zondag 20 november 2011

Steekje los?

Danke veur al de leefde
die se elke daag weer toens
veur alles wat wae deile
os laeve, al det sjoens
ich kiek hiel sjtiekum nao dien gezich
en dink wat ben ich riek met dich
geluk hiel tasbaar, hiel speciaal maar auch veur os get hiel gewoens



Hallo lieve mensen



Vandaag begon ik met een bedankje voor mijn lieve schat, tenslotte is het de komende week Thanksgiving, de dag dat alle Amerikanen even stilstaan bij al het goede dat ons beschoren is. Deze dag staat traditioneel in het teken van kalkoen en familie. Ik hebtwee dagen betaald vrij, ook iets om dankbaar voor te zijn en dat betekent een 4 daags weekend. Donderdag, op de dag zelf zijn we uitgenodigd voor het grote familie diner bij Ricky en Meemaw, dit keer georganiseerd door Brittany. Er is ham en kalkoen en iedereen brengt weer wat mee, mijn keuze valt dit jaar op komkommersalade, stokbrood en kruidenboter. Ook zullen we Ian’s verjaardag vieren. Het ziet er naar uit dat het lekker weertje wordt dus dat betekent, buiten eten en lekker hangen met iedereen die op komt draven, je weet van tevoren helemaal niet wie dat zullen zijn dus dat horen jullie de volgende week zondag wel.



Gisteren hadden we ook een familiedag en wel toog ik al vroeg in de morgen met Myra en mum richting Ocala voor een bezoekje aan tante Bertha. Het was al weer twee jaar geleden dat ik daar was, een autoritje van bijna 2.5 uur. Tante Bertha is degene die me allemaal mijn breiwol gaf en ik haad een lekker warme sjaal voor haar bij me die ze zeer waardeerde. Ze woont zo’n 20 minuten rijden van Ocala in een piepklein plaatsje genaamd Pedro. Het is paardenland met grote boerderijen met uitgestrekte weidevelden omzoomd met de typische hekken waar veel racepaarden gefokt worden. Het is er heerlijk landelijk en rustig en ze woont in een klein huisje op een groot grondstuk met een uitgestrekt bosgebied achter haar huis. Langs haar huis staat een reusachtige oude eikenboom vol met mos. Het is gewoon een uitnodiging voor kinderen om te klimmen. Tante Bertha heft een grote passie en dat is klokken en haar gezellige huisje staat dan ook vol met tikkende klokken, er moet er zeker honderd zijn. Samen met haar hondje Dixie woont ze hier al zo’n 50 jaar (Dixie is natuurlijk nog niet zo oud)en ze is nog vrij actief in haar tuin waar heel veel aparte bloemen bloeien. Zo zag ik een rode passiebloem die haar tuinhek tooide, heel apart.









Ik kon jammer genoeg geen scheut van de rode variatie vinden maar heb wel een lila expemplaar meegenomen. Traditioneel is met dit bezoek altijd dat we met zijn vieren gaan lunchen, de laatste jaren was dit niet mogelijk omdat tante Bertha wat prolemen met haar bijtertjes had en eigenlijk niet gewoon kon eten was dit de eerste keer in een lange tijd dat ze weer eens uit kon gaan eten. De keuze viel deze keer op Golden Corral, altied een favorite van mij en het was weer heel aangenaam. Ik begon met een vis en salade bord, tilapia en garnaaltjes, sla, tomaat, ei en croutons, daar na een heel kleine portie kip en een groot bord met toetjes, chocolade en bananen pudding, fruit, softijs en hun nieuwste attractive, fruit en marsmallows. Alle lekkers op een stokje en dan maar dippen in de pure chocolade, een beetje knoeien maar genoeg servetjes om dat weer af te vegen.








Onderweg moest er natuurlijk de nodige keren gestopt worden voor garagesales langs de weg en ik scoorde weer eens, wol voor nog meer sjaals voor een kwartje per bol en een spijkerjacket, spiksplinternieuw voor maar 3 dollar, ik heb er wel al eentje maar dat begin toch wat dunnetjes te worden en een tweede is altijd welkom, ik draag het graag en de winter moet tenslotte nog beginnen. Om half zes waren we weer thuis maar met die uitgebreide lunch had ik helemaal geen honger en aangezien Martin ook al gegeten had werd de rest van de avond op de bank doorgebracht met een film.

Ik typ dit alles op mijn nieuwe computer, met de nieuwe verbinding die sinds het vorig weekend actief is. We gingen maar liefst van een snelheid vam ampere en Meg op mijn laptopje naar een 32 Meg met de kabel en 8 Meg op draadloos, een reuzachtige verbetering en vooral op skype en youtube is dit heel goed te merken. Chris kreeg een spiksplinternieuwe computer voor hemzelf, een vervroegd verjaarskado van Lynn en hij verraste mij met zijn opude computer, nou ja oud,m hij is net over een jaartje oud, hij vertelde mij dat ik altijd zo aardig voor hem was en als bedankje dat hij hier mocht wonen en mee mocht eten en zo wilde hij mij een plezier doen. Dat werd natuurlijk in dank aanvaard, even wennen aan windows 7 en in een aantal weken moet ik een oplossing vinden voor mijn word programma (paswoord gevraagd na free trial) maar wie dan left die dan zorgt. Martin is ook heel blij met de vernieuwing want nu kan hij weer schaken op de computer en deze heeft ook een programma met download uitdagingen en er is al druk gebrand op dvd.

Nu youtube ook snel laadt en afspeelt zonder elke keer te stoppen heb ik daar een nieuwe passie ontdekt. Behalve muziek en films en tv programma’s staat daar ook nog veel ander spul op, handwerken is uitgebreid te bekijken, hoe maak je bepaalde dingen, allerlei steken met geluid en beeld en ik heb daar dus de afgelopen week de wafelsteek geleerd, de sjaal is al meer als half af en de volgende week zal ik een foto maken als hij klaar is. Het vergt wat meer wol en ook wat meer tijd maar het resultaat is klasse, als de sjaal af is begin ik aan een bijpassend mutsje voor mezelf zodat ik kan showen.



De mogelijkheden zijn echt eindeloos en het werkt perfect, je ziet het echt van heel dichtbij en je kunt natuurlijk voor en terug gaan zo vaak als nodig. Nu moet ik toegeven dat er natuurlijk veel meer filmpjes op youtube staan in het Engels maar ook zonder de gesproken uitleg is het goed te volgen, dit geldt natuurlijk ook voor breien en andere bezigheden. Carla stuurde me ook al een link want die is aan het breien geslagen, mutsen en sjaals voor hun komende trip naar New York waar het flink koud kan worden in de winter en de mutsen en sjaals kwamen niet mee toen ze naar hier verhuisden voor twee jaar want die heb je hier niet echt nodig dachten ze.

De afgelopen week werd ik benaderd door de Kesselse Kevers om een bijdrage te doen aan de Kevergezet die met vastenaovond in Kessel deur aan deur wordt aangeboden. Onder het motto Kesselse mensen in het buitenland wilden ze een aantal antwoorden op vragen als : wat mis je het meest aan carnaval en haal eens wat herinneringen op en daaraan voldeed ik natuurlijk heel graag, ook vroegen ze om een foto en ook die ging richting Kessel, ik ben benieuwd naar het resultaat maar zal daar nog even op moeten wachten.

Gisteren was Marieke van den Kerkhof jarig en morgen is Bart van ozze Hay aan de beurt, kleine kinderen worden groot !!! Van harte gefeliciteerd voor beiden. Op 26 november Csilla aan de beurt, ik ken haar via chat en ontmoette haar een aantal jaren geleden toen ik met Janine, Anne en Ayla een dagje Amsterdam deed. Csilla is op dit moment in Australie voor een stage, ze studeert archeologie maar dan onderwater,gezonken schepen en zo dus veel duiken en zo, ik geniet volop van alle foto’s op facebook. Csilla, van harte meid !!!!



Wij zijn weer even bijgekletst, een paar foto’s erbij en het verslag kan weer geplaatst worden, een fijne week voor jullie allemaal en tot de volgende week



Mariet xxxxxx






tante Bertha's huisje

de oude eikenboom

landelijk...toch?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten