Minse Winse voor de laatste keer

ich val maar direkt met de deur in hoes

nao vandaag is ut gedaon

minse winse geit verder maar zonger mien gedichte

die deur is toe gegaon

ich had nog gaer langer doorgesjreve

om uch wat te plezeere

maar ja, ich heb det neet inne handj

hoof mich neet te geneere

as ich truuk kiek nao de letste 11 jaor

elke zondig deijlde ich leid en leef

kreeg biezonjere reakties

dus ich zek assebleef

blief geneete van de kleine dingen

un bloom, unne glimlach, sjoene zinne

en bedankt veur ut loestere

ich zal ut misse

maar dink der aan

gelök kumpt van binne !!!

Goeiemorgen lieve mensen,

Vandaag komt er dan een einde aan een era, na 11 jaar elke zondag (en ik heb er maar een paar overgeslagen) een gedicht voor Minse Winse bij omroep P&M te hebben aangeleverd was het vandaag de laatste keer. Ik vond het jammer dat deze beslissing werd genomen maar och ja, ik blijf schrijven en er zijn nog zoveel andere mogelijkheden om mijn schrijfsels met mensen te delen.

Ik zit dus nog steeds in de lappenmand al wordt het langzamerhand wat beter.

Ik dacht, dat doe ik gewoon even, een knie en voet die opgezwollen is als een ballon, op het werk kan ik toch zitten en we gaan er voor maar soms, heel soms, moet je toegeven dat het niet gaat en werken met wat je dan wel kan.

Maandag ging nog wel, een doos onder mijn bureau die na een uurtje het begaf, toen een voetensteun van Kim maar ik was heel blij dat ik naar huis kon gaan. Dinsdag begon mijn voet te verkleuren, paars en rood en de pijn was erger maar op de tanden bijten en doorgaan.

Woensdagmorgen had ik het wel zo'n beetje gehad met de kloppende en stekende pijn, ik kon nog amper lopen en alles werd alleen maar dikker, ik had geen tenen maar worstjes. Raini moest lachten toen ik dat zei, ze zei, zijn het dan Vienna sausages (dat zijn hier kleine knakworstjes in blik – Weense worstjes) maar ik zei, nee hoor, ik ben Dutch en Vienna is de hoofdstad van Oostenrijk, leren jullie hier dan helemaal niks op school ??

Woensdag middag heb ik een dokter gebeld want het werd te gek, ik kreeg een telefoon nummer van Kim, ze gaat al sinds 1995 naar deze vrouwelijke dokter (heb nog nooit een vrouw als huisarts gehad dus ben benieuwd) en ze heeft haar praktijk, samen met andere doktoren op loopafstand van mijn werk. Nu denk je, waarom niet dichter bij huis maar op deze manier is het wel gemakkelijk combineren met werken en ik vind het toch prettiger om naar iemand te gaan waarvan ik weet dat ze goed is dan een vreemde dokter te nemen. Ik had nog gesprobeerd om bij dokter Michel, Martin's huisarts, terecht te kunnen maar had weer te maken met de office 'dame'. Nee hoor, geen plaats tot midden volgende week, nee de dokter heeft een uur nodig voor een nieuwe patient, maar hij hoeft alleen maar eventjes naar mijn enkel en knie te kijken. Geen pardon, boeit niet, de dokter heeft een uur nodig om u te leren kennen, jammer dan maar nee.

Na een afspraak te hebben gemaakt voor maandag morgen 8.15 zei ik tegen Lori, ik ga naar huis. Ik zei, de meeste mensen zouden niet eens gekomen zijn en ze glimlachte en zei, maar Mariet, jij bent niet de meeste mensen (Martin zei dit ook zo vaak tegen mij)

Ik werkte nog wat dingen af en toen naar huis en die voet omhoog, met een zak ijs en niks meer doen. Nu hebben we dat allemaal wel eens, je denkt, kon ik maar eens een paar dagen niks doen maar als het gebeurt en je mag echt niks is dat niet meer leuk. Ik verveel me bijna nooit maar alleen maar zitten en tv kijken, nee, niks voor mij maar ja, ik had niet veel keus. Ik heb trouw oftewel in mijn stoel oftewel op mijn bed films zitten kijken en heb trouw die grote vieze pillen ingenomen.

Susan kwam trouw elke dag kijken of ik wat nodig had en natuurlijk bracht ze elke keer wat te eten of snoepen mee.

En dan is daar ineens Erika, een tropische storm die wel eens kon uitgroeien tot een orkaan en recht op ons afstevende. Vrijdag werd door de gouverveur de noodtoestand voor heel Florida afgeroepen en er werden extra troepen naar onze staat gestuurd. Ik was ondertussen weer wat meer mobiel, de voet was veel minder dik ofschoon nog erg pijnlijk. Toch maar in de auto want ik wilde wat extra water en brood inslaan. Het leuke van de supermarkt is natuurlijk wel dat je op een scootertje kunt rondtoeren en bij Publix wordt altijd aangeboden, ook als je niet gehandicapt bent, om met je naar de auto te lopen en de boodschappen in de achterbak te zetten.

Het waren spannende tijden maar Erika strandde als het ware, over de hoge pieken van het eiland Hispaniola werd de storm als het ware uit elkaar getrokken en ging verder als een depressie met een route die niet meer rechtstreeks op ons afkwam maar meer westelijk door de Golf van Mexico. Als ze daar vandaag aankomt kan ze weer in kracht toenemen door het warme water van die golf maar die kans is klein, we krijgen voor de komende week alleen massa's regen en onweersbuien, hopelijk niet zoveel dat we overstromingen krijgen, we zullen zien !!

Naargelang wat de dokter morgen adviseert zou ik zomaar kunnen besluiten om not wat extra thuis te blijven, weliswaar is dat onbetaald maar ik wil zeker zijn dat ik van deze valpartijk niks overhoud voor de toekomst.

Vrijdag had Ian vrij en hij kwam voor mij even het gras voor en achter maaien, het groeit beduidend minder hard nu en over een paar weken is het maaien weer gedaan voor de komende maanden, heerlijk.

Enne, we hebben het derde verloofde stel in de familie. Ruud is op de knieen gegaan voor zijn Klary, op vakantie in Hongarije bij haar familie op een super romantische manier en ze zei JA. Hun trouwdatum is vastgezet voor augustuis volgend jaar in Hongarije dus jammer genoeg moet ik dat missen want ik kom al in juli voor de bruiloft van Frank en Aline maar ik wil Ruud en Klary feliciteren en alle geluk en liefde van de wereld wensen.

Lieve mensen, dat was het weer voor deze week, op naar de volgende en hoe die verloopt, dat horen jullie de volgende zondag weer

Liefs...Mariet xxx

In de lappenmand

In de hook van mien kamer

sjtoon un paar aoj sjoon

sjtoffig misjien, un bietje aafgetrapt

en doe vreugs dich aaf

wat dao meij te doon

die sjoon höb ich gedraage

jaore aan un sjtök

door zon en raege

door waer en windj

die sjoon brachte mich gelök

noe ziens se flink versjleete

zelfs unne sjeijve hak

en zien toe aan vervanging

komme neet mier aan de bak

ut deut mich pien 

det dees sjoon neet mier kenne herkanse

want wet se

zelfs op de niejste, modernste, meist blinkende sjoon

zal ich noeits mier zo good kenne danse

Goeiemorgen lieve mensen

Tja, dat gebeurt er zomaar iets waardoor je in de lappenmand terecht komt maar we beginnen gewoon eerst bij het begin van de week.

Na het korte weekend van vorige week, alleen de zondag, was het weer volop aan de bak op maandag. Het is nog steeds ontzettend druk en dus hectisch maar dat maakt dat de dagen heel snel voorbij gaan en dat is ook fijn.

Veel regen in de middag en avond, flinke onweersbuien en ten zuiden van ons op de oceaan is de eerste hurrican van dit seizoen zich nog aan het bezinnen welke kant op te gaan.

Toch kon ik gelukkig nog snel even het gras voor maaien tussen de buien door, wel harder duwen en meer troep binnen met allemaal dat natte gras maar och ja, bezem erdoor en weer verder.

Woensdag kreeg ik een uitnodiging, Misty, Kelly's vriendin was 18 augustus 51 jaar geworden en ze gaven vrijdag een feest en ik was uitgenodigd, een karaoke/barbecue dus donderdag even wat regelen op het werk aangezien ik eigenlijk tot 9 uur moest werken op vrijdag, een van de anderen was zo aardig om mijn late dienst over te nemen en ik besloot mijn laatste vrije dag op te offeren en gewoon vrij te nemen.

Vrijdag morgen begon gewoon als elke andere dag, ik had al de spulletjes al gekocht voor het dessert dat ik mee wilde nemen naar Georgia, peach cobler en ook nog een komkommersalade. Ik was op tijd klaar en dact, ik maai nog even wat gras achter voordat ik ga douchen. De maaikleren aan de mijn oude flipflops (badslippers) maar daar was die buitenmat. Door al die regen van de laatste tijd was er een spekglad laagje op gevormd en niet na denken, mijn linkervoet erop en toen mijn rechter en daar ging ik, eerst de knieen met een klap tegen elkaar, toen uitelkaar en mijn enkel zat klem tussen een emmer en een bloemenbak en knakte om, mijn achterhoofd tegen de deurpost en mijn ribben kreeg ook nog een opdoffertje van de drempel. Ontzettende pijn in mijn knieen zorgde ervoor dat ik even flauw viel 9 technisch niet viel natuurlijk want ik lag al languit op de beton), ik was duizelig, zag sterretjes en was misselijk van de pijn. Ik bleef lekker liggen , ik was alleen thuis want de dames waren weg na een heftig debat met mij eerder die morgen over de hevige ruzies die ze hebben waarvan ik en ook de hele buurt getuige is, schreeuwen, vloeken, ik ben het hardstikke beu.

Na een minuut of tien was ik zover hersteld dat ik voorzichtig opkrabbelde, ik heb uitgerekte kniebanden dus ik weet hoe dit gaat, een oude volleybal blessure van zeker 30 jaar geleden. Ik strompelde naar binnen, helemaal nat van het zweet en vies van de val maar deed eerst ijs op de enkel want die deed pijn en in een mum van tijd had ik een ei aan de zijkant. Toen voorzichtig douchen en even met de voetjes omhoog op bed. Ik was van plan geweest om om 2 uur aan te rijden maar ik heb een uurtje gewacht om te zien hoe het ging. Alles in de auto en rijden ging redelijk goed, zolang ik niet van links naar rechts bewoog met mijn enkel. Na een uurtje rijden was ik er, stijf en pijnlijk en ik ging direct met mijn been omhoog met een koel glas cola. Ze waren erg blij dat ik evengoed gekomen was en achteraf was het zeer zeker de moeite waard, het was heerlijk weer, niet te warm, geen muggen door alle ventilatoren buiten, over de hele horizon de allermooiste lichtshow van warmte onweer, bliksemflitsen die stuk voor stuk een foto waard waren, boven mij een prachtige sterrenhemel en een lekker maaltje, ribjes en roast met salades, dips en teveel om op te noemen. Een van Misty's vrienden had zijn karaoke machine opgezet en er werd de hele avond gezongen door verscheidene mensen, heel erg gezellig meezingen en Misty's broer Eddy zong Desperado op mijn verzoek. Ik heb zelfs moonshine geproefd, met een perziksmaakje en het was erg sterk maar heerlijk.

Rond middernacht was het echt over voor mij, hoe gezellig het ook was, ik werd hoe langer hoe stijver en zocht het logeerbed op maar van slapen kwam niks want het bezoek bleef tot drie uur zitten en was erg luidruchtig, toen het stil in huis werd dommelde ik dan eindelijk weg en slipe tot half elf. Toen ik opkrabbelde was mijn been van mijn knie naar beneden tot tweemaal zo dik opgezwollen en deed heel veel pijn maar ja, ik moest toch weer naar huis dus na een lekkere boterham met pindakaas weer in de auto en terug door een behoorlijk hitte. Ik was zo blij dat ik thuis was en ging weer direct met de beentjes omhoog, Een lekkere kop koffie en Susan bracht wat donuts en zei, je moet naar de eerste hulp. Ik wilde niet echt, er was niks gebroken dus wat konden ze daar doen en ik had geen zin in uren wachten en weer een dikke rekening, ik kreeg dus van de week een overzicht van mijn verzekering, die spinnenbeet kostte mij bijna zesduizend dollars, de verzekering betaalde het meest maar er bleef voor mijn toch ruim 2000.00 over om te betalen.

Tegen zes uur kreeg ik honger maar ik was niet echt in staat om in de keuken te staan en had zelfs geen brood in huis, dus Susan gebeld of ze even met mij naar Publix wilde gaan om wat boodschapjes op te halen, brood, soymelk en wat om snel op te warmen. Ik gebruikte een scootertje in de winkel, reuze handig als je niet kunt lopen maar het viel me op hoe weinig je mede winkelgebruikers rekening met je houden. Ik ging even bij de apotheek langs in de winkel en vroeg wat het beste zou zijn voor mijn enkel en de pijn want nu was alles rood en verhit . De mevrouw zei ook, naar de eerste hulp dus we hebben snel de booschappen naar huis gebracht en toen naar de net geopende eerste hulp van OP medical om de hoek, drie uur later was ik een beetje wijzer. De dokter keek naar mijn hoofd,m de plek achter mijn uur is pijnlijk, hij keek naar mijn knieen en besloot een röntgenfoto te maken van mijn enkel. Ik lag op het bed en Susan langs me op de stoel en het was gezellig, we kregen zelfs koffie. De uitslag, niks gebroken (maar dat wist ik al), flink verzwikt en gekneusd dus zo veel mogelijk rusten, niet lopen en ik kreeg een splint, het is een steun voor mijn enkel met gel, ik heb hem vannacht in de diepvries gedaan, verder twee recepten voor antibiotica en het advies dat het 4 tot 6 weken kan duren voordat alles helemaal geheeld is. Ze wilden mij krukken meegeven,dat heb ik beleefd geweigerd.

Thuis nog even wat eten want ik was ondertussen half verhongerd, had niks meer gehad na die pindakaas boterham en mijn koffie en toen naar bed. Ik viel direct in slaap en toen ik vanmorgen wakker werd zag ik dat mijn been tenminste niet meer opgezwollen is, nog steeds pijnlijk maar die bevroeren splint is geweldig, ik kan er redelijk mee lopen, moet alleen nog even kijken want mijn sandalen passen er niet overheen. Ik moet tenslotte morgen gewoon weer werken.

Vandaag ga ik die twee receptjes afhelen, ik heb voldoende pijn stillers en niks moet vandaag dus ik doe het rustig aan. Een ongelukje zit in een klein hoekje en die mat, die gaat de vuilnisbak in, doe ik nooit meer !!!!

Morgen is mijn lieve Frank jarig, hij wordt 34 jaar en ik wens hem een hele fijne dag samen met zijn Aline en een dikke kus van moeders XXXXXX

Fijne en veilige week allemaal.....liefs...Mariet :)

Een met de natuur

broet veur de veugelkes
elke morge weer opniej
as ich ze zoe bewonjer
maakt mich det ontzettend blie
de specht, hae is gaar neet bang
wacht neet ens wies ich weer binne ben
dus wach ich hiel geduldig
zoe doenbiej det ich um bienao aanrake ken
de kolibrietjes weite auch
die deut mich heus gen kwaod
ze sjnoepe van de nectar
en make alles sjnel soldaot
ein met de natuur
ich veul det vanmorge des te mier
wat is det un machtig geveul
en die muggebulte
ach, die neem ich op de kaup toe
det deut mich ech gen zier

Hallo lieve mensen

Een met de natuur, dat voelde ik als nooit tevoren op zaterdag morgen. Zoals gewoonlijk stak ik eerst voorzichtig mijn hoofd door de achterdeur want net erlangs hangt de kolibrie feeder en ja hoor, mijn kleine vriendje was aan het eten, toen hij mij zag zei hij even hallo door voor mijn gezicht te zweven. Ik liep met brood naar mijn boom en deed de stukjes in de holte, ik draaide me om maar bleef wel staan om dat kleine kolibrietje weer te bewonderen die met me meegevlogen was en toen ik me weer omdraaide was vriend specht al ijverig aan het pikken, ik hoefde maar mijn arm uiot te strekken en zou hem zo hebben kunnen aanraken maar in plaats van te bewegen bleef ik heel stil staan. Ik kreeg een overweldigend gevoel van emotie over me heen, als een golf van liefde, wat is het toch machtig mooi om een te zijn met de dingen buiten, de planten, de vogels en die 5 muggebulten die ik eraan overhield, aan die paar minuten van intens geluk, och die had ik er graag voor over.

Zo wil ik dat mijn leven is, gevoel van liefde voor wat groeit en bloeit, genieten van de kleine dingen die me gegeven worden, een radertje zijn in het grote geheel en me niet druk maken om alles wat niet belangrijk is, mijn eigen kleine paradijsje en Martin om me heen die heel zeker meegeniet van dit alles.

En dat hij er is, dat weet ik zeker want er gebeuren vreemde dingen in huis, lades die ineens openstaan, dingen die omvallen zonder dat er iemand in de buurt is en ik vind het geweldig, het geeft me troost en zekerheid.

En dan dit kind dat mijn leven opfleurt met haar gegiechel, zelfs als ze me niet echt laat slapen maar wat is er fijner dan midden in de nacht wakker te worden met dat armpje om me heen en zelfs in haar slaap knuffelt ze op haar manier. Ze heeft net haar eerste tandje verloren en dacht dat dat zeker 20 dollars waard zou zijn, nou ze ging uiteindelijk met 5 overstag en die zitten nu in haar spaarpot op mijn commode.

Freckles is sinds 4 nachten eindelijk mijn binnen kat, ze wordt lekker rond (ik hoop alleen dat ze niet zwanger is na al die nachten buiten. Ze zit onder de krabben, ze kan zich niet verdedigen tegen andere katten omdat ze geen klauwtjes aan haar voorpootjes heeft en dus toen ik zag dat ze helemaal vlooienvrij was besloot ik om haar 's nachts binnen te houden. Een dekentje onder de koffietafel is erg naar haar zin en ook de kattenbak is ingezegend, letterlijk !!!

Ik heb ingekocht deze week, allereerst voor de school die vanuit het werk sponsoren, een school waar kinderen naar toe gaan wiens ouders het helemaal niet breed hebben en zelfs de lagere scholen hier geven kinderen een specifieke lijst met materialen die ze moeten hebben, deze week is alles zonder belasting dus ik nam de kans waar om een aantal artikelen bij Walmart te kopen, heel veel schriften, pennen, lijm en klappers. Dat gaat morgen allemaal mee naar mijn werk.

Dan hebben we op 29 augustus, een vrije zaterdag voor mij, een vrijwilligers middag op het werk onder het motto ; pillow case dresses for girls in Africa'.

De jurkjes worden gemaakt van kussenslopen, sommige klein, andere lange slopen, ze komen hier in allerlei maten, ik had er een aantal en verder, ook dankzij Susan mooie lappen van vrolijke stofjes, garen en kant en lint. Zaterdagmiddag gaan we met een aantal vrouwen bij elkaar zitten, sommige brengen hun naaimachines en anderen, zoals ik, gaan knippen en versieren, ik verhug me er al, Kim heeft zich ook aangemeld.

Ik heb de hele week geen stukje vlees gegeten na zondag. Ik had vorig weekend bij de winkel een groot pak gerookte zalm gekocht en samen met vers brood was dat voldoende voor een hele week lunches en avondeten behalve woensdag want toen had ik ineens zo zin in frietjes en die heb ik dus gehaald, niks anders erbij dan mayonaise, heerlijk !!!

Vandaag is mijn enige dag vrij dit weekend en Ravyn en ik gaan zo dadelijk naar de vlooienmarkt na ons ontbijt, ze wil ijs maar ik moet haar toch teleurstellen want dat staat niet op mijn ontbijtlijstje. Nadat ik haar dat vertel zal ze zeggen dat ze boiled peanuts wil, nee hoor, ook niet. Ik had haar al vanille soja melk ingeschonken want dat vond ze laatst lekker maar vandaag, niet echt

Ik ga van mijn zondag genieten en dan morgen weer werken, geniet van jullie week en vergeet niet te genieten van de kleine dingen die misschien oinbelangrijk lijken maar je zoveel voldoening en geluk kunnen geven, sta even stil om te genieten, al is het alleen al van de stilte, een mooie zonsondergang of regendruppels op takken.

Liefs...Mariet

Een weekje Jacksonville

Een tekst die spreekt van tranen
Van een vrouw en van verdriet
Ik beef bij al je woorden
Ofschoon ik ook bij hen geniet

Ze verhalen ook van liefde
Gedichten en een warm gevoel
Met hen laat je me zingen
Niet alleen ik, maar mensen, een heleboel

Zing voor ons , zing je hart leeg
Laat ons delen in alles wat je voelt
Zodat wij kunnen onderdompelen in je lief en leed
And weten wat je bedoelt

Vul het park met woorden
Met ritmes en met tonen
En alle mensen oud en jong
Zullen je met applaus belonen

Goeiemorgen lieve mensen

Vandaag had ik het plan om in Georgia te zijn maar helaas, dat plannetje ging niet door maar laten we bij het begin beginnen.

Maandag had ik de late dienst maar ik voelde me helemaal niet goed dus ik belde dat ik niet kwam. Later die dag ging ik naar buiten en heb de mooiste foto's gemaakt, van mijn vriendje de specht natuurlijk en een super mooie grote vlinder

https://en.wikipedia.org/wiki/Papilio_glaucus

Later had ik ook het geluk om mijn dagelijkse bezoeker, de kolibrie op de gevoelige plaat vast te leggen.

Dinsdag dan maar weer werken want ik was weer helemaal ok. De maandcijfers van juli waren binnen en ja hoor, helemaal groen dus op naar de volgende bonus.

We hadden een week waar het heel erg bewolkt was en heel erg veel regen en fikse onweersbuien, gewoon zomerweer in Jacksonville dus !

Woensdag ging ik eerder naar huis, ik miste daardoor dus het fire alarm, iedereen gewoon voor een half uurtje naar buiten.

Donderdag hoorde ik pas later in de dag dat Darian, Martin's jongste dochter, woensdag nacht een ernstig auto ongeluk had gehad. Ze was uit met haar vriendin, beide meiden waren dronken en de vriendin, die reed, had ook nog wat pillen geslikt dus ze viel prompt achter het stuur in slaap en reed rechtdoor op een grote kruising in de buurt waar geen rechtdoor mogelijk was wat resulteerde dat ze een kerkje binnenreed. De auto begon te roken, een man op een fiets zag alles gebeuren en trok beide meiden uit de auto die kort daarna vlam vatte. Martin was een beschermengel die nacht, dat is zeker.

De bestuurster droeg geen veiligheidsgordel, jonge mensen zijn hier zo roekeloos soms, en had beide heupen verpulvert, ze is nog in het ziekenhuis, met pinnen in haar heupen en nog andere botbreuken en de vraag is maar of ze ooit nog gewoon kan lopen.

Darian had wel haar gordel om, gelukkig maar de airbag was de reden voor een flinke lange snee op haar kin, een aantal hechtingen is het resultaat.

Verder was die veiligheidsriem er de oorzaak van dat haar lever flink gekneusd was en ze had interne bloedingen daardoor die heel ernstig leken, ze hebben zelfs overwogen om te opereren om de bloedingen te stoppen maar gelukkig was dat niet nodig. Vrijdagmorgen kon ze van de intensive care naar een gewone kamer en gistermiddag heb ik haar samen met Star vanuit Shands, het universiteits ziekenhuis van University of Florida naar huis gebracht. Ze mag de eerste 6 weken niets tillen, niet roken en heel gezond eten zodat haar lever kan helen. Dat gaat nog een uitdaging worden met baby Josh van 16 maanden.

Gisteren eindelijk het begin van een driedaags weekend waar ik erg naar uit keek.

Ik ging eerst met Susan en Ravyn yardsalen maar ondanks dat het prachtig weer was na al die donkere hete regenactige dagen waren er niet veel. Ik kocht voor Ravyn Woody en Jessie en Buzz van Toy Story en voor mezelf twee paar hele mooie oorbellen (50 ct per paar) en nog wat kleine spullen.

Daarna naar huis, Ravyn weer afgeleverd bij Ricky en op naar Shands voor Darian dus op te halen. Na haar afgeleverd te hebben zijn Star en ik eten gaan halen bij Tunis, ze hebben er heerlijke gyros en frieten.

Daarna heb ik toch maar de maaier gepakt en voor en het meeste achterom gemaaid, Zo dadelijk ga ik wat emmers zetten waar ik de Crape Myrtles, een zeer snel groeiende struik/boom met bloemen die me doen denken aan seringen. Je ziet ze hier overal in tuinen, van lichtroze tot donkerrood

https://en.wikipedia.org/wiki/Lagerstroemia

Ik plant ze midden op het gazon achterom voor extra schaduw en voor de vlinders en kolibries.

Ook kocht ik twee gardenia's en een hele mooie geurende witte roos

Vanmorgen ben ik met Thomas, Asha en Ben naar Beach Boulevard gereden naar de Flea Market, ik vind Ramona beter maar ze wilden naar elpee's gaan kijken, ze draaien heel veel op hun platenspeler.

Ik vond een mooie hippie jurk en bijpassende sandalen en zij gingen met 24 elpee's naar buiten.

Na de vlooienmarkt op weg naar Costco, een andere groothandel en daar vond ik allemaal lekkere dingen, Hollandse kaas van Campina, gerookte zalm, een heel groot verse zalm waar ik nu 7 porties van in de diepvries heb, lekker brood, en nog meer lekkere dingen.

Naar huis en alles opgeruimd en nu mijn verslag afmaken dat ik vanmorgen vroeg al begon.

Het is weer bloedheet en nu doe ik niks mee, ben wel natuurlijk aan het koken, kipfilet in reepjhes met portobella champions, dadelijk gaan daar groentes bij, sour crème en het geheel gaat in een pie, dat wordt smullen !!!

Nog even vermelden, heel Jacksonville is in de ban van de verdwijning van Lonzie, een jongetje van 18 maanden. Zijn moeder die danst in een nachtclub, was werken, haar vriend vertelde de politie dat hij Lonzie en zijn zusje van 5 in de auto zette en weer naar binnen liep om wat te halen (later bleek om coke te snuiven) het meisje kwam huilend binnen en de auto met Lonzie was foetsie. Dus de vriend belde de politie, de zuto werd een paar straten verder gevonde maar geen peuter.

De vriend zit nu in de gevangenis, het verhaal klopte van geen kanten, een security camera bij het huis waar de auto gevonden werd toonde dat de avond tevoren, die vriend de auto daar neerzette en hard wegliep. Nu zoeken ze met man en macht al twee weken naar Lonzie, ze hebben bij de zoektocht al twee andere vermiste mensen gevonden, of beter gezegd de stoffelijke resten, een in het water in een auto en eentje in de bossen maar nog steeds geen kind. De vriend doet zijn mond niet open maar ze willen hem nu aanklagen voor moord als is het kind niet gevonden.

Nou dat is het weer voor deze week, een hartelijk proficat voor Ruud die 11 augustus jarig is en voor Helene die de dag erna feest heeft !!!

Fijne week, ik doe ook mijn best maar weet zeker dat er weer vanalles gaat gebeuren, hopelijk alleen maar positieve dingen

liefs...Mariet xxxx

mijn vriend de specht

schoonheid vind je in de natuur

planten groeien bij mij van buiten naar binnen, dit is aa South Carolina jasmijn

eindelijk op de foto, de kolibrie

nog maar eentje van meneertje specht

And nothing else matters.....

As se nao baove kieks
En doe zuus allein maar laeg
Den zeuk es nao ein leegske
Zeuk noa wat dich bewaegt
De glimlach van ein kindj
De raegen op dien gezich
De sjterre die blinke in elke nach
De leefde, die se veuls veur mich

Hallo lieve vrienden,

Vandaag een beetje minder warm, maar 32 graden dus misschien krijg ik net zoveel gedaan als de vorige week zondag toen de garage een grote beurt kreeg.

Maar eerst ze dadelijk met Rob, die vandaag jarig is, hieperdepiep en de meisjes. Ik ben benieuwd naar allemaal de nieuwe avonturen die ze beleefd hebben.

De vorige week dus die garage, hij was even heel leeg en is nu al weer een beetje voller want dinsdag was Raini vrij en die had even de opruimel kriebels. Toen ik 's avopnds thuiskwam van mijn werk stond de nieuwe diepvries op de plaats in de eetkamer, de tafel en stoelen in de garage waar ze blijven, we hebben ze zo eruit gehaald als het nodig is en de keuken opgeruimd, kastjes oud spul eruit en het fornuis netjes geschuurd.

Zondag dus heel veel aan de weg gezet en de mensen stopten en voordat de dag om was was de helft al weg, alle oude fietsen, onderdelen, metaal en omdat het dreigde te regenen heb ik de dozen met boeken in de auto geladen en ze bij de goodwil thrift store afgeleverd, zijn ze tenminste nog ergens goed voor.

Ik vond wat leuke dingen van Martin, alleen daarvoor is het al leuk om op te ruimen al zweet ik me wat af hoor !!

Maandag de late dienst op het werk en weer een naar bericht toen ik daar kwam. Een oud collegaatje op zondag overleden, ze was eerder die week gebeten, spin of iets anders en een infectie met die nare vleesetende bacterie veroorzaakte haar overleden binnen een paar dagen, iedereen was er helemaal stil van.

Ik stond weer even stil bij mijn beet en hoeveel geluk ik had dat het met een sisser is afgelopen, zo zie je maar, binnen een paar dagen staat je wereld op de kop, ze was midden twintig dus veel te jong.

De laatste week alweer van de maand, altijd hectisch, haal ik mijn nummertjes voor de maand en ja, zover is alles groen en goed, komende week krijg ik mijn bonus van het tweede kwartaal, ik moet er belasting over betalen maar er blijft toch nog zo'n 800 dollars van over dus weer even ademhalen en wat extra rekeningen betalen, alles onder kontrole !!!

Ik had er erg naar toegeleefd, het uitje van vrijdag avond, samen met Kim, Tiant die de BOB was, Jennie en Amanda naar de Freebird bij Jax beach. Het was een mooie avond, volle maan boven de oceaan kleurde de wolken vloeibaar zilver, het langs het buitenpodium waar ik ooit een foto van mijn lief maakte die hij als facebook profiel gebruikte. Buiten word je ID gevraagd, anders kom je er niet in, maar goed dat Raini me daar op attend maakte en toen naar binnen, net een oude kroeg met een podium en dansvloer, tweede verdieping een balustrade waar je op het podium kunt kijken dus dat werd ons stekje. Bij de bar een lekker pilsje van de tap (wel 5 dollars maar hey, ik heb er maar twee gedronken, dat was meer dan voldoende) en buiten een balkon rondom de voorkant waar je de oceaan en het strand kon zien. Ik heb ontzettend genoten, eerst van Medal Militia, de band waarin collega Troy bass speelt, ze zijn een Metallicca coverband en ze begonnen met Master of Puppets, een van Martin's favoriete liedjes, Na Enter Sandman en The four horseman – ook favoriet -

kwam dan eindelijk Nothing else matters en de traantjes kwamen toch tovoorschijn bij mij.

Na een korte pauze begon de AC/DC coverband genaamd Shot down in flames. Oh my, wat een goede coverband, de gitarist in het bekende Angus schooljongen pakje compleet met leren rugzak en de zanger met de bekende pet en dezelfde stem als het origineel, ik heb thuis beiden vergeleken dus. Op een gegeven moment liep ik even het balkon op om een sigaretje te roken toen Fade to black begon, direct naar binnen naar mijn plekje maar halverweg green een jongeman mijn handen en we swingden samen een paar minuten, hij fluisterde thank you very much en liet me weer gaan, het was heel leuk !!

Toen speelden ze mijn favoriet, You shook me all night long en daarna, het was nog niet gedaan, liep ik naar Kim die op de bank half zat te pitten en zei, ik heb alles gehoord wat ik wilde horen, als je weg wilt is dat ok.

Terug naar huis, ontzettend moe maar voldaan, de oren halfdicht van het harde geluid maar geslapen als een roosje.

Gisteren zaterdag lekker vrij en rustig aan, 's middags met Susan op stap in mijn auto, we gingen naar Ace waar ze allemaal die mooie planten hebben en Susan keek haar ogen uit. Kochten een ketting voor mijn solar lamp buiten en ik zag twee orchideeen, witte bloemen, ze waren uitgebloeid maar de bladeren heel gezond groen en kostten maar 5 dollars per stuk. Nu heb ik 6 orchideeen, mijn nachtkast/tafel wordt een beetje vol maar het ziet erg tropisch en mooi uit.

Daarna naar de Aldi, nog wat chocolade halen, vlees – gisteravond varkensribjes en pommes gratin en genoeg over voor vanavond – en nog wat meer lekkers. Na afloop Chloe, Susan's corgi, opgehaald bij de kapper en wat met de puppies gespeeld die ze daar verkopen. Ze hadden mix tussen een Pomeraan en huskie genaamd Pomsky, 8 weken oud en zo snoezig maar het prijskaartje, 2400 dollars maar liefst.

Thuisgekomen een hevige regensbui, daarna snel even de kolibrie voederflessen gevuld want ze zijn er volop nu, dit ontzettend mooie kleine vogeltje dat van nectar leeft. En ja hoor, gelijk drie bezoekers, ook de specht zat al te wachten op oud brood. Dat gaf mij ook even de kans om wat foto's te maken van de tuin en natuurlijk van Freckles, mijn kleine poeze-meid die er heel gezond uitziet nu.

En vandaag, ik ga rustig aan nog wat opruimen dus en morgen weer de late dienst dus geen haast morgenvroeg, op mijn gemak koffie en ontbijt, het leven is goed voor mij met Martin altijd op de achtergrond

Liefs...Mariet

Freckles op 10 juni toen ze de eerste keer in mijn tuin verscheen, op sterven na dood, aan het verhongeren

Freckles gisteren, helemaal op gewicht, gezond en ontdeugend

in de camera kijken, nee hoor, geen zin in

voortuin, dat gras gaat er helemaal uit en allemaal mooie bloeiende planten, dat is mijn plan

jasmijn en mandevilla

de citroenen groeien gestaag, de kolibrie feeder al goed bezocht

mijn nacht tafel met 6 orchideeen en natuurlijk foto's van mijn lief

Kaapse viooltjes op de keuken vensterbank