zondag 28 juni 2015

Wat heet heet ?

As se al die blieje kinjer sjnuutjes zuus
Rondj gaon oppe karrousel
En in de rups, op en neer
Griepend nao de poe-es aan de bel
Sooker sjtaaf en pop corn
Haopend op unne groete pries
Welke envelop, sjot inne roes
Zelfs al bes se wat aojer en al gries
Kesselse kermis blieft leuk
Met boets autos en gebakke ves
Kinjer dolgedreijd en vol met sjlok
Aojers meistal
Met un laege tes

Goeiemorgen leef luuj

Vanuit een iets minder warm Jacksonville, nog altijd midden dertif maar gelukkig niet meer over de veertig voor nu een groet aan Nederland dat ook zeker langzamerhand aan het opwarmen is, ik hoorde vanmorgen Thijs Zeelen op de radio voorspellen dat jullie komende week ook de mid dertig gaan halen, lekker koel bliijven en voldoende vocht.
Dat zal zeker wel lukken op de kermis in Kessel die dit weekend plaatsvindt. Als kind en ook later als tiener het evenement van het jaar, weliswaar niet zo'n grote kermis maar oergezellig en ook later met de kinderen kwamen Lauri en ik er graag. De ouderwetse carroussel, de rups, Ome Jaap met de enveloppen waar enorme prijzen te winnen waren en natuurlijk altijd als afsluiter, een lekkere gebakken vis op weg naar huis. Natuurlijk bij moeder en pap was er koffie en heerlijke vlaai, voor mij bij die kermis hoort kruisbessen schuim, ik kon die jammer genoeg niet proeven de laatste keer dat ik in Limburg was maar volgend jaar zeker wel.

Het was me toch een drukke week en er is weer vanalles gebeurd dus ga er maar eens goed voor zitten.
Vorige week zondag had ik me toch echt voorgenomen om helemaal niks te doen maar ja..zoals Ravyn soms zegt, I changed my mind !
Bloedje heet en geen zin om de hele middag in mijn slaapkamer films te kijken dus belde ik Susan. Zij was voor haar verjaardag samen met haar vriendin Janice die ook in onze straat woont aan het lunchen bij Olive Garden dus ik vroeg of ze zin had in een film. De bioscoop is tegenover waar zij lunchten en Janice zette haar na de lunch daar af. Ik bracht Raini naar haar werk en ging ook die kant op. Ik had de kaartjes al online besteld en we waren net op tijd voor de hoofdfilm, San Andreas met Wayne – the Rock – Johnson.
Twee uur lang zaten wij met onze 3D brilletjes op (niet meer karton maar echt plastic – op de puntjes van onze stoelen. Wat een amusement was dat, geen moment zonder actie, schitterende effecten en af en toe had ik de neiging om mijn hand uit te steken en wat te grijpen, zo echt was het 3D effect, schitterend.


Na afloop een lekkere vers fruit smoothie want wij beiden hadden geen zin om gedurende de film op te staan om wat te drinken te halen. We liepen nog wat door Orange Park Mall en Susan wees mij het winkeltje waar zij en haar man Gil altijd een herdenkings dingetje halen voor hun huwelijksdag. We liepen naar binnen en daar zag ik het perfecte om Martin's as in te bewaren, zilverkleurig, hartvormig met emaille in ivoorkleur en een paar steentjes. In het midden was er plaats voor een gravering en ik kon daar op wachten. In het midden staat nu, Charles Martin Gaylord, 714 en twee in elkaar verwoven hartjes, heb ik meteen ook het ontwerp voor die tattoo die er zeker binnenkort aan komt.

Maandag had ik vrij en ja hoor, de tv gaf uiteindelijk de geest. Martin had hem al toen ik verhuisde, een heel groot oud beest, ik geloof dat hij hem al tweedehands kocht. Hij was over het weekend al steeds aan en uit aan het gaan, uit zichzelf en nu op maandag kon hij zelfs de kanalen niet meer in de memory houden dus tijd om actie te ondernemen. Ik toog naar Walmart na eerst online te kijken. Ik vond een smart tv in de woonkamer niet nodig dus ging voor een 32 inch flatscreen maar voor een paar tientjes meer had ik 39 inch, past nog steeds op mijn tv kast en na ook een 3 jaar garantie plan erbij gekocht te hebben toog ik huiswaarts met de grote doos, hij paste zowaar in mijn kleine autootje, gewoon de achterbank plat !!

Thuisgekomen was er een probleem, hoe krijg ik de oude van die kast, hij stond op borsthoogte en was loodzwaar en natuurlijk lomp om aan te pakken. Raini zei, nee hoor, daar begin ik niet aan dus ik belde Ian maar die had geen tijd. Ik stond er dus alleen voor, Raini was ondertussen naar het werk. Brainstormen, love it !! Ik reed de houten keukentrolley naar de woonkamer maar die was zo'n 40 cm lager als het schap waar de tv op stond. Vier dikke badhanddoeken verder was het verschil nog 15 cm en met wat schuiven en met behulp van mijn lijf en wat balanceren stond de tv op de trolley. De handdoeken eronderuit was een makkie maar toen hield het op want ik kon hem wel naar buiten rijden maar ervan krijgen op de grond..nooit !!

De nieuwe tv was binnen een aantal minuten op de plank en geinstalleerd. Een mooi beeld en ik kan weer kijken, niet dat ik dat nu veel doe want het is veel te heet in de kamer.

Dinsdag moest er weer gewerkt worden, het is beslist drukker met de telefoontjes, geen tijd om uit te puffen tussendoor maar ik ben mooi groen, nog een paar daagjes en ik weet of ik mijn bonus heb.

Donderdag was ik dan eindelijk aan mijn productie uren voor het kwartaal dus ik vroeg Chip toestemming om in te schrijven voor Etime voor vrijdag als het aangeboden zou worden. Hij vond het ok en dus reageerde ik direct toen de mail kwam, ik weet zeker dat ik een van de eersten was, het gaat op volgorde van binnenkomst. Etime is vrije uren/dag wat goedgekeurd maar maar onbetaald maar wat een luxe, een extra vrije dag.

Donderdag avond had ik met Asha, de vrouw van mijn collega Thomas, afgeproken om wat te gaan ondernemen. Eerst een yardsale waar heel veel bakspullen aangeboden worden, de mooiste vormen voor cakes en zo maar ik vond ze te duur. Ik voind wel een mooie metalen drinkeber met rietje, groen met lieveheersbeestjes voor een kwartje, ook een glazen olijfolie fles en wat glazen voor diezelfde prijs.

Hierna gingen we naar Ace, een soort boerenbond winkel met een hele mooie planten afdelingen, een van de mooiste die ik hier gezien heb. Ze hadden er wonderbaarlijke planten zoals een vleermuis plant, die kon zo weggelopen zijn uit de Little Shop of horrors.


We gingen hier naar toe omdat Asha – haar ouders komen uit Trinidad and Tobago – helemaal weg is van Kaapse viooltjes, een van mijn moeder's favoriete plantjes.
Ace heeft ze in allerlei leuke variaties en als ze uitgebloeid zijn worden ze aangeboden voor een dollar per stuk. Ik heb dus nu drie Kaapse viooltjes in de keuken op mijn vensterbank en ben benieuwd naar de kleuren als ze weer bloeien.
Ik vond het een genot om daar binnen en buiten rond te lopen en alles te bekijken, ze hadden een prachtige collectie orchideeen en ook buiten was alles in de puntjes verzorgd. Ik kocht ook nog een passiflora want de scheutjes van tante Bertha hadden de hitte in de auto van vorige week niet overleefd. Een witte salvia stond buiten te geuren met zwermen van bijen dus die ging ook mee.

Na alles in de auto gezet te hebben gingen we weg naar onze volgende stop, de nieuwe Aldi in Middleburg, net buiten Orange Park. Ik hoopt op veel Duitse spulletejs maar dat viel ietsje tegen. Ze hadden wel de bekende dikke plakken chocolade met rozijnen en noten en zo en ook het bekende koekje met chocolade maar verder was er niet echt veel. De prijzen waren heel goed vooral voor groentes en vlees. Ik kocht een schaal roma tomaten, 8 stuks, voor 69 cent bijvoorbeeld en nam gelijk alles mee om tomatensoep te maken, it's been a while.
Een grote kip ging mee voor 2.60 en nog wat echt Italiaans brood en kaas en toen werd het hoog tijd om alles de koeling in te werken. We reden naar Asha en zetten de spullen in de koelkast, toen samen met haar 15 jarige zoon Ben naar Crystal River waar we ons te goed deden aan lekkere garnalen, vis en frietjes. Na afloop toog ik huiswaarts, moe en met mijn buikje lekker vol, ik hoefde niks meer te eten maar had nog ruim voldoende over voor de lunch van gisteren op mijn werk.

Vandaag komt Thomas de hordeur in de voordeur zetten en ik ga zo dadelijk mijn huis poetsen, niet zo fijn in deze hitte maar de keukenvloer heeft een sopje nodig en ik moet nodig opruimen.

Morgen heb ik ook vrij, Rani is opgeroepen voor jury duty, iets dat verplicht is bij de wet en ze moet om 8 uur al downtown bij het gerechtsgebouw zijn. Ze vroeg mij haar te brengen maar ik heb verteld dat ik dat eigenlijk niet van plan ben, ik heb andere plannen en dat ik haar vanavond wel naar Ricky zal brengen om de auto op te halen. Ze heeft sinds deze week haar rijbewijs tergug, ik heb haar geholpen met de boetes te betalen.

Ik wil morgen richting beaches gaan om Leah op te zoeken, ze is de tante van Raini, de zus van Kelly en heel aardig dus dat wordt ook weer een avontuur.
Het ziet er echter naar uit dat het weer morgen niet zo goed is, 70% kans op regen in de middag dus ik wacht even af wat het weerbericht vanavond en morgen zegt.

Volgende week zaterdag is 4th of july en ik werk, 150% extra is ook niet te versmaden tenslotte.

Het gras is gemaaid,. De schutting nog steeds niet vervangen ondanks de belofte van de huurbaas en Freckles wordt al ronder, ik voel me goed en energiek maar mis mijn lief elke dag meer, moeilijk te geloven dat het bijna een half jaar geleden is, waar is al die tijd gebleven ?

Op 30 juni is Brigit jarig, van harte meid en een dikke knoevel, op 1 juli voert Bert zijn verjaardag, ook voor hem van harte !!

Ik wens jullie een fijne week en voorzichtig met dat hete weer !!

Liefs...Mariet xxx


zondag 21 juni 2015

Ik blijf vandaag thuis !!!

vandaag
veranger ich miene naam in Olaf
waorom huur ich dich zegge
nou, dees hets is vuuls te vuul
det neume ze grenze verlegge
ich wil waal unne sjnieman zien
veur unne daag of twie
lekker de kaoj opzeuke
in ies en kaoj en sjnie
want dit, det hels se neet lang vol
ben al hiel broenverbrandj
dus ich zit binnen met de airco op 12
in dit super heite Florida landj

Hallo lieve mensen,

Vandaag officieel 37.2 graden in dit zonovergoten en kurk en kurk droog land. Voor het gevoel nog een paar graadjes erbij vanmiddag. Het hoogste wat we de afgelopen week haalden was 43C maar daar gaan we vandaag zeker overheen.

Afgelopen week zaterdag na het garagesalen had ik al rode schouders maar zondag in het zwembad kwam daar nog wat bij want natuurlijk als je een badpak draagt zijn er ineens delen van je velletjke die normaal niet aan de zon worden blootgesteld en dan gaat het snel.
De bedoeling was om bij Darian te gaan zwemmen maar dat werd gedwarsboomd door het idiote feit dat beide zwembaden op slot waren en niemand wist waar de sleutels waren. Raini was ontzettend pissig – dat gaat snel – en toen heeft darian met een vriendin gebeld die hier even verderop woont in een trailerpark. De handdoeken in de tas, met zijn allen in een snikhete auto en eindelijk, een mooi ruime blauwe pool maar het water was een beetje soepig, toch zo'n 30C dus echt verkoeling, nee dat was er niet. Ravyn en baby Josh hadden dolle pret en we speelden en plonsten een uurtje of twee. Daarna naar huis, ik had geen zin in eten en gelukkig hoefde dat ook niet. Ik was weer flink verbrand op mijn schouders, nu is het meeste rood weg en mijn armen zijn bruiner als ooit.

Ook hoorde ik van Donna, aangezien de huurbaas er op stond dat de Kia weg moest had ik haar laten weten of ze me kon vertellen of ze hem nog wilde voor haar kleinzoon. Dat was niet het geval maar ze wist wel iemand anders die interesse had en ik kreeg een telefoon nummer. Direct bellen en ja hoor, mijn vraagprijs was goed en binnen een uurtje was de Kia weg !!

Daarna toch maar eens Lowe's gebeld over mijn deur, blijkt dat ze me niet konden vinden op naam of telefoon nummer. Uiteindelijk na het nummer van de kassabon gegeven te hebben, ja hoor, jammer mevrouw maar er is niks voor u besteld, ja maar ik heb al betaald en al. Sorry mevrouw, we gaan dat alsnog doen en bellen als ie er is...ja ja, dat heb ik al eens gehoord.

Dinsdag op mijn voicemail een bericht, uw deur is er, kom maar halen en we helpen u met de deur in de auto te doen.
Woesndag avond – want dinsdag moest dat gras voor gemaaid worden, heet of niet – Susan opgetrommeld met haar station car en wij naar Lowe's. En weet je wat, ze konden de deur niet vinden !!! Het duurde bijna anderhalf uur voordat de deur in de auto lag en wij eindelijk huiswaarts keren konden. Ik had voor een manager gevraagd en al maar nee hoor mevrouw, we hebben geen manager nodig, we regelen het wel voor u.
Thuisgekomen dacht ik, dit pik ik absoluut niet dus bellen naar de customer service en een klacht indienen. Vrijdag kreeg ik een telefoontje van een manager ter plaatse, excuses natuurlijk, smoesjes waarom het niet gelukt was, maar ook de belofte om er zeker werk van te maken – ik heb gezegd, eerste en laatste keer voor mij bij Lowe's want er zijn heus nog wel andere winkels. De deur staat nu in de garage en ik wacht op Ian om hem in te hangen.


Nu wat anders, dinsdag op mijn werk kreeg ik een verrassend bericht, de quintile van mei, van alle tech support medewerkers in het zuid oosten van de US, maar liefst negen staten en we praten over duizend plus medewerkers was ik geeindigd als nummer zes !!! Lori straalde van oor tot oor en zij dat ze het een formidabele prestatie vond.

De volgende morgen een berichtje in mijn facebook mail van Paul Weelen, mede eigenaar van uitgevery TIC in Maastricht, mijn tekst gecombineerd met een gedicht genaamd Grenze verlegge is opgenomen in het nieuwste Platbook, nummer 14 alweer en mijn boekje is onderweg naar hier.

Daar doen we het voor, de lichtpuntjes op hete dagen maar eigenlijk op elke dag. Dat kan een leuk bericht zijn maar ook gewoon een vlindertje, een liedje op de radio of hele mooie wolkenformaties in een verder strakblauwe lucht.

Dat moet ook wel want ik kreeg ook een paar verdrietige berichten deze week die ik nog even moet laten zakken en plaatsen, ik voel me zo machteloos als mensen vechten tegen de akelige ziekte die kanker heet en waar ik zo goed bekend mee ben, je wilt helpen maar je kunt zo weinig en soms klinken woorden zo vlak, ze zijn al honderduizend keer gebruikt maar bij mij zijn ze ontzettend gemeend en ik wilde wel dat ik iets nieuws kon verzinner, hoe gemakkelijk is het dan als je gewoon naar iemand toe kunt lopen en die persoon een dikke knuffel kunt geven, dat zegt soms zoveel meer als woorden.

Twee vrouwen die zoveel moed hebben, zoveel liefde en die ik ontzettend bewonder in hun strijd en hoe ze er mee omgaan, ik hou van jullie allebei !!


Na een hete week en na een paar goede nachten want uiteindelijk ben ik gezwicht voor de hitte en heb 's nachts de airco en de ventilator aan moest ik gistermorgen al om zes uur op, Raini moest om 6.45 naar het werk gebracht worden en daarna zouden mum en Myra me even na zevenen komen ophalen om naar Ocala te rijden, een ritje van ongeveer 2 uur. Onderweg stoppen we altijd halverwege om bij Krystal's een hapje te eten, niet mijn keuze want ik doe geen hamburgertjes als ontbijt maar ze hebben wel lekker rosti sticks en met een pakje jus d'orange erbij was het toch lekker.

Rond 10.00 uur kwamen we uiteindelijk aan in Pedro, zo heet het plaatsje waar tante Bertha woont, piepklein, out in the country op ongeveer 15 minuten van Ocala. Het is gewoon heerlijk daar op het platteland, overland grote boerderijen met voornamelijk paarden, je krijgt een soort Dallas gevoel als je de uitgetrekte weien met de witte hekken erom heen ziet.

Tante Bertha woont in een klein huisje in een grote tuin, heel wild zoals ik dat graag zie, met een reuze eikeboom met varens en mos erin en een bos erachter. Haar tuin is vol met klimmende lelies, varens en passie bloemen op de hekken, je ziet er meer vlinders dan ergens anders en het is gewoon een plaatje. Ik zou me heel goed kunnen voorstellen om daar te wonen. Ze is de enige zuster van mum en 80, ze heeft kanker gehad maar ging door allerlei behandelingen zoals chemo en op dit moment is de kanker in remissie, een stilstand die hopelijk lang duurt. Ook had ze recent wat problemen met haar hart en ze heeft een stent ingezet gekregen. Ze was altijd heel fragiel maar mede door het feit dat ze niet meer zo rondrent en ook haar medicatie had ze een paar kilo erbij en dat stond haar goed.
Ze is een lief mens en kent haar zus denk ik beter dan iemand anders. Zij en ik waren een tiental minuten alleen in haar keuken en toen vertelde ze dat het haar so peet van Martin maar dat ze heel goed begreep dat hij zijn moeder en broer niet meer wilde zien die laatste maanden en ze zei : you are a good wife, you looked after him and did everything according to his wishes, I am so glad that you were there for him. Dat voelde zo goed, weinig woorden nodig om te snappen wat ze bedoelde.

De zussen hadden geen zin om ergens anders naar toe te gaan – normaal gaan we yardsalen, dan naar de begraafplaats midden in het veld waar hun ouders en tante Bertha's man Paul rusten en dan eten – dus Myra en ik trokken er alleen op uit. Zij verontschuldigde zich dat ze druk had proberen uit te oefenen op mij en dat het niet zo bedoeld was, we klaarden wat dingen maar yardsalen, die vonden we nooit alleen een Good Will winkel met heel veel nieuwe en tweedehands spulletjes vooral kleding
Daarna stopten we bij Red Lobster, kregen lekker sweet tea en een voorafje in de vorm van een pizza met krab en kaas en tomaat, heerlijk gewoon terwijl we op onze betslling wachtten. We deelden de rekening en togen terug naar de zusjes die samen een legpuzzel maakten en aten. Daarna trok ik de tuin in meet een schop en een emmer om wat planten uit te graven, passie bloem, de lelies en een plantje wat mijn moeder vroeger altijd in potten had op de vensterbank en wat gewoon door het hele bos van tante Bertha groeit, hopelijk slaan ze aan want de lange rit naar huis in de hitte zal duidelijk niet goed zijn geweest. De auto volgeladen met zakken en emmers en pakken, God weet wat er allemaal in zit, een mooie vissenkom die in het schuurtje stond en die ik van haar kreeg en de polanten togen we om kwart voor vier weer richting Jacksonville. Halverwege weer een stop, deze keer voor een overheerlijke ananas milkshae en rond zeven uur was ik weer thuis, direct de plantjes in de grond en alles goed water geven, Vrijdag hadden we wat regen gehad maar veel te weinig, gisteravond hoorde ik donder maar geen druppel water.








Ik vond mijn bed vrij vroeg en genoot van een serie op Netflix en voor de afwisseling twee flesje Stella Artois en sliep tot vanmogen half tien.
Vandaag doe ik helemaal helemaal niks, ik kijk tv en verroer verder geen vin want buiten is taboe behalve dadelijk snel even de was ophangen.

Morgen ga ik een strijd aan met de belastingdienst, de IRS, ik heb twee weken geleden al mijn achterstallige belasting van afgelopen jaar in een keer afgelost en nu beginnen ze ineens geld van mijn rekening af te halen terwijl ik al een regeling voor 4 termijnen had met hen, zal interessant worden, eerst maar eens zien hoe lang het duurt om met een persoon te spreken.

Op 26 juni is Lauri jarig, ik wens je een fijne dag en proficiat !!

Op naar de volgende uitdaging, ik hoop alleen dat het minder heet wordt maar dat ziet er niet naar uit voor de komende 10 dagen

liefs...Mariet



zondag 14 juni 2015

Waar is hier het zwembad ?

Sjwumles


Ich lierde sjwumme
in dien kabbelende golve
in dae zomer lang geleeje
papa dee mich veur
met erm en bein
en ich keek auch hoe angere ut deeje


de buut kwame veurbiej
eure motor tjoeke tjoek
den moste wae out ut water
de zon branjde
op ut koareveld
wae huurde ejnde gesjnater


nao korte tied
ungeleufelik
sjwom ich zomaar rondj
in ut deepere gedeilte
zonger angst veur dien water
mein veut veulde genne grondj

als ich dich noe zeen
met dien grieze water
en de zon sjittert op diene golvesjlaag
dink ich altied weer aan vreuger
toen ich lierde sjwumme

op dae werme zomerdaag

Goeiemorgen leef luuj,

En dan denk, hoe kan het zo heet zijn maar er kon deze week nog duidelijk een schepje bovenop. De zon brandt en herinnert ons eraan, dit is Florida, subtropisch weet je wel dus ik doe mijn best. We zitten in de midden dertig en gisteren door de hoge luchtvochtigheid was de gevoelstemperatuur maar liefst 39 graden., Ik hou mijn hart vast voor juli en augustus maar we zullen zien.

Buiten zijn is geen pretje maar aangezien Ravyn vrijdagmiddag al bij mij was en de nacht bleef logeren en Susan haar kleindochter Rheannon ook daar heeft – de volgende week zaterdag gaat ze weer terug, ze blijft maar twee weken in plaats van vier – was dit de enige zaterdag dat we samen wat konden doen. Na ons ontbijt – oma ik wil pinda's of ijs maar ze kreeg cornflakes – haalden we de twee dames op en reden rond in de buurt. We vonden een paar yardsalen maar heel veel mensen ruimden al op rond 12.00 omdat het veel en veel te heet was. Ik heb mijn armen en schouders verbrand gewoon met rondlopen en de meeste tijd zaten we in de auto dus het gaat heel snel hier. Ik vond eindelijk een plant waar ik lang op naar op zoek was, de pensilplant, een vetplant, hij is giftig dus voorzichtig. De mevrouw verkocht al haar planten voor 50 cent per stuk omdat ze ging verhuizen naar een condo, een appartement. Ze had een leuke tuin met een mooi terras met zwembad, het huis was ook te koop. Er stond zelfs een klein glazen kastje in een hoek maar geen bomen dus geen schaduw en deze mevrouw had heel duidelijk geen groene vingers, de planten zagen eruit alsof ze niet echt goed behandeld werden, veel verdroogd, niet gesnoeid.

Als ik dan zo'n kneusje zie komt er een gevoel in me op, dat ga ik veranderen./ Ik weet nog jaren geleden nadat onze kat Poekie een aantal weken kwijt was gingen Frank en ik naar het asiel, hij zal 10 jaar zijn geweest. Ik kwam thuis met Tom Tom en Lauri vroeg, was dat de lelijkste en ongezondste kat die je kon vinden ? Na 4 weken kende je hem niet meer terug.

Afgelopen weekend kreeg ik weer zo'n gevoel toen ik Freckles (sproetjes) zag. Hij zat eerst onder mijn auto en later in de achtertuin. Hij is nog jong, waarschijnlijk 8 tot 9 maanden en hout en hout mager, hij is Siamees, lang beige haar en ik dacht, hij is mijn volgende project. Ik begon hem voorzichtig te voeren, kattenbrokjes, vis met veel olie en nu komt hij elke morgen en avond kijken of er iets te knabbelen is. Hij is na een week al heel aanhankelijk en laat zich aaien. Als hij miauwt trekt hij zijn neusje op en het rimpelt net als bij een leeuw. Hij heeft vlekjes rond zijn neus, vandaar de naam. Ook heb ik hem ingewreven met het organisch poeder dat ik in huis gebruikt tegen vlooien en kakkerlakken want doordat zijn vacht heel dun is zie je de vlooien gewoon over hem heen lopen. Arm ding maar ik hoop hem over een paar weken weer op gewicht te hebben. Ik wil hem zeker niet binnen vanwege de vlooien. Onze vlooienplaag in huis is bijna voorbij, ik heb al dagen niks meer gezien dus het poeder helpt en wil dit ook nooit meer meemaken. Nadat we Ushuaia verloren was het even verschrikkelijk, ik had het onder controle toen ik op vakantie ging maar omdat beide dames er niks aan deden kon ik na de vakantie weer bijna opnieuw beginnen.






Vanmiddag dan eindelijk weer eens zwemmen. Bij de appartementen waar Darian en Josh wonen is een zwembad voor de bewoners en dat zwembad is na weken weer open vandaag dus over een uurtje trek ik mijn badpak aan. Mijn huid snakt naar koel water, we halen Ravyn op en dan dolle pret hopelijk, daarna misschien samen eten maar ik heb duidelijk stilte en rust nodig dus waarschijnlijk ga ik na het duikpartijtje weer richting huis en laat het eten over aan de jongere generatie.

Gisteren kreeg ik een telefoontje van de huisbaas, hij was langsgekomen toen ik er niet was en zag dat de hordeur voor kapot was, hij wilde de klusjeman langs sturen om dat te repareren maar ik vertelde hem dat ik een nieuwe heb besteld, ik ben alleen aan het wachten op een telefoontje van Lowe's als ze hem binnen krijgen. Ook ga ik een schuifdeur met hor voor achteren bestellen want het horgordijn heeft zijn beste tijd gehad na een jaar. De huisbaas heeft me wel beloofd om de schutting langs de garage te vervangen want die kan elk moment omvallen, zo gammel als de pest. Ook merkte hij op dat de witte auto – mijn oude Kia – weg moet want de gemeente kan een waarschuwing afgeven voor junk in de tuin. Dat betekent dus dat ik op korte termijn wat moet regelen. Er was iemand die interesse had maar die man heeft niet meer teruggebeld. Ik heb gisteren Donna benaderd of zijn nog steeds interesse heeft voor haar kleinzoon en anders of Raini of de junkyard. Raini is druk bezig om haar rijbewijs terug te krijgen maar dat kan nog weken duren, we zullen zien.


We gaan weer voor een nieuwe werkweek, ik ben weer helemaal groen op het scorebord en ik haal zou gemakkelijk mijn benodigde uren voor de bonus moet halen dus als alles weer goed gaat heb ik in augustus weer een extraatje van 1000.00 in de knip.

Groetjes en een fijne week !! liefs van Mariet



zondag 7 juni 2015

Zo is geluk heel gewoon

as ich saoves laat
nog effe nao boete laop
en de loch en den haof bekiek
den veul ich mich zoe vredig
den ben ich gewoen ein bietje riek
want waem haet zovuul weelde
plante, bloome, zelfs ut graas
ein hiel klein bietje oerwoud auch
en al höb ich gen roeze of tulpe inne vaas
ich hoof maar de deur oet te laupe
en ut is allemaol hiej
kompleet met vlinder, kolibri, zelfs un sjlang
mien paradieske maakt mich bliej

Goeiemorgen lieve lezers,

Alweer een week voorbij, het gaat zo snel, niet te geloven dat morgen 8 juni, mijn schat al 5 maanden niet meer bij mij is, wel altijd in mijn gedachten en in mijn hart.

Ik probeer mezelf op te rapen, ik had moeilijke dagen in de laatste weken, na die heerlijke weken in Kessel met zoveel warmte en liefde is het maar weer moeilijk wennen aan het leven hier, thuis veel alleen met herinneringen overal waar ik ga of sta maar het heeft geen zin om te zitten kniezen dus ik heb besloten om te genieten van alles wat me gegeven is en wordt, een glimlach doet wonderen al is het maar in de spiegel elke morgen.

Het is heet en wordt nog heter, de komende week gaan we naar 35plus en we hebben de afgelopen week al fikse onweersbuien gehad. Ik was even bij Diana en Edwin van de week na het werk en was getuige van het bakken van heerlijke verse stroopwafels – ze willen dat gaan opzetten in augustus – en kreeg wat pakjes mee naar huis om uit te delen op het werk en ook zelf op te peuzelen natuurlijk. Op de terugweg kreeg ik me toch een wolkbreuk op mijn pad, geen hand voor ogen, bliksem flitsen rond om me heen en heel heel veel water op de weg maakte dat 25 minuten ritje even tot een nachtmerrie.

De dag erna uitdelen op het werk en oh boy was dat een succes, iedereen vond ze overheerlijk. Ook deelde ik nog wat lekkers met Thomas en Asha, peperkoek en bami mix, ze vonden het geweldig.

Het wordt weer drukker op het werk, geen rust meer tussen telefoontjes door en doordat ik nog steeds wat productieve uren – niet dat ik anders niks doe hoor – moet toevogen voor het einde van het kwartaal om in het team te mogen blijven en weer die volle bonus van 1000.00 te willen opstrijken dus meer aan de telefoon. Dat was gisteren ook weer het geval, late dienst dus 12 tot 9 en veel multitasken want in feite deed ik een aantal uren de twee jobs omdat er anders niemand was, good girl was de opmerking van mijn manager Lori !!

Ik had afgelopen zondag met Susan bij Sam's club twee leuke jurkjes gekocht maar toen ik ze thuis paste plakten ze direct aan mijn lijf en dat moet je niet hebben in deze warme streken dus woensdag toen ik vrij had gingen we gewoon terug in de avond, kassabon mee en centjes retour.

Eerder die woensdag, mijn vrije dag besloot ik om eindelijk eens Kathleen op te zoeken. Ze werkte voor een korte tijd bij at&t en trouwde met Dan, mijn oude team mate. Dat duurde niet lang, een jaartje later was de scheiding alweer een feit. Kathleen's man Mardy overleed een paar jaar geleden aan blaaskanker dus zij kan heel goed begrijpen wat ik voel en mis. Ze woont in Hilliard, een piepklein plaatsje – 2200 inwoners – ongeveer 45 minuten rijden ten noordwesten van Jacksonville. Met een klein briefje met het adres, telefoon nummer en wat aanwijzigingen van google ging ik op weg, mijn eerste echte uitstapje naar onbekend gebied alleen maar het ging prima. Ik heb besloten om me op mijn verjaardag een GPS kado te doen, dan kan ik wat vaker op stap en hoef niet te worstelen met papiertjes.
Ze woont langs Highway 1, een leuk huisje op een groot stuk grond met de allermooiste eikenbomen vol varens en Spaans mos en veel wilde bloemen – ik kreeg een zakje zaadjes mee – we gingen lunchen in Hilliard in het enige restaurant daar, garnalen met frietjes en coleslaw, heerlijk en hebben daarna nog zitten te teuren met lekkere koffie. Het was zo goed haar weer te zien en haar warmte en glimlach deden me ontzettend goed. Ze komt mij ook snel opzoeken.

zo ziet Kathleen's tuin er uit

graduation van Ravyn op school

Vandaag zondag is het perfect weer om te badderen dus we gaan zo dadelijk na elf uur – Kim komt haar twee sagopalm boompjes die ik niet meer wil (ik had ze gekregen voor in de tuin van het nieuwe huis) op te halen – gaan Raini en ik de garage doorspitten om ons zwembad te vinden want Ravyn en baby Josh komen met ouders om te eten.

Op 9 juni wordt mijn allerliefste jongste kleindochter Eline 4 jaar en ik wil haar van harte proficiat wensen, een dikke kus van oma Mariet !!

Op 11 juni is Wouter jarig en op 13 juni Frans Hillen, van harte !!!

Tijd om de pyama uit te doen en me voor te bereiden op het bezoek, wat de rest van de dag brengt, we zullen zien

Fijne week en tot ziens...Mariet xxxx