Mariet's mini vakantie

Tuesday has come
and will leave once more
with the wind, I'm sure
It will run out the door

And we shall dance
We shall walk along
With our hands and hearts
Filled with affection
With love
That will make us strong

Battles to be fought
Rain to be caught
Babies to be held
And lucky cards to be dealt

Goeiemiddag lieve mensen

Nog een paar uurtjes en het is voorbij, mijn super Mariet weekje, helemaal voor mezelf en het was de beste beslissing van dit jaar zover om die te nemen.

Ik heb zoveel heerlijke tijd voor mezelf gehad, met mensen die me lief zijn maar ook op mezelf momenten, dagdromen, nachtdromen (vannacht werd ik gekust door mijn schat, Martin verscheen ineens uit het niets en ik kreeg een dikke knuffel voor hij weer verdween, heerlijk is dat)

Zondag had ik al het gevoel, dit wordt fantastisch, er was regen voorspeld voor dinsdag en woensdag maar geen druppel overdag en ofschoon het eerst frisjes was is het nu echt voorjaar hier, midden twintig graden en volop zon.

Alleen al dat gevoel op zondag avond, ik hoef niks wat ik niet wil morgen, ik kan uitslapen - dat lukte de hele week niet trouwens want mijn innerlijke klok zegt om 6 uur, opstaan en ik kan het rekken tot achten maar dat is het dan ook wel

's Morgens koffie op mijn gemak, de tijd aan mezelf. 

Maandag zou de zwerfhond opgehaald worden maar de mevrouw belde me, ze kon hem niet vinden. Een uurtje later was ie er weer natuurlijk maar nu heb ik hem al een paar dagen niet gezien.

Maandag middag ging ik naar de dierentuin, gewoon voor een uurtje of twee, lekker wandelen in het zonnetje en beestjes kijken.

Het voordeel van dit weekje vrij is ook, lekker voldoende tijd om te koken en dat deed ik, bijna elke dag behalve woensdag, toen was het chinezen

Dinsdag morgen had ik met Hennie afgesproken, we hadden elkaar alweer een hele tijd niet gezien en hadden elkaar genoeg te vertellen.Na de koffie gingen we op pad, ze had een hele lijst met addressen voor 'antiekwinkels' want hier beschouwt men antiek al als iets 40 jaar oud is of zo.

De eerste winkels, niet mijn smaak, heel veel industrieel spul en zo maar toen gingen we naar het winkeltje waar Natalie, Ravyn's oma, werkt en zij had in haar gedeelte Hummel bellen. Ze worden jaarlijks uitgeven en ik vond er een van 1978, Rob's geboortejaar en van 1981, Frank's geboortejaar. Ze waren 12.50 geprijst maar Natalie bezorgde me een koopje, 14 dollar voor beiden dus daar zei ik niet nee op, ze zijn puntgaaf en dadelijk een mooi aandenken voor mijn jongens hoop ik.

Daarna eten bij de overburen van de winkel, European Street heeft een Duitse kaart en we bestelden een broodje bockworst met Duitse aardappelsalade (warm) en zuurkool, ik vond het lekker.

Daarna een paar deuren verder nog een winkel met allemaal aparte gedeeltes die mensen dus kunnen afhuren om hun spullen aan de man te brengen. Hier was Hummel paradise, ik vond een beeldje dat mijn moeder had, alleen iets kleiner. Het beeldje van mijn moeder, jongetje met mand, kregen mijn ouders met hun trouwen in 1949, het mandje is gesneuveld, het beeldje staat bij Ine en nu ook een kopie bij mij, de mevrouw gaf me 50% korting.

Woensdag 70 % kans op regen dus ik had een opruim dag gepland, geen druppel, zelfs mijn was werd droog buiten maar de vloeren hadden een beurt nodig en die waren tot gisteravond super schoon, nu zijn er weer allemaal vlekken op in de keuken, geen idee wat mensen hier doen als ik naar bed ben.

Na al dat poetsen ging ik weer terug naar die winkel en kocht nog twee beeldjes van diezelfde mevrouw, ik kon er niks aan doen, het moest gewoon, ik ben altijd al heel erg dol geweest op Hummel, in feite, de schilderijtjes die mijn moeder kocht voor de babykamer toen ze zwanger was van mij, de oudste, zijn Hummel, ze hingen op de babykamer van Rob en Frank en nu zijn ze bij Rob en wachten tot ik naar huis kom. Dan krijgen ze een heel speciaal plekje bij mij.

Donderdag vertrokken Myra en ik al vroeg naar Ocala, ik reed voor de verandering, was best lekker, kun je ook naar je eigen muziek luisteren en het was perfect weer om te rijden. Het is twee en een half uur van hier naar daar, dezelfde weg als naar Starke maar dan veel verder door.

We stopten voor garlic brood en ik kocht een Dutch applepie (appel met kruimel) voor na.

Tante Bertha en haar dochter Linda die nu bij haar woont waren erg blij ons te zien, Linda had een grote pan spaghetti gekookt en er was verse sla met ei en zo.

Dus we aten eerst, Bertha is de laatste van de Warren kinderen die nog leeft, ze is twee jaar jonger als schoonmoeder Betty. Ze is veel kleiner en fijntjes maar heeft een ontzettend pittig karakter ofschoon ik haar liever vind dan Betty was, niet zo negatief en achterdochtig.

Haar tuin was meer opgeruimd doordat Linda, die zo oud is als ik en met pensioen er veel werk in verricht. De orchideeen boom bloeide, zo mooi. De oude eikenboom die echt de hele tuin die sprookjesachtige sfeer geeft wordt mooier en mooier, Martin hield van deze boom, hij klom er altijd in als kind. Ik stond te kijken naar de boom en opeens, daar is de specht, natuurlijk niet de specht uit mijn tuin maar toch..ik kreeg even de tranen in de ogen en even later kwam ook de kardinaalsvogel langvliegen, alsof ze even gedag kwamen overbrengen van boven

Ik zou in de tuin uren kunnen doorbrengen, het spel van licht en schaduw door de eeuwenoude takken van die boom, het mos en de varens die over aanwezig zijn, de vogels, de vlinders, de rust.

De terugweg ging vlug en ik wilde ook naar huis, niet meer ergens eten, ik zat nog vol van de lunch. Linda had een zogenaamde dirt cake gemaakt. Je maakt een mengsel van scream cheese, slagroom en vanillepudding. Dan doe je dat in een bloempot en bovenop komt de aarde, kruimels van chocolade koekjes. Daar duw je snoepwurmen in en je plant een nep plant of bloem van plastic, het is erg lekker.

En toen was het vrijdag en was na het eten klaar om naar Middleburg te rijden voor het optreden van VYNL.

Net voor zessen een telefoontje van April, ze was op weg om Ravyn te droppen, niemand wist eerder hiervan maar ja, dat zijn we ondertussen wel zo gewend.

Ik ging op weg, met een zelfgebakken citroencake waarom plakjes citroen van eigen oogst en muzieknoten in chocola want Damon was jarig die dag.

Hij vond het geweldig en de cake ging helemaal op, jammer genoeg geen foto gemaakt.

Ik heb niet veel met Ricky gepraat, die had het veel te druk met praten met mensen daar, hij is lid van de Veterans motorclub waar ze speelden.

Ik amuseerde me toch wel, Jeannette van werk was er ook, ik heb heerlijk gedanst en we zien elkaar komende vrijdag weer, in Keighston, ook wat meer prive dan.

Gistermorgen besloot ik, tijd voor de kapper. Ik doe dit altijd een paar weken voor vakantie want dan zitten mijn haren op zijn best in de vakantie. Het is tenslotte nog 25 dagen aftellen.

De kapster die me de vorige keer knipte was er niet dus op hoop van zegen.

Nou, ik heb nog nooit zo'n korte haren gehad, heel hoog opgeschoren en kort bovenop maar het heeft wel iets, punkie, ik kan zelfs een hanenkam maken nu en iedereen zover vindt het leuk behalve Susan, die vindt het verschrikkelijk maar ja, we hebben beiden een heel verschillende smaak in heel veel dingen.

Gisteravond speelde VYNL ook maar het was een gala, benefiet, op uitnodiging en kostte 50 dollars. Ik besloot niet te gaan om persoonlijke redenen dus wachten we gewoon een weekje, het is ok.

Ik keek lekker tv, de hele avond en sliep vanmorgen wat langer, tot bijna 10. Toen boodschappen, Aldi heeft paasspullen en ik had zo'n zin in een haas dus ik kocht er drie, die halen pasen niet, ook niet de eitjes die erbij zitten maar wat boeit het ook.

Nog wat andere chocola voor de kids, ik weet nog niet waar het gevierd wordt, ik hoop hier in mijn huis.

Morgen weer werken, de rekeningen moeten ook betaald worden, dat ga ik zo meteen doen.

Ik wens jullie een geweldige week , een hartelijk proficiat voor Rita Manders en Ger Wijnhoven die beiden op 4 april jarig zijn

Liefs van Mariet

Ditjes en datjes

Bij het krieken van de dag
In majestueus ochtendgloren
Worden vaak
De mooiste zinnen geboren
Ik schrijf ze op 
In de palm van mijn hand
En draag ze met me mee
Door stad en land
Ik deel ze met een ieder
Die ze kan waarderen
Zodat ze voortleven door de tijd
Misschien eens een tij doen keren

Goeiemiddag lieve mensen

Eindelijk was ik er klaar voor, om dit blog te schrijven, ik weet niet wat me tot nu toe tegenhield maar ja....

Ik was al vroeg op vanmorgen, om 5 uur werd ik wakker en toen was het draaien en nog maar eens draaien in bed en om 6 uur had ik het wel gehad, opstaan, buiten nog donker maar de koffie was heerlijk en Melly kroop direct op schoot. Ze slaapt de laatste dagen in mijn luie stoel na een week of twee in de garage te hebben geslapen, ze miauwde zo lang bij Ian's deur die eerste dagen totdat hij haar in de garage liet. Katten hebben zo hun favoriete dingen, net als sommige mensen die ik kende en ken, allemaal achternaam Gaylord. Bij hen is eten, dagen achter elkaar hetzelfde en dan weken alles andere behalve dat.

Dus koffie en facebook en een spelletje, of twee, of drie, heel verslavend dat cookie jam, ik ben aan level 4795 of zo het is heel ontspannend.

Om negen uur kreeg ik honger en omdat ik nog steeds geld had op mijn golden corral card die ik van Susan voor kerst kreeg dacht ik, lekker ontbijtje gaat er wel in.

Eerst even naar de Aldi, die opent om 9 uur op zondag en voorraadje nootjes en knoppers inslaan.

De Corral opent al om 7.30 maar het was nog niet druk, de meeste mensen die daar ontbijten gaan eerst naar de kerk.

IK had een bord met roerei en bacon, toast, een sjuutje, bosbessen pannekoekjes en een kleine steak, medium rare en water, kostte me 8.40 en nu heb ik nog een cent op de card.

Na mijn ontbijt ging ik naar Tom en Myra, om af te spreken voor komende week.

De komende week heb ik dus vrij, de hele week, onbetaald maar soms is geld niet zo belangrijk en ik werk hard genoeg vind ik om mezelf te trakteren op een week zonder manager, klanten, stress over het halen van scores enzovoort.

De afgelopen week heb ik gewoon ook drie middagen vrij gepakt, omdat het kon.

Donderdag was extra leuk omdat het Kelly's verjaardag was en ik haar wilde verrassen. IK had ingredienten meegenomen naar Georgia om bami te maken en verder ook een doos sushi, daar is ze dol op en ze krijgt het bijna nooit.

Ze was dan ook heel blij verrast en iedereen smulde van het eten, Kelly zei, als jij terugbent in Nederland moet je mij af en toe bami kruiden opsturen dan kan ik dit zelf maken.

Later kwamen Raini en Darian met de kids, Ian voelde zich niet lekker en ik was net na het donker weer thuis.

Vrijdag op het werk zag ik dus de email van donderdag middag waarin de hele week werd aangeboden, ik dacht, zal wel weg zijn maar nee hoor, er waren nog een paar plaatsen open en toen kon ik ook nog om een uur naar huis, heerlijk gevoel.

Damon kreeg dus een aanbieding nadat maandag zijn laatste dag was, om terug te komen voor de baan beneden bij billing, start salaris 34,00 per uur, ik heb niet met hem gesproken na woensdag maar  van Gene hoorde ik dat hij dat aanbod afgeslagen heeft, hij wilde niet meer werken ofschoon dat natuurlijk een heel goed salaris is.

Toen ik Ricky liet weten dat ik deze week vrij had reageerde hij alleen met hmmm, wordt vervolgd....

Gisteravond wilde ik uitgaan, downtown bij de Landing buiten speede Generator, de band van Shawn en Shannon, zonen van Lea, Kelly's zus.

Shawn was de eerste drummer van Puddle of Mud en de reden waarom de tekst van Blurry die Martin schreef bij Fred Durst van Limp Bizkit terecht kwam, Fred was de manager/producer van Puddle of Mud in die beginjaren.

Echter niemand wilde mee, Ian had geen zin, April haakte af onder het mom dat ze geen babysit had (anders weet ze ons altijd wel te vinden) dus ik bleef thuis en keek tv, gelukkig was er voldoende op tv.
Ik keek op Netflix naar The Dirt, de spiksplinter nieuwe film over de band Motley Crue, heel interessant, maar meer voor mij over hoe rock en roll je leven compleet kan veranderen en vernielen als er drug, sex en drank bijkomt.

Wat ga ik deze komende week doen, donderdag staat dus een trip naar Ocala met Myra op het programma, als wij tweeen gaan, gaan we in mijn auto, als Tom (waarschijnlijk niet ) meegaat gaan we met hun truck.

In Ocala woont mum's zus Bertha in haar piepklein huisje in die wondermooie tuin met het bos erachter en de oude reuzegrote eikenboom waar Martin als kind altijd inklom. Genoeg herinneringen, Bertha is broos, gezondheid is al jaren een probleem, kanker die steeds terug komt, heel klein broodmager vrouwtje met een hele scherpe geest, ik mag haar heel graag, ze is zachter dan mum Betty.

Ik hoop nog wat anders te doen ook deze week natuurlijk, even kijken of Hennie wat wil ondernemen, ik zou graag naar de springs gaan, zwemmen, het water is dezelfde temperatuur hte jaartje rond.

Vrijdag naar Middleburg voor VYNL, zaterdag dus niet, entree kost 50 dollars en het is op uitnodiging. Maar ik hoef na vrijdag maar een week te wachten op weer een optreden dus alles ok.

En dan is het bijna 1 april en nog maar een paar weekjes tot mijn vakantie. Ik moet eens even voor die tijd wat dingen op een rijtje zetten.
Natuurlijk het financiele plaatje en ik wil jullie daarover even wat uitleggen hoe Amerika werkt qua geld en inkomen en zo.

Hier draait alles om de creditscore, letterlijk alles, of je een hypotheek krijgt, hoeveel rente je betaalt voor die hypotheek, lening, auto financiering, noem maar op, zelfs de hoogte van mijn verzekeringspremie heeft daar invloed op.

Net voordat Martin de diagnose kreeg stonden we op het punt een huis te kopen, een groen huis, misschien weten jullie dat nog.
Om die hypotheek, voor 50.000,00 te krijgen moest ik wat extra afbetalen omdat mijn  puntenaantal net te laag was. Sinds Martin's overlijden gaat het een stuk beter met mijn creditscore, daarom betaal ik maar 5% op mijn autolening maar de laatste jaren ben ik alleen maar omhoog gegaan in score behalve die keer toen Raini me mee wilde hebben om naar een auto te kijken, alleen al het feit dat de dealer mijn creditscore bekeek kostte me 20 punten. Ik heb nu 100 punten meer dan toen met het huis en ben officieel GOOD. Dat is leuk en aardig, ik heb niks nodig maar dat betekent ook dat je doodgegooid wordt met post, aanbiedingen voor creditcards, voor leningen, noem maar op, de meesten gaan ongeopend de container in.

Ik had dus in het begin geen credit, wat slechter is dan slecht credit, dat veranderde toen ik een eigen bankrekening kreeg, dat zet je op de kaart en dan maar spenderen want dat is de enige manier om die score op te krikken. Je zorgt dat je een paar creditcards hebt die je gebruikt, elke maand betalen natuurlijk, liefst meer dan het minimum bedrag dat nodig is, en gewoon op tijd betalen en ook je rekeningen natuurlijk. Nu heb ik niet veel, de paar die ik heb zijn automatisch via de bank en de stroom/water rekening is nog steeds op Martin's naam en dan laat ik zo.

Dus volgende week kun je lezen wat ik allemaal deed, of niet deed, ik moet ook schoonmaken, beslist.

29 Maart is mijn lieve schoonzus Miep jarig, een hele fijne dag gewenst met Hay en de familie.

Ik ga even buiten zitten, het is ontzettend lekker weer en Melly ligt al in de stoel te genieten.

Fijne week en tot weer....

Fly Freebird, free at last

Laat me maar
Luisteren
Naar de wind van weemoed
Naar de golven van de eeuwigheid
Naar jouw stem...
Verloren in het hiernamaals
Laat me maar
Luisteren


Lieve lezers

Vandaag is het koud hier na een paar warme dagen afgelopen week, als je teruggaat van 25 naar 14 of zo..brrr

Het is donker en het regent. Raini wil na haar werk naar downtown gaan voor St. Patrick festiviteiten maar ik ga niet, kan er nog niet aan denken, Ierse muziek, leuk maar ik ga er geen kou voor lijden of nat worden.

Gisteren zou het niet regenen, ik zou naar Starke rijden om VYNL te zien en natuurlijk hoor, druppeltjes op mijn vooruit maar niet te veel , er was iets te doen vanwege St Patrick's maar toen ik aankwam om half vijf was er al bijna niemand meer dus ik heb lekker gegeten en toen gewacht tot de band kwam en ik mee kon helpen alle spullen naar binnen dragen.

Het was een super avond, er was een verjaardags feestje in het restaurant en het publiek was zeer into the music.
De mannen speelden de sterren van de hemel, het was heerlijk. Ik wilde maar dat ik een link kon plaatsen maar als jullie het willen horen, er staat een song van hen op mijn facebook pagina.

Na afloop ziei Ricky, we gaan koffie drinken dus naar Ihop en we hadden een fijn uurtje samen met  kletsen. Hij vertelt me zoveel over vroeger, toen hij jong was, hoe zijn vader hem bekend maakte met muziek en met name met blues. Ik zit gewoon de hele tijd te genieten terwijl ik naar hem luister.

Over twee weken wordt er weer gespeeld, zelfs twee dagen achter elkaar maar op zaterdag kan ik niet gaan, het is een fund raising event en alleen op uitnodiging, een rotary club maar zaterdag 30 maart mag ik wel weer, in Middleburg.

Gisteren was dubbel, het gevoel, knuffelen en kussen met een man terwijl het mijn huwelijksdag was met die andere bassist/zanger die ik zo ontzettend mis.

Ik ging gisteren naar het kerkhof om even met hem te praten. Het was heerlijk daar , ik was de enige, had mijn autootje helemaal aan de andere kant neergezet en liep zo'n kilometer naar Martin's boom. Alle wilde bloemen deden hun uiterste best, klavertjes met paarse bloemen, kruipers met witte bloemen en de hele boom top zat vol met maretak, mistletoe. Iemand was er geweest en had bloemen in zijn boomschors gestoken.
Toen ik weer terug liep vond ik eindelijk het echte graf van Ronnie van Zant, de zanger van Lynyrd Skynyrd die in 1977 samen met andere bandleden met leven verloor nadat hun vliegtuig, de Freebird, in de moerassen van Mississipi neerstortte.

Ronnie was eerst begraven op een kerkhof in Orange Park, mooi monument, ik was er in november nog met Marie-Louise maar omdat vandalen in 2000 dat graf openbroken en de kist eruit haalden werd hij herbegraven in de buurt van Jacksonville waar hij opgroeide, de westside waar ik dus ook woon. Ook zijn ouders zijn er begraven en ik was erg onder de indruk toen ik daar stond.

Vrijdagavond zag ik eindelijk de hele documentaire genaamd....If i leave here tomorrow....de eerste zin van de song Freebird die mijn zusje Ine's favoriet is, al tientallen jaren.
Het gaat over het begin van de band totdat dat ongeluk dat 3 leden, te weten Ronnie, Steve Gains, solo gitarist, zijn zusje Cassie die background zong en hun road manager, het leven kostte.
De rest was gewond, sommige heel zwaar met benen, armen, ribben gebroken en het duurde jaren voordat ze weer verder konden, dit keer met Johnny van Zant, Ronnie's jongste broertje, ze hebben opgetreden tot vorig jaar met geloof ik nog een origineel lid van toen, de rest allemaal weg, rock en roll levens zijn zwaar.
Ze hadden hun oefenhok in Green Cove Springs en Joe, de drummer van VYNL komt ook voor in de film want hij was bevriend met de band. Zijn verhalen van toen zijn geweldig, hij zou voor hun gaan drummen maar dat ging niet door, het leven op toer is zoals gezegd zwaar, veel drugs, enorm veel drank en weinig slaap.

Dus ik was helemaal in een Lynyrd Skynyrd mood dit weekend, een goed afscheid van de eerste week met mijn nieuwe manager, viel mee trouwens en afscheid van Lori op woensdag, we hadden allebei moeite om niet te huilen.


Vrijdag wilde ik vrij, ik had Ravyn nog steeds hier, ze ging vrijdag avond naar huis, en wilde eventueel naar de dierentuin met haar maar de dag begon gewoon al helemaal verkeerd.

Om 8.04 's morgens was ik op de top van de brug over Doctor's inlet en dan moet ik nog zo'n 8 minuten naar het werk waar ik dus om 9.36 aankwam.

Er stond een file en ik zat 45 minuten in die file toen de politie me terugstuurde, beide kanten van de weg, elk 3 baans  afgesloten vanwege een hit en run. Wat bleek, een vrouw reed in de rechterbaan, langs haar een truck met een hele lange aanhanger die ook in de rechterbaan wilde, haar waarschijnlijk niet zag en haar van de weg afduwde. Ze verloor kontrole en ging het gras in tegen een pilaar van de voetgangersbrug langs de weg, ze stierf ter plaatste en dat gebeurde zo'n 20 minuten voordat ik aan kwam rijden.
De truckdrijver reed door maar een politie agent reed achter hem en zag alles gebeuren en ging de truckdriver achterna nadat bleek dat de vrouw dood was, hij zit in de bak op dit moment.

Ik moest dus terugrijden samen met heel veel anderen, een alternatieve route, ik reed gewoon maar iedereen achterna en kwam dus ruim een uur te laat. Omdat de helft van onze mensen hetzelfde probleem hadden, de weg was zo'n 4 uur afgesloten, telt dit niet tegen ons natuurlijk.

Om half een was er etime maar ik was te laat, ik was gewoon niet op mijn best, sloot mijn computer af en ging naar huis.

Ik heb een week vakantie nodig, helemaal niks doen en als ik de kans heb dan neem ik die week, misschien heel gauw.

Alicia heeft me net verteld dat ze voor een appartement gaat inschrijven, ik heb net een papier ingevuld dat ze altijd op tijd betaalt, zonder Raini en ik denk dat dit een goed plan is. Die twee zijn bevriend maar samen wonen, dat is andere koek.

AS donderdag is Kelly jarig, ik heb nog niks over een wild feest gehoord dus we wachten even af.

Ik ga dadelijk lekker koken, ik heb een prachtige moot zalm in mijn koelkast en ik moet de was opruimen, allemaal die zondag kwarweitjes waar ik vandaag geen zin in heb, ik moet ook nog naar de winkel voor koffie en havermout.

Lieve groetjes van Mariet..

Onzekere weken

De zon haet os neet nuudig
om oet heur nest te kome
om de loch te kleure met rose en roet
te sjiene op alle bloome

De maon haet os neet nuudig
om alles in zilver te kleure
om welterusten te zegge taege den daag
of om de morge extra op te fleure

De raegen hooft os neet eg derbie
as der klatert oppe sjtroeke
as der de waereld sjoener wast
want elke plant ken water gebroeke

de natuur is vuul baeter deraan zonger os
alles geit gewoen ziene gank
ut ruukt vuul frisser, alles kleurt baeter auch
frisse loch, gen vervoeling of sjtank

de waereld zonger miense
sjtiller en mier puur
ut waerd tied det wae os realisere
ze ken zonger os maar wae
wae kenne niks zonger de natuur

Hallo lieve lezers

Vandaag was ik met Ravyn in de dierentuin en daarna lunchen dus dat is mijn excuus om zo laat te zijn met mijn blog en daar blijf ik lekker bij.

Ik had even wat positiefs nodig na deze week met een paar dingen die helemaal niet goed vielen bij mij, mijn gezondheid en mijn werk.

Maandag vol goeie moed naar het werk, het was niet druk en er was groot nieuws, mijn manager heeft dus een positie aangeboden gekregen als manager samen met haar collega Ted, beneden bij de billing afdeling. Ik wist dat ze gesolliciteerd had, tenslotte gaat ze er heel goed op vooruit met salaris als je bedenkt dat als ik die job zou krijgen ik het dubbele zou verdienen van nu en tenslotte zullen we niet eeuwig open blijven met tech support. Ik geef het nog twee jaar.

Dat betekent dat ons team wordt opgesplitst, hoe dat zou gebeuren zouden we vrijdag horen.

Ik ben erg blij voor haar, niet voor mij, tenslotte is acht jaar niks en om dan weer aan iemand anders te wennen, ik vroeg haar een ding, astublieft zorg dat ik niet bij Russell in het team kom, ik kan hem niet uitstaan. Hij is veel te pushy, nooit doet iemand ooit iets goed, hij is een strebertje met een reuze groot ego, ik geloof dat er iemand in zijn team is die hem zelfs aardig vindt en raad eens, in welk team ik terechtkom na de volgende week. Dit zou wel eens een hele goede reden zijn om eerder terug te komen !!

Het blijkt dat ui de 25 mensen die ondergebracht moesten worden, de managers konden kiezen en omdat Russell de meeste rechten heeft blijkbaar (beste resultaten en zo) mocht hij als eerste kiezen. Nu kun je wel zeggen, wat een eer om als eerste gekozen te worden maar ik had het liever helemaal anders gehad. Maar ja, ik kan er niks aan willen en zal op mijn tanden bijten en gewoon mijn best doen zoals altijd.  Als het niet meer kan, verwacht een bericht van mij dat ik de eerstvolgende boot neem en dan zie ik wel hoe dat gaat.

De andere domper was donderdag, ik had dus mijn halfjaarlijkse afspraak met mijn cardioloog. Ik kreen de laatste twee jaar steeds zijn nurse practisioner maar zij was ondertussen weg, hij had een nieuwe en die ging hem er dus bijhalen.

Mijn slechte cholestorol was omhoog gegaan bij de laatste test van vorig jaar september (dat is 5 maanden geleden notabene maar ik kreeg me een preek van hem.
Het was allemaal de schuld van mijn lever en van het roken ofschoon ik geen sigaretten rook stond hij er op dat er nog steeds heavy tobacco user, half pakje per dag, in mijn file bleef staan. Hij zei, je weet niet wat dit met je doet over 30, 40 jaar, waarschijnlijk vergetend dat ik dan 95 of 105 ben en waarschijnlijk allang wijlen.

Drie keer werd er gevraagd of ik wel elke dag al mijn pillen inneem, natuurlijk, trouw elke morgen.
Dus nu moet er weer een test gedaan worden, volgende week of zo en dan wordt er een aanvraag gestuurd naar de verzekering voor injecties met zo'n pen, twee keer per maand, moet ik zelf gaan doen, kan ik best. Ik kreeg al een brief van de apotheek, als ik dit zelf moet betalen gaat het me 1350.00 kosten voor die twee prikken !!

Mijn bloeddruk maakt ook rare sprongen, de laatste keer bij de huisarts met de blaasontsteking 152/92 en nu afgelopen donderdag was het 116/62, snap jij het nog, nooit zo laag geweest.

Nu eet ik heel vetvrij tegenwoordig, meestal ( af en toe een eitje met spek moet kunnen en ook de snijbonen stamppot met spekjes ging er grif in afgelopen week !), veel proteinen, yoghurt, fruit en salades.

Dus al met al snap ik de wereld even helemaal niet, ik beweeg te weinig, ik eet minder maar nog steeds blijkbaar niet goed, ik moest even mezelf uit dat reuzegrote gat takelen en dan is Ravyn altijd een goede reden om erop uit te gaan.

Het was niet zo druk nog in de Zoo maar de tijd is hier afgelopen nacht verzet.

We gingen eerst met het treintje want dat had ze nog nooit gedaan. Ze heeft ook een jaarpas voor de dierentuin dus entree kost me niks, in feite heb ik mijn geld voor de jaarpas er al uit.

Ze is dus zo'n kind dat wil hebben wat ze ziet, ze wilde op de carroussel, toen had ze zo'n honger, ze wilde popcorn en toen shaved ice.

Dat is dus gewoon geschaafd ijs, ijsblokjes heel fijn gehakt en daar kun je dan een soort siroop over gieten in een smaakje, 4 dollar, kassa !!

Ik maakte een paar filmpjes bij de leeuwen en de vogels en op een gegeven moment zei een man tegen zijn dochtertje, laat die mevrouw even langs om haar dochter te filmen. Ik lachte en zei, mijn kleindochter maar bedankt voor het compliment !!

Na drie uurtjes zoo had ik ook honger en we gingen naar Longhorn's voor een heerlijke kop garnalen/kreeftesoep met vers warm brood en boter, heerlijk, zij kon het zelfs niet helemaal op.

En nu zijn we thuis, ze kijkt tv in mijn kamer en ik blog.

Ik ga zo dadelijk op tijd koken, ik heb geen idee wanneer ze haar komen halen, haar nana wist het niet, scholen hebben springbreak komende week dus het kan zomaar zijn dat ze de hele week hier is.
Haar moeder April heeft zich weer voor de zoveelste keer, ik ben de tel kwijt met haar echtgenoot Shawn verzoend dus de dames verhuizen weer van April's moeder, lekker in de buurt naar de andere kant van de stad volgende maand. Ze blijft nog hier op school, hoe dat gaat lopen weet ik niet want April had al moeite om haar in dezelfde straat als waar ze woonde op tijd in school te krijgen 'smorgens maar ja, niet mijn probleem.
Ze gaat naar een prive school na de vakantie.

Even de kalender erbij halen want ik vergeet jarigen te vermelden.

Afgelopen week was Frans Steeghs jarig, alsnog van harte en ik hoop dat het een geweldige dag voor jou en Mieke was.

Komende zaterdag 16 maart is het mijn trouwdag met Martin, twaalf jaar alweer, een eeuwigheid geleden in een ander leven.
Ik ga naar Starke want VYNL treedt op, om mijn lieve bassist te zien en horen, het leven gaat door

Gelukkig hoef ik daarna maar 13 dagen te wachten voor de volgende gig, dat is lang genoeg vind ik.

Ik wens jullie allen een fijne week en over een paar weken misschien kom ik jullie wel tegen in Kessel of omstreken, zou fijn zijn, zo'n trouwe fans !!

Liefs van Mariet

Kattemieskes

Gen zunke hiej maar raegen
Den daag zuut donker en gries
Maar ich veul de zon van binne
Niks bringt Mich vanne wies
Ich vuul de wermte sjtraole
Van binne oet gleuje
Dink aan Limburg en vastelaovend
De kattemieskes bleuje

Goeiemiddag lieve mensen

Eerst even uitleggen over die kattemieskes voor de niet Limburgs sprekende lezers natuurlijk, het zijn de wilgekatjes. Mieske, zo noemde mijn oma Hanssen de katten in en rond haar boerderijtje, vooral in de hooischuur, deel van het huis, zaten er veel en overal in het stro zaten nestjes met pluizebolletjes, het was alleen een kunst om ze vinden want kattenmoeders zijn heel goed in het verbergen van hun kroost. Mijn oma gaf ze soms melk en wat restjes uit de keuken en verder scharrelden ze hun eigen kostje bij elkaar, voornamelijk muizen want daar krioelde het ook van. 
Mijn liefde voor pluizige poezen stamt van die tijd maar ik weet, ze ogen heel lief en onschuldig maar het zijn ook gewetenloze moordenaars. Ze kunnen er niks aan , het zit in hun genen maar toch.
Dat bleek maandag toen ik thuiskwam en Melly me, zoals gewoonlijk aan de voordeur verwelkomde.
Ik at en dronk koffie en ging naar mijn slaapkamer, ik heb mijn eigen badkamer, heerlijke luxe in een huis vol mensen en daar was een strijdtoneel, een crime scene, zonder lichaam trouwens.
Overal in de douche en op de badkamer vloer zelf, pluizig zwart, het was net of er een boa gestroopt was alleen deze veertjes waren kleiner, ik moest er zelfs mijn leesbril voor opzetten om te zien dat het veertjes waren. 
Dus veertjes, conclusie, vogeltje het leven gelaten maar geen levenloos vogellijfje, gebroken door wrede katten klauwtjes en tanden.

Onder het bed, niks, in de kast, niks, geen veren verder in huis en Melly, die deed zo onschuldig, weigerde vragen te beantwoorden en 's avonds in bed kwam ze extra dicht bij me liggen, onschuld, aan mijn hoela, ik deel mijn bed met een moordenaar die  spint !!

Het was verder een rustige week, ik had moeite met op het werk eerder vrij te krijgen want de regels om te reageren zijn veranderd, balen.
Mijn manager had een verschrikkelijk humeur deze week, ik hoop dat het komende week beter is. De maandcijfers waren veel te veel in het rood , zelfs ik kon het niet groen houden deze keer. Het lijkt of de meesten in ons team er niks om geven trouwens en dat maakt haar zo kwaad.

Vrijdag middag had ik vrij, ik moest eigenlijk tot 7 uur werken en had daar dus helemaal geen zin in, zo net voor het weekend dus maar wat vakantie uurtjes gebruikt.

Gisteren was een regenachtige dag, vandaag ook eigenlijk maar de zon schijnt volop en af een toe een donkere wolk maar die trekken snel verder.

Ik was op tijd op en ging naar de kerk voor mijn voedselpakket want ik zou naar Georgia gaan. De voedselpakketten worden minder en minder, geen vlees meer, geen verse groentes of fruit maar voornamelijk gedroogde erwten en bonen, pasta  en veel brood.

Kelly was naar een begrafenis van haar neef  Arnold die een hele tijd bij haar ouders woonde toen die nog leefden.

Ik reed rond 4 uur richting Georgia met de auto volgeladen met etenswaren, ik had een kip gebakken en ik nam mijn airfryer mee want ik wilde een klassieker maken, niet lachen maar ik ben er dol op, gebakken kip met frietjes en appelmoes.
Ik had ook komkommer en Kelly kookte nog wat maiskolven en we aten heel lekker, Brynnah die een slechte eter is kwam zelfs twee keer terug voor mee. Als toetje hadden er aardbeien yoghurt met verse aardbeien.

Misty was al vroeg moe en ging al rond half tien naar bed dus Kelly en ik zaten nog tot middernacht te praten, het is zo relaxing voor mij, lekker naar classic rock luisteren en praten, over de kinderen, de kleintjes, over Martin en over Ricky.Ze begrijpt mij zo goed, ze is echt als een zus voor mij.

Afgelopen nacht werd ik wakker van geschreeuw, ze hadden de hond uitgelaten en vergeten dat het hek open was dus paniek in de tent. Als Misty staat te schreeuwen naar Jolie is waarschijnlijk de hele buurt gelijk wakker hehe.

Ik sliep lekker uit tot 9 uur en had toen ontbijt met Kelly, nou ja, ik koffie, zij eieren met grits, ik had geen honger want mijn maag was nog vol van de avond ervoor.

Ik heb zo weinig gegeten de laatste tijd, of beter gezegd, allemaal heel licht verteerbaar spul dat een volle maag niet echt prettig is.

Op mijn weg naar huis heb ik er verschillende keren aan gedacht om te stoppen en een van deze komende trips doe ik dat en maak ik een filmpje voor facebook van de omgeving daar. Allemaal koeien in de wei met kalfjes, heel veel reigers tussen die koeien en overal Carolina jasmijn die geel bloeit, zoals ook in mijn tuin.

Ik stopte bij Winn Dixie die mij altijd aan de oude Edah doet denken, ze hadden New York strips, een van de beste stukken van bief, totaal mals en de helft van wat het normaal kost, voor 4 steaks, betaalde ik 13 dollars, heerlijk voor vanavond, ook een mooi stuk braadvlees voor zuurvlees van te maken voor 8.50, het is bijna 2 kilo.

Ik lees net op facebook dat mam Willems-Teeuwen, Miep's moeder en mijn broer Hay's schoonmoeder is overleden, heel veel sterkte Miep, Hay, Bart, Marijn en Anne, ik denk aan jullie xxxxx

Net mijn maart betalingen gedaan, ik doe altijd alles aan het begin van de maand, hoef ik er voor de rest niet meer aan te denken behalve de stroom/water rekening, die komt pas rond de negende.
En nu mijn blog.

Jullie, wel sommige van jullie, zijn druk met vastelaovend, ik heb al de meeste schattige foto's gezien vooral van de kleintjes in de familie, Julia, Timo en nog veel meer en kreeg even ontzettende heimwee en toen op de tv Jackson Brown met Stay begon had ik het heel moeilijk en moest ik even met Ine praten.

Ik wil nog even vertellen over girl scout cookies, een echt Amerikaans fenomeen.

Rond deze tijd worden door Amerikaanse padvindertjes, the girl scouts, koekjes verkocht, dat is al jaren traditie, er zijn veel soorten maar ik vind Thin mints het lekkerste, een knapperig koekje met peppermint en chocola, ter grootte van een twee euro munt en lekker !! Niet goedkoop, 4 dollar per doos en er zitten 32 koekjes in een doosje. Met de opbrengst wordt er veel georganiseerd voor die meiden en voor hen is het zaak zoveel mogelijk te verkopen want het is ook een wedstrijd dus bij de Winn Dixie stond buiten een tafel met ma en pa en twee dochters die driftig hun best deden en deze keer streek ik over mijn hart en mijn maag en kocht een doosje en deed nog een extra dollar in de fooienpot.

Ik ga lekker opruimen, een hele was staat te wachten om de kast in te gaan, zaterdag over een week gaat het weer richting Starke voor een VYNL show en nu kan ik zeggen, volgende maand kom ik naar Kessel op vakantie !!!

Lieve groetjes van Mariet