Lekker dier
Smakelijk hapje zegt de gier
Peuzel lekker mee
Ik kijk op de
menukaart
En zeg, nou, eerlijk
gezegd nee
Ik weet het wel,
mensen eten
Slang, kangaroe en
ree
We hebben allemaal
onze eigen smaak
Daar zit ik echt niet
mee
Maar een wasbeer met
een platte kop
En konijn met
bandensporen
Dat is voor mij geen
lekkernij
Ook geen rattenstaart
of oren
Als ik nou echte
honger heb
En ik krijg dat op
mijn bord
Ga ik voor een salade
En denk dat ik vegetarier word
Goeiemorgen lieve mensen,
Even een gek gedicht om mee te starten. Ik reed gisteren
naar het werk en zag een hele groep gieren in de beek langs de weg zitten, ze
waren druk bezig maar gelukkig kon ik niet zien waarmee, waarschijnlijk een
dier dat probeerde de heel erg drukke weg over te steken. Ik ben gefascineerd
door gieren, ik geeft het toen, ze zijn zo de lelijkste vogels die ik ken, hun
dieet bestaat meestal uit dode dieren en zijn zeker niet kieskeurig. Misschien
is het doordat ze in Nederland niet voorkomen en ik denk altijd aan de oude
cowboy films als ik ze in de lucht zie zweven op zoek naar eten of misschien
gewoon pm van de wind en het uitzicht te genieten. Ze zijn denk ik wel sociaal,
je ziet ze zelden alleen en vaak zitten we op lantaarnpalen, hoog boven de weg,
met de vogels uitgespreid om zon en wind te vangen.
We hadden een rustig fijne week, even geen dokters, geen
wachtkamers en wij hebben ervan genoten. Martin voelde zich meestal goed met
voldoende pijnstillers (al heeft hij moeite om zich aan de dagelijkse portie te
houden, vaak heeft hij net iets meer nodig) en genoeg om te roken en hier
bedoel ik het groene spul mee want dat geeft zijn maag rust en helpt enorm met
slapen.Ik had nog 9 vakantie dagen en besloot om wat voor mijzelf te doen dus
ik heb maandag en dinsdag middag gewoon vrijgenomen en woensdag was mijn vrije
dag. Het voelde zo ontzettend luxe om gewoon om 1 uur naar huis te gaan, de
boel de boel te laten dus maandag middag ben ik eerst aangewipt bij Martin’s
broer Tom en zijn vrouw Myra die een kleine healthstore runnen. Even
bijkletsen, ik moet dat doen want de broers praten niet met elkaar, ik weet de
reden van beide kanten en bemoei me daar helemaal niet mee, ze zijn volwassen
en komen er wel uit. Maar dat belet mij niet om zo nu en dan te laten horen hoe
het gaat. Myra gaf me wat vitaminen mee, het was net over de datum dus ze kon
het niet verkopen maar het bespaart ons weer wat centjes.
Dinsdag ben ik gewoon direct naar huis gegaan na even een
filmpje te hebben opgepikt bij Redbox, mijn keuze viel op After Earth met Wil
Smith en zijn zoon. Deze film werd behoorlijk afgekraakt dooe de critici en
heeft hier niet echt veel gedaan maar wij vonden hem goed.
Woensdag belde Susan, ze hadden nieuwe films gekocht, doen
dat wekelijks en of ik wilde lenen. Je raadt het al, After Earth was er eentje
ofschoom zij en en haar man die al in de bioscoop hadden gezien, World War Z
met Brad Pitt was nummer twee, die hadden wij ook al gezien maar ze had ook The
Purge dus die haalde ik even op. Samen met een halve gallon melk (om Martin
warme chocomel te maken, ze is erg bezorgd), een halve container cheese balls
(een balletje dat als chipitos/cheerios smaakt) en later poeach cobler,een
perzik gebak ging ik weer huiswaarts en ofschoon ik helemaal niet van geweld
films houd vond ik die Purge film erg interessant. Het gegeven is, 2022,
Amerika helemaal toppie, bijna geen misdaad, iedereen diet het goed , nou ja
bijna iedereen. Een nacht per jaar voor 12 uur gaan alle remmen los, alle
misdaad is toegestaan en als je veilig wil zijn sluit je je dus op in je huis.
Heb je geen geld dan heb je een probleem, of je doet mee aan de jacht op
anderen of je probeert jezelf zo goed mogelijk te verdedigen. Het verhaal gaat
over een rijke man en zijn gezin en alles gaat dus niet zoals ze zich dit
gedacht hadden, een nachtmerrie van 12 uur.
Het was bijna normaal, deze week en ik probeerde het ziekte
gedeelte uit te bannen. Mijn schat is natuurlijk vel over been en hij heeft het
mede daardoor denk ik koud. De temperatuur gaat beslist omlaag, ik heb zelfs al
twee morgens een vest aan gehad naar het werk dus nu komt die kleine warme
deken goed van pas. De stoel is uitermate ideaal en de avonden dat hij er niet
in zat. Als hij op de bank gaat liggen zit ik er in, lekker opgekruld met Gus
op schoot want die heeft ineens besloten dat ik ook een aardig persoon ben en zit
graag bij mij op schoot. Op dit moment is hij in de kamer waar de computer
staat tussen al de spullen met een golfballetje aan het spelen. Als ik opstaat
en ergens naar toe loop heeft hij wel de gewoonte om tussen mijn voeten mee te
lopen, net een klein hondje dus ik moet oppassen dat ik niet struikel. Ik zeg
het nog eens, deze kat wist dat hij ons moest komen, om ons te troosten, te
laten lachen en Martin iets te geven om mee te spelen, om te knuffelen, Ushuaia
is nooit speels geweest. Soms moeten hem buiten zetten en ‘s nachts is hij niet
in huis want Gus daagt Ushuaia graag uit, zit in zijn natuur en als mevrouw dat
moe is vechten ze wel eens. Wij maken daar een eind aan, ook als Ushuaia geen
kans krijgt om te eten gaat Gus naar buiten.
Gisteren weer goed gescoord bij een yardsale. Een hele zak
spulletjes voor 4 dollars, ik kon hem zelf volmaken bij een estate sale dus je
kunt door het hele huis lopen, er woont niemand meer en elke kamer staat vol
met spul. Dit was een inloopkast met lakens, dekens, handdoeken en ik vond een
soort tafellaken, perfect om een hoes te maken voor de nieuwe stoel, mooie
kleuren en iets dikker dan een beddelaken. Aangezien Martin altijd kleine
handdoekjes, gastendoekje afmeting, langs zich heeft liggen als servet etc en
de doekjes die we hadden behoorlijk dun worden vulde ik de tas dus met deze
afmeting en ook handdoeken, allemaal rood, bijna nieuw en lekker dik en zacht.
Ook een Indiaanse sprei, een mooie kussenhoes en nog een tafelloper en toen was
de zak vol, een heleboel dus voor die 4 dollars. Vandaag ga ik alles wassen en
dan mijn linnenkast eens uitmesten om te zien welke handoeken er naar de garage
kunnen waar ze de laatste dagen van hun leven kunnen slijten(goed woord ervoor
trouwens) als lap voor olie vlekken en zo.
Ik spring vandaag zo’n beetje van de hak op de tak, het is
nog vroeg en donker en ik heb pas een kop koffie gehad dus dat is daarvan de
schuld !! Mijn lieve vriendin Carla maakte me attent op een programma van de
Vara, een van de onderwerpen was een nieuwe therapie voor darmkanker,
ontwikkeld door het Antonie van Leeuwenhoeck ziekenhuis en het was heel
interessant, dankje wel meid en houd je haaks XXX. Mede hierdoor kwam ik weer
even bij Uitzending Gemist en ik moet toch meer gebruik van deze website maken,
even bijblijven met de Nederlandse cultuur, Nederlandse tv en zo dus als ik
tijd heb, ga ik beslist meer kijken.
Ik heb ook vol verbazing alle commotie rond Zwarte Piet
gelezen en bekeken, met name op Facebook. Tut tut, hebben sommige mensen niets
beter te doen denk ik wel eens. Het schijnt elk jaar een beetje meer de kop op
te steken om deze tijd en na 6 december is het weer stil voor negen maanden. Ik
ben dol op oude tradities, ik heb mijn kinderen zover ik weet nooit bang
gemaakt met Zwarte Piet en ben dol op de Sint en zijn knechten dus laat
iedereen in zijn of haar beeld geloven.
Oma, een Nederlands woord en omdat Ravyn drie grootmoeders
heeft, April’s moeder die ze nana noemt, Kelly, Ian’s moeder (ben even kwijt
hoe ze haar noemt) en ik, ik ben dus oma.
Ze was hier deze week en speelde zoet met haar schoolbus en
de little people.Opeens pakte ze Martin’s ruggekrabber, hij is van hout en zo’n
70 cm lang en begon hem als wandelstok te gebruiken. Look oma, zei ze, I am
old. Ik moest lachen en vroeg haar, how are your grandchildren. Ze keek me
verontwaardigd aan en zei, I do not have grandchildren, I am not a oma like
you. Ik dacht, oma wordt misschien een woord in deze familie dat ook na mij nog
gebruikt gaat worden, de geboorte van een nieuwe traditie?
Morgen denk ik aan Pa Janssen die op 14 oktober 1910 geboren
werd, Sjeng van de Brouwer zoals de mensen in Panningen hem kenden, van Stox,
de laatste brouwer van Helden en eens mijn schoonvader. Hij was een buitenmens,
tuinier in hart en nieren, de grootste voetbalfan die ik ooit heb gekend en
mijn zoon Rob draagt zijn naam als een van zijn doopnamen.
Ik wil afsluiten met een lied, ze hebben het vanmorgen al op
de radio gespeeld voor ons, het geeft weer wat ik voor Martin voelt, wat hij
voor mij voelt, mooier zou ik het denk ik niet kunnen zeggen
Allemaal een fijne week gewenst, wij gaan na een hopelijk
rustig weekend ons opmaken voor de tweede chemo kuur op dinsdag, jullie horen
de volgende week wel weer hoe dat allemaal verloopt en wat er nog meer gebeurt
in ons hectisch Amerikaans wereldje, dag !!!!
Mariet xxxx
ps, voor al die mensen die Facebook niet gebruiken en dus
niet al mijn gedichten lezen, hier zijn er een paar.
tussen licht en duisternis
stilte voor de
vervagende nacht
geniet ik van jouw
slapend gezicht
ben dankbaar voor wat
het leven me bracht
jouw liefde, steeds weer een wonder
jouw aandacht, altijd
weerde glimlach als ik binnen kom
doet me verlangen
naar zoveel meer
zoveel langer bij je zijn
een eeuwigheid, veel
te kort
en geeft me kracht om
te doorstaan
als het straks weer
donker word
in het donkerst van een lange nacht
als het lijkt alsof
hoop vervaagt
je verlangt naar
licht, naar klaarder zicht
en naar de dag die
daagt
een vlammetje dat
wakkert
in wat lijkt een
zucht
van stilte, van kilte
bijna verstikt door
een donkere lucht
maar dan wint die
vlam aan kracht
gevoed door liefde,
warm
en de kou wijkt
gezwicht, terug komt het licht
terwijl ik de
toekomst omarm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten