Minder is meer !!!

blij zijn met minder pijn

 gelukkig zijn met je gewoon zien eten

 wat zijn verbeteringen fijn

 als je even alle zorgen kunt vergeten

 

je hand voelt warm

 je ogen stralen met bezielend licht

 ik voel de kilte wijken

 voor onze liefde gezwicht

 

Hallo lieve mensen,

 

We hadden een spannende week, zeker weten. Zondag begon met een verrassing, Rob, Sylvia en de meisjes op skype, altijd weer zo fijn om even die snoetjes te zien en naar het gebabbel te luisteren.

Eigenlijk moest ik belastingpapieren invullen, alles lag en ligt klaar, vandaag dan misschien want tenslotte, hoe eerder ik invul, hoe eerder ik terug krijg, het zal toch wel weer mei of zo worden en niet zoveel als afgelopen jaren want doordat ik al sinds oktober de exemption heb (geen belasting uit mijn loon, moetdat nog betaald worden maar wie dan leeft, die dan zorgt.

Maandag was de eerste van lange dagen op het werk, doordat in de staten ten noorden en westen van ons pittige winterstormen raasden lagen andere centra plat, mensen die niet op hun werk konden komen vanwege ijs en sneeuw dus wij waren bijna de hele week code red, dat betekent, geen meetings, geen huddles (dagelijks kwartiertje vergadering met mijn team) en geen pauze tussen inkomende telefoontjes.

Afgelopen zondag was mijn 5 jarig jubileum bij at&t en maandag kreeg ik twee kadootjes van Lori. Een mooie at&t sleutelhanger en mijn beeldschone oorbellen, zilver met ier een pareltje en piepkleine diamantjes, heel erg klassiek.

Maandag middag rond haf 5 ineens het gevoel, ik moet naar huis en ja hoor, Martin had net een heel erg nare migraine aanval gehad en was blij dat ik er was.

Dinsdag naar de kliniek voor de zwaardere chemo, toen hij in de stoel zat had hij weer even het paniekgevoel van een komende aanval maar die zwakte snel af en ik liet hem achter en ging naar huis om vanalles te regelen. Weer aan de telefoon met de verzekering over de injecties, ze hadden de aanvraag van de dokter ontvangen, het was pending maar meer kwam er niet uit, ik ben u terug mevrouw, wacht er nog op. Toen ik hem ophaalde had hij een reuze honger en at een blik soep met brood, toen een footlong (broodje gezond) met kalkoen, ham en kaas en verder sla en tomaat en had nog steeds honger.

Woensdag morgen was hij fris en hongerig, geen hoofdpijnaanval gedurende de nacht en niet misselijk en dus weer werken maar onder de lunch een telefoontje, kom naar huis, ik voel me niet goed. We konden gelukkig pijnstillers op de kop tikken en weer eten, eten.

Donderdag morgen kwam mum en bracht me wat spullen, een deken en een trui en ook lange huisjurken van velours, wie dacht dat ik ooit zoiets zou dragen. Het was koud, vorst en sprake van misschien ijzel of natte sneeuw. Als dat het geval is gaan hier alle bruggen dicht omdat het te gevaarlijk is mnet gladheid maar gelukkig werd het net niet koud genoeg. Het was ontzettend waterkoud met ijskoude regen, echt Hollands winterweer maar gelukkig is het nu weer flink warmer, waarschijnlijk halen we vandaag de twintig graden.

Vrijdagmiddag weer een telefoontje, kun je naar huis komen dus maar weer afgemeld, leve FMLA en tot onze groet verassing zat er een cheque van een gulle gever in de brievenbus plus een bericht van Walgreens dat de injecties konden worden opgehaald. Toen ik bij Walgreens kwam werd mij verteld, 6 injecties, dat is 75.00 dollars mevrouw. Hey wacht effe, ik moet 10 dollars hiervoor betalen wat het is een generic. Het meisje was nieuw, onervaren en wist niet goed wat ermee te doen dus ik naar buiten (binnen geen cellphone ontvangst) en belde de verzekering. Zij belde Walgreens met mij op hold en zei : ja, ik weet dat het 10.00 is, zij ook maar de computer niet, ze weten niet waarom en escaleren het naar hun trouble team, u krijgt een telefoontje binnen 24 tot 48 uur (nog niet dus), betaal maar de 75 en dan krijgt u later het teveel betaalde terug als ze uitgevogeld hebben waarom het dit doet, don’t you love computers !!!

Ondertussen is het zeker, de migraines worden minder, of het door de chemo komt, geen idee.

Gisteren toen ik werken was kreeg hij een flinke aanval en moest een van de spuiten gebruiken. Ze zitten in een kit, de spuit en twee vullingen, het is zo’n klein kastje met een korte naald en aangezien hij weinig vlees op zijn botten heeft, vroeger gingen ze in zijn dijbeen, moest hij nu prikken in zijn schouder. Het hielp wel meteen.

Ian werd gisteren afgezet door Kelly, zijn moeder die voor Martin een flinke kom rijst met lima boontjes en ham gekookt had, een van zijn lievelingsgerechten. Hij ligt nu nog lekker te slapen en zal waarschijnlijk niet voor de middag boven water komen.

 

Ondertussen heb ik niet stil gezeten deze week, niets voor mij natuurlijk. Op facebook vond ik voor Martin een pagina die heet : if you grew up on the westside, hij heeft veel plezier ermee, meestal oudere mensen die herinneringen ophalen aan mensen, plaatsen in de jaren zestig en zeventig en ik dacht, wat een leuk idee dus ik heb een pagina gemaakt die heet :   Herinneringen aan Kessel, hoe het was en is

Ik begon met foto’s te plaatsen die ik hier heb en op mijn computer en kleine anekdotes erbij. Nu, een kleine week later hebben zich 95 mensenaangemeld om de pagina te volgen en heb ik al zoveel geweldige reacties, mensen hebben zelf foto’s geplaatst en ik heb de film van Kessel 1963 in 4 delen op youtube gezet, even uitdokteren maar het is gelukt.

Als je hem wilt zien, ga naar youtube en zet in de zoekfunctie : Kessel in 1963.

Het is zo leuk om herinneringen op te halen en dat zo’n geweldige reacties te krijgen, ik wilde nu wel dat ik nog zoveel meer foto’s meegenomen had maar internet heeft ook al flink wat informatie opgeleverd.

 

Vandaag is de superbowl, het wereldkampioenschap American football en wij zijn er helemaal klaar voor, alleen, nadat we de vorige week de converterbox hebben geplaatst kwamen we erachter dat de oude antenne niet meewerkte en moest er dus een nieuwe komen. Laat die nieuwe goed werken maar we zijn twee kanalen kwijt waaronder Fox dus voor Marietje geen Bones meer, zo jammer maar Fox zendt vandaag de Superbowl uit dus we kunnen wel klaarzitten  maar we kunnen niet kijken, och ja, we horen morgen wel wie gewonnen heeft. Ik heb in ieder geval wel zo’n 3 pond gemarineerde varkens spare ribs klaarliggen, koopje voor 5 dollars dus niet kijken kan de pret niet drukken.

 

Komende week staat voor woensdag de oncoloog op het programma om 9.10 am en dan donderdag morgen vroeg de pijnkliniek, hopelijk weer een redelijke lading pillen want alles is op. Het laatste recept was 60 morfine, dus twee per dag en 90 percaset als trigger pil, ook veel te weinig dus we moeten eens even een hartig woordje met de dokter hebben. Ik zou daar bijvoorbeeld ruim voldoende mee hebben maar Martin’s lijf heeft veel meer nodig, jammer genoeg.

 

Gisteren was mijn pete kind Anne jarig en werd 21 jaar en 4 februari is Willemien Severins aan de beurt om zestig te worden, allebei een dikke proficiat.

Fijne zondag en een gezonde zonnige week…liefs…Mariet xxx