Happen maar !!!

As de nacht op zien donkerst

 De niejen daag verwach

 Lig ich met aope auge

 Alle gedachte zien al gedach

 Alles in ut hoes is sjtil en klaor

 En ik realiseer mich, ut is al bienao un jaor

 Det wae afsjied nome

 Wao blieft den tied

 Nog altied sjpiet

 Det ich neet mier euver kos kome

 

 Misse gaet noet euver

 Vergaete is noeits gedaon

 Leefde blieft, un laeve lang

 Heimwee nao uch zal veur ieuwig besjtaon

 

Hallo lieve lezers,

 

Dit weekend is het een jaar geleden dat ik voor de allerlaatste keer de stem van mijn moeder hoorde, door de telefoon. Ze kon al niet veel meer zeggen en ons korte gesprek eindigde met een snik aan haar kant, de allereerste keer in al die jaren dat haar stem brak en ik wist, dit is die laatste keer waar ik zo ontzettend tegen opkeek. Wat volgende was een tijd van afwachten tot het onvermijdelijke moment, dat hartbrekend moment dat ik een telefoontje kreeg en me op moest maken om heel snel over te komen om haar te begraven. Als ik nu, na bijna een jaar terugkijk voel ik nog steeds spijt dat ik e niet bij was maar ook weet ik dat het goed was, dat alles was gedaan om de overgang voor haar gemakkelijk te maken, dat haar kinderen haar met liefde omringden en dat we haar een afscheid konden geven waar ik nog altijd met liefde aan terug denk.

De anticlimax na al die gedachten – het leven gaat gewoon verder. Als je door zo’n moeilijke tijd door bent dan lijkt het of de kleine ongemakken even aan de kant zouden moeten worden gezet maar dat is natuurlijk niet hoe het werkt. Je wordt nog steeds verkouden, je struikelt nog steeds op de stoep en je krijgt nog steeds een gaatje in je kies.

Nu, dat gaatje was er al langer en eindelijk hakte ik de knoop door om maar weer eens een tandarts te bezoeken. Nou dat was een downer eerste klas, dat kan ik wel zeggen. Na een hele hoop gedoe op vrijdag morgen zat ik op de gevreesde stoel. Eerst kon ik het niet vinden, een gebouw met suites (zo heet dat hier, A, B etc), de enige die echt open was, daar stapte ik binnen en vroeg aan de receptioniste of dit de office van dokter Comerford (de naam op mijn verzekeringslijst) was, ze keek me aan of ik Chinees sprak en schudde  nee. Ik weer naar buiten maar er was dus echt geen ander kantoor open. Leve de cellphone dus bellen, waar zitten jullie. Ze zijn suite C, ikke weer, maar daar was ik net binnen en werd mij verteld dat dit het niet was. Ze verontschuldigde zich, ze was aan de telefoon en hoorde mij niet echt, die dokter werkte er al lang niet meer maar ik was wel op de goede plek. Dus 5 lijsten invullen en natuurlijk de nodige foto’s maken met zo’n naar plaatje in mijn mond geduwd. De tandarts was een tenger klein Chinees vrouwtje die heel zacht praatte, haar mondmasker voorhield en ik had de grootste moeite om haar te verstaan. Het kwam er op neer wat mijn Nederlandse tandarts mij al jaren geleden voorspelde, een slagveld in mijn mond. Mijn tandvlees verder terug gegaan, meer dan de helft van mijn bijtertjes staan niet meer in bot, ernstige botvermindering en verschillende gaatjes dus….bijna niks meer te redden.

Ze adviseerde om een paradontist te raadplegen, alles goed schoon te laten maken om te kijken wat nog te redden was en eventueel bot transplantatie zou kunnen maar garanderen, nee dat niet en het zou duizenden dollars gaan kosten. Ik vroeg, wat kunnen jullie hier, ja diepte reiniging en dan hetzelfde , kijken wat er te redden valt maar volgens haar alleen voor onder dus een heel bovengebit en partial onder. Nou dat was wel even slikken over wat ik daar voor de kiezen kreeg maar als er iets ik wat ik goed kan, beslissen daar en dan dus ik zei doe maar. Ik kreeg een werkplan, wat er allemaal moest gebeuren, wat het ging kosten en zo. Het totaal plaatje, zo’n 15 duizend dollar maar voor mijn eigen knip blijft er ongeveer 3700 dollars over. Ik kon me een medical creditcard aanvragen om in termijnen te betalen en dat werd ook direct gedaan. De komende vrijdag beginnen we al, twee keer reinigen en dat meten en trekken. Ik krijg direct de tanden na het trekken, een zogenaamd healing gebit en daarna het echte. Ze zei dat ik moest tellen op 4 tot 6 maanden tot alles weer normaal was, het gebit zou niet zo passen als normaal door dat botverlies maar, we moeten het doen met wat we hebben toch.

Toen ik thuis kwam zei Martin, second opinion maar ik vertelde hem, ik wist al dat dit gebeuren zou, ik zag de foto’s en ik zag het zelf ook wel dat dit er uiteindelijk toch van komt dus dan nu maar, waarom geld uitgeven voor tijdelijke dingen en dan het volgend jaar of zo dan toch dat gebit. We houden jullie op de hoogte over de bijtertjes.

 

Nu is het dus  des te meer belangrijk dat dat huis er komt. Ik hoorde maar weer niks van Michelle, de Vystar dame en ik dus maar weer eens de email gestuurd. Woensdag avond kreeg ik dan ook een berichtje terug, madam Touron verhuisde terug naar la douce France en gaf mijn zaak over aan Pravesh (uit India) die me prompt donderdag morgen belde, alles wilde weten, een afspraak maakte om vrijdagmiddag hier te komen (wat uiteindelijk niet doorging want ze had het te druk) en mij een lijstje stuurde van huizen in de buurt. Ze verklaarde dat er een tekort aan huizen in de omgeving was (waar komen dan al die bordjes ‘te koop’ vandaan), dat er weinig te vinden was in de prijsklasse en zo maar door. Ik dacht echt, misschien ben ik maar een kleine klant en niet interessant genoeg.

Dus maar weer zelf op zoek en ja hoor, ik vond weer iets en ging er gisteren na het werk gelijk op af. Leuk huisje, 4 slaapkamers, twee bad, een omheinde tuin en de buurt is niet verkeerd dus daar gaan we waarschijnlijk later vandaag even samen naar kijken. Gelijk de makelaar gebeld die vermeld stond op het bord, ze gaat me vandaag of morgen even info sturen want het is een zogenaamd HUD huis. HUD staat voor US Department of Housing and Urban Development. Zij zorgen er bijvoorbeeld ook voor dat mensen met weinig tot geen inkomen een goedkoop huis of appartement kunnen krijgen, huursubsidie en zo.  Je kunt dus alleen maar op dit soort huizen bieden door een makelaar die HUD goedgekeurd is maar ja hoor, ik heb er eentje bij Vystar gevonden. Nu hebben we nog to 8 juli de tijd voor een bod als we dit huis willen want tot dan kunnen particulieren bieden, daarna is het ook open voor investors. Een ding is zeker, ik leer een hele hoop !!

 

Op het werk was een hectisch, ik was niet open voor telefoontjes behalve na 17.00 uur, ik deed de callbacktracker met Gina (die werken stressig maakt, dat kan ik nu met zekerheid zeggen – drama alom) en gisteren was de laatste dag. De dag dat ik alleen werkte omdat ze vrij had ging prima maar gisteren was het weer raak, op alles commentaar, niks was goed, de hele dag mopperen, ik was blij dat het avond was. De komende donderdag is het 4^th of July, nationale feestdag en ik ben vrij, doordat ik komende zaterdag werk, met Laura, heb ik vrijdag vrij.

 

Rheannon gaat morgen weer huiswaarts, Angie is bij Susan sinds vrijdag en neemt haar weer mee morgen richting Zuid Carolina en dan is die vakantie ook weer voorbij. Vandaag staat op het programma om naar het stand te gaan later in de morgen, we moeten even bekijken wat het weer gaat doen, er is regen voorspeld later in de middag. Ik heb er wel zin om weer de oceaan te zien, niet zwemmen want de vorige week is een meisje nog gebeten daar door een haai maar gewoon lekker slenteren door het zand en schelpen zoeken. Gisteren gingen ze naar de flea market en yardsalen maar dat moest jammer genoeg zonder mij.

Ik vond vrijdag morgen nog wel een prinsessen serviesje van Disney, nog een echte Mattell barbie en een barbie jeep, roze natuurlijk en compleet, allemaal samen voor 2 dollars. Nu heb ik alles wel zo’n beetje bij elkaar voor de jongedame.

 

Martin is Gone with the wind aan het bekijken, een dvd die ik afgelopen zondag op de fleamarket met Susan op de kop tikte voor een paar cent en ik ga zo dadelijk lekker bij hem op de bank zitten.

 

Vandaag is Brigit Geuyen jarig, op 1 juli kunnen we Bert van Helene feliciteren en op 5 juli is het de beurt van Marijn van Knippenberg, allemaal van harte !!!

 

Fijne week gewenst en tot schrijfs….Mariet xxxx

 

 

 

Zoet bloed

du wers se maar niet kwiet

die kleine zwjarte springers

ze biete euveral

veural veut en inkels en vingers

 

en net as se dinks

noe is ut gedaon, euver met de jeuk

den komme ze weer teveursjien

missjien vinge ze ut hiej leuk

 

de kat vingt der auch eg niks aan

ik gaon maar weer vloeiesjpray kaupe

en hopelik is ut gekrats den vanne baan

 

Hallo lieve mensen,

 

Ik weet niet of het de maan is die vannacht supergroot is of de hitte maar ik werd om 4.30 wakker vanmorgen en van slapen komt niks meer dus maar op, lekkere mok koffie en al heel wat afgelezen van nieuws en facebook. Lekker Minse Winse op de radio en keihard meezingen want Martin heeft de koptelefoon op dus die hoort me niet en de poes interesseert het niet want die heeft haar buikje vol en ligt te soezen.

Zoals jullie al in mijn gedicht lezen konden is het weer eens kriebel tijd. Eens per jaar of zo is er een uitbraak van kleine zwarte springers, je wordt ze nooit echt kwijt hier en ik heb de laatste week al heel wat van die kribel dingetjes gevangen, ik word er heel bedreven in. Liever dan spray gebruik ik gewoon mijn vingers en een kommetje met zeepsop want daarin leggen ze gelijk het loodje. Het huis is weer vrij behalve in de kamer waar de computer staat, daar wonen er nog een paar, het vervelende is, Ushuia komt ook in die kamer om te dutten en dan springen ze op haar, ze is allergisch voor bijna alles, vlooienband, druppels en met haar lange haren zie je die krengetjes niet dus we moeten er weer even doorheen en kunnen dan weer een jaartje vooruit zonder vlooien.

 

Ik hoor net het gedicht van Marij over ‘lekker greeke’ over de hitte, nou daar kunnen we ook wat van hoor want het was weer een pufweek met afwisselend oven temperaturen en tropische hoosbuien en onweer, elke dag was het wel raak en ik begin weer zeer aardig te verkleuren, vooral aan mijn linkse kant vanwege de open raam van de auto. Die auto doet het trouwens heel goed, ik praatte vrijdag met Lester die Martin liet zien waar de versnellings vloeistof moest worden gevuld en die vertelde me van een schakelaartje dat uitspringt als het niveau van die vloeistof te laag is (wat jaren lang het geval was, wisten wij veel)dan vertelt dat schakelaartje de motor om af te slaan vanwege overhittingsgevaar dus geen wonder. Ik ben blij dat die mysterie is opgelost want ik had overal gezocht en nagevraagd en niemand kon me dit vertellen.

 

Aangezien ik vrijdag vrij had was het donderdag tijd om het möpke te halen. Ze kwam al aangerennen toen ik bij Ricky en Meemaw aan kwam, ze trok me mee naar binnen en riep tegen Ian, your mum is here !! Ze is toch nog een beetje de kluts kwijt met al die familiebanden maar het is wel leuk. Ze weet nu wel dat ik oma ben en noemt me dan ook zo. Samen in de auto naar huis, het speelgoed uit de kast en de dame was in haar sas. Toen het bedtijd was (en dat is voor haar laat) was het even toespreken en even huilen want ze snapt nog steeds niet echt waarom ze niet film kan kijken in bed (je kunt de tv toch hier op de doos neerzetten oma) maar dat was echt van korte duur en ze sliep tot na 9.00 uur ‘s morgens.

Vrijdag morgen naar Susan want daar was het volle bak, 6 maanden oude Olivia in de Box, Jenna en Anneliese, allebei twee, Tristan 2.5 en Rheannan van 6, dat was kaasje voor Ravyn natuurlijk. Al snel was het een dolle pret en we speelden een uurtje, later nadat de kinderen een middagdutje hadden gedaan bij Susan gingen we nog een keertje terug om ook buiten met de schommels en de wip dolle pret te hebben. Na lekker gegeten te hebben bracht ik haar rond half zeven weer naar haar daddy terug, ze wilde eigenlijk niet maar na de belofte om haar snel weer te halen was het ok.

 

Gisteren werken, van 8 tot 5, de dag ging supersnel voorbij, het was heel lekker rustig. Na afloop toch even het verjaardagskadootje van Susan opgehaald, ze was donderdag jarig en ik verraste haar met twee bakken lekker uit, yoghurtijs met zwarte bessen en reese ijs, dat is chocola met pindakaas, heel erg lekker. Ik had geluk, als je er een koopt deze week, krijg je de tweede gratis dus ook twee bakken voor ons, hetzelfde pindakaas ijs, je weet echt niet wat je proeft en ook perziken ijs, even zondigen mag wel soms met deze hitte.

 

Gistermorgen werd Jacksonville echt opgeschrikt, een 8 jarig meisje was ontvoerd. Haar moeder had haar in de supermarkt mee laten nemen door een 56 jarige man die ze diezelfde avond had getroffen en die aanbood om niet alleen voor de familie kleren te kopen maar ook snacks bij McDonalds. De man ging in plaats van naar de snack corner naar buiten met het kind. Een amber alert werd uitgegeven en de volgende morgen werd de man aangehouden bij een politie controle, het kind werd een uur later in bosje bij een kerk gevonden, dood. Hoe kan een ouder zoiets doen, wij vertellen tegen onze kinderen, niet tegen vreemden praten ,niets aannemen en nooit meegaan, deze moeder brak al deze regels zelf, gaf haar kind mee aan een moordenaar, een man die ze net kende, die haar aansprak in een winkel, het kind vertrouwde die moeder. Deze man was net 3 weken uit de gevangenis, hij heeft een geschiedenis van misbruik met kinderen en een poging tot kidnapping.

 

http://www.cnn.com/2013/06/22/us/florida-girl-killed/index.html?hpt=hp_t2

 

Vandaag werkt Martin en hopelijk begint het vandaag niet zo vroeg te regenen zoals gisteren zodat het werk afkomt, ik ga strakjes met Susan en Rheannon naar de Ramona Fleamarket, gewoon lekker rondlopen, wat kruiden aanvullen en ook de verse groenten en fruit kraampjes zijn favoriet bij mij. Ik heb een briljante manier van het bereiden van mais gevonden op internet. Het werd vermeld op mijn Campbell’s webforum waar ik lid van ben en ik heb het gelijk uitgeprobeerd. Het gaat voor maiskolven in de magnetron, je stopt de hele kolf, met bladeren en al in de magnetron, laten draaien ongeveer 4  minuten per kolf, dus twee kolven was 8 minuten, het eind aan de steelkant eraf snijden, voorzichtig, heet !!! en dan kun je met een beetje drukken en duwen de kolf eruit laten glijden op een bord. Je bent ook gelijk af van de haren op de kolf zelf en het is perfect gaar, beetje boter erop en dan maar knabbelen. Normaal in water duurt het zo’n 20 minuten dus dit is perfect voor mij.

 

http://www.youtube.com/watch?v=YnBF6bv4Oe4

 

Op het werk is het nog steeds niet duidelijk wat de toekomst voor mij en het red flag team brengt, Joe vertelde aan het begin van de week weer dat het reds flag team zal op houden te bestaan maar wanneer…geen idee maar hij vertelde wel dat hij aan het bekijken was of we wat anders gaan doen, er zijn nog wel een paar taken die blijven bestaan zoals de callback tracker, formulieren ingevuld door agenten om de klant terug te bellen die wij beheren, op zich een dagtaak voor iemand. Ik ben in ieder geval weer inzetbaar voor juli voor 9 tot 6. Ik werk waarschijnlijk twee zaterdagen. Stephanie is alweer aan haar laatste week vakantie in Dortmund bezig, zal blij zijn als ze weer terug is want ik heb het gezellig gebabbel gemist. Gina zit aan de andere kant langs me maar die moppert heel erg veel en luid…word je soms heel moe van !!!

 

Het is ondertussen half zeven en de maan is onder, het wordt licht buiten en tijd voor mijn ontbijt.

Een hele fijne week gewenst !!! Liefs…Mariet xxxx

 

 

 

 

 

 

 

 

Nachtbloeiers

Ich dink aan miene pap vandaag

de beste vader van allemaol

hae sjtong hiel erg doen biej os

altied tied veur un verhaol

 

hae noom os meij fietse

wandele inne bös

hae kende elke plant, elke sjtroek

en wis vuul euver zelfs de kleinste mös

 

later toen wae volwasse ware

kleinkinjer, zien lös en zien laeve

kwaam hae op bezeuk, hiel dök

en heij zoevuul leefde te gaeve

 

vandaag dink ich aan miene pap

zoeas elken daag opniej

ich mis um, ich mis se allebei

maar ze zien noe biejein

det maakt mich bliej

 

Goeiemorgen lieve lezers,

 

Allereerst wil ik natuurlijk alle vaders en wannabees van harte feliciteren met vaderdag, laat jullie maar lekker verwennen.

Dan kreeg ik gisteren een heel droevig bericht, de moeder van mijn lieve vriendin Els is in Kessel op vrijdag avond overleden na  een langdurige ziekte. Ik kwam vaak bij hen thuis en het was altijd gezellig. De laatste keer dat ik mevrouw Hendrix zag was op een van mijn visites aan Kessel toen ik haar tegenkwam aan de Maas. Moge ze rusten in vrede, Els en familie veel sterkte gewenst !!

 

Het zijn momenten als dit dat ik wilde dat Beam me op Scotty werkelijk zou zijn want dan wil je alleen maar even daar zijn om een dikke knuffel te geven.

 

Ik hoorde ook vanmorgen eindelijk van de Vystar mevrouw over het huis na 10 dagen. Het huis heeft een bod, dat zou niet het probleem zijn want je kunt altijd meer bieden maar er zijn wat problemen zoals het dak is slecht (dat zagen wij niet) er schijnt brand te zijn geweest (konden wij ook niet van buiten uit zien) en het grootste probleem, termieten. Er zit veel hout aan en als je termieten hebt wordt het een duur grapje en…geen bank zal je een hypotheek verstrekken.

Nu gaat ze dus maar weer op zoek naar iets anders dus nog even niet verhuizen…zucht.

 

Gisteren hoefde Martin niet te werken dus zijn we lekker gaan ontbijten bij Bob’s, eieren met bacon en toast en een lekker glas ijsthee. Op de terugweg zagen we verderop in de straat een truck met aanhanger staan, een crew van tuinonderhoud dus ik liep er naar toe en vroeg een prijsopgave voor het maaien van de achtertuin. De man noemde me sweetheart (helpt altijd wel toch) en liep mee naar achteren. Hij zei dat het maaien van de achertuin (en het gras as echt hoog) en de kantjes weed-eaten me 25 dollars ging kosten, deal zei ik en 20 minuten later was het klaar. Een kort gazon met strakke randjes en een blije Martin die niks hoefde te doen. Hij had de voortuin al gedaan op donderdag dus nu is alles weer goed tot het volgende weekend. Gras groeit hier zo hard dat over een paar daagjes de aren van het gras alweer staan te deinen in de warme wind.

En warm was het, de laatste dagen, temperaturen van boven de 35 graden en vooral donderdag was het net een oven, een paar minuten in de zon en het verbranden begon al. Vrijdag was het bewolkt, kans op een bui dus wel drukkend maar niet zo’n verzengende hitte maar net na 5 uur keek ik naar buiten en het was pikkedonker, ik heb het nog nooit zo donker gezien midden op een dag. De wind trok aan en het begon te plenzen, bliksem en donder en dat duurde zo’n uurtje. Verschillende bomen tegen de vlakte of op huizen, kleinschalige overstromingen maar toen ik naar huis reed om 7 uur scheen de zon, floten de vogeltjes en zag het er fris en groen uit.

 

Op het werk is een nieuwe rage die voor mij al oud is, Candy Crush, een spel dat van oorsprong op Facebook  was (ik speel het al sinds maanden) maar zoals alles is er een app en nu kun je op werk komen waar je wil, mensen zitten met hun telefoon heel geconcentreerd Candy Crush te spelen. Heel trots want ze zijn al op level 65 met al de cheats, ik vertel dat ik op level 141 ben zonder te foetelen. Dus mensen in Nederland die dit lezen en die het spel ook spelen, als je levens op zijn, zet de datum een dag vooruit en je krijgt weer 5 levens, dit kun je oneindig doen. Dit werkt alleen met de app, niet op Facebook zelf.

 

Donderdag morgen kreeg ik om kwart voor zeven een telefoontje van Susan die heel goed weet dat ik vroeg op ben meestal, haar nightblooming cereus had 5 bloemen en of ik wilde komen kijken, natuurlijk werden er foto’s gemaakt, heel exotisch en ik werd ook prompt gevraag door Penny op het werk om een scheutje. Nu heb ik een hele emmer vol staan dus een zakje was snel gevonden en Penny was happy.

nightblooming cereus, heel vroeg in de morgen nog open, in de bak staan afrikaantjes, nog altijd van mijn Nederlandse zaadjes die elk jaar weer opnieuw staan te bloeien in mijn tuin

een wonder van een bloem met een hele lekkere geur - deed me denken aan de geur van een waterlelie
 

 

We hebben met al die hitte weer de a/c aan op de slaapkamer dus film kijken in bed is een genot, ik heb al drie dagen op rij gehuurd, kost maar 1.28 bij redbox en er was een film bij die er zeer uitsprong, Cloud Atlas met Tom Hanks en Hale Berry. Drie uur lang was ik gefascineerd en heb ik anders soms moeite ‘s avonds om mijn ogen open te houden, dit was absoluut nu niet het geval….het is een speciale film en beslist niet voor iedereen maar wow, ik vond hem keigoed.

Vrijdag werden we voor de tweede keer in de week uitgenodigd bij Raini, op dinsdag had ze ook Ravyn daar maar nu was alleen Ian er en een vriendin van Raini, Joe. Star, Raini’s vriendin is in Daytona bij haar moeder voor een paar dagen, ik zei vriendin maar het is meer ex op het moment. Raini heeft haar maanden geholpen met alles en nu Star zelf een baan heeft en centjes verdiend is ze niet erg scheutig met delen. Ik heb medelijden met Raini, er wordt echt misbruik van haar gemaakt op deze manier en Martin en ik zullen allebei heel opgelucht zijn als dit echt over is want het vreet heel erg aan haar. Ze kan er niet over praten, is heel verdrietig en wanhopig omdat ze het verschrikkelijk vindt om alleen te zijn.

 

Ik ga zo dadelijk lekker skypen met Rob en de meisjes, het is al weer een tijdje geleden, we hebben dus heel wat bij te kletsen, alle verjaardagen die in de afgelopen weken waren en zo.

 

Allemaal een fijne week gewenst en tot schrijfs…Mariet xxxx

 

Droomhuis gezocht

Mien letste reis

 

Löps se met mich meij

Ut allerletste injd

Det stjkök wat zoe lank liekt te zien

Ich höb dich nuudig,

Mien alles, allerbeste vrindj

Dien handj in de miene

Un indj aan leid en pien

Op waeg nao ut leeg det lokt en reupt

Wao allein maar vrede ken zien

 

Deze waeg liekt de langste die ich oeijts noom

Umzeumt met donkere moere

En as dien sjtum de pien verdringt

Tikt de laevesklok weg de oere

Die mich noch sjeije van ieuwige rös

Miene trots maakt mich sjterk

Dien auge zeen mier den ich wil

En ze zegge, dinkse det ich neet merk

Wie de pien diene blik verduustert

Al ontkens se det taege mich

Dien handj zo sjterk en werm

Sjtriekt veurzichtig euver mien gezich

 

Löps se met mich meij

Hallo lieve vrienden,

 

Mijn gedicht vandaag is te vinden in Platbook 10, de jubileum uitgave van de Limburgse gedichten bundels, een initiatief van uitgeverij TIC in Maastricht, Veldeke, LiLiLi etc. Ik kreeg dit extra dikke bundeltje gisteren in de brievenbus en ben ontzettend trots om al een tijdje deel uit te mogen maken van dit geweldig initiatief ter bevordering van de Limburgse taal. Als jullie interesse hebben, de bundel is te koop in de boekwinkels voor 9.95, er staan deze keer maar liefs 100 gedichten in van dichters uit alle hoeken van het Limburgse land.

 

Het was weer een week vol belevenissen en avontuur dus we gaan maar eens gauw beginnen met dit verslag.

Maandag begon ik vol goede moed aan de nieuwe week maar het was doorbijten want op het werk was zondag de airco uitgevallen en ook maandag werd er nog volop aan gewerkt. Het is warm, 30 graden of meer overdag dus op de werkvloer was het ontzettend benauwd, een hele dikke lucht die niet fris rook, geen zuchtje verkoeling en als je buiten kwam voor de pauzes was het ook nog eens een stralende zon dus niet echt hielp. Ik heb echt een aantal keren overwogen naar huis te gaan want ik voelde me helemaal niet lekker in de dikke soeplucht maar we waren maar met zijn drietjes dus dat was ondoenlijk.  Gelukkig was dinsdag weer alles ok en ik kreeg in de email eindelijk het langverwachte bericht van Prime Loans, mijn pre approval. Ik ben goedgekeurd om in principe een hypotheek toegewezen te krijgen van $ 55000.00. Nu denken jullie daar in Nederland, dat is niet veel maar het zou hier voldoende moeten zijn om een leuk huis te financieren, om maar eens een voorbeeld te noemen, het huis wat wij willen heeft een vraagprijs van 55.500.00 en dat is niet eens een vaste prijs. Ik heb dan ook gelijk de makelaar dame gemailed of het nog beschikbaar is, ben dus nog steeds aan het wachten op antwoord, ze willen niet graag verkopen blijkbaar.

 

En dan was donderdag ineens een alarm dag wat het weer betrof, de eerste tropishce storm met een naam – Andrea – dook op vanuit de Golf van Mexico en bracht ons wind en regen, plensbuien. Toen ik ‘s morgens richting at&t reed was het al behoorlijk erg, de verandering in luchtdruk bekomt me niet echt goed en ik was er al aan het denken om dan maar thuis te blijven maar het was zo ontzettend benauwd dat ik dacht, op het werk is tenminste de airco aan en voel ik me beslist beter, nou mooi niet want de airco was weer uit en om kwart voor twaalf vond ik het welletjes. Ik reed naar huis door een storm zoals ik nog niet heb meegemaakt, de straten in Orange Park liepen langszaam vol, idioten op de weg die of veel te hard reden, zonder richting aan te geven ineens voor je van baan veranderden of het tegenover gestelde, mensen die constant op de rem stonden dus de rit die normaal 35 minuten duurde liep uit naar een uur en ik was zo blij toen ik eindelijk arriveerde. In het midden van de middag was het op de westside eindelijk aan het minderen en onze zorg dat we weer zouden overstromen was gelijk weg. Aan de strand delen van Jax was het veel erger, twee tornado’s kwamen van de oceaan aan land en richten schade aan in Mayport en Fernandina Beach. Daarna trok het stormgebied snel noordwaarts.

 

Martin heeft de hele week niet buiten kunnen werken maar kreeg wel een klus aangeboden door Nelson. Nelson is de vader van Nelson junior, een vriend van Ian en Martin en Nelson kennen elkaar al heel lang daardoor. We gaan niet echt met hem om door al die domme dingen die hij steeds weer doet maar dit leek een extraatje op te leveren door een paar daagjes te werken, binnen, niet in zon of regen en ook het vervoer was geregeld. Nelson is ook de man van DeeDee die zoals jullie je misschien herinneren in december 2011 overleed door een overdosis. Hij is vrij onstabiel,  heeft een verleden en heden met veel drug gebruik en problemen met de politie. Hij was aan het werken voor een stel dat een huis aan het verbouwen is om het daarna te verhuren, klusjes als verven en plinten aanbrengen. Donderdag dacht hij echt slim te zijn, hij belde zijn dochter en samen gingen ze naar het huis van de man die hem inhuurde omdat hij wist dat er niemand thuis was en ruimde de garage uit, hogedruk reiniger, lasapparaat, powertools zoals boormachines, daarna naar een pawnshop om ze te verkopen. Hij dacht o zo slim te zijn maar blijkbaar hadden beiden niet gezien dat er camera’s hingen, gevolg, hij zit nu downtown in de bak en gaat waarschijnlijk heel wat jaartjes achter de tralies voor inbraak, diefstal en handelen in gestolen goederen, echt heel slim. De eigenaar van de huizen en al deze zaken heeft Martin al elke dag gebeld om toch een paar uurtjes te komen klussen zodat het werk toch afkomt en Martin vindt het heel leuk werk. Vandaag wordt er gestriped want het weer is weer goed, de regen is helemaal van de baan voor de komende dagen en in het midden van de komende week wordt het 34 graden.

 

Gisteren had ik vrij en Susan vroeg of ik zin had om mee te gaan om Rheannon, haar kleindochter op te halen want ze komt 4 weken bij haar grootouders logeren. We zouden Angie en David, Rheannon’s ouders halverwege ontmoeten, een rit naar de omgeving van Savannah, ongeveer 2.5 uur rijden. Aangezien Martin klussen was zei ik ja en rond 10 uur reden we aan. Doordat we veel te kletsen hadden ging de tijd heel snel, Gil zat lekker achter in de auto te lezen. Aangekomen bij de ontmoetingsplaats werd er eerst getankt want in Georgia is de benzine behoorlijk goedkoper (3.16 tegen hier 3.40 per gallon) en daarna bij McDonalds voor de lunch. Ik ben niet zo’n Mac fan dus nam genoegen met een dollar burger, daarna weer terug in de auto en op de terugweg zat ik achterin met Rheannon die halverwege lekker in slaap viel onder een deken en met haar pony kussen onder haar hoofd.

Vandaag gaan Susan, Rheannon en ik shoppen bij Sam’s Club. Je moet lid zijn om binnen te komen maar kunt een bezoeker mee brengen, alles is goedkoper en veel is in bulk maar het leuke op zondag is, er zijn allerlei stands waar je nieuwe producten kunt proeven dus ik heb nooit geen honger meer als ik weer buiten sta.

 

Vandaag is Eline jarig, ze wordt twee jaar en Rob stuurde me vanmorgen al een foto waarop Eline en Fenna te zien zijn, spelend met het verjaardags kadoo, een watertafel. Ik had maandag een kaart op de post gedaan voor Eline met een disney stickervel voor Fenna en dat is gelukkig gisteren op tijd aangekomen. Ik kijk uit naar foto’s van de partijtjes, ben ook nog aan het wachten op Fenna’s verjaars foto’s .

 

Voor de komende week nog een paar jarigen, op 11 juni is Wouter jarig, een fijne dag met Laura en de familie en op 13 juni Frans, de man van mijn vriendin Els die zelf afgelopen maandag haar verjaardag vierde.

 

Nou dat was het weer voor vandaag, zoals je ziet, wij vervelen ons nooit !!! Fijne week gewenst en de volgende week horen jullie weer de laatste nieuwtjes

 

Liefs van Mariet xxxx

 

 

 

 

 

Uitgeslapen !!

Bijgerecht

 

Vanuit de donk’re aarde

 Ontkiemend

 Naar het zonlicht

 De stengel zoekt

Al tastend zijn weg

 Voor moeder natuur en haar wetten gezwicht

 

Vouwen blaadjes

 Langzaam open

 Ranken wiegen in de lentewind

 Tonen hun frisse groen

 Betoveren bloemen

 De kijker gezwind

 

De vruchten van dit streven

 Worden later

 Door de genieter geplukt

 Bereid door rappe hand

 Op de tafel zo vanaf het vruchtbare land

 Voldaan, verwelkomt, verzucht

 Deze dis is biezonder goed gelukt.

 

 

 

Hallo lieve lezers !!!

 

Een beetje later als normaal op zondag morgen, ik was lekker lui en heb uitgeslapen (tot maar liefst 8.15!). Gisteren moeten werken, het was niet druk qua telefoontjes en zo maar we moeten nu ook de callback tracker bijhouden. Als een agent een afspraak maakt om de klant terug te bellen vullen ze een formulier in en dat komt in een lijst bij ons, we moeten  dan in de gaten houden of die afspraak ook nagekomen wordt, een waarschuwing naar de agent, eventueel een andere datum/tijd invullen als het even niet kan en daarna het ticket sluiten en vooral als je alleen bent zoals ik gisteren van vijf tot zeven uur is dat even aanpakken.

 

De komende week gaan we weer naar een andere plaats verhuizen en dat wordt weer een heel gedoe want alles wat ik nu op mijn computer heb is daar niet geinstalleerd. Ik krijg wel twee beeldschermen, dat is uitermate heel handig. Die verhuizing had heel wat voeten in de aarde want Gina verwachtte dat Laura haar plaatsje langs haar nu weer vertaalde naar de nieuwe plek maar Laura wilde in plaats van Gina nu Lisa langs haar hebben en Gina reageerde heel boos door een hele dag tegen niemand te praten (ik praat nu over twee vrouwen van 60!), uiteindelijk heeft het zich toch weer gelegd want Lisa was de verstandigste en gaat nu toch langs mij zitten.

 

Ik begon de week met maar liefst 4 dagen vrij op een rij, ofschoon Martin alle dagen behalve zaterdag werken was. Ik had dus het rijk voor mij alleen en heb al wat spullen ingepakt voor de (hopelijk) verhuizing binnenkort. Maandag gingen Susan en ik naar mum om wat planten op te halen. Mum had haar anderhalf jaar geleden een seven sisters roos gegeven, een mooie roze klimroos die volop bloeit op Susan’s hek. Een kennis van Susan wilde er ook eentje en mum had er nog dus reden we noordwaarts en kregen zoals normaal een hele rondleiding door de uitgestrekte tuin.

 

http://www.oldheirloomroses.com/Seven_sisters.htm

 

 Mum heeft een hele hoop planten weggedaan maar we gingen toch nog met een volle auto naar huis, rozen, lelies en een hele hoop jasmijn ranken met worteltjes. Ik kreeg ook een mooie armband en een ketting, beiden zilver met turquoise en nog wat kleine spulletjes. Nadien nodigde ik Susan uit om te chinezen, we krijgen altijd zoveel van haar en nu kon ik wat terug doen..

 

Toen ik thuis kwam lag in de brievenbus eindelijk de cheque van de belasting, ik kreeg een aardig bedrag terug en Martin was net op tijd terug om samen met mij naar de bank te gaan. Zijn naam staat ook op de cheque omdat we samen aanvroegen en moet dus tekenen. Het bedrag minus een beetje spending money staat nu op de bankrekening, fijn gevoel, huis we komen eraan !!!

 

Op weg naar het werk op donderdag moest ik plotseling stoppen want een grote alligator snapping turtle besloot om de weg over te steken, hij was tweemaal zo groot als de schildpad die Susan en ik twee weken geleden vonden. Een snapping turtle heeft scherpe tanden en kan je vinger zomaar afbijten dus handjes weg. Ik wachtte dan ook geduldig tot meneer de andere kant bereikt had.

 

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijSoNYX0ssVwBR37jnbDZCfzXnzUZMwhp5MRDRNNshhGMr_ouMXO8mZISy4xnZ7sBYALf3un8f_H6g5sPr8c6kvwVUXGncKD1JBAzj1PALUI_kl6RXGZqXk3Dx9fSRqbv2cWJPCLyxwg/s1600/alligator-snapping-turtle+copy.jpg

 

Gisteren werd Rheannon op haar daycare gebeten door iets, ze voelde de beet zelf niet maar voelde een insekt kriebelen en mepte het plat dus haar moeder weet niet wat het was maar nu heeft ze een zwelling met een ring erom heen dus waarschijnlijk een spinnenbeet. Die komen hier nu veel voor en de meeste tijd gaat het na een paar dagen jeuk weer weg maar als je minder geluk hebt gaat het ontsteken of als het veroorzaakt wordt door een brown recluse (zoals bij Martin op zijn been) of een black widdow kan het een lelijke wond en lidteken veroorzaken. Ze gaat vandaag naar de dokter met haar. Ook een van de voordelen van facebook, Angie en Rheannon zijn in South Carolina, foto op facebook en advies: wat moet ik hier mee en wat kan het zijn. Als het echt een lelijke spinnenbeet is moet je net als bij een slangenbeet niet te lang wachten, het gif van de brown recluse lost je vlees op, Martin had een gat in zijn ter groote van een euro munt.

 

De afgelopen week was zonnig en warm, gemiddeld elke dag zo’n 30 graden, de komende week hetzelfde maar dan elke dag ook regen, meestal in de namiddag vergezeld van onweer dus benauwd is het woord van de week. Gisteren is officieel het hurricane seizoen begonnen dat zal duren tot 1 december, ik heb al gecontroleerd gisteren, nog niks te zien op de oceaan. Die orkanen komen van de westkust van Afrika over de oceaan en er is een tracker, je ziet ze tenminste dagen van te voren aankomen al is hun pad ook onvoorspelbaar, heel anders dan al die tornadoes die het midwesten teisteren de laatste weken en jammer genoeg veel schade en ook levens eisen. Oklahoma wordt wel erg getroffen met weer 9 doden in de laatste dagen.

 

Martin heeft vanmorgen toen ik nog sliep al de struiken voor het huis geknipt, later in de middag als de zon wat weg is komt het gras aan de beurt. We gaan dadelijk ook samen ontbijten bij Bob’s die een ouderwets lekker ontbijtje serveert met Marti’s favoriet, grits and cheese. Ik moet daar niks van hebben, grits doen me denken aan behangplak.

http://cdn.sheknows.com/articles/grits-with-butter.jpg

 

Grits zijn trouwens grutten…brrrr

 

Ik wil afsluiten met Els van harte feliciteren met haar verjaardag op 3 juni en ik wil haar en haar familie veel sterkte wensen in de komende dagen !!

 

Ik ga er van tussen, het ontbijt roept ons en ook de bieb en de was staan op de lijst, fijne dag en week gewenst en tot ziens !!

 

Liefs…Mariet xxxx