zondag 31 mei 2015

Het einde van mei

Vrouwe




Ich ben ein vrouw
Al mien ganse laeve
Ich zou niks angers wille zien
Zoe ken ich alles gaeve


Wat ich te beeje hub
Aan leefde en aan energie
Probeer ut beste der oet te haole
Elke daag opniej


Vuul vrouwe ginge mich veur
In mien familie, aan allebei de kenj
Sjterke vrouwe, die wiste wat ze wolle
Met leeve gezichte en werme henj


Ze noome ut laeve
Net wie ut kwaam, altied weer
Ze zorgde veur morgen
Keke noeijt op emes neer


Mien mooder, mien oma
Ich hub ze zoe leef, noe noch mier den vreuger
Oet ein lange riej van vrouwe
Gaef ik de fakkel weer euver


Neet aan un dochter
Maar aan mien kleindochters, via Rob en Frank
Den weit ich det ut doorgeit
Daoveur..aan al die vrouwe, miene dank


Hallo lieve mensen,

Het is alweer zondagmorgen en ik heb net naar Minse Winse geluisterd en Brigit las mijn gedicht weer voor, klasse. Vanaf de volgende week ben ik de enige lerancier van gedichten want Marijke was vandaag voor het laatst. Ik vind dat jammer, sinds jaar en dag schreef zij voor het eerste en ik voor het tweede uur, zij was de reden dat ik met Limburgse gedichten startte wat uiteindelijk resulteerde in een zeer succesvol programma op de zondagmiddag genaamd Dichterbij, een titel die zij bedacht. Marijke, ik zal je gedichtjes op de radio missen maar ik weet zeker dat je nog veel mensen zult verblijden met je teksten.

Marijke, een van die sterke vrouwen, er zijn er zoveel die ik ken, die vechten, zich niet neerleggen bij wat het leven geeft maar steeds weer de uitdagingen zoeken, zorgen voor hun gezin, werken, creatief zijn en vooral een steun voor anderen. Ik heb in de laatste 12 jaar toen ik bewust een ommekeer zocht gemerkt hoeveel ik kan, hoe ik vooral mezelf weer terugvond en hoe sterk ik kan zijn. Martin was een grote steun daarin en ofschoon ik weet dat hij daarboven naar me kijkt mis ik zijn inbreng, zijn kracht en moed.

Gisteren was het 7 jaar geleden dat ik in Jacksonville aankwam, met mijn grote koffers, mijn hele hebben en houden en dat hij met open armen op mij stond te wachten en zei, eindelijk, nu ga je nooit meer weg. Uiteindelijk is hij weg gegaan maar zijn glimlach en zijn liefde maakt dat ik verder ga op mijn pad en naar de volgende uitdaging, je weet nooit wat er wacht om de volgende hoek.

Twee sterke vrouwen zijn dagelijks in mijn gedachten, jullie weten wie jullie zijn als je dit leest, jullie vechten beiden tegen diezelfde vreselijke ziekte die mijn lief wegnam en ik bewonder jullie beiden mateloos en hou van jullie. Ik mocht jullie beiden ontmoeten tijden mijn vakantie en we namen afscheid, ik bid dat het niet voor altijd is.

Dit weekend is voor mij wat rustiger dan afgelopen week toen het hectisch was, zondagmorgen was mum hier en we haalden samen Ravyn op na een heerlijk ontbijt. Daarna bracht ik beide dames naar het kerkhof en liet mum zien waar ik Martin's as had verstrooid. Toen we weer thuiskwamen vroeg ze of ze naar muziek van hem mocht luisteren en toen ik daarna ook nog met haar naar een kleine video die ik maakte bij de springs in 2010 en waarop hij praat zei ze, nu is alles goed.

mijn lief in 2010, die glimlach was voor mij !!

Ravyn met overgrootmoeder Betty



Nadat zij om 2 uur weer naar huis ging had ik luttele minuten voordat het huis zich vulde met de kids en beide kleinkinderen, Raini kookte en iedereen at samen. Het is altijd heel leuk maar ook druk en het was heel warm dus ik was gewoon heel moe toen alles weer weg was.

Ik had weer wat moeite met slapen deze week, heet en benauwd dus uiteindelijk heb ik de ventilator aangezet in de slaapkamer en dat heeft heel goed geholpen de laatste twee nachten.

Gistermorgen had ik brood en gebak gehaald bij de kerk en naar Ricky gebracht, ik nam Ravyn mee naar huis maar ik had al besloten dat ze niet kon blijven slapen want ik wilde toch wat rust dit weekend en als zij blijft slapen gebeurt dat niet echt. We gingen met Susan naar Kmart, ik had een nieuw hoeslaken nodig, alles is hier niet 100% katoen en dat is niet echt prettig als het zo benauwd is, echter puur katoen is belachelijk duur. Ravyn wilde een jurk en ik vond een leuke. Daarna snel Raini naar haar werk brengen en toen naar huis want de klusjesman zou komen, de pijp boven de boiler waar het water doorkomt lekte en mijn garage was weer eens klieder, uiteindelijk kwam hij pas om 5 uur maar had het zo gemaakt, gewoon alles vernieuwd. Toen werd er gekookt en mijn jongedame vroeg om meer nadat ze haar bordje had leeggegeten. We brachten Raini ook een bord, varkenshaasje met champions, gebakken aardappeltjes en spercie boontjes en Ravyn en ik sloten af met een lekker ijsje – zo gaan die pondjes er dus niet af maar...we moeten onszelf af en toe ook kunnen verwennen.


nieuwe jurk en een ijsje, Ravyn vind bezoekjes bij oma leuk !!
Toen ik weer op mijn werk kwam vorige week woensdag bleek er een vacature te zijn voor een nieuw team, billing voor zaken accounts, het zou gevestigd worden in ons gebouw maar omdat ik te laat was voor de interne vacature solliciteerde ik extern. Ze zochten 8 mensen en de eerste tests waren al geregeld dus..ik was te laat. Jammer want het betaalt heel goed, dubbel van wat ik nu krijg, volgende keer beter. In mijn team is er eentje die in de eindprocedure zit, zo ook Lisa, mijn oud buurvrouwtje op het werk, ze horen dinsdag wie het uiteindelijk is geworden.


De maand mei is na vandaag ten einde wat betekent dat morgen officieel het hurricane seizoen van start gaat. Dat betekent ook, nog warmere nachten boven de 25 c en dagtemperaturen die rond de 35 gaan liggen. Elke dag onweer in de namiddag dus ik ga dadelijk snel mijn was ophangen en hoop dan maar dat het droog is voordat het losbarst wat meestal rond 3 – 4 uur is. Susan en ik gaan naar Sam's Club nadat haar man naar het werk is, altijd lekkere dingen te proeven, ik heb niks nodig maar het is meer voor de gezelligheid.

Op 3 juni is Els Hillen jarig, proficiat lieve meid en een fijne dag gewenst, ik heb erg genoten van de middag/avond bij jou met al mijn lieve vrienden en je had heerlijk voor ons gekookt, vooral die soep was verrukkelijk !!

Op 4 juni is Thijs van den Kerkhof jarig...van harte !!!

Ik ga nog even genieten van de stilte en duik dan in de tuin, niet om wat te doen maar vooral om te kijken naar wat er allemaal leeft en bloeit.

Fijne week allemaal en dikke knuf...Mariet xxx







Geen opmerkingen:

Een reactie posten