de
zon zal ook schijnen zonder mij
de regen verfrist deze aarde
en lang nadat ik er niet meer ben
hebben kleine dingen de meeste waarde
de regen verfrist deze aarde
en lang nadat ik er niet meer ben
hebben kleine dingen de meeste waarde
de
vogels zingen voor iemand anders' brood
ze vliegen op en aan
rivieren en meren blinken evengoed
in het licht van de volle maan
ze vliegen op en aan
rivieren en meren blinken evengoed
in het licht van de volle maan
iets
van mij blijft bestaan
ik laat herinneringen achter
een foto, een zin, liefde in de harten
misschien maakt dat deze wereld
en de mensen erop
wat liefdevoller en zachter
ik laat herinneringen achter
een foto, een zin, liefde in de harten
misschien maakt dat deze wereld
en de mensen erop
wat liefdevoller en zachter
als
mijn klok is verstomd
de eeuwigheid ontketend
weet dat dat jullie steun en liefde
voor mij het allermeeste heeft betekend
de eeuwigheid ontketend
weet dat dat jullie steun en liefde
voor mij het allermeeste heeft betekend
Goeiemorgen
lieve vrienden,
De
afgelopen week was ik, weer eens, bezig in mijn gedachten met het
leven en de dood, niet in een negatieve manier, natuurlijk, dat is
niet mijn ding, maar heel in het algemeen met wat het betekent in
het, in mijn leven en hoe er mee om te gaan, met verlies en rouw.
Het
was 8 maanden geleden op 8 september, het lijkt nog steeds heel
onwerkelijk en steeds meer realiseer ik me wat de impact is en
hoeveel ik hem mis, vooral in de kleine dingen, het delen van mooie
maar ook verdrietige momenten raakt mij het meest.
Tegelijkertijd
is hij ook zo dicht bij me, in mijn gedachten en ik praat gewoon heel
veel tegen hem op de raarste momenten. Ik weet zeker dat iemand die
ook een verlies leed, en doen we dat niet allemaal op een punt,
ouders, grootouders, andere familie leden, je partner, zelfs je kind,
precies weten wat ik bedoel. Het is een deel van het leven om lief te
hebben en te verliezen – het een gaat niet zonder het ander – en
we hebben allemaal een manier om er mee om te gaan.
Ik
ben alleen maar blij dat ik kan schrijven want dat helpt zo veel en
vooral als ik dan merk dat ook andere mensen hier herkenning en
troost in vinden doet dat goed.
Na
de vrije dag op maandag ging ik dinsdag met mijn brace om de enkel en
heel voorzichtig en langzaam weer werken en het valt eigenlijk reuze
mee zolang ik maar voorzichtig ben en uitkijk. De nodige papieren
zijn ingevuld en ik hoop dat mijn nieuwe dokter ook alles op tijd
opgestuurd heeft zodat ik in ieder geval twee dagen uitbetaald krijg.
Als je hier langer dan 7 dagen ziek bent, val je in de tijdelijke
disability, eerste 7 dagen worden niet uitbetaald maar daarna krijg
je 60%, we zullen zien !!
Het
was weer ontzettend druk maar ik worstel, zoals altijd en blijf
lekker drijven. Ik was wel blij dat het vrijdag avond was, zaterdag
middag zou Roland langskomen om vanalles te repareren maar hij belde
gisteren af omdat er ook buiten gewerkt moest worden en we hebben me
toch wat onweers en hoosbuien gekregen dus nu is hij bezig in de
badkamer om de nieuwe tegeltjes er tegen te zetten rond de kranen
boven de badkuip en buiten zijn twee mannen de schutting aan het
vervangen. Ze hebben al de struiken aan de voorkant afgezaagd tot aan
de grond, ik weet nog niet of ik ze er helemaal uit wil want ze staan
er al jarten dus dat zijn behoorlijke wortelstronken, de enige manier
zou zijn om er spul op te gieten dat de struik dood laat gaan maar
dan zit het natuurlijk nog steeds in de grond.
Ik
heb een nieuwe kat, ja weer eentje. Susan kwam woensdagavond langs
met Pebble, ze is een paar maanden oud en net gesteriliseerd, Ze is
een vondeling en heel erg mooi, een donkere calico met een oranje top
aan haar lange staart. Susan heeft al 5 katten dus zat er een beetje
mee in haar maag maar wilde haar ook niet los laten lopen dus ik was
meteen verkocht. Freckles en Pebble zijn nog zeker geen vriendjes
maar dat komt vast wel.
Ik
heb dus voldoende om mee te knuffelen en Susan gaat mijn het nummer
van de rescue geven, ze pikken loslopende katten op en steriliseren
gratis dus het is binnekort ook Freckles haar beurt want voor mij is
er geen manier om te controleren of ze geholpen is of niet.
Gisteren
bracht April Ravyn voorbij, ze kan niet naar Ricky want meemaw is na
in het ziekenhuis te zijn geweest met zware bronchitis nu in rehab om
verder op te knappen en aan te sterken. Als ze weer helemaal beter is
mag ze naar huis maar hoe lang dat gaat duren weten we niet, ze is
tenslotte 93 jaar oud.
April
haalt Ravyn vanavond weer op en dan is oma toe aan rust want ik ben
zo ongeveer de halve nacht wakker geweest. Ravyn slaap heel onrustig,
maait met armen en benen in haar slaap en viel zelfs uit bed rond
3.00 uur. Om zeven uur wekte ze me, oma, het is morgen, wat is er
voor ontbijt !!
Voordat
Roland kwam om te klussen reden we even naar Argyle om bij Jennifer
langs te gaan, die hield een garage sale en ik heb een mooie houten
schommelstoel gekocht die beschilderd is met bloemen. Ze vroeg 5
dollars maar ik gaf haar 10.00, ze zijn bezig geld in te zamelen voor
een advocaat, haar vriend Derek heeft een zoontje en om voogdij te
krijgen moeten ze met een advocaat naar de rechtbank en dat is heel
duur. Ook kocht ik een houten kist met een van Gogh afbeelding erop,
er zit een heel arsenaal kleurpotloden, crayons (krijtjes) en verf
in, gewoon heel mooi om te zien. Ook had ik een hele zak
poppenkleertjes en schoentjes, alles bij elkaar was ik 12 dollar
kwijt, niet slecht voor een zondag morgen shoppen. De stoel ga ik
buiten zetten denk ik of misschien zelfs binnen, ik weet het nog
niet.
Het
is eindelijk af aan het koelen, morgenvroeg wordt het maar 15 graden
en dan morgenmiddag 27. Ik kijk er naar uit om op koelere dagen zodat
ik weer kan knutselen.
Terwijl
ik boormachines hoor en probeer de deuren dicht te houden vanwege het
stof ben ik aan mijn laatste slokje koffie en ga afsluiten voor
vandaag, allemaal een fijne week gewenst.
Liefs...Mariet
xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten