De laatste loodjes voor 2012

We tellen de uurtjes

Tot het nieuwe jaar

En luisteren naar de top 200 op de radio

Nog zo’n 420 liedjes maar

Dan is het gedaan met 2012

het was vol mooie dingen

maar ook met drama en spanning gevuld

en wat 2013 ons gaat brengen

hopelijk voorspoed, gezond en geluk

maar dat is nog in de nevelen van de tijd gehuld

 

Hallo lieve mensen

 

Allereerst wil ik iedereen bedanken die ons het afgelopen jaar weer zo ontzettend gesteund heeft, met Martin’s ziekte, op goede en slechte dagen, met mijn twee reizen naar Nederland, allereerst voor de begrafenis van mijn lieve moeder en recent met mijn vakantie, voor al die lieve woorden en gedachten, het is fijn om te weten dat er mensen zijn die aan je denken en met je meeleven en woorden delen.

 

De laatste dagen van het jaar, de klok tikt ze snel ze zo snel weg, ik geniet de laatste dagen van al die mooie muziek op de radio bij de top 2000 en er zijn steeds meer liedjes en melodieen die herinneringen opwekken.

Kerst was speciaal dit jaar, waarschijnlijk Meemaw’s laatste in verband met haar ziekte, wij waren erbij en het was gespannen, de sfeer, niet zoals andere jaren. Het leek of iedereen op de tenen liep, er waren ook maar een paar mensen, ik snap dat nooit want als een geliefde persoon ziek is zou ze omringd moeten worden door kinderen en kleinkinderen, mensen die laten zien dat ze van je houden maar de meesten bleven dit jaar weg. Jammer hoor maar ze genoot er toch van ofschoon ze erg verward is op dit moment. Het hoogtepunt voor mij was dat April langskwam met Ravyn en ik dat op het laatste moment voor we vertrokken hoorde dus ik kon nog snel voor een kerstkadootje zorgen, een doosje vol Duplo van Lego. Ze vond het geweldig maar het fijnste was hoe ze al de tijd bij Ian was, op de arm, op schoot. Voor haar was het toch wel wat veel, al die mensen om haar heen die ze eigenlijk niet meer kenden en die haar overspoelden met kadootjes en na een uurtje weer weg.

 

Ravyn met haar papa Ian en haar overgrootvader Ricky

Ze was duidelijk in haar nopjes met de Duplo
 

 

Voor de rest van de dag was het relaxen voor ons, het weer was geweldig, een milde dag met 22 graden en zon.

De volgende dag, heel erg regenachtig en met veel wind, gewoon weer werken. Duidelijk veel minder mensen op het werk, veel bewaren een week vakantie voor tussen kerst en nieuwjaar, we hadden nog veel koekjes en cake over van de vorige week en er werd dus veel gesnoept.

Op donderdag morgen moesten de ruiten worden schoongemaakt want er zat ijs op, vreemd hoor, dit weer, extreem. Ik kreeg betaald en goed nieuws.

Jullie herinneren jullie misschien nog hoe we de gemeente in de tuin hadden die alles platmaaiden en mij via de huurbaas een rekening hiervoor presenteerden van 370.00 dollars die in begin september moest betalen en al dat gedoe ermee. Nou, sinds die tijd had ik toch wel duidelijk moeite om elke maand alles rond te krijgen en was ik iets achter elke maand op mijn huur, deze maand was dat 200 dollars die ik dan steeds de week erop als ik betaald kreeg alsnog betaalde met 5% boete voor het te laat betalen. Van de week kreeg ik een mailtje van de huurbaas, de gemeente had het bedrag terugbetaald, vraag me niet waarom want ik wist niet van deze procedure. Onze huurbaas schreef, aangezien je 200 dollars achter bent op de huur en met de boetes en zo staan we nu quit. Ik gelijk terugmailen dat ik het daar niet mee eens was, dat boete alleen was over het bedrag wat te laat was volgens mij en de volgende dag stuurde hij me een mail terug met de een overzicht van de betalingen sinds september en hij gaf toe dat ik gelijk had en dat ik de overgebleven 172.00 van mijn volgende huurbetaling kon aftrekken, lekker toch alleen triest dat je gelijk in de pen moet om je gelijk te krijgen maar ik weet dat Marcel en Carla die heel herkenbaar vinden, je moet hier ontzettend alert zijn en anders kun je het wel vergeten.

Dat betekent dus dat we het deze maand iets ruimer hebben en daar heb ik dus gelijk gebruik van gemaakt door onze badlakens te vervangen, Chris kan de dunnere blijven gebruiken, ik heb lekkere zachtgele handdoeken en die houden wij lekker apart in de slaapkamer.Ook heb ik wat heel aparte kitscherige paarse kersthangers met glitters gekocht (voor de helft van de prijs) voor in de kerstpalmboom, Martin moest er wel met lachen hoor.

Gisteren was ik vrij en Raini moest babysitten op Ravyn en op Jocelyn, Colleen’s kleine meid (Colleen is een ex van Ian) en ze kwamen langs zodat de kiddies bij ons konden spelen. Ravyn herkende ons nu wel en Martin en ik kregen allebei een dikke kus. Jocelyn, die toen Ian en haar moeder nog samen waren wel vaker hier is geweest , zei direct, I remember that I can here to play. Slimme meid die Jocelyn, voor haar 4 jaar. We gingen in Raini’s auto naar het park en toen ik me achterin langs de meisjes moest wurmen zei ze, you can do it en even later legde ze haar hoofdje op mijn schouder en zei, I love you. Ravyn keek heel geinteresseerd toe vanuit haar auto stoeltje. We gingen naar Ringhaver Park. Het was niet zo nat als we dachten want na twee nachten vorst regende en onweerde het behoorlijk op zaterdag morgen. We liepen naar de rivier, Ravyn wilde niet op de loopbrug, het laatste stuk en Martin moest haar dragen om de vissen te voeren. Daarna liepen we weer terug door het bos waar de meisjes zochten naar dinosaurussen en dachten dat ze ook slangen zagen (je moet het leven avontuurlijk maken en ze hebben allebei een behoorlijke dosis fantasie), we zetten Jocelyn af bij haar moeder’s werk en reden weer naar ons eigen huisje met een lekkere pizza voor in de oven en een rustige avond op de bank.

Vandaag is het ook rustig in huis net als de komende dagen, Chris en Nikki zijn naar Orlando om zijn grootouders te ontmoeten die daar een time share appartement hebben, hij heeft ze verschillende jaren niet gezien, nadat ze twee keer de lotto gewonnen hadden (met echt miljoenen)hebben ze veel gereisd en ze hadden hun nu uitgenodigd om oud en nieuw met de hele familie door te brengen.  Best wel lekker, het huis voor onszelf , ik heb een hoop was en voor de rest, straks lekker koken en verder niks.

 

Ik wil jullie allemaal een gezond en gelukkig 2013 toewensen en zal ook het komende jaar jullie weer graag op de hoogte houden van het wel en wee van Martin en ik

 

Dikke knoevel……Mariet xxxxx

 

Ik zie een ster

Vrede

het lijkt soms een ijdel gebaar

overal vechten de mensen

overal dreigt er gevaar

vluchtelingenkampen

bombardementen

kinder hongerig en koud

en alles draait om centen

wij bidden voor vrede in deze tijd

maar wie kan ons dat bieden

soms lijkt een oplossing zo ver weg

en wachten we op een wonder dat moet geschieden

maar vrede begint in ons eigen hart

naar familie, vrienden, buren

verdraagzaamheid en delen

en wensen dat die weg naar vrede

niet zo lang is, niet eeuwig zal duren

 

Hallo lieve mensen

 

Ja hoor, we zijn er nog, de wereld is nog niet vergaan, had denk ik niks te doen met de Maya mensen maar gewoon verkeerd uitgelegd en ik ben er blij om. Het heeft een hoop stress opgeleverd voor veel mensen die panisch probeerden om duikboten te regelen of de juiste berg op te zoeken om gered te worden door buitenaardse wezens en ook een onderhoudende film maar we gaan gewoon nog even door.

Dat betekent ook dat we ons nu echt op gaan maken voor de Kerstdagen. Martin vertelde me een paar weken geleden, ja hoor, je mag versieren dit jaar, boom, alle toeters en bellen want….voor die tijd vergaat de wereld toch. Ik nam dat zo serieus dat ik hem vertelde dat ik een levende kerstkribbe wilde hebben met stro, een homeless echtpaar dat op het punt stond om te bevallen en zo, toen had hij toch wel zijn bedenkingen maar we hebben er toch maar van afgezien. Geen boom (te duur en we hebben ook niks om te versieren) maar ik heb wel kadootjes gekocht voor de kids. Gisteren ook eindelijk Ian’s sweatshirt met capuchon gevonden want dat was nog een hele opgave in zijn maat (hij is een meter 95) en nu nog alles inpakken.

Het was me een weekje wel, maandag viel het toch tegen om weer te gaan werken, Martin was jarig maar die vindt die feestdag maar niks, ik had hem de dvd van Led Zeppelin besteld en daar was ie wel blij mee en een keramisch keukenmes.

Ik hield het op het werk vol tot 5 uur, toen kwam de jetlag en vloerde me zodat ik een uurtje eerder naar huis ging. Vanaf dinsdag ging het veel beter en het was fun. We deden de 12 days before Christmas met elke dag kadootjes die verloot werden, zover nog niks gewonnen.

Ik had een hoop foto’s van mijn vakantie en het was ontzettend leuk om die allemaal te bekijken, mijn facebook mensen hebben er al een aantal gezien. Donderdag had ik vrij en eigenlijk een afspraak met de cardioloog maar die heb ik verzet naar 17 januari want ik had geen tijd om te gaan bloedprikken en dus had ik de donderdag voor mij en mijn lief. We gingen lekker naar de bioscoop, The Hobbit stond op het programma en het was klasse. Ik heb echt twee en een half uur genoten van het eerste deel, een van mijn favoriete boeken sinds de zeventiger jaren was fantastisch verfilmd, het was niet druk, er zaten misschien 30 mensen in de zaal en dus lekker lui op de laatste rij, heel hoog en we konden alles perfect zien.

‘s Avonds nog gauw even wafels bakken voor de potluck van vrijdag op het werk. Ik startte mijn computer vrijdagmorgen en vond mijn scherm heel grauw en grijs, ook mijn muis werkte niet erg goed, herstarten maar dat deed niks. Toen viel me ook op dat de letters op mijn toetsenbord wel erg door elkaar stonden, letters in plaats van cijfers en zo. Ik vroeg Ashley even te kijken, misschien zag ik wel rare dingen op deze einde van de wereld dag. Ze moest erg lachen, ze hadden mijn monitor instellingen veranderd en een plakbandje over het lampje van mijn muis verklaarde waarom die haperde maar ik moest nog een uurtje wachten totdat Chris er was zodat al mijn keyboard knopjes weer keurig op de juiste plaats waren. Raar hoor om een M te typen terwijl er het knopje van de 9 zit etc. Iedereen had lekkere spulletjes meegebracht, kersentaart, cheesecake, koekjes en ze waren erg verrast over de wafels, Debby kwam mij een dikke knuffel geven, ze vertelde dat ze een collega had vroeger , 10 jaar geleden die deze wafels ook bakte en ze had er na die tijd nooit meer gegeten.

Omdat ik donderdag vrij had moest ik gisteren werken, ik was vroeg en stopte even op een estate sale, een reusachtig en heel mooi huis aan de rivier met veel kamers, inloopkasten en dergelijke en ik vond een paar mooie glazen voor een kwartje per stuk en een geweldige koffer van het merk Voyager (kost rond de 100.00 nieuw) die ik op de kop tikte voor 10.00 (7.50 euro) want de mijne was erg beschadigd na de laatste vlucht.

Het is vanmorgen koud, na een paar dagen boven de 25 vriest het nu een paar graden en aangezien de ramen in de slaapkamer openstaan was het net een koeling dus onder twee dekens was het heerlijk slapen.

Ik weet nog niet wat we met Kerst doen, toen ik afgelopen week bij Ricky en Meemaw kwam vertelde ze me dat ze naar het ziekenhuis was gegaan (eindelijk) en de dokter had borstkankeer geconstateerd. Ze stond erop dat ik de knobbel voelde die ze al heel lang had maar ze had nooit iemand iets verteld, hij was zo groot als een ei, ze is 91 en de dokters willen er niks meer aan doen dus dit kan haar laatste Kerst zijn. Triest hoor, ze is een schat en me zeer lief.

 

Ik ga een aantal foto’s van mijn vakantie plaatsen, vooral de foto’s van een besneeuwd Kessel zijn fantastisch denk ik.

Ik wil jullie allemaal een gezegend en vredevol Kerstfeest wensen samen met familie en vrienden, allen die jullie lief zijn en dan gaan we ons deze week opmaken voor het einde van het jaar in bezinning voordat we weer aan een heel nieuw hoofdstuk beginnen.

 

Liefs….Mariet xxxxxxxxx

 

met Rita Sinterklaas shoppen in Panningen

de Sint en Piet waren er ook

leuke onverwachte ontmoetingen zoals oud collega Tiny van de Edah

boekpresentatie in Sittard van Platbook 9, mijn gedicht Kessel staat er in

de liefste zus van de hele wereld !!

weer even ouderwets Minse Winse met Brigit, Jacques en Marian

vriendinnen sinds 50 jaar, Els, Helene en Marianne

altijd weer even gezellig en hartelijk bij Mieke

sneeuw !!!!

 

lekker wandelen met Marianne en Djemma

Anne (met gehaakte muts) en Miep

aanleg plaats Veer in Kessel

haventje Kessel

kerk en kasteel

pap en moeder weer samen onder een laagje sneeuw

kerkhof Kessel met kasteel

uitzicht vanaf het kerhof

 

 

 

 

Home !!!!

 

ich bakte un keukske

laos ut in ein bukske

met bookesmael en sjpek

de dokter zei, det is neet good

veur ut vetgehalte in dien blood

ich vertelde um, bes doe gek

 

kook met sjpek

kook met kroet

en unne dieke plak kerboet

kook met kroet

kook met sjpek

hemels veur de lekkerbek

 

wie ich begos

en oetvong wie ut mos

waas der gen oetsjeije

doe zoogs de eine nao de angere versjiene

zelfs met krinte en reziene

ich beheers noe auch de kuns van ut dreije

 

kook met sjpek

kook met kroet

en unne dieke plak kerboet

kook met kroet

 

kook met sjpek

hemels veur de lekkerbek

 

un vlemke onger de groetste pan

ut besjlaag in ein sjteine kan

de botter sist zien bes

de sjtapel greuide oppe bord

unne baeker met wat pap van gort

miene honger gesjtild, miene dors gelest

 

kook met sjpek

kook met kroet

en unne dieke plak kerboet

kook met kroet

kook met sjpek

hemels veur de lekkerbek

 

Hallo lieve mensen

 

Het zit er weer op, een super 2 weken Limburg met heel veel lieve mensen en nu weer proberen te relaxen want morgen moet er gewoon weer gewerkt worden. Ik heb niet alles opgeschreven dus moet het een beetje met mijn geheugen doen dus als ik iemand vergeet, vergeef me astublieft.

Ik vertrok hier op Jax airport op zaterdag 1 december nadat Susan en Gil me afgezet hadden. Ik hoorde dat mijn vlucht vertraging had maar ze konden me op een eerdere vlucht naar Newark (bij New York) boeken zodat ik de vlucht naar Brussel kon halen. Beginnen met stressen dus. Rond 18.00 uur vertrok dan het vliegtuig naar Belgie en gedurende de nacht sliep ik echt niet veel. Rond 8.30 stonden Rob en Frank mij op te wachten en na een stop in Neerpelt waar Frank woont ging het richting Helden met twee auto’s want ik had een hele grote koffer mee. In Helden stonden de meisjes me al op te wachten….jij bent Oma Merica he ? Het was een heel mooi weerzien, ze waren al direct zo vertrouwd, ook Eline die me nog niet echt kende wilde op de schoot en boekjes lezen. Na een lekkere lunch naar Hay en toen naar Ine waar ik de twee weken bleef. Koffer uitgepakt, eten en veel bijpraten.

Ik had Frank de hele week ter beschikking met zijn auto wat heerlijk was. Maandag na een ontspannende morgen naar Panningen voor de ontmoeting met Rita uit de Zeilberg. Na een lekkere koffie met arretjescake wat rondslenteren en de middag was zo om. Ik kreeg een hele tas kadootjes mee en we gingen weer richting Kessel.

Dinsdag was de dag met de vriendinnen, Marianne en Frits pikten mij ‘s middags op en het ging richting Egchel waar bij Helene en Bert de koffie wachtte, ook Els was er onrdertussen. We winkelden lekker en ik mocht een lekker geurtje uitzoeken voor mijn verjaardag. We hadden met zijn viertjes een lekker dinnetje bij de Galery en tafelden lang na. Daarna naar Helen waar ondertussen ook Frans zich bij het gezelschap had gevoegd.

Woensdag was ik jarig en Ine en ik vertrokken ‘s morgens naar Kaldenkirchen waar we eerst een ontbijtje bij de plaatselijke bakker hadden en daarna heel veel winkelen. Ik begon me toen zorgen te maken hoe ik in godsnaam alles thuis zou krijgen (niet de laatste keer trouwens). Allemaal die heerlijke dingen die je kunt kopen voor kerst.

‘s Avonds was er gourmetten gepland bij Rob en dan natuurlijk schoentje zetten voor de meiden. Een wortel voor het paard en melk voor Zwarte Piet mochten niet ontbreken en na een korte nacht op het opblaasbed voor mij was het eindelijk zover en mochten de kadootjes uitgepakt worden, de nodige foto’s werden natuurlijk gemaakt en het was zo ontzettend leuk om die blijde snoetjes te zien. De morgen werd doorgebracht met spelen en knuffelen met oma.

We bezochten Jan Heines in Baarlo om even een uurtje bij te kletsen . Donderdag is een beetje vaag in mijn herinnering en zoals gezegd niks opgeschreven. Vrijdag heel veel sneeuw, ik had erom gevraagd en ‘s avonds was ik uitgenodigd bij Ted en Mart op Stox, samen met Ton en May, Ted had heerlijk gekookt en het was ontzettend gezellig. Ook liep ik nog even binnen bij Brigit om haar katten te bewonderen.

Zaterdag was de presentatie van Platbook 9 in Sittard maar eerst maakte ik ‘s morgens een heerlijk wandeling langs de Maas, overal sneeuw en een strakblauwe lucht maakten het extra, ook naar het kerhof om het graf van mijn ouders te bezoeken, even emotioneel natuurlijk. In Sittard maakte ik kennis met Paul Weelen en het was leuk om al mijn mede dichters even te zien. ‘s Avonds stond er een bescheiden feestje voor mijn verjaardag op het programma, niet iedereen kon er zijn maar ik zag Janine en Tom die natuurlijk in geuren en kleuren over het Voice of Holland gebeuren vertelden. Ook John was van de partij en Mart en Tiny, het was klasse. Zondag morgen stond Minse Winse op het programma en Jacques, Brigit en Marian hadden lekkere koffie met veel te lekkere chocolaatjes, Ook Sabine was aanwezig en het was leuk, je wilt niet geloven hoeveel mensen later op straat en in winkels me vertelden dat ze het gehoord hadden. Na afloop van het programma waar ik weer eens mijn eigen gedicht kon voordragen gingen we naar Hay voor zijn verjaardag en bracht een genoegelijke middag door. Na al die lekkere hapjes niet echt honger meer maar ik nam afscheid van Frank want die moest weer terug naar Belgie. Voor hij vertrok gingen we wel nog even bij Rob en Sylvia langs.

Maandag leende ik de auto van Ine en verraste Els en Frans met een bezoektje want daar waren de kleinkids en die wilde ik ook even zien, daarna even bij Pauline’s moeder langs en weer naar huis want ‘s middags kwamen Astrid en Jan langs met de vlaai en we kletsten echt eens goed bij, ik had hen 5 jaar niet gezien. Om 18.00 uur stond bij Mart en Katrin een grote pan erwtensoep te dampen met een hele stapel pannenkoeken (ik durf even niet op de weegschaal), ook John was weer van de partij en later hebben we heel fijn naar James Taylor gekeken op tv.

Dinsdag weer met de auto naar Egchel, met Helene naar de ikebana les en daar zag ik tot mijn verrassing Gerrie van Gemert ook waar ik vroeger geregeld kwam (onze kinderen speelden samen). Nog even aan bij Harry van de Beuken en zijn Gon, leuk om mensen te verrassen toch. Voor het eten naar Hay en Miep waar we van een heerlijk avondeten smulden. Ook Anne was van de partij en ik kreeg een mooie foto van haar voor op mijn dressoir.

Op woensdag stond Marianne met hond Djemma al rond tien uur aan de bel te trekken en na koffie bij haar moeder liepen we samen naar Helden, het was wel koud maar het was een waardevol uurtje, lekker wandelen en kletsen. Na me afgezet te hebben bij Mieke liep ze weer terug naar Kessel en ging weer huiswaarts. Bij Mieke wachtte de lunch en daarna hebben ook wij nog een uurtje gewandeld in het Heldense. Daarna zetten zij me af op de Beekstraat waar ik gauw even een sigaretje rookte bij oud overbuurman Ruud en allemaal hun mooie spulletjes bewonderde . Daarna de weg oversteken en bij Jeanne en Ger wachtte een mooi gedekte tafel en nadat ook Willemien en Gerry aanschoven genoten we van een overheerlijke zuurkoolschotel met worst en natuurlijk werd ik verrast met een kadootje, heerlijke thee uit Kepel die ik ze dadelijk ga gebruiken. Ger bracht me weer thuis en toen kwam de donderdag alweer heel snel. 

Donderdag bracht Ine me naar Roermond waar Pauline me opwachtte bij het station, we gingen lekker lunchen en liepen toen naar het Outlet waar we rondneusden in allemaal die chique winkels, tasjes van 350.00 euro en zo. Bij Douwe Egberts nog koffie met slagroom en rijstevlaai (extra kilo’s ? hoezo ) en ‘s avonds het laatste smanezijn met mijn lieve zus die me zo welkom heette en niks teveel vond. Vrijdagmorgen vertrokken zij en Vijo voor een weekend  Koblenz met het koor Aodemnoet, ook Mart en Katrin waren van de partij, even de bus in om iedereen een fijne weekend te wensen en toen was het ook voor mij tijd om de koffers te pakken. Ik wist al dat ik nooit alles mee kon en dus een extra koffer gepakt, wel extra betalen ( 100 dollars in plaats van de 50 dat ik dacht dat het was trouwens) en alles organiseren. Het was zo stil in huis met iedereen dus even ook een bezinnend moment. Ik zal best wel wat vergeten zijn daar, bewust en onbewust maar volgend jaar kom ik weer terug

Rond de middag ging de hele bubs in Sylvia’s auto en na een lekkere boterham met bloedworst liepen we richting Panningen met Fenna en Eline in de buggies en werden nog snel bij de slager wat worst gekocht (moest meegesmokkeld worden want vlees mag eingelijk niet) en overheerlijke krentenbollen van bakker Bart. Daarna een uurtje met Fenna in bad, de schuimbellen in mijn neus en water in mijn gezicht maakten haar erg aan het lachen. Ze was helemaal niet lekker en na het bad was het dus ook helemaal genoeg voor haar, ze had koorts en was hangerig, ik hoop dat ze ondertussen weer beter is. We aten lekker gestoofd witlof en een beenhammetje en gingen op tijd naar bed want ‘s morgens om 3.30 liep de wekker af. Eline was toen al wakker dus nog even knuffelen en toen alles na nog eens de koffers te wegen in de auto en naar Belgie, overhevelen naar Frank’s auto en naar Zaventem om na wat onduidelijk in te checken. Wat een organisatie als ze je niet eens kunnen vertellen waar de juiste balie is. Na mijn jongens nog even geknuffeld te hebben was het afscheid dan toch daar en met een brok in  mijn keel ging ik door de douane. Het vliegtuig vertrok op tijd naar Manchester en toen begon de pret. Ik was uitverkoren om mijn koffers te laten doorzoeken, geen probleem gelukkig, toen ging het alarm af en moest ik gestript worden, na twee uurtjes wachten dan het vliegtuig naar Washington en mijn bene kriebelden de hele weg. Films kijken, wegdoezelen en eindelijk landen. Ik had twee uur de tijd om het volgende vliegtuig te halen maar ja hoor, zo’n 200 mensen in de rij voor de paspoortkontrole en maar 5 ambtenaren. 25 Minuten later de eerste horde gehaald, toen de koffers oppikken en weer in zo’n rij voor de douane, de dame die maar een collega had hier vond het wel welletjes en zette meteen een stempel op mijn invoerformulier, koffers weer dumpen op de band en in de volgende rij voor de security, laarzen uit en jas uit die ondertussen toch wel wat warm was. Ik was 5 minuten voor vertrektijd in het vliegtuig naar Jax maar we vertrokken uiteindelijk een half uur later omdat er gewacht moest worden op passagiers die net als ik in de rij hadden moeten staan. Nu is die laatste etappe altijd de langste in mijn beleving maar dankzij mijn buurvrouw Viva die uit Californie is en haar kleindochter in Jax ging bezoeken vloog de tijd om, ze was ontzettend aardig en grappig en ik eindige met haar mijn gehaakte muts aan te bieden die ze zo ontzettend leuk vond. Bij het vliegveld stond Raini te wachten en Martin  had zich achter een pilaar verstopt. Na een halkf uurtje rijden dan eindelijk thuis waar we meteen de koffer uitpakten zodat de worst en de kaas in de koeling kon. Ik heb echt een hele wasmand met lekkers en ga later vandaag alles uitzoeken.  We lagen om half tien al in bed was ik was total loss met gevolg dat ik om half 5 wakker was, lekker tijd om dit te schrijven en naar Ut Hoes van P&M te luisteren waar ze een date met Ruud van os Ine aan het veilen zijn.

Ik wil iedereen hardstikke bedanken voor al jullie leuke reacties, voor al jullie hartelijke woorden, knuffels en al die kadootjes, ik voel me zo verwend. Ik kom het volgend jaar terug, hopelijk in of net na de zomer en verheug me daar al op. Ine bedankt voor je gastvrijheid, niets is jou teveel om me een heerlijke tijd te bezorgen.

Rob en Frank en ook Sylvia, mijn tijd met jullie was priceless, ik hoop dat Fenna weer een beetje beter is vandaag, dikke kus voor jullie en de maedjes

Voor de mensen die ik deze keer heb moeten overslaan, hopelijk de volgende keer

 

Heel veel liefs van Mariet xxxxxxxxx

Gevraagd : grote koffer

Hey waerman Thijs, kens mich uns vertelle

 Kan ich bie dich get waer besjtelle

 Ich wil vuul zon en neet te kaod

 Allein briesjes windj

 Want veur fietse door unne December sjtorm waer ich ech te aod

  

Unne daag met vorst en rijp en mier

 Get witte daake , hub miene sjaal meij, deze kier

 Un dun leugske sjnie was auch wel get

 unne sjnieman

 Veur maar eine daag , veur de foto’s , wetste det

  

Dus Thijs, konne wae wat regale met dich

 Ich sjrief auch dit gedicht sjpeciaal veur dich !!!!!!!!!!!!!!!

 

Hallo leef luuj

Over een week heb ik al voet gezet op Belgische en Limburgse grond en zit ik waarschijnlijk aan de koffie om bij te komen van een lange vlucht. Dat betekent dat dit het laatste verslag is voordat ik weer terug in Jacksonville ben op 15 december en daqn ben ik waarscchijnlijk te moe om veel te schrijven terwijl het een lang verslag zou moeten worden, we zullen zien.

De denkbeeldige koffer is al aardig vol, ik heb net op de radio van Thijs gehoord dat het tegen het komend weekend behoorlijk koud gaat worden met nachtvorst dus trijen en vesten en laarzen en natuurlijk een sjaal en muts, verder mutsjes voor de kids en kadootjes van de Sint want oma komt maar een keer met Sinterklaas en dat mag niet vergeten worden. Ook de koekjes (lees Oreo’s) voor mijn mannen zijn al gekocht, de batterijen voor de camera zitten in de lader en dan nog even wat dingetjes afhandelen hier voor ik ga en er moet natuurlijk ook nog een hele week gewerkt worden tot vrijdag 4 uur want ik heb de laatste twee uurtjes vrij. Ik moet een sticker halen voor mijn nummerplaat want hier betaal je de tax voor je verjaardag. Martin vindt er niks aan dat ik twee weken weg ben, hij vertelde me al dat hij zich zeker gaat doodvervelen, ik zei, niet zeuren maar wel braaf blijven, good ol’ boy !!

Ik ga van de week wat boodschapjes doen zodat hij ruim voorzien is van alles wat nodig is in een mannen huishouden, melk, eieren, brood en boter en wat meer. Ook kattenvoer zal worden ingeslagen.

We hebben Thanksgiving goed gevierd bij Ricky en Meemaw, er waren een aantal mensen aanwezig, niet de hele familie maar toch de harde kern en iedereen had wat verzorgd. Martin had ‘s morgens vroeg al de ham in de oven gezet, bedekt met ananas schijven en een laagje sap met bruine suiker en hij was perfect, ik had komkommersalade gemaakt en en er werd flink van gesmuld. Het weer was perfect, een milde 20 graden en er werd veel buiten rondgehangen vooral door de jeugd. Ik was zo ontzettend vol gegeten dat ik me bijna schuldig voelde, ik zei bijna. Kelly had cranberrie sauce gemaakt, heerlijk mnet selderie en appel en Ricky’s banana pudding is een must om een heerlijk maaltje mee af te sluiten, we gingen rond 4 uur weer naar huis met bakjes vol eten, ze hadden twee hammen en alleen de onze was op, ook kalkoen en allerlei casseroles met mais, broccoli en spercie bonen, toch eens even het recept op zoeken voor jullie, het is heel gemakkelijk en bijna een heel maal op zich.

Vrijdag had ik me dus kandidaat gesteld vool overtime en dat betekende, vrijdag morgen vroeg uit de veren en op naar het werk. Nu is de dag na Thanksgiving bekend als Black Friday, de winkels openen om middernacht, de officiale start voor de kerst inkopen en mensen staan al dagen in de rij voor koopjes zoals een flatscreen tv voor 139 dollar bij Best Buy. Ook Raini ging met de meiden, niet echt om te kopen maar meer om er bij te zijn. Dat betekende vrijdag morgen dat er bijna geen kip op de weg was want die waren allemaal nog aan het graaien, ruzies zijn heel normaal en er worden zelfs mensen gearresteerd omdat er soms geweld gebruikt wordt, vechtpartijen en dergelijke of de mensen lagen nog in bed om bij te komen. Het was een rustige dag, 24 agenten on the phone en dire service leads inclusief ikke. Gewoon wat vragen beantwoordenm dat was alles, ik heb veel gelezen en een hele roze muts gehaakt voor Gina’s 2 jarige kleindochter Mackenzie met bloemetjes. Om zes uur kwam de laatste collega van de telefoon en ging het weer huiswaarts, holiday pay dat betekent 250% per uur, even 160 dollars extra gemaakt voor ongeveer niks doen, dat is effe lekker toch.

Susan’s zoon David, schoondochter Angie en hun dochter Rheannan waren ook weer op bezoek, de muts die ik voor haar maakte paste perfect, ze zijn zich nu alweer aan het voorbereiden op de zes uur durende reis naar huis in South Carolina.

Ik ben vandaag laat met mijn verslag, het was koud vannacht, net boven het vriespunt, mijn bedje was warm dus ik werd pas om negen uur wakker en heb Minse Winse bij uitzendig gemist opgezocht,. Leuk om mijn gedicht en de reactie van Thijs Zeelen, de weerman te horen.

Heb gisteren ook nog even een cd gemaakt voor Minse Winse met de nummers die mij zo lief zijn en die ze nooit hebben. Martin wilde vandaag plasma doneren maar voelt zich niet lekker, zijn maag is een beetje van streek dus blijven we lekker thuis, alleen vanmiddag even naar de bieb om wat nieuwe dvd’s te halen.

Ik heb de trailer van de Hobbit gezien van de week en dit is een must op mijn lijst, hij komt hier 14 december in de bioscoop maar ik kan wachten tot het of minder druk is of op de dvd.

Mensen, ik verheug me erop op menigeen van jullie binnenkort te zien, ik heb nog niet echt een schema, ik laat het wel op me afkomen, er hangt veel af van het weer, vervoer etc. Dus als het lukt is het geweldig, als ik sommige van jullie deze keer niet zie, er is altijd een volgende keer.

Allemaal een fijne week gewenst en een dikke knuffel van Mariet xxxx

 

 

Zie ginds komt de stoomboot in Roermond alweer aan

met glitter en glammer

met knalgreune sjoon

sjtongs doe op die groete buhne

det mos se toch maar effe doon

 

doe zongs as unne ingel

de sjterre vanne hemel

zoe cool, zoe ontzettend zeker

en det nao al det gezemel

 

wae zien zoe trots op was se bes

en was se noch geis doon

op ut karakter des se heis getoend

doe sjteis zoe sjterk in dien sjoon

 

dus leef Janienke, gank gewoen door

met was se bes begonne

ut laeve haet ut good met dich veur

verlaore,ich dach ut neet

veur mich haes doe gewoen gewonne !!!

 

Hallo lieve mensen

 

Het was een hectische week, vol spanning, kriebels in de buik want eindelijk was het zover, vrijdag stond Janine op de grote buhne van de liveshows van The Voice of Holland. Deze keer hing het niet alleen af van de jury maar ook hoe mensen zouden stemmen en aangezien dat de eerste keer was kon je daar natuurlijk geen pijl op trekken. Janine was erg zenuwachtig denk ik want de eerste noten gingen wat bibberig maar toen kwam ze in haar element en spetterde compleet. Ze zag er flitsend uit met haar groene bolerootje en de bijpassende groene schoenen, ze zong Unwritten van Natascha Beddingfield, een moeilijk liedje van laag naar hoog en terug. De jury was verdeeld, haar coaches, Nick en Simon gaven haar een 8.5 maar van Marco kreeg ze maar een magertje zeventje, de andere twee gaven een 7.5. Ik sta er steeds weer versteld van hoe vrij ze op die buhne staat, met in je achterhoofd dat er een paar miljoen mensen naar je kijken. Jammer genoeg kreeg ze niet genoeg punten om door te gaan naar de volgende ronde maar het is een klasse prestatie om zover te komen en je hebt airtime gehad, Nederland kent je gezicht en weet wat je kunt. Zus Ine en de familie waren ook uitgebreid in beeld natuurlijk. Iedereen is met recht apetrots op deze kanjer !!!

http://www.thevoiceofholland.com/videos/the-voice-of-holland-live/

 

als je in dit scherm op het fotootje van Janine klikt kun je het optreden van afgelopen vrijdag nog eens bewonderen.

 

 

 

En zo sta je voor een miljoenen publiek en de dag erna in Kessel op de buhne om met broer Ruud mee te doen aan het Kromme Golde Konkoer, het jaarlijkse liedjes festival voor de Vastelaovend. Ook hier zijn ze al jaren succesvol en gisteravond haalden ze, ongetwijfeld voor een dolenthiousast publiek de tweede plaats binnen.

 

Wij hier maken ons op voor de Thanksgiving week, oorspronkelijk voor mij een vierdaags weekend maar toen er voor vrijdag overtime werd aangeboden was ik er als de kippen bij want dat wordt namelijk per uur voor 250% betaald dus dat is een lekker ectra centje voor mijn vakantie. Ons team schreef zich in met 5 mensen maar toen hoorden we er maar twee nodig waren en aangezien Laura en Gina hoger in seniority zijn (ze werken langer bij at&) werd mij verteld dat ik dus automatisch afviel. Nu ga ik niet zo gauw op mijn achterste benen staan maar deze keer protesteerde ik toch, ik zei tegen de workforce medewerker die het nieuwtje kwam vertellen dat ik het niet eerlijk vond want ik had me het eerste opgegeven. Hij vertelde me dat hij het moest overleggen met hun manager, die trouwens ook de onze is en even later kreeg ik een mailtje dat ik toegevoegd was dus vrijdag werk ik van 8.30 tot 5.30 en dat is zo’n 150.00 extra voor alleen die dag.

De dag ervoor, de echte Thanksgiving is nu het plan dat we allemaal bij Ricky en Meemaw gaan eten, ouderwets gezellig. Ik heb de beenham al in de koelkast en ga deze donderdag morgen bakken in de oven met schijven ananas en bruine suiker zodat er een lekker zoet laagje op komt.

Het weer wordt redelijk, die twee dagen, zonnig, geen regen dusver en een aangename 21 graden. De ham isal kant en klaar en hoeft eigenlijk alleen maar opgewarmd te worden maar een uurtje of twee extra in de oven maakt het geheel nog lekkerder, het was weer eens een koopje, 3.5 kilo en ik betaalde 8.50 dus ongeveer 7.50 euro voor een hele hoop mals varkensvlees.

 

Maandag hebben we een potluck met ons kleine team, 7 personen en het wordt smullen, Ik breng komkommersalade, stokbrood en kruidenboter, Gina en Laura die beiden van Italiaanse komaf zijn brengen tomatensalade en een soort Italiaanse quiche, Stephanie, onze Duitse inbreng maakt lasagna, Andrew heeft zijn pineapploe upside down cake en Chris wiens ouders van de Philipijnen emigreerden brengt de loempia’s (vergelijkbaar met de Vietnamese) die zijn vrouw maakt.

 

Ik heb officieel in mijn team een nieuwe plek, heb mijn spulletjes al naar een nieuw bureau verhuisd, zit nu weer langs Kim maar weet nog niet eens of ik er ooit terugkeer want het ziet er naar uit dat de 60 dagen proefmet ons team wordt voortgezet,voor december hoefde ik niet eens te bieden op een schema en neem ik dus aan dat ik gewoon weer dezelfde tijden werk, 9 tot 6 met natuurlijk de eerste twee weken VAKANTIE !!!

 

Ik kreeg een uitnodiging in mijn mail deze week, uitnodiging voor de presentatie van Platbook 9 op zaterdag middag 8 december in Sittard en ik voel me ontzettend vereerd. De serie Platbook is een iniatief van de uitgeverij TIC in Maastricht om het dialect dichter dichter bij de mensen te brengen, ook de Stichtig Veldeke is hierbij zeer actief, elk boek heeft een onderwerp en Platbook 9 gaat over je thuishaven, de plaats waar je geboren bent, opgroeide etc. Ik denk dat dit het zesde boek is waarin een gedicht van mij is opgenomen en ik hoop bij de presentatie aanwezig te kunnen zijn zodat ik al die mensen die zich zo inspannen om het dialect te behouden en te bevorderen in de Limburgse literatuur te kunnen ontmoeten !!

 

Martin’s voet schijnt te beter te worden, langzaam maar zeker, het electrische prikkelgevoel is er nog steeds maar de golven en pijnscheuten worden minder zegt hij. Hij kan al veel beter lopen en ik hoop dat het snel ophoudt want allemaal die pillen is niet goed voor hem en onze portemonnee.

Volgende week is Ian jarig maar ik heb besloten om zijn sweatshirt voor kerst te bewaren, ik heb gisteren op een yardsale een mooi 20 delig besteksetje, compleet in de doos op de kop getikt voor Raini (voor 5 hele dollars) en nu moet ik alleen nog wat vinden voor Darian, ze wil chocolade uit Nederland dus dat is dan ook snel opgelost.

Mijn lieve vriendin Els en haar Frans zijn de afgelopen week voor de vierde keer opa en oma geworden van kleinzoon Siem, de zoon van Rob en Kim en daarmee van harte gefeliciteerd !!

Morgen is Marieke van Marianne jarig en op 21 november Bart van ozze Hay en Miep, ook voor beiden felicitaties.

Ik ga er weer een eind aan breien, Martin wil plasma gaan doneren en dan moet ik mee, dat betekent hem daar af zetten en wat rondhangen in de winkels in de buurt, zo’n een tot anderhaf uur totdat ze hem weer van het toestel afhaken en dan naar huis. Het wordt zo te zien alweer een grijze dag, heb de zon al dagen niet meer gezien en het is killig tot koud.

Fijne week gewenst, voor degenen van jullie die op Janine gestemd hebben, onze hartelijke dank en veel liefs van Mariet

Sintermerte veugelke

hoeg op zien ros
met harnas,zjwaard en lans
reej hae door de sjtraote
en gaof genne vechter un kans

hij waas oppermachtig
gaof en idder lik op sjtuk
en met de vrouwluuj en ut kaartsjpel
had hae altied geluk

maar toen kwaam dae baedelaer
hae haj ut zoe kaod
en de machtige sintermerte
kreeg ut effe te kwaod

hae deilde zienen manjtel
en deej unne goeje daod
idderein haet urges een zaoch plekske in zien hert
zelfs de meist doorgewintjerde sjoldaot

Goeiemorgen lieve mensen

Vanmorgen kan ik maar langzaam op gang komen, waarom? Joost mag het weten, het is aangenaam qua temperatuur vooral na al die koude morgens, vrijdag was er zelfs vorst aan de grond, het is ondertussen licht geworden buiten. Mijn gedicht op MinseWinse is al voorbij gekomen en ook Thijs Zeelen heeft al een mooie zonnige week voorspeld voor Limburg, ik moet de volgende week eens met hem communiceren over de twee weken dat ik er in december ben, ik wil mooi weer zodat ik kan fietsen, niet te koud maar een dagje sneeuw zou wel speciaal zijn, op mijn verjaardag of zo, een dun laagje op de grond, daar doe ik het al voor.

Ik was gisteren aan het praten met Ricky en Meemaw, de grootouders van Ian en Raini, Martin wilde graag even prive met Ian praten en dan ga ik gewoon even op bezoek. Ik vertelde van vroeger, over de brandstapel met Sintermerte, de foekepot en hoe we met een blikje met gaatjes erin gemaakt met een hamer en spijker, vuur erin en dan maar draaien, over wafels, lampionnetjes en warme chocomel. Ricky die oorspronkelijk uit het noordoosten van de States is (zijn ouders emigreerden vanuit Italie) vindt al die verhalen altijd heel interessant en Meemaw luistert maar half en onderbreekt geregeld om iets uit haar jeugd te vertellen, ze is nu 91 en heeft een heel rijk en kleurig leven achter de rug. Ze groeide op op een boerderij, moest als jong meisje al katoen plukken en zo en begon met 14 jaar (ze vertelde de baas dat ze 18 was) te werken in een schoenfabriek. Ze trouwde jong en kreeg twee kinderen, werkte in een bar toen ze Ricky leerde kennen, samen kregen ze een dochter Kelly, Martin’s eerste vrouw en trouwden. Ricky heeft zelf ook nog kinderen, twee dochters geloof ik, het zit allemaal heel ingewikkeld in elkaar maar het is allemaal een grote happy familie en elke keer als ik tegen Meemaw zeg dat ik weer naar huis ga zegt ze, moet je nu al gaan, kom maar weer snel terug.

Weer een week Red Flag achter de rug op het werk, de eerste dagen was er niet veel te doen, de lijsten kwamen maar niet door dus we zaten maar zo’n beetje te zitten en hadden veel pret. Donderdag kwamen de lijsten dan eindelijk door, het resultaat, zo’n 250 tickets, klanten om terug te bellen dus even de tanden erin, we konden het terugbrengen tot 150 en zullen de komende dagen ook daar langzaam maar zeker heel wat van af knabbelen. Ik heb Stephanie voorzien van een thee glas en moet wat extra theezakjes (dankzij Carla heb ik er ruim voldeonde !!) meenemen want ze vertelde me al, vreems terwijl zij (in Dortmund) en ik bijna ons hele leven winterse omstandigheden gewend zijn had zij het ontzettend koud vrijdag, ze zat echt te rillen terwijl ik het met laarzen en maillot het aangenaam vond. De thee houdt ons lekker warm en het is zo ontzettend lekker ook.

Nu denkt iedereen Amerika, alles is altijd open en zo maar woensdag maakte ik een staaltje andersdenken mee. Ik reed naar het werk, ik wist dat een van banden breukjes had dus het was een kwestie van tijd maar ik kwam er niet echt toe met mijn werktijden om er wat aan te doen en Martin dacht dat het best nog wel meeviel maar halverwege hoorde ik geflapper aan de linker voorkant van mijn auto, direct gestopt en ja haar, de band begon los te komen, weliswaar nog maar een dunne strip maar niet iets om mee door te rijden. Laat ik nou toch gestopt zijn bij een garage en hoera, de deuren waren al open. Ik stapte naar binnen waar een oudere man me wat schaapachtig aankeek. Ik vroeg netjes of hij mij kon helpen mijn reserveband erop te zetten want ik heb geen krik in de auto. Hij mompelde wat dus ik vroeg het nog eens. Toen vertelde hij mij, we are open at 9, ik keek op mijn horloge, het was net over half negen, ik vroeg, niks aan te doen, ik moet om negen uur op mijn werk zijn maar hij slofte weer weg. Dus maar buiten gewacht, wat rondgedrenteld en uiteindelijk om negen uur arriveerde blijkbaar de baas van de garage en werd het karwei geklaard in een paar minuten door diezelfde werknemer. Ik moest bij de baas betalen zei hij, 7 dollars armer ging ik op weg naar at&t, te laat natuurlijk en aangezien ik FMLA had doorgegeven (doktersafspraak ppssstttt niemand vertellen) en dat niet onder een uur kan begon ik niet voor 10 uur. De dag erna heb ik Chris een lift gegeven naar zijn werk en hij heeft snel een nieuwe band waarvoor hij betaalde en dat bedrag van de huur aftrok, erop gezet dus ik ben weer goed.

De afgelopen week stond natuurlijk in teken van de verkiezingen en oh wat was het spannend. Dinsdag avond kwamen de uitslagen van de verschillende staten heel langzaam binnen, county na county en toen ik naar bed ging om half elf ging het gelijk op. Ik was rusteloos, kon er niet van slapen en stond net voor 12 uur weer op en toen was het duidelijk wie er ging winnen, Omaba ging voor de eindspurt en in de morgen was het dan ook officieel, hij krijgt de kans om in de komende vier jaar zijn immense taak af te maken. Ik ben blij, ik denk niet dat Romney een goede president zou zijn geweest, zelfs met al zijn miljoenen kon hij het Witte Huis niet kopen, niet deze keer. Florida had deze keer eens niet de beslissende stemmen, in feite was de uitslag voor onze staat pas gistermorgen officieel, waarom het vier dagen moest duren om alle stemmen te tellen, geen idee en een beetje een flater denk maar ja.

We gaan weer terug naar normaal, geen reklame op tv meer, alle borden zijn weer weg op een enkele na en we gaan ons opmaken voor weer een feestdag, Thanksgiving op 22 november, twee dagen vrij dus een lang weekend van 4 dagen voor mij, Chris is jarig, hij kreeg gisteren al een vervroegd verjaardags kadootje van zijn meisje Niki, een telefoon en ook Ian is jarig op 27 november, hij wil een trui met capuchon, dat wordt nog een uitdaging want hij is bijna twee meter lang en dun. Daarna natuurlijk 1 december als ik voor twee weekjes overkom. Ik heb nog geen echt schema gemaakt, alleen 5 en 6 december wil ik doorbrengen bij Rob want ik wil Sinterklaas snoetjes zien met het uitpakken van kadootjes. Op 6 demcember is Hay jarig dus even kijken wat de planning daar is, dan natuurlijk kijken wat Janine komende vrijdag bij The Voice doet want een tripje Hilversum zou als ze door is ook op het programma staan maar vooral veel genieten om jullie allemaal te zien en veel tijd doorbrengen met mijn kids en kleindochters.

nog even en ik kan weer langs de Maas wandelen

Dus allemaal kijken en stemmen op vrijdag en tot schrijfs…Mariet xxxxx

Wie gaat er winnen?

Elke aovend weer utzelfde

Doe zuus weinig angers

Op internet en op teevee

Betoverd door politieke rattevangers

 

Ze sjpeule hendig oppe fluit

En lokke met beloftes in eure berg

Det zae de beste keuze zien

Allemaol reuze en nemes unne dwerg

 

Twie kandidate vechte

Kans nog neet veursjpelle wae wint

Waem belaoft ut meiste, waor of neet

Waem ut komend jaor as niej opperhoofd begint

 

Dae eine liekt ierlik en oprech

En haet mien veurkeur besjlist

Maar ich moog neet sjtumme

En kan allein maar haope

Det Mitt deze boet mist

 

Hallo lieve lezers

 

Het is bijna gedaan, het circus dat dit land al maanden en maanden in de ban houdt, de verkiezingen voor de nieuwe president van de USA. Nu is dit niet zo gemakkelijk in Nederland, je krijgt een lijst in de brievenbus, op de verkizingsdag ga je naar een locatie en zet een kruisje in een hokje, of drukt een knopje en dat is het dan, dezelfde dag is de uitslag.

Hier komt daar heel veel meer bij kijken. Eerst stemmen de partijen, de Republikeinen en de Democraten uit een paar kandidaten die intensief rallyen voor de uiteindelijke kandidaat, je hebt ook nog onafhankelijke niet partij gebonden mensen die meestrijden maar normaal hebben die weinig kans. Dan begin het echte werk, die twee hoofdkandidaten gaan een zeer enerverende battle aan, je wordt op tv en overal doodgegooid met reclame spotjes en slogans en de ene belooft nog meer als de andere, er wordt flink met modder gegooid om de ander maar zo zwart mogelijk te maken en ik denk wel eens als ik dit allemaal zie, zou het niet evrstandiger zijn om je eigen kwaliteiten aan de men of vrouw te brengen in plaats van die ander af te kraken. Er waren in de laatste weken drie grote debatten tussen de twee kandidaten, soap van de bovenste plank, de eerste ging naar Romney maar Obama won duidelijk de andere twee. Ik heb het gevoel dat het voor heel veel mens geen worst uitmaakt wat de polotieke visies van de toekomstige president zijn maar jammer genoeg speelt het kleurtje (weer eens) een hele grote rol. Obama heeft natuurlijk zoals elke president het grote nadeel dat hij een heleboel sores van zijn voorganger Bush jr erfde, de hele economische crisis lag zwaar op zijn schouders, Romney, de miljonair die alleen al vorig jaar 20 miljoen op zijn bankrekening kon bijschrijven denkt het te winnen met beloftes van meer werk maar hij heeft heel duidelijke ideeen over de gezondheids reform die Obama heeft beloofd, van de tafel ermee. Ook heeft hij uitspraken gedaan over vrouwen, die niet al te slim waren en natuurlijk het pijnlijke moment waarin hij beweerde dat 47% van de bevolking misbruik maken van de goedigheid van de regering in de vorm van geen belasting betalen, voedselbonnen etc. Te weten dat hij voor zijn verdienste van vorig jaar maar 14 % belasting betaalde terwijl ik 20% betaal is niet echt iets fairs in de ogen van veel stemmers. Het is close, er is een week van vervroegd stemmen geweest, de stembureaus die dinsdag open zijn kunnen in een dag echt niet alles aan dus toen we gisteren naar de bieb gingen stond daar buiten al een rij, een totaal van zeker 300 meter te wachten om dat kruisje te zetten en het is niet alleen een kruisje, er wordt ook gestemd voor de staats senaat, de landelijke senaat, de schoolbesturen en een paar wetten die zo veranderd gaan worden. Ik weet dat een van die wetten gaat over het huwelijk tussen twee mannen en twee vrouwen, een heet hangijzer hier.

Wat gebeurt met die stemmen want het is niet zo dat al die miljoenen mensen rechtstreeks een president kiezen.

Iedere staat heeft een senaat en leden van het huis afgevaardigden,vergelijkbaar met de 1e en 2e kamer. samen vormen dat de 538 kiesmannen. Elke staat heeft net zoveel kiesmannen als ze in de senaat en het huis van afgevaardigden hebben, Als burger mag je stemmen of je democratisch of republikeins wilt zijn. In zo’n staat kijken ze dan of de meerderheid binnen die staat democratisch is of juist republikeins, als de meerderheid democratisch is worden alle kiesmannen van zo’n staat dat ook, en andersom als de meerderheid republikeins is. Kort samengevat: elke staat heeft een aantal kiesmannen. Als de meerderheid van de burgers voor democratie stemt, worden alle kiesmannen van deze staat ook democratisch.

Nu zijn er traditioneel staten die al bij voorbaat te boek staan als pro dit of pro dat maar er zijn een aantal staten en Florida is een van die staten die bekend staan als swing staten, nog niet te zeggen waar die voor kiezen en dat is natuurlijk waar de kandidaten het meest voor vechten, beide mannen waren dan ook een aantal keren in de regio om zieltjes te winnen, Michelle Obama, de vrouw van…was donderdag hier in Jacksonville en ook Romney werd gespot al was het moeilijker blijkbaar om de kaartjes voor hem aan de man te brengen, de kaartjes voor Michelle vlogen de deur uit, binnen een uur uitverkocht.

Na dinsdag is het dan voorbij, geen tv spotjes meer (die maken op dit moment ongeveer 40% van de commercials op tv uit en hebben miljoenen gekost), geen borden meer langs de weg, zo massaal dat niemand de grasmat kan maaien, geen massale berichten meer op internet en in de krant, geen discussies meer over wie nu wat belooft en wat daar van waar is maar dat wil niet zeggen  dat we woensdag morgen weten wie de nieuwe president is, dat kan dagen duren, er komen stemmen van overzee, het tellen gaat ouderwets langzaam en soms moet het overgedaan worden, ik herinner me een keer dat in Florida alles moest worden overgeteld want dat was de beslissende factor dat jaar en er was onduidelijkheid of alles goed verlopen was.

 

Het nieuws over de verkiezingen werd afgelopen week natuurlijk overschaduwd door de perikelen met orkaan Sandy die na ons te zijn gepasseerd New York en omringende regios teisterde, veel doden vooral door omvallende bomen, overstromingen zelfs in hartje NY, de metro tunnels vol water, mensen gevangen in hun huizen en apartementen, geen openbaar vervoer en de meeste New Yorkers hebben geen auto, nooit nodig en hoe vind je daar ooit een parkeerplaats voor. In de bergen van West Virginia viel een geweldige massa sneeuw, de eerste orkaan met sneeuw ooit volgens het nieuws en het was allemaal heel triest. Doordat Sandy daar rondcirkelde kregen wij polaire lucht en was het een paar morgens erg koud, de koudste morgen, maandag zaten we op 5C.

 

Ik ben aan normaal toe, beslist, ook aan vakantie natuurlijk maar gewoon weer lekker op de bank en naar series kijken en reclame over auto’s, verzekeringen en cornflakes. Ik kan niet stemmen maar heb mijn voorkeur, ik denk dat Barack Obama het beste voorheeft met dit land en de mensen maar wacht wel af en ben zo verstanding om niet in discussie te gaan met anders denkenden want dat is zeer vermoeiend.

We hadden Halloween op het werk afgelopen week, woensdagmorgen stonden de schmink, het toiletpapier en de witte lijm al klaar, Susan had me een pakketje met neptatoos en nepbloed meegebracht dus om zeven uur had ik mijn oude spullen aan en begon met pleisteren. Het is wel een geklieder en alles plakte aan mijn vingers maar snel droogblazen met de fohn en dan poeder erop, de fles met nepbloed werd kwistig gebruikt en het resultaat was…..griezelig. Spinnenwebben in mijn haren, tatoo in mijn nek net alsof iemand een poging had gedaan met een groot mes en mijn benen vertoonden wonden in allerlei formaten. Het leukste was in de auto naar mijn werk, mensen deden alsof  ik een spookverschijning was, ik trok beslist aandacht en ik hoopte maar dat ik niet een echt ongeluyk zou krijgen, paniek zeker weten!!! Op het werk hadden ze een zombie station opgezet en mensen konden ook ge-zombified worden en Christina en Kevin konden er wat van, ik zag mensen met akelige hoofdwonden, schroevendraaiers door hun schedel, brandwonden en wat meer. ‘s Middags werd er een filmpje opgenomen met alle zombies en het was dolle pret.

 

Ik heb trouwens mijn nieuwe schema voor de rest van de maand, maandag tot vrijdag, 9 tot 6 en dat betekent dat ik de week voor mijn vakantie een 4 dagen weekend heb, Thanksgiving is donderdag – vrijdag en dat zijn betaalde vrije dagen.

 

Gisteren was het dan eindelijk zover, ik heb echt de hele zomer gezocht om een geschikte zomerjurk te vinden maar niks, niet mijn smaak, veel te duur, synthetisch plakstof, noem het maar op. Gisteren was ik op weg naar de winkel en ja hoor, tegenover Hubert’s huis een groot bord, yardsale en ik zag jurken hangen, precies mijn maat, sommige nog met het label dus nooit gedragen, dus nu hangen in mijn kast 5 mooie zonnige fleurige zomerjurkjes te pronken, verder nog twee poloshirtjes, spiksplinternieuw en een ontzettend leuk bloesje, alles tesamen was ik 5 hele dollars kwijt !!!

 

Het is inmiddels licht buiten, vannacht is ook hier de klok een uurtje terug gezet en als ik naar buiten kijk zie ik heel veen mist en is het maar moeilijk te geloven dat het vandaag 27 graden moet worden. We hebben twee pakken varkensribjes in de koelkast en gaan vanmiddag lekker barbecuen , we hebben vers stokbrood en komkommersalade.  

Wij gaan lekker genieten van een rustige zondag, ik wil Caroline en Rolf feliciteren, hun dochtertje Jolie wordt vandaag gedoopt. Verder twee jarigen, beiden oud radio collega’s, Leon van Crooy is op dinsdag jarig en gaat van Drees trekken en Jacques Leenders van Minse Winse is op 9 november weer een jaartje ouder, beide mannen van harte en die knoevel, die hebben jullie tegoed over een weekje of vier XX

Liefs…Mariet xxxxx