het heeft zo zijn eigen sfeertje en het doet me altijd herinneren aan kermissen lang lang geleden, met mijn ouders als kind, met Lauri tijdens onze verkering, met onze kinderen en neefjes en nichtjes. De caroussel, de rups, heel erg vroeger de schuitjes, de enveloppen kraam en de snoepkraam met de twee oudere dames, altijd gekleed in tweed. Ze verkochten kaneel en kersen stokken, spekken en van de heerlijke plakkerige ballen in een cellofaantje waar je je misselijk aan likte. Ook waren er heerlijk slagroom oublies en dan waren er die botsautootjes, een magneet voor tienermeisje waar je de nieuwste kermis hits hoorde en waar alle jongens rondhingen. Je bewonderde de kermis werkers, bruin, gespierd en je hoopte natuurlijk dat iemand je voor een ritje zou uitnodigen – nooit gebeurd hoor – heerlijke herinneringen samen met de vriendinnetjes.

Traditie was voordat we naar huis gingen, een gebakken vis en wat gerookte paling voor mijn schoonmoeder die daar dol op was, op die manier kreeg ze wat van het kermis geld terug dat de kids kregen oh ja en een suikerspin al was dat moeilijk meenemen naar Panningen op de fiets.

Kermis weekend, ook het einde van de asperges tijd op 24 juni, Sint Jan en nu steken ze meestal wat langer door wat mijn hoop op verse asperges over een tweetal weekjes is wel degelijk vergroot.

Twee weekjes en ik land in Brussel, ik kan nu langzamerhand gaan nadenken over wat ik meenemen. Een aantal kadootjes voor de kiendjes, pluche dieren, poppen – ze zijn tenslotte allebei net jarig geweest – en nog wat klein Disney spul dat ik in de afgelopen maanden op de kop tikte. Er hoeft niet zoveel mee terug, ik heb al wat voor Josh en Ravyn wil een sieraden setje wat ik samen met Fenna en Elina ga uitzoeken, die hebben zowat dezelfde smaak op die leeftijd.

Dan natuurlijk de jurk en het pakje voor de beide bruilofts dagen, mijn mooie nieuwe schoenen die ik nog niet gedragen heb en hopelijk is het weer goed, dan alleen wat shorts en tshirtjes. Het is altijd wikken en wegen want de koffer en de handbagage zijn groot genoeg maar ik moet wel rekening houden met het gewicht. Ik kijk een beetje op tegen deze lange reis, ik ben bijna 24 uur onderweg met twee keer overstappen en ik hoop op de lange vlucht van Washington naar Dublin wat te kunnen slapen, vorige keer was dat een nee nee maar hopelijk deze keer geen blerende kinderen in het vliegtuig. Ben ik bang om te vliegen met alles wat er gebeurt, nou nee, niet echt, als het mijn tijd is kan ik dat niet ontlopen.

Fenna heeft afgelopen week met papa Rob de 10 km gelopen in de Vierdaagse van Helden en Eline samen met mama Sylvia de 5km, keitrots op allemaal !!!

Het dondert weer in de verte, vanmorgen om 8 uur onweerde het best flink, ik heb alle apparaten zoals de tv's en mijn computer uitgetrokken want het kwam erg dichtbij, de lichten flikkerden een paar keer en er waren hoosbuien. We hebben een paar super het dagen gehad, dichtbij de veertig graden en voor het gevoel wel 43 of zo, alles plakte, ik voelde het water langs mijn lijf lopen, mijn haren droogden helemaal niet op, zelfs op het werk was het hot du na een lange week besloot ik gisteren om half zes, dit is het, duizelig, misselijk van de warmte, constant water drinken hielp niet meer. Nu is het op mijn werk koeler dan thuis maar toch, tenminste geen klanten die schreeuwen en zo.

Komende week heb ik woensdag vrij, alle andere dagen 9.30 tot 6.30 en zaterdag 11.30 – 8.30 maar de week erna is het maandag 4 juli, Independence Day dus lekker betaald verlof. Ik had me die vrijdag voordat ik vertrek voor de middag vrij gevraagd maar nu kreeg ik vrijdag mijn schema voor de week, staat er voor vrijd 11.00 – 8.00 dus dat betekende dat ik om 4 uur vrij was, dat is geen middag meer dus ik heb de morgen ook vrij nu. Ik wil alles op mijn gemakkie doen, koffer pakken, heb niet echt de mogelijkheid om hem in de slaapkamer ergens open neer te zetten in verband met Charlie dus als ik de koffer pak gaat hij meteen dicht. Ook wil ik nog mijn voetjes verwennen, waarschijnlijk woensdag want ik heb weer een bezoekje aan Orange Park Mall op get programma staan met een film, Independence Day zou geweldig zijn denk ik.

Ook moet ik erover gaan denken hoe ik mijn dagen gaan invullen als ik daar ben, ik zal waarschijnlijk wel niet iedereen kunnen zien maar ik doe mijn best. Misschien ben ik volgend jaar wel voor goed terug en dan zien jullie me meer dan je lief is, hehe.

Gisteren kreeg ik de rekeningen voor de laatste medische bezoekjes, de normale voor mijn cardioloog voor bezoek en bloedonderzoek en ook de rekening voor de ultra sound van mijn ingewanden en lever. Totaal van de laatste rekening was 649.00 maar de verzekering nam het meeste voor haar rekening dus er bleef maar 85.00 voor mij over, gelijk betaald, weg is weg. Ook kreeg ik het eerste pre pensioen, van de Boerenbond, op mijn ING rekening, ze betalen vanuf nu totdat ik 65 ben, bruto 101.00, blijft maar 59.00 van over dat ik uitgekeerd krijg maar hey, ik kom er niet aan en samen met mijn lijfrente die ik nog steeds krijg zorgt het dat ik dadelijk een leuk bedrag op mijn Nederlandse rekening heb, een appeltje voor de dorst.

Op het werk weer allerlei zaken, woensdag een bedankje voor het eerst jaar, een lunch van Bojangles, fried chicken, spercieboontjes, mac en cheese en een biscuit, het was heerlijk en de volgende dag nam ik nog een kom mee voor Ian van de restjes.

Ook was er weer de mogelijkheid om te solliciteren voor een job beneden, dezelfde job waar ik een paar maanden geleden het interview en de test deed. Ik was te laat, toen ik probeerde het te vinden was het al gesloten – ik hoorde het pas toen het te laat was – dus, dit was niet voor mij weggelegd en trouwens, ik ben voor de komende weken toch niet beschikbaar voor 10 weken training, ik blijf gewoon lekker waar ik ben.

Nog een paar daagjes en dan weet ik of ik weer mijn 1000.00 bonus heb gehaald, alles ziet er pico bello uit dus ik denk het wel.

Ravyn is al hier vanaf woensdag hier maar is nu met Raini bij een vriendin, ze hadden een sleep over met een aantal meiden. Vanmiddag wilde haar meenemen naar Darian om te zwemmen maar het blijft regene en heel bewolkt dus waarschijnlijk kan het zwempartijtje niet doorgaan, het water zal best lekker zijn maar buiten zitten als het regent, nee hoor, een andere keer graag.

Ik ga afsluiten met een paar jarigen te feliciteren, allereerst Brigit Geuyen die op 30 juni jarig is, dan Bert Bos op 1 juli, allebei van harte en een fijne dag gewenst.

Ik brei er weer een eind aan, allemaal een fijne week en hopelijk wordt het echt kermisweer vandaag en de komende dagen, liefs van Mariet xx

Eeuwige trouw

Als ik een wens mag doen

dan wil ik leven alleen met jou

jij hebt mijn hart gevangen

ik beloof je eeuwige trouw

Lieve mensen

Deze vier regels staan op de uitnodiging voor de bruiloft van Frank en Aline, ze trouwen op 13 juli voor de wet en op 16 juli in de kerk in het voor mij nu nog verre Belgie.

Frank vroeg me een gedicht te schrijven , het werden er in totaal vier en ik liet ze kiezen, ze kozen voor deze die ook mijn favoriet was, ik heb alle vier de gedichten samengevoegd met nog wat aanvullende woorden en ga deze in de kerk voordragen. Hoe trots kan een moeder zijn op haar kinderen die zulke uitstekende keuzes maken in het leven en met hun partners. Aline en Frank zijn gewoon voor elkaar bestemd, net als Sylvia en Rob. Na het feest gaan ze nog een grote stap ondernemen, per 1 september verhuizen ze naar Bulgarije om daar een nieuwe toekomst op te bouwen en ik weet zeker dat het een succes wordt.

Ik krijg er nog een schat van een schoondochter bij die heel veel van mijn zoon houdt en....die heel lekkere chocolaatjes kan maken, wat heb ik nog meer te wensen :)

Nu is het dus echt aftellen, nog drie weken en ik ben er weer, met de bruiloft een volle agenda maar ik wil natuurlijk ook mijn vrienden zien, ik hoop dat het allemaal lukt met de afspraken die ik al heb voor onder andere het vernieuwen van mijn paspoort dat in januari 2017 afloopt.

Wat weer een weekje hoor, de eerste week na zo'n 4 jaar weer 100% terug aan de phone en dat heb ik geweten, op mijn tandvlees, super super druk, de hele tijd code red en dat betekent, geen vergaderingen met het team, geen read time op het einde van je shift, niks extra's tussendoor, multitasken tot in het oneindige. Daarbij heel erg heet, vrijdag haalden we de 99 F (bijna 38C) maar voor het gevoel nog eens 5 graadjes erbij. Ik moest dan ook vrijdag en gisteren het laatste uurtje laten vallen, ik was helemaal op. Doordat het zo ontzettend druk is moeten klanten soms lang wachten en dat bevordert natuurlijk niet hun humeur en tenslotte bellen ze omdat er iets mis is met hun indernet of email dus geschreeuw en gevloek in mijn oordopje is ook iets wat daarbij hoort.

Afgelopen zondag hadden we de babyshower van Darian en Josh, alleen familie dus lekker rustig, ik had dus luiers en wipes gekocht, het merk dat ze graag gebruikt en ze was er erg blij mee. Van haar schoonmoeder kreeg ze weer (net als bij baby Josh) wel zo'n 30 outfits, rompertjes, tshirts, shorts, pyama's, jasjes en alles in de leukste kleurtjes. Raini had een luiertaart gemaakt, daar wordt ze heel handig in. We speelden spelletjes, iedereen krijgt een koortje met een speentje als je binnenkomt en vanaf dan mag je niet meer het woord baby zeggen, zlas je dat doet kan een ander de speen opeisen, nou normaal ben ik daar niet goed in maar aan het einde van de party had ik dus 7 speentjes om mijn nek en was ik de winnaar van een mooie olie brandertje, ik heb het aan Darian gegeven want die wilde het heel graag. Ook won ik de baby bingo, een etui met hand sanitizers, altijd handig in mijn tas. We speelden smelt de baby, klinkt cru maar je krijgt een ijsblokje met een piepklein baby popje in en die moet je smelten in een beker zonder eraan te komen en zonder vloeistof toe te voegen. Het laatste spel was het raden van de buikomvang van de wordende moeder.

Na afloop werd gegeten en toen kon ik eindelijk in de pool springen voor een uurtje. Jammer genoeg is het dan zo heet dat als ik thuiskom ik zo wel weer een douche nodig heb.

Maandag ook nog vrij want ik werkte dus gisteren. Die vrije zaterdagen kan ik voorlopig wel vergeten, doordat het zo druk is werkt bijna iedereen op zaterdag, alleen de mensen die heel hoog op de lijst van seniority staan – ik sta op 39 – krijgen zaterdag vrij en dan de volgende groep maandag en ook daar ben ik niet meer bij dus ik heb woensdagen of zo, ik kan niet eens meer kiezen !

Maandag eerst naar Sears want een van de elementen van mijn fornuis was door doorgebrand, ze bestelden een nieuwe, 45 dollars dus dat viel me nog mee, en ik kreeg die donderdag per UPS.

Daarna naar de film om 11 uur, lekker matinee, kost me maar 5 dollars, en ik genoot heel erg van Alice through the looking glass. De film werd hier een beetje afgekraakt maar ik vind dat onterecht, ik was vooral onder de indruk van Johnny Depp die een hele melancholieke Madhatter speelde.

Om 2 uur moest ik bij Lenscrafters zijn en ik had nog genoeg tijd voor een pita broodje Gyros dat ik half op at, het was zo veel met een ontzettend lekkere tomatensalade erbij (morgen weer?).

Bij Lenscrafters werden mijn ogen opgemeten voor een nieuwe leesbril, het was tenslotte 3 jaar of meer geleden en ik bestelde er maar gelijk twee, ik moest in totaal 30 dollars betalen voor alles en ik heb geen goedkope frames. Tenslotte weet ik niet of ik het volgend jaar nog wel verzekerd ben, je krijgt twee brillen vergoed per twee jaar. Mijn oogjes waren iets achteruit gegaan wat lezen betreft maar dat verbaasde me niet, tenslotte zit ik de hele dag naar een scherm met tekst te turen. Omdat ik twee verschillende sterktes heb in mijn twee ogen vindt ik het verstandig om het aan te laten meten, ik merk dat de goedkope leesbrillen – en er liggen er overal in huis – goed zijn om een tekst te lezen maar achter de computer zijn de aangemeten brillen veel duidelijker.

Daarna naar huis en gewoon even niets doen.

Komende week hebben we de zomer viering op mijn werk als een bedankje voor het eerste uitstekende half jaar, we hebben een uur vergadering daarvoor op het schema staan, laten we hopen dat dat blijft, er is lunch en spelletjes. Ook hebben we met het team een prijs gewonnen, ijs en verfrissingen maar dat hebben we ook nog niet gehad, je kunt tenslotte geen ijsjes eten als je met een klant aan de telefoon zit, je hebt allebei je handen nodig om te typen.

Alweer zijn er mensen weggegaan waar ik al heel lang mee werk, Teri en haar man John hadden hun laatste dag deze week, je wordt er een beetje weemoedig van maar ik merk dat ik nu meer denk, ik wilde gewoon dat alles duidelijk was, laat het maar over zijn, dan kan ik mijn boeltje pakken en naar huis gaan, deze onzekerheid sloopt je ook. Als ik hoor na de vakantie dat het over en uit is overwinter ik hier nog en kom ik in het vroege voorjaar terug want ik kan de 60ste verjaardag van mijn allerliefste zus volgend jaar absoluut niet missen, we zullen zien.

Morgen dus vrij en wie weet ga ik Dori wel zoeken, het is lekker rustig in de bioscoop en vooral koel en er zijn een aantal films die ik echt nog wil zien.

Tot de volgende week – dan is het nog maar twee weken! - liefs...Mariet

Baby kriebels

haar buik staat bol

gevuld met nieuw leven

en ze zou er alles voor geven

als haar baby die grandpa zou kennen

want ondanks die tijd die al verstreek

zal zo nooit aan het feit

dat haar daddy er niet meer is

kunnen wennen

Goeiemorgen lieve mensen

Het gedicht waar ik vandaag mee begin slaat natuurlijk op Darian, Martin's jongste dochter, hoogzwanger van haar tweede zoontje. Vandaag is haar babyshower om 1 uur dus over zo'n drie uur. Ik heb twee grote pakken luiers gekocht en wat klein spul want ze heeft nog kleertjes genoeg van baby Josh en luiers is wat ze het beste kan gebruiken. Toen mijn kinderen babies waren was het simpel, ik gebruikte stoffen luiers compleet met veiligheidsspeld en plastic erom heen. Je had altijd zo'n luieremmer staan voor de vieze luiers en ontelbare machines was per week. Als ik al eens papieren luiers gebruikte, bijvoorbeeld als we naar het babybureau gingen, was er eigenlijk niet veel keuze, een paar maatjes, maar dat is nu wel even anders. Rijen, schappen vol met luiers, voor dag, voor nacht, voor het gevoelige huidje, pull ups, voor te zwemmen en ik moest er mijn leesbril voor uit mijn tas pakken want ik raakte verdwaald in luierland.

Eerder deze week begonnen we met een fikse storm natuurlijk. We wisten echt niet wat verwachten van storm Colin die vanaf de Gulf van Mexico op ons afkwam.

Maandag op het werk regen zoals ik hier nog nooit eerder zag, je zag niks buiten, het was grijs zoveel viel er in een korte tijd en sinds dat pas de voorbode was dachten we, oei, dat wordt een erge. Mensen kregen de kans om eerder naar huis te gaan maar dat werd aangeboden op het moment dat ik net afgewerkt was en het was zowaar droog toen. Onderweg een druppel hier en daar en toen ik thuis was keek ik alles buiten en binnen na, ja, ik was voorbereid. Maar. Het ergste kwam eigenlijk nooit, net voor middernacht begon het weer flink te regenen maar ik sliep door alles heen, de stroom ging nooit uit en toen ik 's morgens wakker werd was Colin al op de oceaan. Geen overstroming, mede doordat hij er zo vlug vandoor ging en ook mede door alle verbeteringen aangebracht in de afwatering in de laatste twee jaar. Er waren wat afgerukte takken in de tuin maar alleen maar klein spul. De omgeving waar we eerst woonden had een mini tornado en er was schade aan daken en schuurtjes maar dat was het wel weer.

Dinsdag morgen moest ik naar de lever specialist, dokter Roy vertelde me dat de bloeduitslag hetzelfde beeld toonde als in december, nog steeds dat ene enzym verhoogd en hij snapte niet echt waar dat van kwam, hepatitis was het zeker niet, ik ben niet diabeet en de scan vertoonde geen tumor of andere rare dingen alleen dat mijn lever iets vergroot is wat op verschillende dingen kan wijzen maar volgens hem heeft het een niet met het ander te doen. Om zeker te zijn wat er aan de hand is wil hij een MRI scan doen en misschien een lever biopsie en hij wilde dat ik een afspraak maakte voor over 4 weken. Ik zei, lekker niet want ik ga op vakantie. Ok zei hij, dan in september of zo, hij scheen zich niet echt ongerust te maken, hij denkt ook dat de enzym verhoging te maken heeft met eventueel botaanmaak in mijn enkel – toch een breuk – en adviseerde om te blijven eten zoals ik doe en niet te veel te drinken – hij bedoelt alcohol natuurlijk.

Woensdag was het mijn beurt voor dokter Leon, mijn cardioloog. De stress test kwam terug als normaal, niks aan het handje – gelukkig – en we praatten 4 minuten over mijn uitslag en gezondheid en de rest van de tijd over politiek. Hij vroeg me hoe ik als Nederlander aankeek tegen de verkiezingen. Hij is van Colombia, zijn broer die les geeft aan de universiteit is ook met een Nederlandse getrouwd. Ik vertelde hem dat ik het een circus vind en hij was het volledig met me mee eens.

We maakten een nieuwe afspraak voor over 4 maanden zodat ik wegkom met mijn FMLA en het zeker nog in dit jaar valt voor de verzekering.

Ik vond een foto van hem, hij is in het echt knapper als op die foto, gewoon een hele charmante man !!!

http://www.jaxhealth.com/doctors/doctor-profile/?id=1636

Donderdag op het werk werd ons verteld dat per maandag er geen quality team meer bestaat, alle vijf, Lisa, Corey, Kimberly, Maria en ik gaan maandag gewoon weer de hele dag aan de telefoon. Ook het team waar Gene, mijn buurman, in zat wordt opgeheven. Dat is natuurlijk wel balen aan de ene kant, ik vond die drie uurtjes per dag heel ontspannend, geen klanten, geen stress en ik ga er ook hierdoor 160.00 per maand op achteruit in salaris maar de pluskant, ik hoef nu niet meer te stressen dat ik mijn productieve uren haal voor de bonus, zoals Cruijff al zei, elk nadeel heb z'n voordeel !!!

In de laatste pauze van de dag werd Steve in mijn team in zijn voet gestoken door een schorpioen. Waarschijnlijk toen hij buiten rondwandelde kroop het beestje in zijn schoen en binnen voelde hij een steek, zoiets als een wespensteek – de schorpioenen die we hier hebben zijn klein en hun steek is niet dodelijk -, hij doodde het dier, het was ongeveer 5 cm lang en donkerbruin.

Vrijdag was het weer zover, na de maand april overgeslagen te hebben – anderen moeten ook een kans krijgen – was ik voor de vierde keer in de vijf maanden van dit jaar employee of the month plus in de top tien voor R3 en R30. Dus, drie sterren boven mijn hoofd, 3 chocolade repen op mijn bureau en een parkeerpas voor voor de deur in mijn zak !!!

En toen was het weekend, drie dagen lang niks doen of zoiets !!!

Eerder deze week had ik een gesprek met zowel Ian als met Raini die weer eens mot heeft met haar vriendin Star, ze zijn niet op elkaars facebook, het is een on/off relatie en bracht de situatie op de tafel, meer stress, minder centjes, niemand die iets doet, afwas stapelt zich op, vliegen die daar op afkomen, fornuis vies en nu een pit helemaal uit. Elke keer vragen om het gazon te maaien en zo. Ik vertelde beiden dat dit niet zo langer meer gaat en we gaan regels opstellen dus ik heb een schema gemaakt, Raini verantwoordelijk voor hun badkamer en de keuken/fornuis. Ian elke week gazon maaien en de afwas doen en ze zeiden beiden mee te werken.

Raini was vrijdag avond uit geweest naar Incahoots, een club voor voornamelijk lesbische vrouwen met vrienden en een van haar vriendinnen, Amanda, was dronken en begon met een andere meid te vechten. Raini wilde uit elkaar halen en Amanda greep haar bij de keel en liet een flinke krab achter dus gistermorgen al vroeg kwam Raini naar me toe of ik mee naar het politie bureau wilde gaan om aangifte te doen. Ik had andere plannen maar hey, wat wil je. Daar aangekomen bleek het bureau dicht in het weekend en ik ging met een huilende Raini -achteraf ook huilend door de ellende met Star waar ik toen nog niks van wist, Facebook vertelde me later wat er aan de hand was – en ze belde vanuit de auto de politie die langs zouden komen. Ik zette haar bij ons huis af en ging eerst brood halen bij de kerk en wat boodschapjes doen. De politie ziet dit soort dingen natuurlijk niet als spoed dus na een uur of zo was er nog niemand en Raini ging enorm stressen. Ik pakte mijn biezen want er was een barbecue van de vakbond van het werk en ging naar Union Hall. Ik was er om half twaalf – het begon om 11 uur – maar we kregen niks te eten tot half twee. Ik zat aan een tafel met allemaal gepensioneerde medewerkers, allemaal vrouwen van in de tachtig en negentig die direct vroegen, werk jij nog? Het was gezellig, ik haalde drinken voor hen, ketchup en koekjes en servetjes en ze zaten toen het eten kwam enorm te schransen, maakten niet een maar twee borden klaar, nadat ze gegeten hadden werd er nog eens royaal opgeschept, er werd om alufolie gevraagd want dat ging mee naar huis voor de zoon die bij hen woonde of gewoon voor de volgende dag.

Er was lekkere kip, hamburgers, braadworstjes en heerlijk potato en coleslaw.

Toen ik thuis kwam was Raini werken maar Ian vertelde dat de politie uiteindelijk toch langs gekomen was maar er was geen proces verbaal opgemaakt want het was natuurlijk alleen Raini's kant van het verhaal, ik kan me voorstellen hoe zij daarop reageerde, ik was blij dat ik toen niet thuis was !!!

Een snel bezoek aan Susan, haar conditie is al heel wat beter, ze kan weer vanalles zelf, ze had zelfs haar lange haren, tot op haar kont, alweer gewassen.

Toen ik thuis kwam voelde ik me heel erg fit en heb ik achter het gazon gemaaid, het was midden dertig graden dus loeiwarm maar ik heb me uitgeleefd, liters zweet en toen lekker onder een koude douche. Ian kwam kijken en zei, hey dat is mijn werk, ik zei laat me nu maar even, jij kunt de voorkant doen.

Doordat ik redelijk goed gegeten had met de lunch had ik helemaal geen honger meer 's avonds en Ian pakte een pizza uit de diepvries.

Zo dadelijk ga ik een kipje braden, maiskolven erbij en hij heeft zijn lunch en dinner, ik neem aan dat Darian wel wat te eten heeft vanmiddag. Geen badpak want de pool is taboe vandaag, tenslotte is het een babyshower.

Nog vier weekjes en ik ben weer terug thuis.

Morgen is Frans Hillen jarig, proficiat !!!

liefs...Mariet

Storm in een glas water ?

Hij gaat fluitend door het leven

weet van toeten en blazen

houdt van madeliefjes en kanarie pietjes

ziet altijd halfvolle glazen

iedereen denkt wat een jolige vent

en wil wel wat met hem drinken

als hij binnenwandelt door de deur van de kroeg

staan ze klaar om met hem te klinken

maar heel diep van binnen

is hij toch alleen met zijn gedachten

zelfs met al die mensen om hem heen

voelt hij, zoals zovelen met hem

dat hij op die ene zielsverwant staat te wachten

op een dag wandelt ze zomaar in zijn leven

en als dat gebeurt

heeft hij heel veel liefde te vergeven

Goeiemorgen lieve mensen.

Ik zit hier nu al te zweten en het is nog niet eens negen uur dus dat belooft weer wat voor vandaag. Sinds een paar dagen is het heet – midden dertig – en heel benauwd met af en toe een verfrissende bui met dat duurt niet lang want die frisheid maakt weer snel plaats voor het sauna gevoel wat niet echt in dank wordt afgenomen door mijn lijf.

Zondag na weer bekomen te zijn van het bruilofts weekend heb ik een genoegelijke tijd doorgebracht met Susan en Todd, haar zoon. We hebben samen een horror film – ja, dat zie je goed – gekeken onder het genot van een flesje koud bier en een paar glaasjes Fireball. Het was hilarisch, de film – Annabelle – over een pop waarin de geest van een moordenaar zat die achter een baby aan zat, was lala en niet echt akelig maar de humor van Todd over het geheel was hilarisch.

Maandag morgen vertrok Todd weer richting Nashville Tennessee en in de middag gingen Raini en ik naar Darian waar ook Misty en Kelly met de kids inclusief Ravyn zich bij ons voegden. Het was heerlijk in het zwembad en baby Josh had zoveel plezier. Met zijn zwemvest aan dobberde hij in het water, als hij probeerde vooruit te komen was het net zo'n klein hondje. Er waren ribs en hotdogs op de grill en allerlei lekkers en ik had zowaar weer wat meer kleur erbij toen we huiswaarts reden, deze keer natuurlijk Ravyn bij ons want April zou haar die avond weer ophalen.

Dinsdag begon mijn werkweek weer maar 's middags moest ik er toch vroeger mee kappen, de drukverschillen de lucht maakten me ziek, hoesten, niezen en gewoon miserabel, ik heb dat elk jaar als het weer flink heter wordt, mijn lijf moet daar altijd weer eventjes aan wennen.

Woensdag had ik vrij en ik moest naar de cardioloog om de stress test te doen. Ik mocht niks eten of drinken na middernacht maar dat viel deze keer reuze mee, op de lopende band met allemaal electroden mijn borst maar na 5 en een halve minuut was het over en uit, mijn enkel die zich de laatste tijd goed gedroeg, vond dit niks en zei stop en aangezien ik goed luister naar mijn lichaam was dat een stop voor mij. Ze had gelukkig genoeg info kunnen verzamelen over mijn hart en voor woensdag heb ik een afspraak met doker Leon, mijn cardioloog over de uitslag. Dinsdag eerst ook naar de lever specialist voor de uitslag van de bloedtest en de ultra sound, het wordt spannend.

Na de stress test wilde ik eerst naa de film, Alice through the looking glass, maar hij is net uit en de zomervakantie is al begonnen dus ik wacht even, heb geen zin om in een zaal vol kids te zitten. Dus in plaats daarvan huurde ik Pride and Prejudice and Zombies van Redbox en ging Susan gezelschap houden. Deze film, mhaww, entertaining maar als je een Jane Austin fan bent zoals ik ga je vergelijken en het was allemaal een beetje flauw.

Susan had vanalles te vertellen, ze hadden een advokaten bureau gebeld en die hadden hun zaak aangenomen wat op zich al heel goed is want die nemen niks aan als ze maar enigszins twijfelen aan de goede – lees veel geld mee te verdienen – afloop.

De man die Susan aangereden had, heeft bij Susan's verzekering een claim ingediend voor schadevergoeding te krijgen voor de verwondingen die hij opliep doordat hij, vluchtend van een ander ongeluk dat hij veroorzaakte, tegen haar auto opbotste. Voelen jullie hem, hij zal dus moeten bewijzen dat hij die verwondingen opliep bij het tweede ongeluk, niet het eerste, waar hij de schuldige partij was en aangezien het een hit en run (doorrijden na ongeluk) was, kan dat nooit bewezen worden. Susan zat even in een dip door dit alles maar toen ze in de gaten kreeg wat er te gebeuren stond, was ze weer zo de oude.

Ze heeft ondertussen de steun voor haar arm af mogen doen en alles heelt goed, de gordel voor haar ribben moet nog 4 weken blijven zitten maar ze is al veel meer mobiel. Ik ga vandaag ook naar haar toe, Gil moet werken en aangezien er slecht weer op komst is blijven we waarsschijnlijk gewoon binnen.

Ik moet zo meteen eerst snel mijn was buiten hangen, de buien zijn pas vanmiddag dus die was wordt nog wel droog.

Colin is onderweg, een tropische storm die nu de golf van Mexico binnentrekt, nog niet echt veel storm potentie maar ondat het water in de golf al heel warm is wordt er binnen een dag of twee verwacht dat dit een tropische cycloon wordt, hij zal een draai naar het oosten maken en wij liggen in het verwachte pad. Dit is al heel vroeg, officieel is het hurricane seizoen 1 juni begonnen. De laatste storm die we zo hadden was Debbie in 2012, dat veroorzaakte overstromingen in onze straat, de garage en de achtertuin blank, water tot mijn knieen op straat en de buren die met hun kano tegen onze garagedeur voeren. Ik hoop dat het deze keer niet zo erg wordt want ik moet die twee dokters zien deze week.

Afgelopen vrijdag had ik ook de grote schoonmaakbeurt bij de tandarts. Ze verdoofden met 4 spuitjes maar natuurlijk doet het nog steeds pijn, achteraf viel alles best wel mee , geen bloeden of zwellingen maar ik moet nog eens terug want hij kon niet alles verwijderen, daarvoor zat het te diep dus hij wil mijn tandvlees opensnijden en nog dieper schoonmaken. Yippie, hij zei over 4 weken, ik zei, lekker niet net voor mijn vakantie, ik bel wel als ik terug ben.

Tja die vakantie, ik hoop dat ik onbezorgd kan genieten want nu zijn er geruchten op mijn werk dat sinds op 23 juli het contract afloopt met de vakbonden, att zomaar kan besluiten om de zaak te sluiten en dan sta ik op straat dus de vraag is, hoef ik als ik terugkom die koffer wel uit te pakken, we zullen zien.

Over een paar daagjes, op 9 juni wordt Eline 5 jaar, hiep hiep hoera van oma en een dikke knuffel. Op 11 juni is Wouter jarig, proficiat en een fijne dag gewenst met Laura en de rest van de familie.

Ik ga er weer van tussen, de volgende week horen jullie wel hoe het allemaal afloopt met de doktoren, fijne zondag en liefs van Mariet xx