ik ken je diepste angst mijn lief
ik weet wat diep van
binnen knaagt
ik kijk de vijand in
het oog
die jou vanuit het
donker belaagt
ik daag hem uit, wat hij je zegt
ik weet dat het niet
klopt
de leugens
gefluisterd in je oor
de waarheid soms
verstopt
ik laat je niet alleen, mijn lief
dit zware pad gaan we
samen
het gevecht geven wij
zo gemakkelijk niet op
een ieder die mij
kent zal dit beamen
ik strijd met je mee
tot de laatste snik
mijn hand in de jouwe
je bent niet alleen
Hallo lieve lezers,
Ik geloof het bijna zelf niet maar dit is de derde dag deze
week dat ik tot na negen uur geslapen heb. Ik had blijkbaar heel wat in te
halen. Slapen was de oorzaak van een fikse discussie eerder deze week met de
meiden. Ze waren maandag gaan stappen omdat een van Raini’s vriendinnen jarig
was en hadden behoorlijk gedronken toen ze laat maandag avond thuiskwamen, alle
vier behoorlijk gammel en het birthday meisje Amanda stond buiten over te geven
en Natalie besloot om 1.15 in de nacht een douche te nemen, ik zat meteen
rechtop in bed want de kranen piepen als je ze opendraait en het klettert
behoorlijk op de metalen badkuip, kon niet meer slapen tot na drieen dus ik
liep de kamer in en verzocht om dit absoluut niet meer te doen. Martin zag mijn
gezicht toen ik naar binnen liep en zei met een lachje, oh oh, someone’s in
trouble. Raini kwam later uitgebreid zich verontschuldigen en ik kon uitleggen
wat mij zo stoort, Als ik slaap ben ik even weg van de wereld, geen zorgen en
ze snapte het volkomen.
We hebben echt volop zomer, het is ‘s morgens al heel warm
en in de namiddag bijna elke dag onweersbuien, we hadden storm Arthur die
gelukkig niet veel overlast veroorzaakte hier maar alles maakt dat het
ontzettend benauwd is in de namiddag en avond en weinig verkoeling. Ik zet de
a.c aan voor ik naar bed ga en dan gaat ie uit. Martin heeft een paar avonden
een aantal uurtjes in bed geslapen.
Het gaat beter met hem, minder pijn, dat niet maar niet meer
de hele tijd maar de pillen gaan veel te snel.
Donderdag hadden we ons drie maandelijks bezoek aan de
huisarts, die wil ook op de hoogte blijven en weer geen copay dus 15 dollars
gespaard. We moesten wel bijna 2 uur wachten om die dokter 5 minuten te zien. De
assistente is waardeloos, ze is zo lomp als ze ze maken. Martin zat
voorovergebogen in de stoel met zijn
handen plat op de grond zodat ik zijn rug kon masseren en hij de druk van zijn
zitvlak af nam. Elke persoon die langslipe vroeg direct of hij ok was behalve….die
assistente. Die negeerde alles volkomen en toen iemand haar iets vroeg zei ze
uh ? Ze zou de FMLA papieren doorfaxen die de dokter direct voor me invulde
maar toen ik gisteren checkte op het werk hadden ze nog niks gekregen dus dat
wordt waarschijnlijk morgen weer bellen, ik word zo moe van mensen die menen
dat ze beter zijn als de rest en niks presteren !!
Vrijdag Independence Day, dat wordt hier gevierd met grillen
en vuurwerk maar wij deden gewoon rustig aan natuurlijk. Vroeg in de avond
begon het geknal buiten op straat, niet alleen vuurpijlen en gillende
keukenmeiden maar ook geweer en pistool schoten, meer zo’n wild west idee. We
bleven lekker binnen, Martin heeft het meeste van de avond duttend doorgebracht
en ik dronk een pilsje (Stella Artois, een kadootje van de kids) op de
vrijheid.
Gisteren moest ik werken maar natuurlijk ook voetbal volgen,
ik kon niet echt iets van de wedstrijd zien dus ik moest het met het live
verslag van nu.nl doen dat een minuutje of zo achterloopt, ik was nog op die
beslissende panlty aan het wachten toen Omar, een oud collega die nu ergens in
het noorden werkt voor at&t mij via de messenger liet weten, congrats
Dutchie, you won, what a game !!!
Toen ik thuiskwam was Martin in dromenland en heb ik even
alleen gevierd, weer een pilsje, ik heb er nog twee !!!
Stephanie is terug van Duitsland. Toen ze daar was is haar
nichtje Marie overleden ten gevolge van een idioot die met een gestolen BMW en
1.49 pro mille in zijn bloed dacht even ruig te zijn. Marie was 18, ze had net
haar abitur gehaald met de hoogste punten en zou na de zomer naar Stephanie
komen en dan een jaar hier au pair doen. In plaats van die toekomst plannen moesten
haar ouders een begrafenis organiseren. Stephanie is er nog helemaal van af, de
vakantie waar ze zo naar uitgekeken had veranderde in een nachtmerrie.
Ze bracht chocolade en cervelaatworst, allemaal al op. Ik
dacht waarom bewaren, gewoon lekker ervan genieten.
We hebben een heel diep gesprek gehad over het leven en de
dood, ik ben blij dat ze weer terug is want ik heb haar heel erg gemist.
Morgen hebben we een afspraak met dokter Dragun, ze is de
radioloog/oncoloog. Ik heb nog niks gehoord van de scan, ik belde woensdag en
de assistente vertelde me dat ze aan het wachten waren op de goedkeuring van de
verzekering en ze zou terugbellen, nog niet dus.
Afgelopen zondag heb ik eventjes met Rob en de meisjes
geskyped. Eline met haar bos witte krullen doet me zo aan mezelf herinneren op
oude foto’s. Ze is altijd heel enthousiast als ze mij ziet, hallo oma is een
genot om te horen. Ik kreeg nieuwe en oude foto’s, Rob heeft een aantal oude
familie foto’s uit een van de albums ingescand en doorgestuurd, heel erg mooi
!!
Vrijdag heb ik ook even lekker bijgekletst met Ine, ze had
een oud schilderij van het kasteen van Kessel op de kop getikt in een
tweedehands winkel.
Dat is het voor vandaag…allemaal een fijne week gewenst !!!
Liefs…Mariet xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten