Vaarwel 2015

de stilte
soms oorverdovend
de leegte niet te dragen
alleen de storm trotseren
waarom ...ik stopte al lang met vragen
alles heeft zijn reden
gemakkelijk gezegd
maar uiteindelijk
komt elke kat weer op haar pootjes terecht
en zo ook ik
ik weet het zeker
op een dag ontwaak ik
denk aan jou, glimlach en kom er achter
alles wordt nu beter

Goeiemorgen lieve mensen

Mijn laatste verslag van 2015 en terugkijkend op 2015, wat een bijzonder jaar in elke manier die ik mag bedenken.

Mijn grootste verlies met Martin's overlijden, mijn grootste verdriet, hartzeer ooit maar ik ben er nog en vastberaden, meer dan ooit om er het beste van te maken want hij verwacht niet minder van mij dan 150% inzet daarvoor, dat weet ik.

Hij kende me heel goed, mijn hart, mijn moed maar ook mijn zwakke punten, ieder mens mag die hebben, niets mis mee.

Liters, emmers met tranen, nog steeds nu en dan als iets me treft, een beeld, een woord, een lied maar soms ook gewoon om niks.

Schaterlachen, vooral met Kelly en zijn kinderen over de rare fratsen die hij uithaalde, de stommiteiten, de kapriolen en als ik die ogen zie oplichten als ze erover vertellen, dan doet me dat goed, het heelt die enorme wond in mijn hart die langzaam sluit.

Weemoed over wat zoveel meer had kunne zijn, zoveel langer maar ook dankbaarheid over wat er was, als ik niet die grote stap had genomen in 2003, die beslissing die heel veel mensen helemaal niet begrepen of niet echt slim vonden , tja dan was er daar niks geweest en iemand anders had misschien gedaan wat ik nu mocht doen...ik zie het nog steeds als een voorrecht om hem te hebben mogen begeleiden in zijn laatste maanden, dagen, uren.

Een toen was het weer Kerst, met gemengde gevoelens want ik was alleen. Raini en Star gingen naar Star's moeder, hoe zou dat gaan, kon ik dat aan want soms zijn het de kleine lasten die het zwaarste wegen.

Donderdag avond een telefoontje, kom je morgen eten, Gil en ik willen je uitnodigen, ik kook toch want we krijgen een onverwachte gast. Dus nog snel voor alles sloot naar de winkel en wat spullen halen want als ik ergens ga eten, dan neem ik ook wat mee natuurlijk.

Na een vredige stille morgen op eerste Kerstdag, de picnic mand vol met een runderbraadstuk met lekkere bruine saus volgens moeder's recept, een kom met komkommersalade, een pecan pie en natuurlijk een kom chocolade mousse ' hemelse modder' naar Susan.

Todd, haar oudste zoon was overgekomen vanuit Tennessee, 12 uur rijden of zo en wat hebben we lekker gegeten maar vooral het gezelschap was geweldig, Todd is heel anders dan zijn broer, hij heeft een geweldige humor die ik erg kan waarderen en het was gewoon heel erg gezellig, ik had eigenlijk later helemaal geen zin om naar huis te gaan maar tenslotte ziet hij zijn moeder en stiefvader ook maar eens per jaar of zo.

Thuisgekomen lekker in bed met een lekker flesje bier en later een glas Canadian whiskey die ik mezelf voor kerst kado had gedaan. Op gegeven moment betrapte ik mezelf giechelend om Bones...het moet niet gekker worden.

Gisteren natuurlijk vrij, een drie daags weekend – volgende week weer maar ietsje drukker dan – en ik ging al op tijd naar Walmart maar er was niet veel kerstspul over voor de helft, ik dropte wat mint patties af bij Susan, we vinden die allebei erg lekker en zij stonden net op het punt om te gaan ontbijten en shoppen.

Ik besloot rond half een om naar de film te gaan, eerst even Orange Park Mall in en bij Belk zag ik een snoezig jasje, flink afggeprijsd, in mijn tas en toen naar Star Wars in 3D. Wow, een woord dat dekt de lading, wow !!! Ik heb echt zitten te genieten op dat ene zielige moment na, snik snik Han maar verder, wat een schitterende film.

Ik nam wat chinees mee voor thuis, Chicken Mango met noodles, ik had nog wel genoeg over van vrijdag maar gewoon, zin in chinees. Na de afsluiting met nog maar weer chocolade mousse (gaat wel weer een kilo aan of zo) liep ik naar Susan. Zij hadden net gegeten en ze waren net begonnen aan de nieuwe Mission Impossible maar ofschoon ik hem al had gezien en op mijn tong bijtend om niets te verklappen heb ik er weer van genoten. Todd heeft een hond, Lady en die zit het liefst bij mij op schoot, het is geen klein hondje en af en toe krijg ik een lik in mijn gezicht alsof ze wil zeggen, ik vind je lief...

Na afloop kwamen we erachter dat de kleine bulldozer die de gemeente gebruikt in de buurt om een nieuw wandelpad aan te leggen, opengebroken was, waarschijnlijk door jongeren. De politie gebeld maar die kwamen natuurlijk niet direct, ze hebben het druk genoeg met andere zaken, Kerstavond nog verongelukte een man in de straat achter ons, flipte de truck door een stopbord te negeren, op slag dood, hij viel uit de truck, geen gordel en de truck viel bovenop hem....hij had waarschijnlijk flink gedronken.

Vandaag zondag en waar ik hier zit kan ik de kerstboom ruiken, het is verbazend hoe mijn neus meer ruikt en mijn tong meer proeft nu ik niet meer rook, vandaag 5 weken !!!

Of we vandaag wat gaan doen, ik weet het niet, Gil moet werken, Todd gaat morgen weer terug naar Tennessee, hij zei gisteren, had maar gezegd dat je naar Star Wars ging, ik was meegegaan dus ik bood aan, we kunnen vandaag nog wel een keer gaan, ik heb er niks op tegen om hem nog eens te zien maar hij zei, no, I'm good. Het zou me niet verbazen als Susan hem toch overhaald om te gaan.

Volgend weekend, Oudjaar en het plan was om samen met Ravyn naar Georgia te gaan maar nu hoorde ik gisteravond dat Raini, Star en Darian met baby Josh waarschijnlijk ook gaan dus het wordt druk en dat wilde ik nu net niet maar ja, we zullen zien. We zouden vandaag ook Santa doen voor de kleintjes maar door omstandigheden kon dat niet doorgaan

Die omstandigheden, het overlijden van Meemaw om woensdag avond – en ja, ik wist het voor ik het hoorde per telefoon – in het ziekenhuis op 94 jarige leeftijd. Ze was zo zwak die laatste week, ze konden amper haar bloeddruk meten, zo laag als die was en nu is ze in a better place.

Ik ben de dag erna naar Ricky gegaan om te condoleren, hij was zo ontzettend verloren, ze waren meer als 50 jaar samen en huilde toen hij mij zag. Er is geen begrafenis, ze wordt gecremeerd en dan, in de toekomst is er ook een bijeenkomst zoals ik bij Martin deed.

Kelly was in het ziekenhuis, opgenomen op dezelfde dag als haar moeder met een lichte hartaanval, ze moet heel rustig aandoen nu, wat natuurlijk moeilijk is als je moeder overlijdt, een hoop meer pillen en ongetwijfeld de raad om flink af te vallen. Ze vond het heel fijn om mij bij haar vader te zien.

Als je naar buiten loopt heb je het idee dat de natuur wil compenseren voor al die droefnis en het verdriet, het is al een week zo rond de 26 a 27 graden, volop zon, het lijkt wel voorjaar met alle bloemen die bloeien en de diverse vlinders in de mooiste kleuren. De katten willen helemaal niet binnen zijn, alleen om te eten en ik heb de winterkleren maar weer even aan de kant gelegd en weer mijn korte broeken uitgehaald. Zo buiten in de zon en de wind komt die glimlach wel vanzelf en ik zou zo graag naar het strand willen maar misschien dat ik dat wel de volgende week doe. Zaterdag gaan we misschien naar Ocala, naar tante Bertha dus plannen genoeg.

Ik wens jullie alleen een schitterend Oud en Nieuw en de allerbeste wensen, bedankt voor al die lieve berichtjes die ik afgelopen jaar mocht ontvangen, jullie hebben me echt ontzettend gesteund en dat kan ik niet vaak genoeg onderstrepen, hoe dat heeft geholpen.

Ik sluit af met een klein gedichtje wat ik ook deze week schreef...liefs...Mariet xx

We zijn allemaal op weg
naar d'een of andere stal
voor mij heet die stal Kessel 
de weg is nog lang
maar ik heb daar
VREDE
mee

Bijna Kerst....

Ik mis het luiden van de klokken
in de donkere winternacht
het glinsteren van rijp op de daken
en het magische dat sneeuw voor ons landschap bracht
ik mis de geur van krentenbollen
bij het zachte kaarsenlicht
en de liedjes die weerklonken
al zo vaak beschreven in mijn kerstgedicht
mijn vader en altijd weer die herders
of hoe een roos ontsprong
het engelenhaar , de dennenappel lichtjes
en hoe ik zachtjes in mezelf zong
ik mis mijn ouders, mijn familie
alles is zo ver hier vandaan
maar dan zie ik mijn kerstboom
in zijn eigen hoekje staan
Zalig Kerstfeest
en voor het nieuwe jaar de allerbeste wensen
bedankt dat jullie er voor me waren
bedankt, allemaal, lieve lieve mensen

Goeiemorgen lieve mensen

Ik ga altijd terug, op moeilijke momenten houd ik me vast aan het geborgen veilige gevoel dat ik als kind had toen ik opgroeide, vooral Kerst brengt herinneringen aan die tijd. Warmte en licht, delen, samen, gezelligheid. Allemaal dingen, gevoelens die me helpen om met verlies en missen om te gaan. Martin kende dat niet als kind, hij zei dat hij niks met Kerst had maar toch, een van zijn laatste wensen, een echte kerstboom want die had hij nog nooit gehad...en hij kreeg hem en had maar een woord toen hij klaar was...perfect !!

Wat zijn we rijk als we gelukkig en voldaan zijn met kleine wensen, kleine dingen, voor ons was dat samen zijn, geen dure kado's, alleen samen genieten van dagelijkse dingen en dat is wat ik het meeste mis. Afgelopen week zou hij 52 zijn geworden, ik heb menig traantje gelaten, doe dat nu nog steeds maar ik weet dat het zo goed is, dat is wat voor ons was weggelegd en weer ben ik dankbaar dat we elkaar op zo'n bijzondere manier gevonden hebben en dat klein beetje tijd samen hebben kunne zijn, het komt allemaal goed zoals Jeanne zou zeggen.

Vrijdag was hij bij mij, toen ik onder narcose was, ik werd wakker toen de zuster vroeg, Mariet, ben je wakker en begon meteen te huilen want toen ik wakker werd, verdween hij, liet mijn hand los en was weg, geen woord werd er tussen ons gesproken maar dat hoefde niet, wij weten wat de stilte zeggen wil en ik voelde me veilig en beschermd. De uitslag was goed, kom over 10 jaar maar terug, dat is niet gek denk ik....de dokter had wat problemen met het onderzoek met gevolg dat mijn buik wat rommelig aanvoelde erna, nog steeds maar ik ben gisteren gewoon weer gaan werken. De voorbereiding was uitstekend, geen krampje en de hele nacht ervoor geslapen als een roosje, daar teken ik voor. Raini en Star hebben me gebracht en weer naar huis gereden want dat mocht ik zelf niet, Raini heeft me thuis een lekker licht ontbijtje gemaakt met roerei en toast en toen gewoon rustig aan. Ik was erg onder de indruk van het efficiente van het center, alles verliep volgens een strak schema, geen wachten en zo, de deken en mijn sokken waren voorverwarmd, geweldige service !!!

Donderdag ging ik eerder naar huis omdat ik om 5 uur let laxeren beginnen moest maar voordat ik ging eerst even secret santa met Kim want die heeft vakantie nu tot nieuw jaar. Ik had voor haar een Betty Boop pyama met sokken, ze was er erg blij mee, zij had voor mij een prachtige clip met een vlinder gemaakt van pauw veren, ik kan hem zo in mijn kerstbook clippen. Ook kreeg ik een allerliefste hanger in de vorm van een uiltje, zilver met zirconia aan een zilveren ketting, Kim weet precies wat ik mooi vind.

Ik moet het kadootje voor Lori nog inpakken, ik heb voor haar een hele mooie paarse (haar favorite kleur) sjaal en een clip met een paarse vlinder voor erop, ik heb mezelf ook een sjaal gekocht zondag en laarzen kousen, die zijn heel lang en met hele leuke knoopjes bovenaan voor samen met lange laarzen  te dragen.Topen ik ze kocht, afgelopen zondag bij A.C. Moore was het nog 25 graden maar vanmorgen lag de rijp dan eindelijk weer eens op de daken al was het maar kort en het wordt frisjes vandaag. Kerstdag gaan we weer naar de 23C, ik zal die dag alleen moeten doorbrengen, Raini en Star gaan naar Daytone, naar Star's moeder maar ik vind dat helemaal niet erg, ik houd gewoon de hele dag de pyama aan, kijk kerstfilms op tv met warme chocomel en wat lekkers. Ik heb nog ergens een kerst cd van Herman vna Veen met klassieke liederen die ik wil draaien.

Weet je, voor iedereen heeft kerst een andere betekenis, hier is het vooral kado's, meer is beter maar mensen vergeten dat minder veel beter kan zijn. Geluk is niet te koop, zelfs niet met een creditcard. Je kunt liefde niet afdwingen met de grootste diamant en als je denkt dat dat kan, dan is het klatergoud en niet echt. Natuurlijk is het heel fijn om blijde gezichten te zien, glimlach en verrassing maar achter dat schuilt liefde en dankbaarheid en niet de vraag voor beter, groter, duurder.
Voor mij is Kerst familie, vrienden, warmte en licht. Martin heeft dat licht gevonden en af en toe stuurt hij een beetje naar mij, ik voel het in mijn hart en dat zijn de kadootjes die voor mij het waardevolste zijn van allemaal.

Ik hoop dat iedereen een Kerstfeest heeft vol met warmte en licht...

Mariet xx

Soms zit het mee....

Jouw ster leidt de weg
Naar vrede en rust
Als ik ‘s avonds naar de hemel kijk
Is het bijna net alsof ik wordt gekust
Ik sluit mijn ogen en hoor je stem
Gefluister in de nacht
De zoetste woordjes, ooit gesproken
Klinken in mijn hart, in alle pracht
Ik voel je hand in mijn haar
Strelend als tevoren
En verlang naar meer, zo veel meer
Niemand zal ons storen
Mijn lief, je ster, een baken in mijn donkere nacht
En ik, ook ik fluister
Ik hou van jou
Heel erg zacht

Goeiemorgen lieve mensen,

Vanmorgen even lekker uitgeslapen ofschoon ik gisteravond, tegen alle verwachtigingen in toch vroeg in mijn nestje lag.

Maar laten we bij het begin beginnen. Het weer is van slag, een week vol zonneschijn en warm met vandaag en gisteren de topdagen, 25 graden en misschien nog een beetje meer voordat we aan de aanloop naar Kerst beginnen. Met Kerst buiten eten, we deden het al diverse keren dus niet iets nieuws maar zo warm, nee dat kan ik me niet herinneren, vanmiddag maar weer de korte broiek uit de kast en dat snoezige topje, ik had al alles gewassen en opgeborgen.

Het was een leuke week, eerst nog vanalles maken en halen voor de markt van gisteren, de lunch op het werk, lekker Italiaans met lasagna, penne, salades en als klap op de vuurpijl, tenminste voor mij, mini soesjes en eclair die bijna net als home smaakten met bijna echte room en zo. Ook de dag erna was er nog voldoende over als je wilde. Dit was ook het begin van Lori's vakantie die tot de maandag voor Kerst gaat duren, we hebben briefjes getrokken voor Secret Santa, ik moet iets voor Eugene kopen/maken, geen idee wat maar dat komt wel.

Donderdag had ik door allerlei geschuif met het schema, omdat zowel Curtis als ook Maria uit het team werden gehaald om hun uren te halen, de vroege dienst. Het kostte me een uurtje om het hele schema opnieuw op te stellen, een taak die Lori mij toevertrouwde en het resulteerde in 8 – 5 diensten en twee late per week in plaats van eentje, ik vind dat niet erg.

Ik beon op het werk met niezen, was niet de enige trouwens, waarschijnlijk weer iets met de airco, daarom vind ik die verschrikkelijk en hoe later hoe beroerder, ik voelde koortsig en om 2 uur was het klaar voor mij, ik ging naar huis. Ik moest met een omweg, donderdag en vrijdag zijn in totaal 3 mensen omgekomen op de weg van huis naar werk voor mij, twee motorrijders en een automobilist. Mensen schijnen extra slecht te rijden met deze dagen, er gebeuren zoveel meer ongelukken.

Vrijdag de late dienst en ik kon mijn laatste sneewpoppen van witte sokken afmaken.

Gisteren niet zoveel meer gedaan en toen ik om twee uur met het inladen van de auto begon had ik er heel veel zin , die kerstmarkt in Whoville. Ik kwam daar en de eerste minpunt, ik had plaats nummer 43 toegewezen gekregen, de nummers waren gesprayed met roze verf op de parkeervakken, ik vond 42 en 44 maar niks 43. Op de plaats waar 43 zou moeten zijn stond een grote camper, ze verkochten schoenen en kleding, cowboyspullen etc. De vrouw waar het spul van was, keek me aan alsof ze willen zeggen, wat moet jij hier. Dus maar weer terug naar de organisatie. Ik legde Kelly, die in charge was, uit dat ik mijn nummer niet kon vonden en dacht dat het door iemand anders in gebruik was dus zij liep met me mee, ondertussen ook nog vanalles andere regelen, heel chaotisch trouwens en irritant voor mij want ik moest haar zeker drie keer eraan herinneren waarom ik nu eigenlijk langs haar liep. Uiteindelijk werd besloten mij op nummer 36, een eindje verderop te zetten. Ik begon mijn tafels uit te pakken, eentje had ik al gebruikt, de andere alleen maar uitgeklapt en ja door, dat lukte dus niet helemaal, het laatste stukkie, wat ik niet geprobeerd had, blokkeerde dus er zat niets anders op als alles uit de auto en snel naar de Walmart die gelukkig maar een paar minuutjes rijden was en een andere tafel halen, de defecte breng ik vandaag terug. Al met al begon ik pas om 4 uur met opbouwen – oh wat snakte ik naar een sigaret maar ik ben sterk gebleven – drie weken vandaag – en een half uurtje later was alles klaar, ik vond het heel leuk geworden, kleurig, vrolijk en verkocht mijn eerste sneewpopmuts al voordat ik helemaal klaar was met opbouwen. Ik dacht, die gaat goed, dat was ook het geval totdat het donker werd rond half zes want toen bleek dat mijn buurtje die hondekoekjes verkocht, en ik op een donkere plek stonden, de grote straatlamp die ons van licht moest voorzien was uit. Bovendien werd het rond zeven uur vochtig, van de avond dauw en alles werd nat. Met pijn in mijn hart heb ik om half acht besloten om te kappen, alles in te pakken en naar huis te gaan. Ik had voldoende verkocht om mijn kosten te dekken en er was zelfs nog wat over maar in het donker met vochtig spul en niemand die iets ziet tot middernacht blijven? Geen denken aan !!

Probleem, de auto stond geparkeerd op het grote grasveld en ik was daar 5 minuten lopen vandaan en mocht die auto niet halen dus na zes keer op en neer sjouwen was alles ingepakt en ging het huiswaarts. Wel heb ik nog even over de markt gelopen, de etenswagens deden allemaal geweldige zaken, overal wachtrijen, er was zelfs een cupcake wagen bij, de springkussen voor de kids waren overspoeld met klein grut dat tegen betaling zich misselijk sprong en de verkopers, die hadden allemaal hetzelfde probleem, weinig kijkers, donker en vochtig, misschien toch het volgend jaar veel eerder beginnen.

Het leukste, een jongetje van zo'n 6 a 7 jaar komt kijken naar mijn spullen en zei met een stralende lach, I like your art !!!

En dat meisje van 5 dat een van de hangers met Ella zo mooi vond, haar ouders trokken haar weg dus ze kreeg er eentje van mij kado !!

Vandaag nog even genieten van het weer, misschien ergens naar toe, ik moet eerst nog alles uit de auto halen, daar had ik gisteravond geen puf meer voor en dan de komende week. Vrijdag is het darmonderzoek en ik begin donderdag al met al die viezigheid drinken, ik kijk er echt niet naar uit.

En dan is het al weer bijna Kerst en ik heb geen idee wat ik die drie dagen ga doen aangezien Kerst op een vrijdag valt en ik zaterdag en zondag vrij heb. April heeft gevraagd of ik Ravyn wil voor het oudejaarsweekend zodat zij en Shawn ergens naar toe kunnen, ja hoor geen probleem, misschien kunnen we wel naar Georgia gaan dan.

We zien wel weer wat er gebeurd, zoals altijd laat ik gewoon alles op me afkomen, niet steeds omkijken wat mis gaat maar gewoon vooruit, benieuwd naar nieuwe avonturen.

Over vier dagen is Martin's verjaardag, ik ga gewoon werken, heb vrij genomen op 8 januari, de eerste verjaardag van zijn overlijden. Afgelopen week was het ook 13 jaar geleden dat mijn vader overleed, het ligt allemaal zo dicht bij elkaar en door dat dit al zo lang geleden gebeurde met papa, ben ik al lang gewend - voor zover je daar ook went - aan Kerst en verdriet, liefde en verlies.

Oh bijna vergeten, ik ben employee of de maand geworden, laatste keer was mei 2015 dus nu weer parkeren voor de deur op mijn werk voor een maand !!!

Liefs...Mariet xxx

Dag Sinterklaasje, dag Zwarte Piet

Ik ben er stil van

allemaal die lieve wensen

mailtjes, kaartjes en berichten

van lieve hartelijke wensen

zo zie je maar

ik ben nooit echt alleen

al zijn de meesten heel erg ver weg

ik voel liefde en warmte om me heen

Goeiemorgen lieve mensen,

Allereerst een welgemeend vanuit de grond van mijn hart bedankt voor alle lieve wensen die ik mocht ontvangen in de afgelopen dagen voor mijn verjaardag, alleen facebook al zo'n 300 berichtjes, ik heb geen woorden maar ik geniet van elk bericht, van elke kaart en foto en van elke email.

Vandaag is ozze Hay jarig, hiep hiep broertje en een fijne dag gewenst.

Het was me weer een weekje hoor, een aanloop naar een verjaardag waar ik dit jaar niet zo goed mee wist wat te doen dus ik dacht, we zien wel wat er gebeurt.

Ik had me vrijdag middag vrij gevraagd en begon mijn feestweekend met een kerstboom te kopen, op dezelfde plaats als vorig jaar en ze waren weer zo aardig om het te verpakken en bovenop mijn autootje te binden. Thuis ging hij in een emmer buiten voor zaterdag want het was ondertussen donker en ik was er nog over aan het nadenken waar ie zou moeten staan dit jaar.

We sloten november helemaal groen af op mijn werk en van Lori was er woensdag een bedankje in de vorm van een lunch, broodjes en een schaal met diverse vleessoorten waaronder geweldig lekkere rosbief en kaas, een rauwe groenten schotel met dip en vers fruit. We hebben er twee dagen heerlijk van gesmuld.

Lori was dus oma geworden de week tevoren van Charlotte Rose, een wolk van een baby, de komende tien dagen heeft ze vrij genomen om daar lekker van te genieten met dochter Erin en kleindochter.

Gistermorgen een vreemd gevoel met wakker worden, weer een jaartje ouder, wat zal het me brengen. Na lekker lui met koffie en heel veel te lezen op de computer ging om kwart voor tien de telefoon, Susan vroeg, wat doe je vandaag, ikke, ik weet het niet. Ze nodigde me uit om samen met Gil haar man en haar wat boodschapjes te doen, we gingen naar Petsmart voor kattenvoer en ik had ruimschoots de tijd om alle katten die ter adoptie werden aangeboden te knuffelen en mezelf te overtuigen dat twee echt genoeg is, daarna namen ze me mee naar Longhorns voor een lunch. Aangezien ik honger had bestelde ik een ribeye steak en een baked potato en het was heerlijk. Glas sweet tea erbij, toen werd er gezongen voor mij door het personeel en kreeg ik mijn gratis sundae ijsje en met volle buik naar huis.

Voor de voordeur een echte verrassing, de bloemist had een bloemstuk achtergelaten met een ballon en een accubak met groen en vier mooie donkerrode rozen...het kaartje zei, van harte gefeliciteerd lieve mam en oma dus ik wist van wie het was. Heel erg bedankt lieve Rob, Sylvia, Frank, Aline, Fenna en Eline, wat een fijne verrassing !!!

een mooie verrassing van mijn lieve kinderen en kleinkinderen

Daar waren weer heel wat meer berichtjes om te lezen en voor ik het wist was het drie uur en kon ik Raini op halen. Ze was vrijdagmorgen op weg naar het centrum blijven steken met haar truck op de snelweg en ze hadden die vrijdag avond opgehaald en hij staat nu bij haar vriendin Christina, de vriend van Christine, Bo, is een mechanic en die gaat hem hopelijk snel repareren. Eerst dacht Raini dat de motor opgeblazen was maar het lijkt er nu op dat de timebelt de oorzaak is dus hopelijk hoef ik niet te lang voor taxi te spelen.

Slechte timing trouwens want morgen begint Star aan haar nieuwe baan en moet zij dus met de bus en misschien teruglopen (ik haal niemand op na 11 uur 's avonds – geen denken aan), het is niet eens zover van ons huis en ze was al aan het klagen erover...watje !!!

De kerstboom naar binnen na de discussie, waar staat ie en ik won !! Het is tenslotte ook mijn huis dus de diepvries en een boekenkastje wat verschoven en nu staat hui de de achterdeur voor het raam, in volle glorie, niet in de weg en vastgebonden voor het geval de katten rare ideeen krijgen. De lampjes erin, toen de slingers en kerstballen, alles in garnet (donkerrood) en goud, de Seminole kleuren en de 'nieuwe' stal eronder met de beelden. We gebruikten alleen witte lampjes in de boom en nu zitten alle gekleurde lampjes weer boven de open haard en op Martin's tafel. Ik heb ook een rustig hoekje aan de andere kant van de bank met moeder's kerstkleedjes die ze geborduurd heeft voor mij en mijn oude kerstbeeld, gekocht lang geleden in Unterammergau.

Op mijn Kerstbest met de boom

ik ben zo blij dat ik die stal en beelden mee naar huis genomen heb

mijn rustig hoekje

zelfs de goudvissen zullen weten dat het Kerstmis wordt

Ja, ik heb een kerstboom en Martin zou, net als vorig jaar zeggen dat hij perfect is, mijn hart gloeide van liefde en trots daarvan en ik zal genieten zoals we samen vorig jaar deden tot de dag dat de kerstbook werd afgebroken, de middag voor zijn overlijden. Ik zal nooit meer een nepboom hebben en Kerst zal altijd onlosmakelijk verbonden zijn met mijn lief en zijn laatste wens voor een echte boom.

Nadat de boom klaar was en ik even wat traantjes wegpinkte stuurde Raini me een kaart, online met de tekst, daddy vroeg mij altijd om een kaart voor je uit te kiezen en ofschoon hij er niet meer is, heb ik toch een kaart. Ik heb haar met tranen in mijn ogen een dikke knuffel gegeven,zij mist hem ook met deze dagen meer dan anders.

De boom staat dus nu kan ik ook de kadootjes inpakken en onder die boom leggen, alleen het hele stadje van Josh en het poppenhuis van Ravyn moeten het zonder papier doen. Voor de rest heb ik kleine kadootjes, ik ga geen enveloppen meer geven, ze weten dat en het is ok.

Vandaag moet ik nog flink knutselen, ik moest vanmorgen al om half zeven op om Raini naar het werk te brengen en zo dadelijk om 3 uur ga ik haar ophalen, het is nu 10.00 uur en het is grijs buiten, hopelijk komt het zonnetje erdoor want ik heb al mijn leggings, maillots en sjaals gewassen. In de grijze dagen is mijn slaakamer some een beetje muffig van het vocht in de lucht, er staan nooit echt zon op de ramen en muren dus ik moet dat goed bijhouden.

Het is wel lekker als je niet rookt, heb je daar ook geen zorgen over dat je kleding naar rook zeg maar gerust stinkt en het gaat steeds beter, de twee weken rookvrij zijn gehaald, op naar meer !!!

Volgende week zaterdag Whoville, het ziet er naar uit dat het lekker weer wordt, zo'n 23 C maar het belangrijkste is dat het droog blijft natuurlijk, ik heb erge leuke spulletjes gemaakt vind ik zelf.

een selectie muurhangers voor de markt van komend weekend

Vanmorgen al met Helene en Bert geskyped, ze hadden een plaat voor me aangevraagd bij Minse Winse van Led Zeppelin, het was een beetje hard voor de presentatoren geloof ik :)

Ik ga wat doen, lieve mensen, ik hoop dat jullie nog een mooi rest van je Sinterklaasweekend hebben, een fijne week gewenst en nu op naar de Kerstdagen !!!

Liefs...Mariet xx

Ben je ook zoet geweest.....

De donkere dagen
ze komen eraan
maar wie weet
hoe je een lichtje opsteekt in je hart
hoeft geen angst te voelen
voor het duister
maar voelt de warmte
van binnen en rondom je heen

Goeiemorgen lieve mensen,

Het is vandaag precies een week geleden dat ik mijn laatste sigaret rookte, toen de cardioloog me vertelde dat het beter zou zijn om te stoppen had ik net een nieuwe slof gekocht en had ik met mezelf afgesproken, na die slof stop ik en die belofte heb ik gehouden.
Het is natuurlijk niet gemakkelijk, iedereen die ooit is gestopt met iets weet dat, het is voornamelijk een gevecht met jezelf, hoe sterk sta je in je schoenen en hoe goed ben je in tegen jezelf praten. Nou daar ben ik goed in, dat wist ik al, zowel om mezelf moed in the praten alsook in mezelf te overreden iets wel of niet te doen en ik heb beide kanten van mezelf weer eens gezien deze afgelopen week ofschoon het minder erg was dan ik dacht. Geen lichamelijke dingen maar oh wat is een sigaret een troostmiddel en ik wist dat dit de ergste verslavingskant voor mij was.

Natuurlijk heb ik op het randje gelopen, met name donderdag, Thanksgiving, na dat bijzondere lekkere eten voelde ik me even ontzettend alleen in de drukte en toch, nee, jezelf iets wijs maken is het ergste denk ik dus het moment ging voorbij en ik won dit gevecht. Ik heb een half pakje shag in mijn tas, overblijfsel van de laatste vakantie dus het is niet zo dat er niks is, ik wil alleen niet mezelf iets wijs maken en dat sigaretje stiekem rollen en roken, we zijn tenslotte volwassen !!

Dat gebeurde dus zondag, dezelfde dag dat ik hoorde dat ik weer oma wordt, Darian is zwanger en de baby wordt verwacht rond 30 juli volgend jaar maar die datum kan dus nog veranderen want het is nog erg pril. In februari horen we of het een jongen of een meisje wordt maar ik hoop stiekem op nog een meid. Ze heeft nog bijna allemaal haar babyspulletjes van Josh en ze gaan nu eerst kijken voor een groter appartment want twee kids en maar een slaapkamer, dat schiet niet op. Darian wordt 21 in januari, ze wilde naar Las vegas voor haar verjaardag maar dat gaat nu niet door, niks aan zegt ze als ze niet kan drinken dus dan misschien een andere keer. Ik ben blij dat ze wel zo verstandig is, ze is ook direct gestopt met roken en drinkt geen druppel alcohol meer.

Afgelopen dinsdag had ik mijn borst en bone density onderzoek en dat was ook even zo'n stress moment.
Maandag avond kreeg ik een telefoontje, ik was eerder naar huis gekomen want deed niks als niezen en rillen. Het telefoontje was van Orange Park Medical, een man met een zwaar Indisch accent herinnerde mij aan de afspraken van de volgende dag. Hij vertelde me nadat ik vroeg waar ik precies moest zijn, Fleming Island, Baptist. Ik vond dat vreemd want Baptist en Orange Park Medical zijn twee heel verschillende ziekenhuizen maar ja. Ook vertelde hij mij dat het 162.00 zou kosten en als ik direct over de phone betaalde kreeg ik 20% korting en zou het nog maar 122.00 zijn. Nu kan ik behoorlijk redelijk rekenen en 20% van 162.00 is 32.40 eraf dus er klopte iets niet. Ik vertelde hem dat mijn verzekering me verteld had dat alles gratis was en hij zei na nog een keertje aandringen om te betalen, ok, ik geloof je, we strepen dit wel weg !!!

Dinsdag om 10 uur was ik bij het kantoor in Fleming Island, de eerste scan was gepland voor 10.30 maar er zou nog papierwerk ingevuld moeten worden. De dames aan de balie van Hartland/Groover die het onderzoek zou doen wisten niet eens waar ik dan moest zijn. Eentje zei, ga maar hierlangs, dat is de eerste hulp en daar hebben ze vast wel röntgenapparaten !!
Na wat telefoontjes kwam ik erachter dat ik toch bij Orange Park Medical in Orange Park moest zijn dus weer terug, de brug over en naar Kingsley, ze vertelden me hoofdingang over de telefoon maar uiteindelijk werd het outpatient waar ik dus precies om 10.30 binnenliep (een van die – ik doe een moord voor een sigaret – momenten).

We deden eerst de borstfoto's, viel best wel mee, wat rode plekken maar niet echt pijnlijk en toen de scan om te kijken hoe sterk mijn botten zijn, ze keken alleen naar onderrug en heupen. Over 3 tot 5 werkdagen krijgt mijn huisarts het resultaat van de borstfoto, de botten duurt een week maar omdat het een feestdag was donderdag duurt het dus iets langer.

Donderdag Thanksgiving en traditie was bij ons dat we bij Ricky en meemaw aten maar niet dit jaar dus Raini en Kelley en Misty hadden geregeld dat het in Georgia zou zijn. Donderdag morgen ging ik eerst Ian feliciteren met zijn verjaardag en nam Ravyn mee, na al het eten van mijn, rundvlees stoofschotel en pistachio pudding met fruit en Raini's aardappelsalade die ze vergeten was in de auto gezet te hebben en mijn  logeertas ging het richting Georgia. We waren er rond 3 uur, Kelly met Darian en baby Josh en Raini met Suzette, haar nieuwe vriendin en erg aardig, kwamen later evenals Misty's ouders, er was ook nog een vriendin, Alice, die ik ook niet kende.

Suzette is uit Puorto Rico en echt een girly meisje dat van hoge hakken, nagellak en make up houdt, heel anders als Raini's normaal meer jongensachtige vriendinnen.

Er was al heel veel gekookt maar er moest nog meer klaargemaakt worden, voor 9 volwassenen en 4 kids, twee kalkoenen, een ham, mijn vleeschotel en dan de nodige salades, casseroles en pies, sweet potato, pumpkin, bananapudding en mijn green pudding die bijna op was, hij is dan ook heerlijk.

Het recept is : een pakje pistachio pudding (niet koken), een pot coolwhip (kant en klare slagroom zonder vet), een blik crushed pineapple (hele kleine stukjes ananas in syroop) en een blikje mandarijntjes. Alles door elkaar mixen, het sap van de ananas vervangt de melk voor de pudding en dan nog twee handen vol mini marshmallows erdoor en chillen in de koelkast.

Uiteindelijk gingen we om 6 uur eten en een uur later kon nieman mee boe of bah zeggen, zo vol waren we. Ik ging lekker een tijdje buiten op het trapje zitten, weliswaar zonder een sigaret maar gewoon even alleen met mijn gedachten, ik heb dat af en toe nodig weet je.

Na het eten viel Raini als een blok in slaap, ze had laat gewerk maandag, toen alles gekookt en toen weer om 7 uur 's morgens terug naar het werk tot 12.00 uur dus die was total loss.
Ravyn en ik zouden blijven slapen maar ik kwam erachter dat Kelly de volgende morgen om 7 uur moest werken tot 'smiddags 17.00 dus we zouden haar helemaal niet zien plus baby Josh werd lastig maar wilde niet slapen en Raini wilde niet wakker worden. Resultaat, om half tien heb ik ons boeltje gepakt, Ravyn, onder groot protest en tranen in de auto samen met Darian en Josh plus kinderstoel plus zitje (mijn auto is van binnen groter dan je denkt) en richting Jacksonville. Ik heb Ravyn beloofd dat we de volgende keer wel blijven. Om 11 uur waren we eindelijk thuis en Ravyn sliep binnen 5 minuten.

Vrijdag hebben we Susan bezocht want die had haar zoon, schoondochter en kleindochter Rhiannon over van South Carolina maar eerst gingen Ravyn en ik Black Friday shoppen, 's morgens vroeg bij Walmart, net voor achten en bijna geen mens in de winkel maar nog wel alle koopjes. Ik kocht pyama's voor de meiden, voor Ravyn een Jessie pop (van Toy Story, ze had Woody en Buzz Lightyear al van een yardsale) en nog wat kleine kadootjes voor de kerst.

Later gingen we naar Toys R us, een grote speelgoedwinkel waar je je ogen uitkijkt, je mag er overal op knopjes drukken en met dingen spelen en toen was het alweer tijd voor Ravyn, onder protest, om naar huis te gaan want ik moest zaterdag werken.
Na haar vertrek heb ik de schop gepakt en eindelijk wat plantjen gepoot voor in het nieuw aangelegde tuintje, het gras is eruit en ik had ook een oplossing voor de zijkant. Jaren geleden had Lilly, mijn overbuur, een paar bedstukken aan de weg gezet, zwart metaal en die stonden dus al een tijdje achterom, mijn tomaten hadden er steun aan een paar jaar en nu dienen ze als zijhek voor de voortuin, de maat klopte precies en ik vind het leuk uitzien. Ik moet alleen nog wat plantjes kopen want ik heb nog lege plekken. De Camelia's staan op het punt van bloeien, hun geur is verrukkelijk en ik kijk uit naar het voorjaar als de rest volgt.

Gisteren dus werken, van 12 tot 9 en eerlijk gezegd, voor het eerst sinds lang was ik klaar met vrije dagen en verlangde weer naar werk. Lori was er al vroeg, ze moest om 4 uur 's morgens beginnen tot middag en ik kon even bij kletsen. Ze was woensdag eerder naar huis gegaan want haar dochter Erin werd ingeleid. Ze was eigenlijk pas 10 december uitgeteld maar de dokter vond het beter om de baby eerder te laten komen dus de familie verwachtte dat Charlotte Rose de dag voor Thanksgiving werd geboren, uiteindelijk werd de kleine meid op vrijdag morgen met de keizersnede ter wereld gebracht maar alles was goed met de ouders en het kind en Lori was doodop, die had amper slaap gehad die laatste dagen.

Zaterdag, gisteren, was de dag van de jaarlijkse derby tussen Florida State Seminoles en University of Florida Gators dus ik had mijn Noles tshirt aan en Ricky had zijn Gator shirt aan. Toen ik om 21.00 naar huis ging was het 10-0 voor mijn Noles maar nog halverwege het tweede kwartier dus er kon nog vanalles gebeuren. Uiteindelijk hebben de Seminoles met 27-2 gewonnen, een superprestatie !!

Vandaag is weer lekker weertje, ik weet nog niet wat ik ga doen, misschien knutselen. Ik heb al allerlei kerstversieringen voor de markt op 12 december klaar en ook een berg mutsen en sjaals. Ik heb twee opklaptafels gekocht, altijd ook handig voor yardsales en Raini heeft al veel profijt gehad toen we er deze week eentje opzetten in de keuken toen ze aan het koken was.

Volgende week mijn verjaardag, Susan opperde al om een yardsale te doen dus even afwachten of ik daar dan zin in heb en hoe het weer wordt, ik zou graag naar het strand gaan, uitwaaien, het is al zo lang geleden, we zullen zien.
Ik kreeg van Ine en Vijo al een mooie kaart en van Susan een kersthangertje met twee keramieken uitjes , een heeft Martin op zijn buikje steen en de ander Mariet, ik vond het ontzettend lief van haar, ze weet dat ik dol ben op uitjes.

Ik ga er een eind aan breien, ik wens jullie allemaal een hele mooie en gezellige aanloop naar het feest van Sint en Piet en tot schrijfs....Mariet xxx

Zwart als roet....

ik mis de wind
die door de bomen waait
de november storm
die alle bladeren verwaait
ik mis de maan
die over de schoorsteen staat
en ook ook het zingen
dat nooit, nee nooit verzaakt
ik mis de schoentjes
netjes op een rij
's avond gevuld met peen en brood
en 's morgens met een lekkernij
het heerlijk avondje
dat kennen ze hier niet
ze snappen niks van de Sint
en zeker niets van Zwarte Piet
maar in mijn hart
verlang ik een beetje naar die oude tijd
en zing zachtjes voor mezelf
Sinterklaas Kapoentje
die toch ook een klein beetje
mijn hart verblijdt

Goeiemorgen...

En alweer is het zondag, die week ging zo snel voorbij, misschien is het allemaal wat sneller om deze tijd van het jaar. Mijn hart is gevuld met weemoed, de donkere dagen komen eraan, het is nu 7.45 in de morgen en het is nog steeds een beetje donker buiten, grijze regenwolken in de lucht, misschien later de zon ?

Over twee weken ben ik jarig, 5 december valt dit jaar op een zaterdag en ik heb vrij, het zal een hele rustige verjaardag worden denk, zonder mijn lief, zonder mijn familie en het kan maar zo zijn dat ik gewoon een dagje verdwijn, ik weet het nog niet, laat alles wel op me afkomen.

Ik had deze afgelopen week twee maal twee uurtjes eerder vrijgenomen, dinsdag en woensdag want het was lekker weertje en het gedeelte van mijn voortuin waar ik in aan het werken ben is bijna grasvrij. De aarde is rijk, donker en de planten doen het zeker goed daar. Het resultaat wel, aangevallen door mieren ondaks mijn handschoenen heb ik zo'n 35 mierenbeten over beide handen en polsen, die kleine beestjes kruipen overal in en tussen maar ik heb poeder gestrooid (organisch dus niet gevaarlijk voor de vogeltjes) en ik hoop het karwei vanavond af te maken als het niet gaat regenen.

Donderdag hadden we de viering op het werk van het 15 jarig jubileum van mijn manager, ze trakteerde op chinees en het was verrukkelijk. Altijd weer gezellig, dat samen eten vooral als er een extra uurtje aan je lunch geplakt wordt.

Ik had van de week een allerakeligste klant aan de telefoon die schreeude en me vertelde wat ik kon doen bij hem, Sonia, een van de managers nam het gesprek over en ook zij werd royaal uitgescholden voor vanalles, ze gooide op een moment de hoorn erop, de klant belde gelijk terug en vertelde tegen de volgende agent dat hij met twee hele stupid vrouwen gepraat had, wat een zielig figuur !!

Afgelopen week zag ik ook dat er een evenement gehouden gaat worden op 12 december, op een marktplein dicht bij mijn werk. Ze gaan Whoville opbouwen, uit het verhaal van dokter Seuss over de Grinch. Er komen kinderattracties en er werden stands aangeboden voor 30.00, ik krij een stand van 4 bij 4 meter voor dat geld, moet wel zelf de tafel en zo meebrengen dus ik heb me direct opgegeven. Het is op een zaterdag van 16.00 tot middernacht, er komt een wedstrijd wie de mooist versierde kerstboom heeft voor bedrijven en verenigingen. Ik dacht, dat is de ideale plek om mijn mutsen en kerstversieringen te verkopen, ik vond een heel erg leuk patroon voor een sneeuwpop mutsje en ik heb er al zo'n 7 klaar, het haken gaat vlug, ik moest alleen even uitdokteren hoe de wortelneus te maken, de ogen zijn zwarte knopen. Ook ben ik gisteren begonnen met het maken van simpele kerstversieringen en vandaag gaan we daarmee door.

Ik ben gisteren even met Susan gaan yardsalen, vond superleuke haarspeldjes met vlinders en libellen en we stopten bij Sam's Club om een inklapbare tafel te kopen want zoiets heb ik niet, ik leen de hare als ik een yardsale heb, nu ik er zelf een heb, hoef ik dat dus niet meer te doen en hij is ook handig om binnen op te zetten als we een buffet doen of zo.

Ik heb gedacht over een partytent maar als je een redelijke wil hebben ben je als snel 100.00 kwijt en als het niet regent heb ik die niet nodig dus ik kijk wel even wat de weersverwachting is tegen die tijd.

Ik ga misschien nog een kleinere tafel erbij halen of ik leen Susan's, ik ga het mooi aankleden, heb gisteren ook weer zes dr. Seus boeken gekocht, ik had er al een paar van maar nu kan ik ook mijn stand een beetje in de trend aankleden. Ik heb twee grote prikborden die ik kan gebruiken voor de hangers en kerstversieringen en ik heb nog veel leuke ideetjes voor spulletjes te maken, materiaal meer als voldoende.

Als ik meer klaar heb maak ik wel foto's, ik moet uitdokteren wat er met mijn camera aan de hand is, de foto's zijn onscherp, wat ik ook kier maar ik kan niks met de lens scherpstellen, ik heb ergens in dit huis de gebruiksaanwijzing liggen maar ik denk dat google gemakkelijker zal zijn om het probleem op te lossen.

De komende week wordt een leuke, twee late diensten op woensdag en zaterdag, ik heb dinsdag vrij en ga dan de het borstonderzoek en de scan voor mijn botten doen, allebei 's morgens in hetzelfde gebouw, ik probeer al weken een afspraak te maken met de tandarts op diezelfde dag maar ik krijg nooit iemand te pakken daar, moet wel een hele drukke praktijk zijn en hun overflow dienst kan geen afspraken maken, alleen maar laten terugbellen en sinds ik geen telefoon kan beantwoorden op het werk is dat geen optie dus. Het kan dus goed zijn dat ik na afloop van de onderzoeken een bioscoopje pik, ik ben toch in de buurt van de mall.

Donderdag is Thanksgiving, door weer allerlei familie perikelen gaan we niet bij Ricky en Meemaw eten, er wordt niet gekookt, alleen besteld, Ricky heeft het te druk met Meemaw die behoorlijk zwak is, ze heeft een ziekenhuisbed in de woonkamer dus er is ook weinig plaats. Ian is jarig en Kelly komt hem 's morgens opzoeken, ik ga er dan ook naar toen en na afloop gaan Kelly en ik naar Georgia naar haar huis waar Raini dus kookt voor ons, ook Raini's nieuwe vriendin Suzette komt waarschijnlijk mee, ik heb haar nog niet ontmoet, Star blijft thuis. Ik weet nog niet of ik 's nachts in Georgia blijf want normaal doe ik de vrijdag na Thanksgiving wat voor mij een vrije betaalde dag is, mijn Black Friday shopping voor kadootjes voor de kids maar er is ook een Walmart bij Kelly in de buurt, ik kijk wel.

Ik ging gisteren winkelen bij Winn Dixie en ze hadden een actie, als je voor 30 dollars levensmiddelen kocht (en daar be je zo aan) kreeg je voor 5 dollar een kalkoen, elke maat die te vinden was, ik moest wat spulletjes hebben dus de kalkoen ging mee. Onderweg hoorde ik dat Raini al een kalkoen had gekocht voor donderdag – daarom is mijn diepvries tot aan de rand vol – dus ik bij Missie en Chris gestopt (Missie is de oud collega die deze zomer een borst kwijtraakte en ook bijna haar leven ten gevolgen van een spinnenbeet ) en gaf de kalkoen af aan de deur aan een van haar zonen met de gedachte, Happy Thanksgiving, ze waren er erg blij mee !!

Ik ga nog even relaxen voordat de dag begint en dan weer knutselen, doordat dit kamertje zo vol is, is het even reorganiseren maar het ergste is, ik weet dat ik bepaalde dingen heb maar kan niks vinden !!

Fijne week gewenst en tot schrijfs..

Liefs...Mariet xx

Gevraagd : een beetje vrede

in de natuur
vinden we alle kleuren prachtig
alle vormen, alle geuren
en iedereen zegt
wat is dat toch machtig

waarom dan die haat, die nijd
als het om de mensen gaat
waarom al die vooroordelen
je bent nergens meer veilig
in je huis, in je straat

denk aan dat onschuldig kind
weggerukt door de dood
moeders, vaders, oma's, opa's
vermoord voor een visie
doorzeefd door lood

denk aan de angst
in eenieders ogen, met tranen gevuld
alles wat de wereld nodig heeft
is mededogen
open staan voor elkaar
liefde en geduld

Mariet 14 november 2015

Goeiemorgen lieve mensen

Natuurlijk ben ook ik geschokt en voel me machteloos door het gebeuren in Parijs.

Het verlies van veilig voelen is in dit machtige land al voor heel veel mensen weg since 11 september natuurlijk na al die verschrikkelijke gruwelen met de Twin Towers en zo, heel veel mensen blijven weg van grote evenementen daardoor maar als je zo leeft kun je nergens meer naar toen, geen grote winkels, geen parades, geen vuurwerkshows.

Het valt me op hier in Amerika dat heel veel mensen het allemaal toch ver van mijn bed vinden wat er in Europa en over de hele wereld gebeurt als er niet direct Amerikanen bij betrokken zijn, ik zag het het afgelopen jaar toen het vliegtuig met al die Nederlanders werd afgeschoten, oh wat erg, mensen uit jouw land, wat verschrikkelijk en dan snel weer tot de orde van de dag terwijl de bomaanslag bij de Boston marathon waarbij een klein aantal mensen het leven verloren (wat natuurlijk ook vreselijk is) dagen lang tot in de puntjes werd besproken.

Ook Jacksonville heeft zijn drama's, elke dag gebeurt er wel iets, gisteren nog heeft een man zijn vrouw, zijn tweeling van 5 maanden en een vriend neergeschoten en toen de hand aan zichzelf geslagen, alleen de vrouw heeft het overleefd, ze ligt zwaargewond in het ziekenhuis. Er zijn zoveel mensen gestresst, over kleine en grote dingen en er wordt veel te vaak naar een wapen als de oplossing gegrepen.

En dan heb je de politiek, Starbucks heeft dit jaar besloten niet de traditionele kerstbekers voor koffie te gebruiken maar een uniforme beker, gewoon rood met een groen Starbucks symbook erop. Dit om gewoon niemand uit te sluiten want natuurlijk vieren heel veel mensen in dit land geen Kerst gewoon omdat ze er niet in geloven. Een predikant heeft nu opgeroepen tot de boycot van Starbucks omdat het bedrijf volgens hem de Christelijke waarden heeft laten vallen, op de bekers stonden anders tekeningen zoals een kerstboom en een rendier. Presidents kandidaat Donald Trump vond dit een reden om ook tot een boycot op te roepen en hij heeft voor Starbucks geen plaats meer in zijn kantoorgebouwen van zijn miljoenenbedrijf en dan vraag ik me af, waar zijn jullie toch mee bezig. Wil je echt zo iemand als president van het machtigste land ter wereld, wat is de volgende stap in de waanzin ?

Afeglopen maandag moest ik op bezoek bij de darmspecialist, hij was erg aardig. Hij legde uit wat er precies gaat gebeuren en we hebben een afspraak gemaakt voor 18 december, een vrijdag. Donderdag tevoren (op Martin's verjaardag) moet ik alleen maar vloeibaar eten/drinken en alles moet doorzichtig zijn, bouillon, thee – ik mag 's morgens koffie maar zonder melk – en jello maar niet in de kleuren oranje of paars. Dan om 17.00 beginnen met twee liter poeder met water/gatorade naar binnen en de volgende morgen moet ik om 9 uur bij het behandelcentrum zijn. Heb nog voldoende tijd om een ride te regelen want ik kan er wel zelf naar toe rijden maar terug mag niet, Kim heeft beloofd te helpen, ze heeft waarschijnlijk vrij.

De komende week staat de mammogram en de bone density scan op het programma en dan ben ik helemaal binnestebuiten gekeerd en hopelijk is alles goed. Ik vind het wel spannend hoor, niet dat ik bang ben dat ze wat vinden, als er iets zit, dan kun je niks wegwensen en moet je gewoon erdoor heen. Ik ben toch na Martin's ziekte en sterven heel veel dingen anders aan het zien, aanvaarden wat er op je pad komt en het best ervan maken, op het eind maakt het allemaal toch niks uit, je krijgt wat in de sterren staat.

Bij de dokter hoorde ik wel dat ik een kilootje kwijt was, door het anders eten voor 5 dagen en...mijn bloeddruk was flink gezak naar 113/71 – een heel verschil met 5 dagen eerder 136/86.

Gistermorgen ben ik alleen gaan yardsalen en wat waren er veel, ik ging op zoek naar babyspullen. Een collega op het werk – vorig jaar heb ik haar dochter geholpen met haar een tv, dvd speler en veel dvd's te geven nadat er bij haar was ingebroken – kwam naar mijn desk, haar zoon en dochter verwachten beiden een baby, een jongen en een meisje en ze hadden helemaal niks, het was niet gepland dus of ik mensen wist die wat spulletjes hadden. Ik begon met vragen bij Denise en Chanice. Beiden hebben het afgelopen jaar kinderen gekregen, Denise een meisje en Chanice een jongen – de laatste heb ik geholpen met een grote doos babyspullen – en beiden beloofden spullen mee te brengen. Ik adviseerde Kathy om andere meiden op het werk te vragen, er zijn verschillende babies geboren in het laatste half jaar en ik vond gisteren een babybouncer en rompertjes, slabbertjes en pakjes, de meesten voor een kwartje of 50 ct dus morgen gaat een hele lading richting Kathy.

Na het yardsalen ging ik aan bij Donna, even gezellig bijkletsen en voordat je het weet is het drie uur later of zo.

Een paar huizen verderop hadden ze een sycamore boom geveld, de stammetjes waren mooi op maar afgezaagd dus nu ligt er een hele stapel in mijn garage om te drogen, met een beetje geluk is het bruikbaar voordat ik januari de echte koude inzet.

De stam van die boom, doorsnee een kleine meter, was in plakken gezaagd en die heb ik allemeel in mijn autootje naar huis gebracht minus een want die was te zwaar voor mij. Ik heb de plakken in mijn voortuin gelegd langs het pad naar de voordeur, zo hoef ik minder gras te verwijderen en het ziet rustiek uit. Als het niet werkt gaan ze gewoon de open haard in !!

terug naar de natuur

Pebble

Giseravond gingen de meiden naar een kroeg om een bokswedstrijd tussen vrouwen te kijken – boksen en zo is niet mijn ding – en ik ging al om half negen mijn nestje in – heerlijk, die geur van een pasgewassen en in de zon en wind gedroogd dekbed, het zijn de kleine dingen die het leven zo aangenaam kunnen maken – met een film en een biertje. Ik heb geslapen als een roosje, Pebble bij mij op de deken en vandaag ga ik met Susan shoppen, bij Sam's Club, even noodzakelijke dingen aanvullen zoals koffie en natuurlijk al hun hapjes proeven en dan zie ik wel weer voor de rest.

Ik wil Bart van Knippenberg alvast feliciteren met zijn verjaardag op 21 november en Marieke van den Kerkhof voor 19 november in het verre Australie, beiden ook een dikke knuf.

Tot de volgende week en geniet van het leven met geduld, tolerantie en liefde voor alles wat ons gegeven wordt

Mariet xx

Mijmeringen

weer thuiskomen in het donker
en het huis voelt dan extra leeg
geen wonder dat de tranen vloeien
hoe vlug ik ook veeg
de pijn is extra voelbaar
als de winter in aantocht is
met alle familie feestdagen
voel ik dat ik je nog meer mis

ik ga gewoon door,mijn lief
ik eet en slaap en leef
ik glimlach, huil en schater soms
alles herinnert me aan
hoeveel ik om je geef

Goeiemorgen lieve mensen,

En dan is het zomaar 10 maanden geleden dat ik afscheid nam van mijn lief...bijna een jaar en de feestdagen komen eraan. Eerst Thanksgiving op het einde van deze maand, dan onze verjaardag, Kerste en Oud en Nieuw en ik heb geen idee wat ik er mee ga doen. Het enige wat ik zeker weet, er komt een echte boom en ik ga het huis versieren.

Ik zit er nog mee te dubben of ik vrijdag na Thanksgiving ga werken, ik hoef niet maar het is wel extra natuurlijk maar dan, ik werk de zaterdag ook al en ik ben moe.

Maandag ging ik bloedprikken, het was mijn eigen idee en maar goed want donderdag hoorde ik van dokter Leon, mijn cardioloog, dat mijn cholesterol flink hoog was dus tijd om maatregelen te nemen want ik wil natuurlijk niet nog een keer in het ziekenhuis belanden. In 2011 was het Martin die de ambulance belde midden in de nacht wat resulteerde in opname en twee stents, dit keer is er niemand die op me past en kan bellen dus ik ga zorgen dat mijn cholesterol flink omlaag gaat. Ik hou absoluut niet van pillen maar de dokter heeft me andere medicatie voorgeschreven en die ga ik dus zeker nemen, ook geen lekkere worst meer op de boterham, geen kokosolie want het blijkt dat daar je cholesterol van omhoog gaat, geen ijsjes en alleen maar gezonde kost (ofschoon ik dat al deed).

Hij schreef een recept voor 3 maanden dus ik heb het potje voor vanmorgen al klaar staan. Dadelijk een ontbijtje van havermout want dat is goed voor de mens en dan veel water drinken, ook proberen weer wat meer te bewegen ofschoon mijn enkel nog steeds opspeelt en over 6 weken weer bloedprikken. Over 6 maanden, dus in april weer terugkomen.

Dat betekent wel dat ik dus mijn FMLA weer kan gaan bijhouden, heb het formulier al bij de dokter afgegeven en dus kan ik nu af en toe vrij nemen zonder in de problemen te komen op het werk.

Het was me het weekje wel weer, omdat 3 teams in traning gingen voor 12 state (wij zijn normaal 9)waren er dus veel minder mensen beschikbaar en werd verwacht dat het flink druk zou worden, alle meetings en huddles werden geschrapt en ook read time. Maar, het was uitzonderlijk rustig aan de telefoon dus werd alles weer teruggedraaid. Er werd constat Etime aangeboden (vrije tijd onbetaald) en daar heb ik dus vrijdag middag gebruik van gemaakt. Ik moest nog bij de dokter langs, bij de apotheek voor de nieuwe pillen en mijn shingles (gordelroos) shot , ik kreeg een mooie knalrode pleister en ik heb er geen last van, de apotheker weet wat hij doet, hij was ontzettend aardig.

Het weer is nog steeds lekker, zelfs warm met temperaturen deze week rond de dertig graden, we hebben een nacht onweer en flinke plensbuien gehad, mijn plantjes zijn er blij mee. Na het weekend wordt het voor eventjes flink frisser en ebide katten slapen lekker buiten. Pebbie bracht me woensdag avond een rat, ze speelde ermee, net een kleine tijger en donderdag morgen lag die rat dood op de stoep. Ik had alle ramen dichtgemaakt want ik wil niks meer binnen al zijn de kadootjes nog zo goed bedoeld.

Freckles heeft weer last van haar huid dus die geef ik extra goed te eten, zo krijgt ze geregeld tonijn in olie, ik moet straks even mijn voorraadje aanvullen. Ook heb ik geen flesjes sap of kokosnootwater (wat wel heel goed is voor cholesterol) meer maar als ik op tijd naar Rowe's ga, ben ik binnen voordat alle mensen die van de kerk via de winkel naar huis gaan de zaak overspoelen.

Afgelopen week was ik vergeten te vermelden dat er een gedicht van mij in de krant was geplaatst, ze vroegen voor rouwgedichten, kregen ontzettend veel reakties en ik ben dus blij dat er eentje van mij bij de uitverkorenen is.

Vrijdag was mijn manager Lori ook weer terug, ze was een weekje op cruise geweest met haar familie, ik was blij dat ze er weer was, dan is de sfeer in het team ook anders, de meesten gaan gewoon door zoals altijd maar je hebt er altijd wel een paar die denken, als de kat van huis is dus er zijn wat wrijvingen geweest maar dat wordt in de komende week zeker weer even recht gezet.

Zaterdagmorgen op tijd op, de was hing om 8 uur al te wapperen in de zon en wind en om negen uur stond Susan voor de deur om te yardsalen met mij. Na zaterdagen aan een stuk bijna niks was gisteren weer een van die dagen dat het bij elke plaats waar je stopt raak is. De eerste plaats had een heel mooi rek met plastic bakken in pastelkleure, ze vroeg 15.00 maar ik kreeg het voor 12.50 en het staat nu in mijn hobby kamer te pronken, alle bakken vol met knutselspulletjes. De kamer wordt wel wat vol zo dus ik moest even aanpassen.

Ik vond een estate sale, de spullen van moeder en schoonmoeder zaliger gingen echt voor een prikje weg en ik scoorde een mooie houten ladenbak, een prachtige kist met bloemen en hele mooie engelen van bisque porcelein, voor alles bij elkaar maar 6 dollars, ook twee mooie blikjes waren erbij en in een ervan zaten kristallen hangers voor aan een lamp, die gaan mooi in mijn raam in de keuken hangen.

Op de volgende plaats scoorde ik drie beeldjes, dollar per stuk, waarde tussen de 10 and de 35.00 op ebay en zo ging het maar door. Ook vond ik eindelijk een vhs player zodat ik Martin's band videos kan bekijken en eventueel op dvd kan laten overzetten maar ik wil eerst zien wat er op staat.

Gistermiddag nam ik weer eens, na lange tijd, een mini dutje, gewoon in mijn luie stoel en daarna voelde ik me opgeladen dus tijd om te maaien. Eigenlijk hoeft het niet meer want het gras groeit amper maar sommige onkruiden neme dan spointaan over en een soort miniklaver maakt kleine balletjes, zaadjes, die ovral aan plakken, vel, schoene, kleding en katten dus eerst snel de voortuiin, doordat het zo kort was ging dat supersnel, en toen achter maar op een gegeven moment zei de maaier, stop, genoeg geweest en bleef afslaan, tijd om te stoppen.

Na een lekkere douche en een karig maaltje, zalm gebakken in olijfolie, rauwe worteltjes en een zacht gekookt eitje naar Susan waar ik Once upon a time kon kijken van de vorige week, ik miste het toen vanwege Judith's housewarming party. Die was trouwens leuk ofschoon er bijna niemand was, Judith had zelf bitterballen gemaakt die heerlijk waren, ik had curry worst en komkommer meegenomen en er waren gehaktballen.

Vanmorgen werd ik wakker van het gekletter van regen op het dak, het was pas 7 uur dus ik draaide me nog lekker om en werd net voor elven weer wakker. Het is nu droog buiten maar ik zie wel wat ik vandaag doe, misschien eindelijk in de mood voor het maken van het prikbord voor Lori's kleindochter die over een maand of zo verwacht wordt. Het is nog steeds behoorlijk warm binnen en dan is met een lijmpistool werken niet zo aantrekkelijk, we zullen zien

Jullie horen de volgende week weer meer van mij, liefs...Mariet xx