Zonnestraaltjes
Als het
straks weer donker wordt
En je ziet
het niet meer zitten
De nacht is
lang en bang en koud
En je kunt
alleen maar bidden
Zoek dan
naar je sprankje licht
Dat je hart
weer zal verwarmen
Denk aan al
die lieve mensen
Voel hun
liefde en hun armen
Elk van hun
is jouw eigen straaltje
Zonlicht,
dat je leven verlicht
Dat je ogen
zal doen stralen
Een
glimlach tovert op je gezicht
Dus als de
nacht te donker is
En je voelt
je alleen en bang
Denk dan
aan je zonnestraaltjes
Die warm
zijn op je wang
Goeiemorgen
allemaal
Allereerst
wens ik iedereen een Zalige Pasen. Het is niet echt paasweer bij jullie, dat
weet ik. Hier wel, het wordt vandaag midden twintig en op dit moment, net voor
zessen in de morgen is het al net zo warm als het afgelopen week midden op de
dag was want we hebben weer wat morgens met vorst gehad dus de netgewassen
winterkleding kwam weer netjes even uit de kast.
Het wordt
waarschijnlijk een rustige Pasen, geen gezamelijk eten bij Ricky en Meemaw maar
misschien dat Raini straks met wat komt, ze moet tot een uur werken vanmiddag.
Er zijn een paar winkels dicht maar de meesten hebben gewoon open. Behalve voor
de kids en eieren rapen is Pasen hier een gewonen zondag alk zag ik gisteren in
de winkel wat paastaarten, in de vorm van een ei of een groot kruis, ontzettend
veel kitsch.
Susan heeft
de familie over voor het weekend, eerst een paar dagen Todd, haar oudste zoon
die net terug is van Afghanistan waar hij twee jaar voor het Amerikaanse leger
werken als particulier dus geen soldaat. Hij woont in Indiana en kwam drie
dagen op bezoek, een ritje van 11 uur, vrijdagmorgen reed hij weer aan. Een
paas uurtjes nadat hij vertrok arriveerden David, zijn (nu nog) echtgenote
Angie en natuurlijk Rheannon. Zij vertrekken vandaag weer naar huis. Gisteren
waren ze in de dierentuin en na afloop maakte Susan haar heerlijk fried
chicken, gefrituurd , gepaneerd. Ze belde me toen het klaar was om met wat
kommetjes te komen. Kip, aardappelpuree met bruine jus, mac &cheese en als
toetje bananapudding, wat een geweldige buurvrouw toch !!!
Donderdag
middag was ik thuis en heb ik samen met Raini Ravyn opgehaald. Daar ging ze in
haar nieuwe autostoeltje eindelijk mee naar oma’s huis om te spelen met
allemaal de spulletjes die zo lang op haar gewacht hebben.
Daarna
hebben we gezellig samen gegeten. De jonge dame wilde weten wanneer eindelijk
haar bed in oma’s huis klaar was en ik vertelde haar dat ze nog een paar
weekjes moet wachten.
Gisteren
hebben we een huis bekeken, zelfs Martin was onder de indruk wat ik gevonden
had op de Vystar forclosure lijst (dat zijn huizen die de bank terugneemt nadat
de mensen hun hypotheek niet kunnen betalen). Het is dicht in de buurt en een
groot perceel. We konden niet veel binnen zien alleen dat er tegelvloeren zijn
maar de achtertuin is behoorlijk groot, ongeveer 2000 vierkante meter.
De
achterkant grenst aan de achterkant van de grote Walmart parkeerplaats maar er
zijn voldoende bomen en struiken om dat aan het zicht te onttrekken. Ik ben al
dagen aan het proberen om meer informatie te krijgen over binnen aangezien
bijna alle vensters potdicht zijn (lamellen) maar dit zou voor ons ideaal zijn.
Afgelopen
week moesten we afscheid nemen van drie collega’s, allemaal mensen die al
langer als ik bij at&t zijn, alle drie ontslagen. Een man Dave viel steeds
in slaap aan de telefoon (echt waar!!) en werd donderdag de deur uitgezet, twee
vrouwen allebei wegens call avoidence, het proberen geen gesprekken aan te
nemen en dat wordt natuurlijk heel hoog opgenomen, bye bye. Je krijgt zelfs
geen kans om je spulletjes te pakken, dat wordt later nagezonden. Heel triest
allemaal dus ik ben blij met wat ik doe (al krijg ik waarschijnlijk dit
kwartaal geen bonus omdat de inkomende calls die ik kreeg mijn cijfers
behoorlijk verknoeiden). Ik heb tenminste niet de stress van allemaal die
nummertjes te moeten halen en niet bang hoeven te zijn dat ik op een actie plan
kom.
Het gonst
ook van de geruchten de laatste weken, dat er veranderingen op komst zijn, dat
we overgaan naar Uverse etc, we zullen zien.
Hier
stapelen de kleine pakjes zich op, Carla en Marcel zijn op weg en hebben al
vanalles besteld om mee terug te nemen, Harley Davison onderdelen die in
Nederland veel duurder zijn. Ze gaan eerst naar Washington voor een tour Witte
Huis en de kersenbloesems. Die kersenbomen zijn daar geplant als een kado van
Japan en schijnen heel mooi te zijn.
Wij hebben
heel veel kleine leuke paarse bloemetjes in het gras van de voortuin maar
jammer maar helaas, die moeten gemaaid worden, hopelijk vandaag. We willen
tenslotte geen gedoe met de huurbaas voordat we vertrekken. De achtertuin is al
klaar, we kunnen weer over het gras lopen zonder door al het onkruid te waden
en ik heb mijn supergrote bonen geoogst, de peulen waren helemaal gedroogd en
ze sprongen al open. Ik wil natuurlijk ook dit jaar weer wonderbonen planten en
heb er toch zo’n 20 weten te redden.
De tuin van
het huis is zoals ik al zei heel groot met twee schuurtjes en een schommelset
en waslijn. Ik zie het al helemaal voor me, wij lekker op het terras terwijl
Ravyn schommelt dat het een lieve lust is en rondrent tussen de struiken.
Ik heb
gisteren een braadstuk gekocht dat de hele middag heeft staan te pruttelen in
water. Ik ga straks ragout maken met champignons, ook heb ik fillodeeg gehaald
en dan probeer ik toch eens een pastei of ragoutbroodjes (of allebei misschien
want er is genoeg) te maken.
Raini is
deze paasdagen alleen, daarom wil ze ook graag komen om met ons te eten. Haar
vriendin Star is in de gevangenis. Ze werd door de politie aangehouden toen ze
Ravyn ophaalde bij haar moeder. Star heeft geen geldig rijbewijs, normaal zou
je daarvoor niet in het kotje komen maar vorig jaar werd ze ook al eens van de
weg geplukt daarvoor, ze moest voor de rechter verschijnen maar heeft nooit
haar boete betaald dus dat was een uitstaand arrest. Ze is de afgelopen week
tot 10 dagen cel veroordeeld en moet dus nu zitten. Het bedrag om haar eruit te
krijgen stond op bijna 300 dollars, geld dat Raini niet had en ze was ook slim
genoeg om het niet aan mij te vragen. Als je het betaalt krijg je het
natuurlijk niet terug dus Star bleef waar ze was, achter de tralies, hopelijk
een les voor de volgende keer. Gisteren mocht Raini haar bezoeken tussen 10 en
12.
Deze
komende week twee jarigen en allebei op 4 april. Allereerst mijn lieve vriendin
Rita uit de Zeilberg. Dan ook Ger Wijnhoven uit Panningen. Allebei van harte en
een dikke knuffel.
Geniet van
de Paasdagen, ik hoop dat het bij jullie ook snel lente wordt….liefs…Mariet xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten