zondag 13 november 2011

Zit mijn dasje goed ?

van ditjes en van datjes
van alles wat der is
van lekker waer en roeije wien
van eine zeute kiss
van dieke raegenwolke
van un zomerzachte bries
van ongerste baove en kiepevel
van de ierste kattemies
en euver maar te zjwiege
de leefde die in mich zingt
euver onbeholpe kleine poesjes
en wat sinterklaos weer bringt
ich kan wel blieve neume
wat mich elke daag opniej bewaegt
unne glimlach bringt maar auch zeute pien
terwiels miene sjat die eine traon van mien wang wegvaegt

Hallo lieve allemaal

Vanmorgen is het vrij koud buiten maar een beetje warmer dan de laatste twee dagen ,vrijdagmorgen was hier alles wit toen ik om 8 uur opstond. Niet van sneeuw maar het vrij dicht bij de 0 graden dus de rijp had zijn sporen achtergelaten. Het werd zelfs overdag niet veel warmer dan 16 graden en met een fris briesjes voelde het een beetje kil aan. Ik moest er dan ook even over nadenken om wat ik gisteren, zaterdag wilde doen. Toen ik donderdag naar mijn werk reed zag ik overal langs de weg borden over de Crafts Fair van St Catherine op
Kingsley Boulevard
. Ik kreeg eindelijk vrijdag iemand aan de telefoon en hoorde toen dat alle plaatsen binnen bezet waren maar ik kon nog buiten een tafel huren voor 35 dollars. Dat is natuurlijk niet niks maar ik besloot toch maar de kans te wagen en te kijken hoe zo’n braderie hier op zijn Amerikaans gaat. Zaterdagmorgen leek het een perfecte dag te worden qua weer en om 8 uur toog ik richting Orange Park met de wagen volgeladen. Nu deden Ine en ik in de jaren 80/90 veel braderieen en zo maar ik was een beetje eruit sinds dan. Ik kwam er dus al snel achter dat ik vanalles vergeten was maar ja, we werken met wat we hebben. Ik kon nog uit diverse plaatsen kiezen aan de voorkant van het perceel en koos voor een plaatsje onder een reusachtige eikenboom compleet met Spaans mos. Al snel was de tafel opgezet, de stoel moest ik zelf meebrengen en mijn buurvrouw was zo vriendelijk om me een tafelkleed te lenen (een van die vergeten dingen). Ik zette mijn winkeltje op en kon nog even rondlopen voordat het begon. St Chatherine’s is dus een kerk met een aantal bijgebouwen waar diverse kramen waren opgezet en ook nog een binnenplaats waar ook wat vendors (marktlui) hun store opgezet hadden. Nadat ik nog snel een lekkere warme kop koffie kocht in de etenskraam kon het beginnen. Naast me aan een kant stond een mevrouw met antiekachtig spul, oude bijbels en beelden en kerstdecoraties en aan de andere kant stond Cathy met haar zelfgemaakte sieraden. Wij raakten aan de praat (hey, jullie kennen mij, ik klets met iedereen en maak vrij gemakkelijk contact). Ik lette op haar kraampje toen ze naar het toilet moest voordat haar dochter arriveerde en zij lette op de mijne toen ik wat te eten ging halen.
Zij was helemaal uit Callahan gekomen, zo’n 56 kilometer van Orange Park maar niet zo’n grote afstand in Amerikaanse ogen. Ze maakt fantastische dingen vooral met oude kralen en andere elementen en voor heel redelijke prijzen.

http://www.cathysjewelrybasket.com/

Er waren trouwens heel veel kraampjes met sieraden, veel hetzelfde spul trouwens. Ook waren er kraampjes met zelfgemaakte bloemstukken, tassen en ook gehaakte en gebreide spulletjes maar die waren niet goedkoop, zo zag ik binnen een meisje dat simpele dassen verkocht voor 30 dollars per stuk terwijl ik voor de mijne 5 dollars voor de grote en 2.50 voor de babysjaals vraag. Daar zat ik dus met mijn ruim 180 sjaals en het was gezellig druk maar niet veel kopers ondanks de lage prijzen. Iedereen vond het wel schattig en zo maar het viel me op dat veel mensen en vooral de ouderen geen idée hadden wat ik dan wel verkocht, ik kreeg zo vaak de vraag, what is this dat ik me ging afvragen of het aan mij lag en aan de anderen. Mijn eerste sjaal verkocht ik aan mijn buurvrouw Cathy die het heel aangenaam vond om iets om haar hals te dragen Het resultaat van de dag van 9 tot 4 was 9 grote en 2 babysjaals en mijn 35 dollars had ik er dus uit en ik had zelfs nog 15 dollars winst. Het was een fantastische dag om de hele tijd buiten te zijn, het zonnetje verwarmde ons net genoeg zodat ik geen jas aan hoefde en mijn vest warm genoeg was en er stond een lekker briesje. Cathy en ik kletsten de hele dag wat weg en ze deelde haar blikjes cola met mij. Er was een loterij en ik had twee loten en twee prijzen, een sieradensetje met schelpen en een buisje Herbalife echinea voor een anti griep kuurtje. Het leukste echter en ik weet zeker dat Ine dat kan beamen is mensen kijken en ze komen echt in alle maten. Sommige mensen wisten dat het winter is en ze waren goed gekleed, jasjes, vestjes en truien maar er liepen ook mensen rond, zelfs met kinderen in korte broek en tshirt, ik heb dat al de laatste jaren gekonstateerd, hun hersenen schijnen niet te aanvaarden dat je je op kou ook kunt kleden. Er waren allerlei voorstellingen met kinderen, zang, dans en zo en Cathy en ik waren het er al snel over eens dat we buiten perfect zaten (binnen was een kraam trouwens ook duurder) want binnen was het allemaal erg rumoerig tijdens zo’n optreden en na afloop lopen mensen toch weer erg vlug naar buiten.
Cathy is ook maar pas begonnen met haar sieraden winkeltje en ik kon haar wat ervaringen laten vertellen met bijvoorbeeld de Ramona fleamarket waar ik zeer binnenkort een zondag wil gaan staan. Om 4 uur was het dan echt over en uit en kon ik alles inpakken wat vrij snel ging, afscheid nemen en huiswaarts gaan om nog snel even naar de bieb te gaan voordat ik begon met koken.

Oh voor ik het vergeet, op een gegeven moment kwam er een oma met een allerschattigst kleinkind naar onze kramen. Het was een klein jongetje, bijna een jaar oud en hij reikte naar mij dus de oma gaf hem graag over aan mij om naar Cathy’s kraam te kijken. Het jongetje Keenan had een muts op, het was net het dopje van een eikel met een steeltje en blaadjes bovenop in diverse kleuren groen, heel erg leuk en ik had de perfect das daarvoor dus ik zette hem op mijn tafel en deed hem de das om, die was dus 5 minuten later verkocht, perfecte combinatie en ik heb gisteren in de bieb direct een boek gezocht met het patroon en gevonden dus ik zal eens kijken of ik die kan maken.


Gisteravond een lekker kippetje, Lynn bleef ook graag eten en na afloop was alles gewoon op, we hadden gele Spaanse rijst bij de kip en maakten na afloop allemaal een lekker kopje koffie en keken naar Wher Eagles Dare met Richard Burton en een heel jonge Clint Eastwood, een klassieke oorlogsfilm naar een boek van Allistar Mc Clean.

Ik zat net even buiten met mijn tweede kop koffie en keek naar de eekhoorntjes die elkaar nazaten in de bomen in onze tuin. De maan is nog op en vrij helder, het is natuurlijk al licht en de siccamore boom bij de buren verliest in rap tempo haar bladeren. Het is altijd vrij stil op zondagmorgen omdat er niet zoveel verkeer is op de snelweg, mijn favoriete tijd van de dag en ik hoef vandaag niks. Ik ga zo als de winkel open is even wat voorraden in slaan, de eieren en de melk zijn op en ook zijn er geen aardappels dus Martin kan geen ontbijt (eieren met stukjes aardappel en geraspte kaas) maken tot ik terugkom.

We gaan weer beginnen aan een nieuwe week, de Sint is in Nederland maar daar hebben Amerikanen dus geen weet van, die maken zich eerst op voor Thanksgiving over twee weken, we gaan naar Ricky en Meemah voor een groot familie diner, het menu is al bekend, ik maak komkommersalade, kruidenboter en neem stokbrood mee. Overal in de winkels zijn de kerstversieringen al aangebracht en klinkt kerstmuziek en de grote verkopen zijn al begonnen voor de kerstkado’s, niet te geloven dat over ruim 6 weken het jaar alweer ten einde loopt, het goede daarvan is dat ik weer een verse lading vrije dagen ter beschikking heb en mijn bonus komt er dan ook weer aan, het was me het jaartje wel maar het is nog te vroeg voor  een kerst en nieuwjaar gedicht, ik moet daarvoor nog in de stemming komen.

Fijne week gewenst….Mariet xxxxxx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten