En dan gaat het dak eraf

Het einde van de wereld

is voor mij allang geweest

het ging niet met een big bang

ook niet met een knallend feest

maar met een zucht

met een traan

toen jij bent weggegaan

Hallo lieve mensen

Het einde van de wereld begon gisteren volgens geleerden en andere mensen die het allemaal zo goed weten maar is er niet een einde elke dag. Wij verliezen mensen,gevoelens,plekjes en voor heel veel mensen betekent dat het einde van de wereld. Het is hoe je er mee omgaat, met dat einde want elk einde betekent een nieuw begin en dat is waar ik mee bezig ben.

Ik ben net terug van Georgia, samen met Ravyn die buiten het boomklimmen heeft ontdekt.

We hadden het even nodig, weg van hier en samen zijn met lieve mensen.

Kelly en Misty brachten eindelijk Misty's moeder naar huis, ze heeft er maanden gelogeerd na haar operatie, ze heeft kanker. Ze ging naar huis maar na een paar dagen moesten ze evacueren, ze zijn ruim een week in Alabama geweest, eerst in een shelter in een kerk en toen in een motel,op kosten van FEMA, de landelijke organisatie bij rampen. En nu hadden ze in haar huis, zewonen langs Mike en Mike huurt zijn huis van ze, weer stroom, tv en zo dus mama Jenkinsging naar huis.

Ik ging er gistermiddag naar toe zodat Misty en Kelly niet de kids mee hoefden te nemen, ik kookte voor hen en het was leuk, Ravyn genoot van het spelen met haar vriendinnetje Brynnah.

Ik had een groot probleem, zodra ik de deur binnenging begon ik te niezen en vanmorgen zat ik helemaal dicht en voelde me beroerd.Het is nog steeds niet weg maar ietsje beter,hopelijk geen griep want morgen moet ik weer volop aan de bak.

Komende week komen de tv mensen om mijn schotel van het dak te halen en op een paal te plaatsen, kost me 50 piek maar ja. Ik krijg namelijk een nieuw dak op het huis is besloten door de huurbaas, dit is te oud voor reparatie.

Ik heb eigenlijk weinig verder te melden en wil alleen maar naar bed, volgende week meer

Mariet xx

De vlinders komen weer terug

De vlinders zijn verdwenen
Weggevaagd door stormkracht zeventien
Als iemand ze vindt
Met hun gebroken vleugels
Kun je ze Dan vertellen misschien...
Dat mijn bloemen op ze wachten
Gekneusd en gebroken weliswaar
Maar met nectar en veel geduld
En ik, ik Ben klaar
Met stormen voor een tijdje
Ik geniet van de zon en de blauwe lucht
En als ik de Poes op haar vertrouwde plekje zie
Denk ik, we hadden zoveel geluk
En begin op te ruimen
Met een diepe zucht !!

Goeiemorgen lieve mensen,

Over een turbulente week gesproken !!!

Na zaterdag was het net een film waar ik geen auditie voor had gedaan maar wel midden in zat.

Zaterdag was er al bijna niks meer te krijgen in de winkels maar ik dacht dat ik alles had totdat ik zondagmorgen in de koelkast keek en zag dat Ian bijna alle melk had gebruikt, ja, hij had ineens zin gehad in cornflakes. Op het nieuws zag ik dat Rowes open was dus ik stond om 9 uur op de stoep en kreeg nog een gallon (3.8 liter). Al hun vlees was flink afgeprijsd maar nee, toch maar niet want de stroom weet je.

Zondag middag begon het al flink te waaien maar ik was druk met voorbereiden, vlees braden,opruimen, planten naar binnen en toen kwam de regen, met bakken.

's Avonds werd het pas echt gezellig, tv viel nu en dan uit maar voor een paar minuten maar dus ik kon toch die laatste aflevering voor het seizoen van Endeavour zien. Daarna Sherlock en toen was het middernacht. Ik probeerde te slapen, was echt heel moe maar de wind die nu stormkracht had, waaide om het huis en huilde dus elke keer als ik bijna sliep werd ik weer wakker, Scarlet was paniekerig,ze had me al een paar keer flink gekrabd met haar paniek acties dus maar op en kijken was er gebeurde.

Rond twee uur begon de straat vol te lopen, ineens,heel snel. Voordat ik het wist stonden de wielen van mijn auto half onder water. Ian en ik de garage in want ik was zeker dat die zou overstromen dus we brachten de diepvries kist binnen en alles was geen water verdroeg zetten we omhoog.

Ook begon ik binnen in het huis, alle manden, mooie dozen op tafels en stoelen. Ik dacht, mijn meubeltjes gaan eraan deze keer. Ian kwam vol paniek, er was water in zijn kamer op de vloer en hij kon niet zien waar het vanaf kwam. Ook mijn slaapkamer was nat in de hoek van de muurkast en Ravyn'swas het ergste. Ik herinnerde me dat dit ook gebeurde in het eerste jaar dat we hier woonden. We legden alle badlakens die we konden vinden op de grond om het water enigszins te stoppen.

Rond vijf uur was het echt erg, de bomen stonden krom en ik hield mijn hart vast.Ik was niet bang alleen bezorgd, we hadden nog steeds stroom, het viel even uit voor een minuut maar kwam weer terug. We hadden ook nog steeds tv en internet maar het akelige was dat het donker was.Ian ging naar buiten om de hond uit te laten, in het water, het stond ondertussen zo'n anderhalve meter van garage en voordeur. Hij kwam in aanraking met een drijvende cluster fireants en werd flink gebeten.

Om zes uur hield ik het voor gezien, ik was doodmoe, had alles gedaan wat ik onder controle had en ging naar bed. Ik sliep twee uurtjes en verwachtte echt het ergste maar wonderbaarlijk, de straat had nog wel water maar het liep terug dus geen water door de deuren. We hadden stroom dus eerst koffie en toen buiten kijken, de wind was er nog wel maar niet meer zo erg en de regen was meer drup drup.

Wat een ravage, bij de buren, twee huizen verder lag hun grote boom in de voortuin, net het huis gemist. Bij de achterburen hetzelfde verhaal,heel veel takken bij mij op de grond van mijn boom en de eik van de buren en het dak beschadigd,shingels eraf dus dat verklaarde het water in de slaapkamers. Hier hebben ze geen pannen maar shingles.

Bitumineuze shingles zijn aan beide zijden bedekt met bitumen en doorgaans zijn zijn aan de bovenzijde voorzien van een beschermlaag van minerale korrels.

En dan loop je rond als een kip zonder kop want er is niks te doen. Op de TV beelden van verwoesting, overstromingen in heel Jax, Zeker een derde van de stad onder water en nog meer zonder stroom. Heel veel bomen om, schuttingen,daken eraf,mensen die met boten en helicopters gered moeten worden, dezelfde beelden als wij een week tevoren in Texas zagen maar nu was het hier.

Zorgen over familie, vrienden, Dave,Martin's vriend die in de Keys woonten niet evacueerde – hij is ok -, Darian die in een zone woont aar het overstroomt,ze zijn ok alleen dagen zonder stroom. Raini ok bij vrienden. Misty en Kelly,Misty's moeder en de meiden weken uit naar Alamaba en komen vandaag pas terug,morgen begint de school weer maar waarschijnlijk nog geen stroom.

Het was allemaal zo verwarrend, de storm ging naar het westen en zou ons minder treffen maar gedurende de nacht week ze naar het oosten en het oog kwam op zo'n 80 km van ons voorbij.

Ik was moe, die hele maandag, geen honger,veel teveel koffie en veel te veel roken. Gelukkig kreeg ik rond 18.00 een berichtje van mijn manager, dinsdag nog niet werken. Alle bruggen nog gesloten en overstromingen op hielden ons terug van op het werk komen. Ook waren er heel veel mensen geevacueerd.

Dinsdag middag dan eindelijk in deauto,die nat van binnen was geworden, waarschijnlijk doordat de wind water tegen de zijkant had geblazen.Hij ruikt nog steeds raar !!

Bij de walmart was er niks,geen brood, geen beleg, geen diepvries maar wel verse kip en die hebben Ian en ik die avond helemaal opgegeten.

Ook kon ik nu de ravage in de buurt zien,bomen om, schuttingen ,grote trampolines weggewaaid.Mensen waren al druk bezig met opruimen, heel veel takken langs de weg maar ook meubels, bankstellen, kasten van mensen die water binnen hadden gehad.

Woensdag morgen weer werken,heel erg druk, maar fijn om even eruit te zijn en te zien dat collega's ook ok zijn. Floyd had een boom tegen zijn huis,verschillende mensen hadden nog steeds geen stroom maar mijn hele team was er.

Ondertussen had ik ook alle badlakens gewassen en weer droog in de kast, alleen de diepvries staat nog in de eetkamer maar dat deert niet en buiten doe ik de volgende week wel. Ik ben nog steeds heel erg moe, het vreet aan je, de spanningen en dan die ontladingen en daarna niks meer. De zon schijnt weer, het is warm, vandaag ruim dertig graden en de vlinders keren langzaam terug.

Freckles ligt hier bij mij,op de weegschaal,haar slaap plekje.Afgelopen nacht is ze voor het eerst weer buiten geweest maar ze blijft overdag veel meer binnen, kwam ze eerst maar alleen eten, nu ziet ze zichzelf als een binnenkat geloof ik.

Donderdag ineens een text op mijn telefoon,Mike,zichzelf verontschuldigen dat hij zo abrupt een einde had gemaakt aan onze ontmoetingen. Of ik hem wilde zien in het weekend dus gistermiddag ging ik naar zijn huis met een lekker maaltje want ook hij had dagen geen stroom gehad. We hebben heel serieus gepraat over verwachtingen en zo terwijl we lekker aten,hij vond het heerlijk.

We hebben besloten vrienden te zijn,thats it,samen gezellig tijd door te brengen en de volgende keer kookt hij voor mij.

Terwijl ik in de auto stapte zag ik dat zijn overbuur een heel aantal mooi op maat gezaagde eiken blokken had liggen langs de weg, dus achterklep open en inladen, nu liggen ze in de garage te drogen, laat die wintermaar komen. Ik ga zeker uitkijk houden naar meer hout,wat ik nu krijg hoef ik van de winter niet te kopen !!

Er is nog steeds tekort in de winkels, Aldi had geen kaas, geen lekkere droogworst en geen yoghurt gisteren,brood is schaars maar het wordt beter en gelukkig zijn de tankstations weer volop in gebruik, ook dat was een groot probleem. Vanmiddag moet ik wat kleine dingetjes halen, meer wespen spray want die bouwen nu weer ijverig nesten overal in de struiken en ik moet gauw genoeg snoeien want mijn jasmijn is helemaal uit elkaar gewaaid.

En dan is er Maria,weer een hurricane en misschien wel weer op weg naar ons,ik hoop het niet !!

Ik ga nog koffie maken, dat houd me op de been, ik wil zoveel mensen heel hartelijk bedanken voor de steun,van dichtbij en van verre, al die lieve emails, berichtjes op facebook doen me goed

Liefs van Mariet xx

You are like a hurricane !!

Terwijl mensen rondrennen
Als een kip zonder kop
Gaat buiten gewoon alles verder
De natuur komt niet tot een stop
Vlinders hoeven geen batterijen...
Vogels drinken geen wijn
Je vraagt je af
Waar blijven zij als de orkaan voorbijkomt
Hopelijk kunnen ook alle dieren op hun hoede zijn !

Goeiemiddag lieve mensen,



Aangezien je nooit weet wat er morgen gebeurt schrijf ik vandaag mijn blog en eerlijk gezegd, ik verveel me rot !!



Alle voorbereidingen die ik kan doen zijn gedaan dus nu is het gewoon wachten op Irma, morgenavond/maandag morgen.
Je kunt nergens naar toen, alle winkels worden vanmiddag gesloten en het is beslist geen weer voor een wandelingetje dus wat doe ik, wat opruimen, tv kijken en Facebook bijhouden. Misschien bak ik later wel een hurricane taart, wie weet.



Afgelopen week was hectisch en ik ben zo blij dat ik vorige week zondag al heel veel spulletjes heb ingekocht, ook een duur weekje trouwens want hurricanes zijn niet goedkoop. Ik vond voldoende water, drank – ja ook een fles Fireball voor noodgevallen – en etenswaren. Vanmorgen ben ik al heel vroeg naar de walmart gegaan die vreemd genoeg het niet druk is maar ze hadden gisteren al aangekondigd dat ze vandaag gesloten zouden zijn en waren toch open dus ik vond mijn batterijen, nog wat extra spullen zoals extra pleisters, verband en zo.



Wat kunnen we verwachten, de meningen blijven verdeeld. Een feit is dat Irma naar het westen is geschoven, dat betekent beter nieuws voor Miami maar niet voor de golfkust en daar wonen ook heel veel mensen in steden als Tampa en Fort Myers. Dat betekent ook dat het centrum van de orkaan verder weg bij ons is maar we zitten in het kwart rond het oog dat heel veel wind en regen krijgt, ook tornados komen daar vaker voor.
Heel veel regen betekent tussen de 5 en 10 inches – 1 inch is 2.5 cm – en de windsnelheden worden rond de 100 km per uur met windstoten die wel de 160 kunnen halen.
Natuurlijk veel minder dan toen Irma St Maarten trof, dat 250 km per uur.



Alle mensen in zones A en B en dat zijn de kuststroken en langs de rivieren, zijn onder mandatory (verplichte) evacuatie maar ik ben er niet bij. Dat zijn alleen in Jax al zo'n 250.000 mensen en dan voegen die zich bij al die miljoenen die op de vlucht zijn vanuit zuid en midden Florida. De wegen zitten dicht, rond Atlanta, zo'n 6 uur naar het noorden hebben ze alle hulpstroken opengegooid en Atlanta krijgt ook de maken nu met de storm omdat ze meer westelijk is.



Verder alle mensen die in een mobile home wonen, ook evacueren. Misty en Kelly, die in zo'n huis wonen, zijn met hebben en houden richting Alamaba zoals ook bij Matthew.



Donderdag hoorden we op het werk dat we op vrijdag om 12 uur naar huis mochten dus dondermiddag en vrijdag morgen moesten we heel veel werk verzetten voor het project maar alles was op tijd klaar en we kregen een heel groot compliment van Lori.
Zo vroeg denk je, nou er zijn mensen die dus vrijdag verplicht moesten evacueren plus ze wilden ons deze keer (vorig jaar was alles op het laatste nippertje ) genoeg tijd geven om de voorbereidingen te doen. Zodra de wind over 40 miles per uur gaat (60/70 km) sluiten ze in Jax alle bruggen en kun je nergens meer komen.



We zullen stroom verliezen, daar ben ik heel zeker van dus ik ben ijs aan het maken, ijsblokjes, schalen met ijs en alles gaat in de grote vriezer want als de stroom uitvalt dat kan het dagen duren voordat het weer werkt.
Ik heb mijn tank vol dus ik kan mijn telefoon en tablet opladen in de auto in noodgeval. Ik kon mijn radio van het vorig jaar nergens vinden maar mijn cd speler die ook een radio heeft kan ook op batterijen dus die heb ik vanmorgen gehaald en aangezien het niet een AA of AAA is maar een C4 waren er genoeg in de winkel.



Wateroverlast, we weten het niet, vorig met Matthew ging het goed maar deze keer veel meer regen dus, we zullen zien. Alle planten zijn safe, oftewel buiten of de breekbare zoals mijn ananassen en bloeiende planten binnen, het is een kleine jungle voor de katten.



Scarlett is er onrustig en heeft me al een paar keer gekrabd, Melly is mellow en Freckles, die mag morgen naar binnen en binnen blijven tot het over is.
Ik heb genoeg kattenvoer voor weken. Net de laatste wasje gedaan en morgen vul ik de wasmachine, extra grote was maar alleen water, als we zonder water komen te zitten heb ik voldoende om bijvoorbeeld de toiletten door te spoelen en Ian, die gaat gewoon buiten plassen hahaha.



Ik ga zo dadelijk kip braden zodat we eten hebben, dat kan ook koud, ik heb twee broden en nog brood in de diepvries, boterhammenvlees en kaas. Ook natuurlijk koekjes en want zoals Raini vorig zei, we kunnen geen hurricane doen zonder snacks.
Ik heb melk voldoende dus met geen stroom kan ik koffie verkeerd maken, ik heb tenslotte mijn caffeine nodig, ook aan rookwaren zal het ons niet ontbreken.



Dinsdag, dan moet ik om 8.30 uur werken maar alleen als ik veilig op het werk kan komen dus als de straat onder water staat zien ze Marietje niet.
Ik heb een goed gevoel want alles wat ik onder controle kan hebben, heb ik ook onder controle en de rest is afwachten. Geen paniek, gewoon kalm blijven want dan kun je het meest logisch denken en als het dak eraf gaat dan kan ik dat toch niet tegenhouden.
Bomen is een probleem en ook reden nummer een waarom de stroom eruit gaat want alles is hier bovengronds, lekker ouderwets.
De boom in de achtertuin, tja, wie zal het zeggen. Als hij recht naar het huis valt hebben we een probleem maar alleen met de allerhoogste takken, niet met de stam. Alle andere bomen zouden geen probleem moeten zijn qua breken maar omdat we zoveel regen al hadden deze zomer is de grond door en door nat en is het houvast van zo'n boom niet zo sterk meer.
Dus als jullie na zondag avond even niks van me horen, geen paniek want dan ligt de stroom, het internet en de telefoon eruit, reele situatie. Hay heeft het nummer van Susan in zijn mail en natuurlijk ga ik geen gekke dingen doen.
Ik vroeg gisteren aan de buurvrouw of ze de kano klaar had liggen, in 2011 botsen ze tegen onze garage deur toen de straat blank stond, ze moest vreselijk lachen.



Laten we hopen op een goeie afloop en voordat we het weten schijnt de zon weer !!!



Liefs van Mariet

Irma in aantocht

Ze marcheren door mijn huis
In drie rijen dik
Altijd zwijgend
IJverig stappend
Geven ze geen kik...
Voorwaarts mars, ze geven niet op
Een imposant gezicht
Maar ondanks al dat werken
Ben ik niet gezwicht
Ik wil ze echt niet in mijn huis
En hup pak ik de veger
Terug door de voordeur gaat gezwind
Het hele mierenleger

Goeiemiddag lieve mensen,



Ik wilde vanmorgen vol ijver aan mijn blog beginnen toen ik een telefoontje kreeg van Susan, wil je mee gaan shoppen en dat laat ik me geen twee keer zeggen. Beter dan tv kijken in een stoel nadat alle werk gedaan is, lees was en zo.
We gingen eerst naar Publix en ik had geluk, Stella in de aanbieding dus hup, een kratje mee, ik kan weer een paar weekjes vooruit, daarna even wat eten bij Tunis, dat is een Noord Afrikaans restaurant waar ze heerlijk gyros hebben maar dat gaat er om 10 uur 's morgens nog niet zo in, frietjes zijn ook heerlijk dan. Achter hun parkeerplaats is een groenstrook en daar huizen katten, twee ontzettend mooie Siamezen met blauwe ogen en een rode kat met een mooie pluimstaart, ze kregen van ons wat kippenlevertjes, uit de to go box van Susan. Todd wil een siamees maar deze konden we niet te pakken krijgen.
Daarna naar home depot, ze moesten vuilnis tonnen hebben dus liep ik even naar een nieuwe deco winkel en daar hadden ze al alles voor kerst, ik kocht een supermooie witte dromenvanger voor de woonkamer en een allerliefst uiltje van stro voor mijn kerstboom aan de muur. Bij home depot nog twee bloeiende planten, Allamanda met gele bloemen en Mandevilla met roze, beiden voor voor in de tuin, we hebben wat extra kleur nodig. Toen snel naar huis, de auto was vol en het is heet daarbuiten.



Het was een roerige week. Maandag ging ik kijken hoe het met mum was na dat emotionele weekend met haar zus die trouwens nooit langs kwam bij mij want het was allemaal teveel voor tante Bertha. Mum dacht dat haar moeder op bezoek was, huilde heel veel, wilde naar huis naar haar twee kleine jongens en beiden waren overstuur.
Toen ik maandag aankwam in het verzorgingstehuis zat ze aan de tafel maar ze at amper, ze had nog niks gehad, de hele dag, wilde haar anders zo geliefde ijs zelfs niet. Ze was boos op mij, zei dat ik maar moest gaan want ik loog de hele tijd tegen haar, dit nadat ik haar vertelde dat ik haar niet naar huis kon brengen. We gingen naar de kamer en ze had alle schilderijen van de muur gehaald, ze ging weg. Toen ging ze in de stoel zitten en zei, Martin is dood? Ja mum. En mijn moeder ook? Dat kan niet ze was gisteren nog hier (tante Bertha), ze had zoveel verdriet en er kwam niks anders meer uit als, I want my mum, telkens weer als een kleuter. Uiteindelijk kreeg ik haar in bed waar ze huilend in slaap viel. Het was hartverscheurend. Ze hebben haar medicatie verander, de vorige week en dit is het gevolg.



Op het werk was het niet echt druk, ondanks Texas maar ik denk dat mensen die geevaccueerd zijn niet bellen dat hun internet niet werkt want niks werkt meer.



Donderdag ging ik terug naar mum, sinds woensdag kreeg ze meer Xanax, dat is voor angstgevoelens, dat was te merken, Ze huilde nog wel toen ze me zag maar zei, wat ben ik blij dat je gekomen bent en weer die vragen over Martin en haar moeder die al 20 jaar doos maar nu geen tranen meer en geen paniek. We hebben gezellig zitten te praten en toen ze begon over naar huis gaan om kleren te halen zei ik, alles is bij Myra en dat was goed voor haar.
Ik heb gisteren een heel mooi tasje met kralen gevonden, ze is daar dol op maar heeft daarvan niks op haar kamer, alles is bij Myra in dozen. Myra bedoelt het natuurlijk allemaal goed maar ze begrijpt denk ik niet want mum mist, haar huis maar ook haar spulletjes, de tasjes verzameling,, haar kristal, haar hebbedingetjes. Ik heb die zelf ook, Myra niet dus als ik weer ga maak ik haar zeker blij met dat tasje en dat gaat aan de muur.



Vrijdag kwam ik thuis en geen stroom. Er was een heftig onweer geweest en de bliksem had een transformator opgeblazen rond 1 uur in de middag. Het duurde tot 19.15 voordat de stroom weer aanging, het was bloedje heet in huis en vooral in Ian's kamer en die is a/c gewend. Ook mijn kleine koelkast in de slaapkamer was begonnen met ontdooien dus de dweil kwam er aan te pas.
Gisteren begon mijn lang weekend, morgen is het Labor Day dus vrij.



Gistermorgen ging ik alleen yardsalen, ik vond dat tasje maar ook een nieuwe stomer, van Vicks, je doet er water in en Vicks Vaporub en dan de stekker in het stopcontact en dan maar stomen, lekker voor als ik weer verkouden ben in de winter.. Ik vind de geur heerlijk en de mevrouw wilde er maar een dollar voor. Ik heb er al eens bij de drogist naar gekeken maar ze zijn rond de veertig dollar, blij dat ik gewacht heb.



Omdat ik toch in de buurt was ging ik bij Donna langs, het was al heel lang geleden dat ik er was geweest en we hebben lekker twee uurtjes zitten te keuvelen, over wat er allemaal speelt en natuurlijk over Martin. Daarna naar huis, de achtertuin gemaaid en toen een heerlijk pan stoofvlees met verse champignons, samen met aardappelpuree met kaas en peultjes was dat een goede afsluiter voor de zaterdag. Vandaag eten we dat ook, met, ik weet het nog niet.



De komende week wordt spannend, met orkaan Irma in aantocht, op het laatst van de week weten we meer, ze is wel al een catagorie 4 dus dezelfde sterkte als Harvey had toen die de vorige Texas onder water zette. De geleerden zijn het er nog niet over eens waar Irma naar toen gaat, het kan zijn dat ze afbuigt naar het oosten maar als dat niet gebeurt zitten wij op de eerste rang, ik hoop het niet maar ik heb voldoende water, kaarsen etc, moet alleen nog wat lucifers en zo kopen, oh ja en gloeilampen want die zijn op.



Onze Paul is over een paar daagjes jarig, op 6 september dus hieperdepiep broertje !!



Ik wens jullie allemaal een fijne week en tot schrijfs...Mariet xx