Oranje boven !!

Unne sjtrans van zonnesjtraole

piepte door un wolk

goof glans aan hiel de waereld

brach bliedjap aan ut ganse volk

Oranje weer baove

Oranje aan de top

de sjpleule zien weer veurbiej

ut kos dit jaor veur os gaar neet op !!

 

Hallo lieve mensen,

 

Ofschoon ik hier niet op de tv de Olympische Nederlanders aanmoedigen kon – ze laten alleen Amerikanen zien natuurlijk – en het streamen op internet ook al niet lukte, kon geen VPN doen, heb ik toch volop meegeleefd met de schaatsers en alle andere atleten en genoten via een live blog van alle successen. Vandaag is het feest alweer afgelopen en kan iedereen zich opmaken voor het volgende evenement, vastelaovend !!

Wij hadden een week zonder afspraken, zonder dokters zoals eens per maand gepland is en waar we altijd erg naar uitzien natuurlijk.

Zondag direct na de middag vertelde Martin mij dat Ravyn bij Ricky was en dat we haar al sinds Kerstmis niet gezien hadden en hij vroeg zich af of ze nog ziek was – ze had vrijdag/zaterdag zo’n vervelende 24 uur buikgriep maar was zondag weer haar vrolijke zelf. Ik vroeg hem, wil je dat ik ga kijken en haar meebreng, ja hoor maar dan moet je wel op haar passen. Nou, dat is nooit een punt dus in de auto en ik werd begroet met een verrast snoetje en een schreeuw : oma !!! Ian had al alles ingepakt om mee te gaan dus snel in de auto en naar huis. In een mum van tijd was alle speelgoed uit de grote krat gehaald en lagen de barbie’s en accessoires verspreid door de woonkamer en de slaapkamer. Ze wilde natuurlijk alles tegelijk maar bij oma zijn regels en dat weet ze heel goed. Toch probeerde ze haar willetje, ik zie haar eigenlijk veel te weinig en anderen geven haar veel te veel haar zin. We gingen samen shoppen want ik voelde mij eigenlijk best wel ellendig met een verstopte neus en kreeg binnen weinig lucht. Ik ben nog steeds bezig met Darian’s grote babymand en had al een bezoek gebracht aan de tweedehands winkel waar ik voor een schijntje wat broekjes en tshirtjes vond (75 cent per stuk) en na het shoppen was het tijd om te koken. Ik maakte pasta en kip in marsala/chanpignons saus en boontjes. Toen ik haar bordje klaarmaakte keek ze me vreemd aan, toen ik water in haar barbie beker deed vroeg ze, wat is dat, ik zei water want cool girls drink water. Ze zette haar handen in haar zij en zei met een besliste stem : I don’t drink water. Ik vertelde haar dat ze dan pech had want we hadden niks anders, ze maakte een klein drama, I am not really hungry oma, ho stop, verkeerde oma !! Ze at dus niks en dronk ook niks, niet zo erg maar toen ze later zich kwam beklagen dat grandpa en daddy haar geen donut gaven die Susan eerder had gebracht vertelde ik haar, je had geen honger dus ook geen donut dan.

‘s Avonds had ze de keus, of in mijn bed slapen zoals wilde maar dan direct de lamp uit of in Raini’s bed met natuurlijk, hoe kan het ook anders, de kleine zeemeermin. Ariel won en ik vond het niet erg want ze slaapt onrustig en ik voelde me nog steeds helemaal niet lekker. Ze sliep binnen 15 minuutjes en was nog in dromenland toen ik ‘s morgens naar mijn werk ging. Jammer genoeg waren ze net weer terug naar huis toen ik maandag avond terugkwam.

Na al die koude dagen was het weertje best lekker en ik had woensdag mezelf verwend met een extra vrije dag. Ik had van allerlei plannen voor dinsdag en woensdag maar Martin wilde gewoon eigenlijk niks, ik kreeg hem zelfs niet naar buiten toen ik een beetje in de tuin werkte. Gepland was voor woensdag dat Kelly en Misty met de meisjes kwamen eten maar ze belden af omdat Misty heel verkouden was en Martin niet wilde aansteken. Het werd verplaatst naar vandaag maar gisteravond hoorde ik uit dat ze nog steeds hoest en niest dus ook vandaag geen eten met hen. Zij zouden het vlees doen, gegrilde ribjes van de barbecue en ik zou alle bijgerechten en de toetjes, pudding en hemelse modder doen, houden we tegoed.

Ik heb dus dinsdag en woensdag gewoon lekker geluierd, moet ook kunnen en ook wat geknutseld, eindelijk de belastingpapieren ingevuld, verkeerde formulier uitgeprint, toen deed de printer het ineens niet meer dus even naar Susan voor een printje, toen de printer weer installeren wat lukte. Ik kwam erachter dat het formulier heel anders was dus H&R Block gebeld. Bleek dat als je hen niks laat verwerken, advies gratis is. Ik dus even langs, de consulente was niet echt  je van het, ze had al snel in de gaten dat hier geen 80 dollars te vangen was, wat ze normaal vragen voor het doen van een aangifte. Ze keek snel over het formulieren stapeltje dat ik meebracht en zei, ja alles goed en mevrouw wij gaan hiervoor voortdurend naar school omdat die formulieren steeds veranderen.

Na weer wat ideetjes op internet op te hebben gedaan ook eindelijk het prikbord voor Daria’s babykamer dat ik in gedachten had gemaakt en ik ben erg blij met het resultaat.

Ook vond ik eindelijk mijn badpak, ik had nog een oudje wat meekwam uit Nederland en doordat ik best wel wat kilootjes kwijt ben floddert het van alle kanten en bij een badpak kan dat helemaal niet. Ik had de vorige zomer al gekeken maar niks te vinden, of niet de goede maat of veel te duur en tenslotte gebruik ik het niet zoveel.  Toen ik wat voor Martin moest ophalen stopte ik bij DD’s, een discount winkel en daar hing mijn dresstini. Het is een heel kort jurkje met een apart bikini slipje, heel erg afslankend en het bedekt alles wat ik bedekt wil zien. Zwart met witte madeliefjes dus super en dat voor 5.99 dus strand en zwembad, ik ben er klaar voor !!

 

Zo’n twee vrije dagen zijn veel te snel om, weinig gedaan maar dat was ook de bedoeling maar lekker films gekeken, bootlegs van Frozen en the tweede Hobbit in goede kwaliteit van Raini zorgden voor kijkplezier – ik heb de Hobbit nu al twee keer gezien – en lekker koken voor de mannen want Ian is weer hier sinds donderdag. Donderdag weer werken, vrijdag ook, lekker druk maar vrijdag middag ben ik toch een uurtje eerder naar huis gegaan, mijn lief voelde zich wat duizelig en zo maar dat is weer weg.

Donderdag werden we verrast met een mand vol lekkers, ik had dus op het Campbell’s soup forum mijn dank uitgesproken aan de makers van die heerlijke chicken noodle soep (krachtige kippebouillon met kleine stukjes kip en heel veel vermicelli slierten) en als opkikkertje kregen we  per Fedex een hele mooie mand met maar liefst 24 blikjes soep, allemaal chicken noodle, twee dozen crackertjes en twee bij elkaar passende mooie soepkoppen (ik ben dol op kommen en kommetjes) en een handgeschreven kaart van Campbell’s om ons een hart onder de riem te steken en mij te bedanken voor de bijdrages die ik jaren doe op hun forum.

Gisteren werken van 12 tot 9 en de werkweek was weer voorbij. Het gaat zo vlug, de laatste week van februari komt er al weer aan en dinsdag mogen we weer aan de chemo bak. Martin heeft nog steeds een grote trek en behalve wat duizeligheid af en toe en toch weer een flinke migraine aanval op dinsdag waarvoor hij een injectie moest gebruiken om het te stoppen gaat het best goed met hem. Dat geeft de mens moed voor wat er weer komen gaat !!

 

Rond deze tijd zijn er verschillende jarigen en die mogen niet vergeten worden, vandaag is Mieke jarig, fijne dag gewenst met Frans en de kids en proficiat. Dat ook voor Vijo die 27 jarig is en al volop in carnavalsstemming is zoals ik op foto’s op de Kevers facebook pagina kon zien. Op 1 maart is Jeanne Wijnhoven jarig, lekker genieten meid !!

 

Ik ga nog even koffie bijtanken en dan maar weer eens lekker genieten van mijn zondag, fijne week gewenst en tot schrijfs

 

Mariet xxx

 

Valentijn verraste ook mij op het werk, de grote rode hartjes ballon die net buiten beeld is zweeft nu boven mijn bed
 

 

het prikbord dat ik maakte voor Darian's babykamer, het thema is jungle
 

mijn nieuwe badpak, ik heb de bloemetjes variant
 

Stroopwafels

Valentijn dae kwaam en ging

 alle kadootjes halve pries

 maar leefde duurt neet einen daag

 wae zien ut laevend bewies

 dat alle anger daag van ut joar

 precies utzelfde zien

 gen bloome, genne hertjes bellon

 is nuudig om te loate zeen

 dich bes veur altied....mien

 

Goeiemorgen lieve lezers,

 

Ik zit hier gezellig te bibberen want het is weer eens koud, dichtbij de vorstgrens maar er is warmer weer op komst. Noordelijk van ons was het weer flink raak deze week, ijs en sneeuwstormen trokken over het land en wij krijgen daar het koude staartje van, gisteren begon lekker maar in de loop van de dag stak er een ijskoude wind op en toen ik gisteren naar huis reed om negen uur was ket waterkoud. Donderdag morgen was het weer eens ruiten krabben.

De auto was ook niet echt blij met dit weer of het is dat de accu nu eindelijk de geest gaat geven, ik moest hem drie keer laten jumpen en gisteren bedacht ik dat om dit niet om 21.00 te laten gebeuren ik voor ik naar binnen ging, de accu te ontkoppelen en toen ik naar huis ging en weer de klemmen erop zette, voila, startte meteen. Ik wordt nog eens een volleerd automonteur als het zo door gaat !!

 

Zondag was een gezellige dag, Martin voelde zich spacy en moe maar verder goed en rond zeven uur stonden Joke en Nico op onze stoep voor een bezoek. Ze hadden een zak vol met koffie, kaas en stroopwafels bij zich en Martin maake de kaas direct open en smulde er al lekker van. Wij drinken koffie en aten pear cobler, onze Hollandse vrienden lieten zich die goed smaken. Natuurlijk moest er uitgebreid bijgekletst worden,  over dochter Judith en kleinzoon Quincy die elke 6 maanden bezocht worden in noord Jax, over Nederland, voor we het wisten was het laat en moesten we weer afscheid nemen, tot in september lieverds, wij hopen dat jullie een voorspoedige reis terug hadden zonder al te veel oponthoud door het slechte weer.

 

Zoals al vermeld, hij was spacy en dommelde de hele tijd maar sinds vrijdag is hij veel helderder. Het enige probleem lijkt dat hij wat dubbel ziet, waarschijnlijk een bij effect van de chemo. De komende week geen dokters, helemaal niks en ik heb mezelf verwend met een dag extra vrij op woensdag. Misschien heb ik hier later spijt van als ik niet genoeg dagen heb maar wie dan leeft, die dan zorgt (ik gebruik dat motto steeds meer tot mijn grote verbazing). Ik zou graag met hem naar Ocala zou zijn gegaan om zijn tante te bezoeken. Zijn grootouders woonden daar en hij is er al heel lang niet meer geweest maar hij voelde er niet voor om een hele dag weg van huis te zijn, het is ruim twee uur rijden dus als het mooi weer wordt kan ik misschien wat buiten werken in de tuin, de plantjes hebben flink geleden deze winter van al de vorst. Als Martin dan buiten kan zitten in het zonnetje zijn dat extra vitamientjes D die getankt worden want nu ziet hij weinig van buiten behalve dan in en uit de auto.

 

Dinsdag waren we weer present voor de chemo en rond twee uur kon ik hem weer ophalen. Ian was hier voor een paar dagen wat altijd heel gezellig is en donderdag ging de pomp er weer af, chemo nummer tien volbracht. Alle bloedwaardes waren goed, zijn bloeddruk is al weken heel goed na wat up en downs.

Vrijdag was het  Valentijnsdag, een feest dat hier volop wordt uitgemelkt door de commerciele sector, ik had Martin zondag al een roze hartjes ballon met een klein rose teddy beertje meegebracht bij de Dollar Store maar natuurlijk is dat niet nodig om hem te vertellen hoe veel ik van hem houd !

Donderdag avond kreeg ik rond negen uur een telefoontje van at&t, vrijdag verplicht overwerken, twee uur en of ik dat voor, na of gesplitst rond mijn schema wilde. Ik koos voor het laatste dus in plaats van om tien uur begon ik om negen uur. Ze verwachtten veel telefoontjes en aangezien met name het centrum in Noord Carolina dicht was door de stormen daar moest iedereen die twee uur extra doen. Nou dat was de minste dag voor dit, heel veel mensen waren heel erg boos daarover want iedereen had natuurlijk plannen voor Valentijn, reserveringen om te gaan eten en zo dus de stemming was vrijdag niet al te best. Achteraf helemaal niet nodig want al voor de middag kwam het bericht dat het best wel meeviel met de drukte, de enige dag van de week dat we niet konstant code red waren en als we het wilden laten verwijderen aan het einde van de shift konden we dat doorgeven. Ik heb dus direct laten weten dat ik gewoon om zeven uur naar huis wilde in plaats van tot achten te blijven, voor die paar cent extra bleef ik geen extra uurtje.

 

Donderdag kregen we ook een fijn kadootje in de mail, een checque van de vakbond, na weken proberen had Racquel, onze vakbond vertegenwoordiger eindelijk succes geboekt en voor ons een bijdrage van 250.00 gescoord, die staan nu lekker op mijn bankrekening en we kunnen weer even ademhalen.  Vandaag ga ik ook eindelijk de belasting papieren invullen, ik wilde dat dinsdag doen maar kwam er achter dat ik de papieren op het werk vergeten was, als ik de hele dag gewerkt heb, heb ik daar echt geen puf meer voor. Gistermorgen heb ik lekker lang gerelaxed en daarna moest ik naar de bank en wat boodschappen doen, onderweg nog even een yardsale. De mevrouw had veel artikelen gekocht op coupons en die gingen goedkoop van de hand, grote tubes Colgate tandpasta voor een dollar en blikken Delmonte groentes voor 50 cent dus we hebben weer voorraad.

 

Op het werk zag ik wat bijzonders, een van de jongens, Jared, had een tshirt gekocht bij Walmart met Stewy van de Family Guy erop. Als hij zijn camera van de telefoon erop richtte kwam Stewy voluit in beeld met een boodschap, click here en als je dat deed begon Stewy te praten tegen je, elke keer weer een andere opmerking, ik moest er erg om lachen.

 

Ik kon ook Stephanie haar verjaardags kadootje geven, ik had een grote bol roomwit garen en heb haar een mooie lange das gehaakt, lekker warm en daarbij een haarband met een grote koop en 6 verschillend gekleurde bloemen, voor elke stemming wat. Ze vond het heel mooi, ik zal proberen een foto te maken morgen. Van mij werd vrijdag ook een foto gemaakt want ik won een ballon met een blikje fris tijdens de Valentine’s puzzle maar heb de foto nog niet gekregen.

 

Op 21 februari is mijn lieve dinnetje Marianne jarig en ik wil haar een dikke knuffel sturen, fijne verjaardag XX

 

Nieuwe week, hopelijk wordt hij ontzettend saai want dat betekent in ons geval ook goed met geen complicaties, ik wens jullie een fijne week en een lentegevoel.

Liefs…Mariet xxxxx

 

kleine Valentijn kadootjes voor de meiden op het werk, een kroontje van foam met frutseltjes erop
 

 

Lente, waar ben je ?

ut zien de kleine dinge

 wao veur ich dankbaar ben

 un waord, gebaar, unne glimlach

 wao euver ich bliej zien ken

 zoevuul det os is gegaeve

 gelök is neet te kaup

 al hebbe we niks, wae höbbe elkaar

 en det miene sjat, is unne hielen haup

 

Goeiemorgen lieve lezers,

 

Nog een beetje duf van gisteren maar toch weer paraat met heerlijke hete koffie zit ik te genieten van Radio P&M en Minsewinse waar Jacques en Brigit weer sfeervolle plaatjes draaien. Mijn gedicht is net voorbijgekomen en ook het liedje, Paspertoe met Mooder Maas was weer toppie.

Gisteravond toen ik op mijn werk om negen uur wilde wegrijden was het weer eens raak, de motor zei hum hum en dat was het weer. Ik naar binnen, eerst naar Wanda, de manager die op de beneden verdieping zit, ze keek een beetje hulpeloos toen ik vroeg of iemand even me wilde jumpstarten en zei, dan moet je naar boven want daar heb je een man (!) voor nodig en ik heb hier alleen dames (over emancipatie gesproken) dus naar boven naar Connie. Ze keek me heel verward aan en zei, nee hoor, dat kan niet, we hebben maar heel weinig mensen en ik kan daar nu niemand van missen want er zijn mensen aan het wachten in de rij, ze moet maar wachten tot er niemand meer wacht. Ik zei, dat kan niet, ik kan niet wachten tot 11 uur of zo, ze zuchtte en zuchtte en uiteindelijk stuurde ze Omar met me mee. Vijf minuten later was mijn auto weer gestart en kon ik eindelijk naar huis. Ik was dus pas om 10 uur thuis, mag echter niet klagen want het was alweer 3 weken of zo geleden sinds dat de accu weer eens leegtrok.

 

Met mijn schat gaat het redelijk, de hoofdpijnen schijnen weg te blijven, amper een aanval deze week, nog drie spuiten over en nog alle maxalt tabletten, hij heeft ook zijn portie kunnen slapen deze week.

Woensdag hadden we een afspraak met de oncoloog Dr. Luke. Hij legde nog eens uit wat er op de laatste scan te zien was en zwakte het resultaat (gelukkig) een beetje af. Nadat we hem vroegen wat we qua tijd kunnen verwachten ontweek hij een direct antwoord met te zeggen dat hij nog een scan wil doen na de komende drie chemo’s en dan misschien er nog een aantal aan vast wil plakken. Nog steeds is een operatie om de tumor te verwijderen niet echt voor hem een oplossing maar misschien wel bestraling, dat zou betekenen 4 weken 5 dagen per week een korte bestraling van een paar minuten. Hoe ik dat moet gaan regelen, geen idee maar we bekijken dat wel als de tijd ervoor daar is.

 

Na de oncoloog hadden we om 1 uur een afspraak met Vicky, een verpleegster in dienst van Haven Hospice om te bespreken wat zij kunnen bieden aan thuishulp. Nu is dat nog niet aan de orde, ik heb begrepen dat we dat pas kunnen starten als Martin geen enkele behandeling meer krijgt, geen chemo, geen bestraling doordat het geen zin meer heeft of doordat hij zelf aangeeft dat niet meer te willen. Dan kan hospice helpen met thuisverpleging, medicatie en zo. Ze gaat in ieder geval uitzoeken in hoeverre onze verzekering iets vergoed en heeft ons alvast ingeschreven en veel informatie achtergelaten. Het was een mooi, ontspannen gesprek en zij was het zeker met ons eens om alvast voorbereid te zijn.

 

Toen was het langzamerhand tijd voor mijn jubileum etentje bij Red Lobster, Ian was bij ons en we nodigden hem ook uit, hij helpt waar hij kan en vraagt nooit iets terug. Om half vier reden we richting Orange Park, het was lekker rustig in het restaurant en wij zochten ons allemaal iets lekkers uit. Lori zou on half vijf langs komen om de rekening te betalen maar ze had haar at&t betaalcard thuis vergeten dus ze stuurde een andere manager, Monique die de rekening betaalde inclusief de paar dollar die over de honderd was en de fooi. We begonnen met cheesesticks, heerlijk gefrituurde mozzarella sticks met een krokant korstje. Ik had pasta met garnalen en alfredo saus en een tweetal kreeftestaarten, Main lobster en Rock lobster, daarbij broccoli en een salade. Martin en Ian kozen allebei voor ook kreeft, crablegs, scampi en gefrituurde garnaaltjes. Ik was de enige die wat mee naar huis nam, Ian en Martin aten allebei alles op en vooral Martin genoot en nam alle tijd om te eten. Ik was nog even bang dat al dat rijk voedsel voor problemen bij hem zou zorgen maar dat viel achteraf best wel mee.

 

Na een rusteloze nacht voor mij – al dat ongewend eten zorgde voor vreemde dromen en veel wakker worden tussendoor – weer op tijd naar de pijnkliniek op donderdag morgen. De dokter gaf het al snel over aan een assistent en hoe we ook uitlegden dat het recept echt niet genoeg was om 30 dagen door te komen werd er onderhandeld, of een lagere morfine meer of een percauset, we kozen voor het laatste dus toen op weg naar de apotheek om alles te krijgen. Ondertussen was het na elf uur en ik moest om 12 uur beginnen. Toen ik thuiskwam zou ik niet eens tijd hebben om wat te eten, ik moest gelijk weer weg en ik was zo ontzettend moe. Martin was niet misselijk of zo maar voelde zich vreemd en ik besloot dan ook om me ziek te melden en eens goed extra uit te rusten. Ook was het buiten heel erg waterkoud en mijn voeten waren als ijsklompjes dus in bed onder de dekens en ik heb maar liefst 4 uur geslapen, toen op om wat te eten te maken en om 9 uur lag ik weer in bed.

Vrijdagmorgen voelde ik me weer veel beter dus weer werken. Ik begon aan de telefoon, ik krijg de laatste weken alleen maar business calls maar daar heb ik geen problemen mee, meestal veel gemakkelijker om op te lossen en als je dat niet kunt is het eenvoudiger om een techneut te sturen.

Gistermorgen wilde ik toch proberen naar het schaatsen te kijken maar nee hoor, kreeg een error, gezien de geografische locatie was ik geblokkeerd, verdorie !! De mannen wonnen evengoed natuurlijk, fantastische prestatie weer daar in Rusland  !

Ik vroeg Omar op het werk, ja dezelfde die me hielp gisteravond met de auto starten, om raad. Hij komt uit Libanon en is een fervent voetbalfan  en ook een pc geekdus ik weet dat hij veel livestream kijkt, alle Engelse wedstrijden en zo en hij raadde me aan om via een gratis Nederlandse VPN verbinding te gaan dus dat staat voor vandaag op mijn lijstje, met een beetje geluk kan ik de dames later in aktie zien.

 

Een vol programma vandaag, dit blog en dan ontbijt, Martin probeert me om te praten om naar Golden Corral te gaan voor ontbijt maar ik wil niet, op de eerste plaats betaal je teveel ervoor en ik kan ‘s morgens vroeg niet zoveel eten plus ik heb helemaal geen zin om daar nu te gaan zitten dus ik ga hem waarschijnlijk even iets bij Hardee’s halen, kan in trainingspak – Golden Corral ook natuurlijk, mensen hier interesseert het niet zoveel wat ze dragen maar dat geldt niet voor mij – en dan kan ik zo weer terug naar de pyama als ik wil. Dan vanmiddag de bieb, opruimen en een cobler bakken want we krijgen rond zeven uur vanavond bezoek van Joke en Nico die in Jacksonville zijn om hun dochter en haar gezin te bezoeken. We verheugen ons al op een weerzien, het is altijd heel gezellig als ze er zijn.

 

Volgende week beginnen we weer aan de chemo, nummer 10 en hopelijk blijven die vervelende hoofdpijnen ook echt weg,  jullie horen het weer over een week.

Heel veel lieve groetjes van Mariet xxx

 

Minder is meer !!!

blij zijn met minder pijn

 gelukkig zijn met je gewoon zien eten

 wat zijn verbeteringen fijn

 als je even alle zorgen kunt vergeten

 

je hand voelt warm

 je ogen stralen met bezielend licht

 ik voel de kilte wijken

 voor onze liefde gezwicht

 

Hallo lieve mensen,

 

We hadden een spannende week, zeker weten. Zondag begon met een verrassing, Rob, Sylvia en de meisjes op skype, altijd weer zo fijn om even die snoetjes te zien en naar het gebabbel te luisteren.

Eigenlijk moest ik belastingpapieren invullen, alles lag en ligt klaar, vandaag dan misschien want tenslotte, hoe eerder ik invul, hoe eerder ik terug krijg, het zal toch wel weer mei of zo worden en niet zoveel als afgelopen jaren want doordat ik al sinds oktober de exemption heb (geen belasting uit mijn loon, moetdat nog betaald worden maar wie dan leeft, die dan zorgt.

Maandag was de eerste van lange dagen op het werk, doordat in de staten ten noorden en westen van ons pittige winterstormen raasden lagen andere centra plat, mensen die niet op hun werk konden komen vanwege ijs en sneeuw dus wij waren bijna de hele week code red, dat betekent, geen meetings, geen huddles (dagelijks kwartiertje vergadering met mijn team) en geen pauze tussen inkomende telefoontjes.

Afgelopen zondag was mijn 5 jarig jubileum bij at&t en maandag kreeg ik twee kadootjes van Lori. Een mooie at&t sleutelhanger en mijn beeldschone oorbellen, zilver met ier een pareltje en piepkleine diamantjes, heel erg klassiek.

Maandag middag rond haf 5 ineens het gevoel, ik moet naar huis en ja hoor, Martin had net een heel erg nare migraine aanval gehad en was blij dat ik er was.

Dinsdag naar de kliniek voor de zwaardere chemo, toen hij in de stoel zat had hij weer even het paniekgevoel van een komende aanval maar die zwakte snel af en ik liet hem achter en ging naar huis om vanalles te regelen. Weer aan de telefoon met de verzekering over de injecties, ze hadden de aanvraag van de dokter ontvangen, het was pending maar meer kwam er niet uit, ik ben u terug mevrouw, wacht er nog op. Toen ik hem ophaalde had hij een reuze honger en at een blik soep met brood, toen een footlong (broodje gezond) met kalkoen, ham en kaas en verder sla en tomaat en had nog steeds honger.

Woensdag morgen was hij fris en hongerig, geen hoofdpijnaanval gedurende de nacht en niet misselijk en dus weer werken maar onder de lunch een telefoontje, kom naar huis, ik voel me niet goed. We konden gelukkig pijnstillers op de kop tikken en weer eten, eten.

Donderdag morgen kwam mum en bracht me wat spullen, een deken en een trui en ook lange huisjurken van velours, wie dacht dat ik ooit zoiets zou dragen. Het was koud, vorst en sprake van misschien ijzel of natte sneeuw. Als dat het geval is gaan hier alle bruggen dicht omdat het te gevaarlijk is mnet gladheid maar gelukkig werd het net niet koud genoeg. Het was ontzettend waterkoud met ijskoude regen, echt Hollands winterweer maar gelukkig is het nu weer flink warmer, waarschijnlijk halen we vandaag de twintig graden.

Vrijdagmiddag weer een telefoontje, kun je naar huis komen dus maar weer afgemeld, leve FMLA en tot onze groet verassing zat er een cheque van een gulle gever in de brievenbus plus een bericht van Walgreens dat de injecties konden worden opgehaald. Toen ik bij Walgreens kwam werd mij verteld, 6 injecties, dat is 75.00 dollars mevrouw. Hey wacht effe, ik moet 10 dollars hiervoor betalen wat het is een generic. Het meisje was nieuw, onervaren en wist niet goed wat ermee te doen dus ik naar buiten (binnen geen cellphone ontvangst) en belde de verzekering. Zij belde Walgreens met mij op hold en zei : ja, ik weet dat het 10.00 is, zij ook maar de computer niet, ze weten niet waarom en escaleren het naar hun trouble team, u krijgt een telefoontje binnen 24 tot 48 uur (nog niet dus), betaal maar de 75 en dan krijgt u later het teveel betaalde terug als ze uitgevogeld hebben waarom het dit doet, don’t you love computers !!!

Ondertussen is het zeker, de migraines worden minder, of het door de chemo komt, geen idee.

Gisteren toen ik werken was kreeg hij een flinke aanval en moest een van de spuiten gebruiken. Ze zitten in een kit, de spuit en twee vullingen, het is zo’n klein kastje met een korte naald en aangezien hij weinig vlees op zijn botten heeft, vroeger gingen ze in zijn dijbeen, moest hij nu prikken in zijn schouder. Het hielp wel meteen.

Ian werd gisteren afgezet door Kelly, zijn moeder die voor Martin een flinke kom rijst met lima boontjes en ham gekookt had, een van zijn lievelingsgerechten. Hij ligt nu nog lekker te slapen en zal waarschijnlijk niet voor de middag boven water komen.

 

Ondertussen heb ik niet stil gezeten deze week, niets voor mij natuurlijk. Op facebook vond ik voor Martin een pagina die heet : if you grew up on the westside, hij heeft veel plezier ermee, meestal oudere mensen die herinneringen ophalen aan mensen, plaatsen in de jaren zestig en zeventig en ik dacht, wat een leuk idee dus ik heb een pagina gemaakt die heet :   Herinneringen aan Kessel, hoe het was en is

Ik begon met foto’s te plaatsen die ik hier heb en op mijn computer en kleine anekdotes erbij. Nu, een kleine week later hebben zich 95 mensenaangemeld om de pagina te volgen en heb ik al zoveel geweldige reacties, mensen hebben zelf foto’s geplaatst en ik heb de film van Kessel 1963 in 4 delen op youtube gezet, even uitdokteren maar het is gelukt.

Als je hem wilt zien, ga naar youtube en zet in de zoekfunctie : Kessel in 1963.

Het is zo leuk om herinneringen op te halen en dat zo’n geweldige reacties te krijgen, ik wilde nu wel dat ik nog zoveel meer foto’s meegenomen had maar internet heeft ook al flink wat informatie opgeleverd.

 

Vandaag is de superbowl, het wereldkampioenschap American football en wij zijn er helemaal klaar voor, alleen, nadat we de vorige week de converterbox hebben geplaatst kwamen we erachter dat de oude antenne niet meewerkte en moest er dus een nieuwe komen. Laat die nieuwe goed werken maar we zijn twee kanalen kwijt waaronder Fox dus voor Marietje geen Bones meer, zo jammer maar Fox zendt vandaag de Superbowl uit dus we kunnen wel klaarzitten  maar we kunnen niet kijken, och ja, we horen morgen wel wie gewonnen heeft. Ik heb in ieder geval wel zo’n 3 pond gemarineerde varkens spare ribs klaarliggen, koopje voor 5 dollars dus niet kijken kan de pret niet drukken.

 

Komende week staat voor woensdag de oncoloog op het programma om 9.10 am en dan donderdag morgen vroeg de pijnkliniek, hopelijk weer een redelijke lading pillen want alles is op. Het laatste recept was 60 morfine, dus twee per dag en 90 percaset als trigger pil, ook veel te weinig dus we moeten eens even een hartig woordje met de dokter hebben. Ik zou daar bijvoorbeeld ruim voldoende mee hebben maar Martin’s lijf heeft veel meer nodig, jammer genoeg.

 

Gisteren was mijn pete kind Anne jarig en werd 21 jaar en 4 februari is Willemien Severins aan de beurt om zestig te worden, allebei een dikke proficiat.

Fijne zondag en een gezonde zonnige week…liefs…Mariet xxx