Terugkijken....

doe zuus allein twie paar groete broene auge

tusse ut wuivend graas

ierst dach ich, wao ben ich nao aan ut kieke

vroog me aaf wat det toch waas

toen ging ut eindelik daage

mooder hert heij twielinge

waarsjienlik un paar waeke aod

zoe sjoen, zoe geweldig sjoen

ich kreeg ut werm en kaod

wat is onsjuldiger den bambi

en det in kwadraat acher os kantoer in ut graas

twiej wonjere gebaore

terwiel ich in Kessel waas

Hallo lieve mensen,

Weer terug in Jacksonville sinds bijna een week, de jetlag is weer weg en ik heb al een aantal dagen gewerkt. Ik kijk met zo ontzettend veel plezier en liefde terug naar de 16 dagen Kessel en omgeving, het was fantastisch en veel mooier dan ik ooit had kunnen dromen.

Al die lieve mensen, al die knuffels en kussen, al die warmte waarmee ik mij omringd voelde, wat was het hartverwarmend, net wat ik zo nodig had na die moeilijke tijd en wat waren jullie gul !!

Ik ga geen dag tot dag verslag maken want dan zou ik misschien iemand tekort doen en dat is het laatste wat ik wil, ik ga gewoon een paar stukjes eruit halen.

Als eerste de aankomst op Schiphol waar Rob en Eline mij stonden op te wachten, de rit naar Helden en de snoetjes van de kleintjes terwijl ik de koffer open maakte met hun kadootjes.

Dan het weerzien met Ine, tranen en een lach, hetzelfde geldt natuurlijk voor al die andere lieve mensen.

We hadden veel bij te praten, er was zoveel gebeurd, zowel voor mij als voor haar en ik denk dat liefde veel wonden heelt, de lidtekens blijven maar de pijn wordt verzacht door lieve woorden en gebaren.

Wandelen door Kessel, het deed me zo goed, al die toevallige ontmoetingen, de kleine ceremonie op het kerkhof bij het graf van mijn ouders waar ik as van Martin achterliet en zijn naam gemaakt met kiezelstenen, dan de rest laten wegdrijven in het water van de Maas met een paar madeliefjes en koffie op het terras bij de Boemel, niet eens maar meerdere keren.

Plopsaland, met zijn allen in de ballenbak en in de zweefmolen, lachen om de capriolen van Boembaa en Boembalu. Eten in Hasselt, dse ontmoeting met Aline, de aanstaande van Frank, ze trouwen volgend jaar op 16 juli en met haar moeder die ik al een beetje kende door Facebook.

Later naar de bossen met de kids, de centenboom – Fenna die wilde weten waar je de zaadjes kon vinden want ze wilde ook zo'n boom – de paraplu boom en de grote zandberg waar een klein handje in de mijne zo'n emotie teweer bracht.

Met de familie en vrienden Martin herdenken op zaterdagavond bij Ine en Vijo in de tent, koffie met vlaai, muziek van Mart, John en Janine en een dronk op mijn lief terwijl we ook naar zijn muziek luisterden.

Een toevallige ontmoeting op woensdag morgen die me zo goed deed, een bezoek aan Jeanne en Ger, aan Willemien en Gerry en aan Ruud en John.

Eten bij May en Ton met Ted en Mart en daarna in de Loo naar de processie, nostalgie pur sang.

Eten bij Pauline en een bezoekje aan haar moeder met Leny, daarna nog een keer over Maasbreese kermis lopen zoals heel vroeger.

Lunchen bij een oude vriend en genieten van een prachtige tuin met uitzicht, hier voelde ik de harmonie en het genieten van de simpele maar o zo mooie dingen des levens.

Gesprekken die opluchting brachten, die de communicatie voor de toekomst gemakkelijker maken.

Feesten met Mart voor zijn verjaardag, Fenna voor haar zesde en met Frits en Marianne in Ubachsberg weer met mensen die ik al heel lang niet meer gezien had

Toen weer terug, met Frank deze keer en na een fijn weerzien met Jeannette, met Carla en Marcel en de nacht doorbrengend bij Joke en Nico was het weer tijd om afscheid te nemen van Nederland.

Vergeten zijn niet al die andere lieve mensen die ik gezien en gesproken heb, de lekkere fietstochtjes, het uitje shoppen in Duitsland, kennismaken met Ine's kleinkinderen die ik nog niet gezien had, inkopen van lekkers om mee terug te nemen maar waarvan sommige zoals mijn metworstjes in beslag werden genomen door de douane in Orlando met een waarschuwing.

Thuiskomen in de hitte, na 24 uur op de been, alles weer opruimen en toen een dag om bij te komen, alles te laten zakken en tranen na het kijken van filmpjes maar ook daar weer die glimlach

Woensdag weer werken en gisteren dan eindelijk, Employee of the Month, hard voor gewerkt en eindelijk weer eens gekregen.

Ik kan alleen maar zeggen.....bedankt voor alles, het volgend jaar kom ik weer terug

Liefs...Mariet

ps..blog later door grote stroomstoring van enkele uren vanmorgen

John en Mart spelen en zingen Baker Street op mijn verzoek

Janine met In the arms of the Angel

mijn Kessel

Een beetje van Martin's as op mijn ouder's graf

nooit vergeten

en een beetje in de Maas met madeliefjes

drijvend door Nederland

mijn lief was er overal bij !